Δύο διαφορετικοί κόσμοι...

«Δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κανέναν πια τι ποδόσφαιρο οραματιζόμαστε, άρα οφείλουμε να διαφυλάξουμε στις επερχόμενες εκλογές της ΕΠΟ, πως δεν θα επικρατήσουν δυνάμεις πισωγυρίσματος». Ακόμα και οι ίδιοι οι… ΠΑΟΚτζήδες διαβάζοντας τα λόγια του Ιβάν Σαββίδη μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος θα σκέφτηκαν αυτό που σκεφτήκαμε όλοι. Πιθανότατα, ακόμα μερικοί, να μην γνωρίζουν την πραγματικότητα μιας σύμπραξης που έρχεται με καθυστέρηση έξι ετών, από εκείνο το ραντεβού στο Sofitel.

Προσωπικά, νιώθω μια μεγάλη ικανοποίηση. Ικανοποίηση γιατί στην πραγματικότητα επιβεβαιώνονται οι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Της ΑΕΚ και… όλων των άλλων. Της ΑΕΚ, που έχασε το Πρωτάθλημα από τη… δική της Κηφισιά και με αυτόν τον τρόπο στο φινάλε και έδωσε συγχαρητήρια στον αντίπαλο γιατί στο ποδόσφαιρο της κανονικότητας μπορει να συμβεί και αυτό και όλων των άλλων, που έχουν το θράσος να κουνάνε και το δάχτυλο για το «ποδόσφαιρο που οραματιζόμαστε»… 

Είχα γράψει προ ημερών, ότι ο πόλεμος τη νέα χρονιά θα είναι ακόμα πιο ισχυρός. Και η ενότητα σε όλα τα επίπεδα είναι ζητούμενο για να προχωρήσουμε. Καλώ τον καθ’ ένα λοιπόν, να συνθέσει το παζλ. Είναι εύκολο, κάνοντας μια γύρα. Και να αντιληφθούμε όλοι μαζί, ποιους είχαμε -και ποιους θα έχουμε- απέναντι μας. Ποιους ένωσε η ΑΕΚ του Μελισσανίδη. Που ήταν και παραμένει για όλους τους άλλους, ο μεγάλος αντίπαλος.

Πλέον, τα λένε και ανοιχτά. Δεν το κρύβουν. Αλλά και τι να κρύψουν εδώ που τα λέμε; Ίσως μέσα τους βαθιά βέβαια, πολύ βαθιά, να νιώθουν ένα είδος ντροπής για τη σύμπραξη που γεννήθηκε από δύο πλευρές έξι χρόνια μετά το Sofitel και πέντε μετά το σκάνδαλο πολυϊδιοκτησίας, όπου ο Ολυμπιακός μέσω ΕΕΑ επεδίωξε τον αφανισμό του ΠΑΟΚ. Αλλά είπαμε. Μπροστά στην ΑΕΚ του Μελισσανίδη, που τους προκαλεί τρόμο, μπορούν να συμμαχήσουν με τους πάντες. Ακόμα και με το… διάολο. Πάμε λοιπόν να δούμε στην πράξη τι ποδόσφαιρο οραματιζόμαστε. Θα έχει ενδιαφέρον η… επόμενη μέρα. Όποια κι αν ειναι αυτή. 

Η ΑΕΚ πρέπει να βρει έναν καλύτερο Αραούχο 

Στα δικά μας, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον μεταγραφικό σχεδιασμό, την υλοποίηση του και τη διαμόρφωση του ρόστερ. Η ΑΕΚ μετρά μια σημαντική απώλεια. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Ο Σέρχιο Αραούχο, αν δεν γίνει κάποια τρομερή ανατροπή, αποχωρεί και μαζί παίρνει μαζί του ότι πρεσβεύει για το κλαμπ εντός και εκτός τεσσάρων γραμμών. Να τον έχει ο θεός καλά. Και η συνέχεια να του φέρει ότι ονειρεύεται. Ζήσαμε μαζί του μοναδικές στιγμές. Ήμουν εκεί σε όλες τις… αφίξεις. Και το δέσιμο λατρείας και αγάπης που υπήρξε με τον κόσμο ήταν κάτι σπάνιο για τους καιρούς του ψυχρου επαγγελματισμου που κυριαρχεί παντού. Εκείνος, ήταν πάντοτε έτοιμος να θυσιαστεί για την ΑΕΚ.

Η αντικατάσταση του, δεν θα είναι εύκολο πράγμα. Η ΑΕΚ πρέπει βάλει ψηλά τον πήχη και να βγει στην αγορά για να βρει έναν καλύτερο Αραούχο. Δεν ξέρω αν ο Ματίας θα πάει σε έναν ποδοσφαιριστή με αυτά τα χαρακτηριστικά ή αν θα επιλέξει κάτι άλλο. Σίγουρα όμως, για να υπάρξει η αναβάθμιση που συζητάμε και είναι το ζητούμενο, θα πρέπει να επιλέξει έναν ποδοσφαιριστή πίσω από τον επιθετικό που θα έρθει για να κάνει τη διαφορά. Μπορεί να τον βρει. Και να αντικαταστήσει τον Σέρχιο επάξια. Αγωνιστικά πάντα. Γιατί εξωαγωνιστικά, θα είναι πολύ δύσκολο για κάποιον, να μπει τόσο μέσα στην ψυχοσύνθεση της ΑΕΚ και του κάθε ΑΕΚτζή. Οπως μπηκε ο δικός μας Απάτσι...