Εχουν περάσει 44 χρόνια, όμως όσοι το έζησαν, είναι σαν να το ζουν ακόμα. Η πιο μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά της ΑΕΚ ήταν αυτή της 16ης Μαρτίου 1977, όταν η ελληνική ομάδα έκανε την πιο μεγάλη ανατροπή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και απέκλεισε την αγγλική Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, κερδίζοντας την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Και πόσα δεν έχουν γραφτεί, και πόσα δεν έχουν ειπωθεί για εκείνη τη νύχτα. Ήταν σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί το 3-0 του Λονδίνου, αλλά η ΑΕΚ και ο λαός της το κατάφεραν. Η πιο μεγάλη ομάδα της ΑΕΚ, η πιο μεγάλη ομάδα της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου έκανε δυνατό το αδύνατο: έφτασε στο 3-0 με δύο σουτ του τραυματία Θωμά Μαύρου και με μια κεφαλιά του 35άρη Μίμη Παπαϊωάννου που... περπάτησε στον αέρα.
Στη διαδικασία των πέναλτι, με τον έμπειρο Νίκο Χρηστίδη στη θέση του Λάκη Στεργιούδα (η αλλαγή είχε γίνει στο 117' και ήταν προγραμματισμένη, αφού ο Χρηστίδης είχε επιδείξει ικανότητα στα πέναλτι στις προπονήσεις) η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την ανατροπή. Ο Τάκης Νικολούδης έχασε πρώτος πέναλτι, αλλά ένας άλλος Μακεδόνας, ο Νίκος Χρηστίδης, περίμενε τους Άγγλους στις... γωνίες. Πρώτα στην αριστερή και μετά στη δεξιά, αποκρούοντας τα πέναλτι των Ιστοου και Γουέμπ αντίστοιχα.
Ας δούμε, όμως, πώς περιγράφει την πιο μεγάλη ευρωπαϊκή στιγμή της ΑΕΚ η επίσημη έκδοση της Ιστορίας των 90 χρόνων του συλλόγου το 2014:
Η πιο μεγάλη ελληνική ανατροπή!
«Τον Μάρτιο του 1977 στο Λόφτους Ρόουντ –αν και αρχικά υπήρξε σκέψη για το Γουέμπλεϊ, λόγω του μεγάλου ελληνικού ενδιαφέροντος για εισιτήρια- απέναντι στην Κουϊνς Παρκ Ρέιντζερς (δεύτερη με ένα βαθμό πίσω από τη Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα του 1976) η ΑΕΚ κινδύνευσε να τα χάσει όλα από ένα κακό πρώτο δεκάλεπτο, στο οποίο οι Αγγλοι προηγήθηκαν με 2-0 από ισάριθμα πέναλτι του Τζέρι Φράνσις. Στο 42’ ο Μπόουλς έκανε το 3-0 με γκολ οφσάιντ και τα πράγματα γίνονταν εξαιρετικά δύσκολα.
Κι όμως, η Νέα Φιλαδέλφεια γέμισε ασφυκτικά για τη ρεβάνς και η ΑΕΚ έκανε τη μεγαλύτερη ελληνική ανατροπή όλων των εποχών και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Η πιο λαμπρή σελίδα της ενωσίτικης ιστορίας γράφτηκε την Τετάρτη 16 Μαρτίου του 1977!
Τα γκολ του (τραυματία από το ματς με τον Ολυμπιακό τρεις μέρες νωρίτερα) Θωμά Μαύρου στο 11’ και στο 65’ έβαλαν τις βάσεις, αλλά έπρεπε να… σταθεί στον αέρα στο 82ο λεπτό ο 35χρονος Μίμης Παπαϊωάννου για να αξιοποιήσει τη σέντρα του Τάσου και να πετύχει την… ισοφάριση.
Στην παράταση δεν άλλαξε τίποτα, μέχρι που ο «παππούς» Φράντισεκ Φάντροκ αποφάσισε να κάνει αυτό που καιρό είχε στο μυαλό του. Εχοντας δει στις προπονήσεις την ικανότητα του έμπειρου (αλλά αναπληρωματικού) τερματοφύλακα Νίκου Χρηστίδη στις αποκρούσεις των πέναλτι, σκεφτόταν ότι θα άξιζε να τολμήσει μια αλλαγή, αν προέκυπτε μια τέτοια διαδικασία. Είχε αποκαλύψει μάλιστα τη σκέψη του στον Ανδρέα Σταματιάδη και ο τελευταίος χρειάστηκε να του υπενθυμίσει ότι έπρεπε να “κρατήσουν” τη μία αλλαγή (από τις δύο που ίσχυαν τότε) για το τέλος, όταν ο τραυματίας Νικολούδης έδειχνε να χρειάζεται αντικατάσταση.
Ο Χρηστίδης σηκώθηκε για ζέσταμα και ο Στεργιούδας, βλέποντας από την εστία τι συνέβαινε, κατάλαβε ότι ο “παππούς” είχε πάρει μια απόφαση από αυτές που μπορεί να σε κάνουν ήρωα ή να σε στείλουν στην... ανεργία. Ο μέχρι εκείνη τη στιγμή φύλακας άγγελος της εστίας της ΑΕΚ, ο Λάκης Στεργιούδας, έφευγε για τον πάγκο στο 117’!
Ηρωας από τον πάγκο
Ο Νίκος Χρηστίδης «απάντησε» στο χαμένο πέναλτι του Νικολούδη, αποκρούοντας αυτά του Πίτερ Ίστοου και του Ντέιβιντ Γουέμπ και έδωσε το σύνθημα για να αρχίσει το πιο μεγάλο ξενύχτι του λαού της ΑΕΚ, μετά από εκείνο για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στο μπάσκετ το 1968. Ο ίδιος, πάντως, έχει πει ότι πήγε αμέσως για ύπνο. Και, βέβαια, την επόμενη Κυριακή στον αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο επανήλθε κανονικά ο Στεργιούδας.
Χαρακτηριστικό εκείνης της διαδικασίας, η απόφαση του Μίμη Παπαϊωάννου να εκτελέσει πέναλτι, κάτι που δεν έκανε ποτέ. Οταν, όμως, ο αρχηγός είδε ότι μία από τις ελάχιστες επιλογές για τα τελευταία πέναλτι ήταν ο (πρόθυμος να εκτελέσει, αλλά ακατάλληλος για τη δουλειά αυτή, σύμφωνα με την τεχνική ηγεσία της ομάδας) Λάκης Νικολάου, πείστηκε να πάει στη “βούλα”! Και ευστόχησε, όπως και οι Τάσος, Θεοδωρίδης, Ραβούσης, Βάγκνερ, Ιντζόγλου και Ζαρζόπουλος πριν από αυτόν.
Η Γιουβέντους έκοψε το δρόμο της ΑΕΚ. Το 1-1 του ημιχρόνου στο Τορίνο (το γκολ ο Λάζαρος Παπαδόπουλος) μετατράπηκε σε 4-1 στο δεύτερο ημίχρονο. Στη ρεβάνς, το γκολ του Μπέτεγκα στο 85’ το τέλος του παραμυθιού για την ΑΕΚ και έστειλε τη Γιουβέντους στον διπλό τελικό με την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Οι Ιταλοί θα κατακτούσαν τον πρώτο τους ευρωπαϊκό τίτλο».
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Στεργιούδας (117’ Χρηστίδης) Θεοδωρίδης, Ιντζόγλου, Ραβούσης, Νικολάου (115’ Ζαρζόπουλος) Τσάμης, Τάσος, Νικολούδης, Βάγκνερ, Παπαϊωάννου, Μαύρος
Στις 16 Μαρτίου
16/3/58 Εθνικός-ΑΕΚ 1-1 (Πρωτάθλημα Ελλάδας –ισοφάρισε στο 90’ για την ΑΕΚ ο Κώστας Νεστορίδης με απευθείας φάουλ!)
16/3/75 AEK-Καβάλα 3-2 (Α' Εθνική -η Καβάλα γύρισε το ματς από 2-0 σε 2-2 αλλά ο Γιώργος Δέδες έδωσε τη λύση στο 90')
16/3/80 Πανιώνιος-ΑΕΚ 0-0 (Α' Εθνική –λασπομαχία στη Νέα Σμύρνη και η ΑΕΚ στους 32 βαθμούς, έναν πίσω από τους… τέσσερις πρωτοπόρους Αρη, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό!)
16/3/86 Πανιώνιος-AEK 0-1 (Α' Εθνική - μεγάλη νίκη λίγο πριν τη λήξη με κεφαλιά του Σουηδού Χόκαν Σάντμπεργκ)
16/3/94 ΑΕΚ-Αρης 2-1 (Κύπελλο Ελλάδας -πρόκριση στον τελικό μετά από 11 χρόνια, αφού ο πρώτος αγώνας στη Θεσσαλονίκη είχε έρθει 0-0)
16/3/97 ΑΕΚ-Παναχαϊκή 2-0 (Α' Εθνική –διαδικαστικού χαρακτήρα νίκη, τέσσερις μέρες πριν τη ρεβάνς με την Παρί Σεν Ζερμέν)
16/3/03 ΑΕΚ-Ακράτητος 6-2 (Α' Εθνική –το σκορ στο ημίχρονο ήταν 2-2!)
26η 16/3/13 ΑΕΚ-Βέροια 2-1 (Α' Εθνική -ο αγώνας με την επίμαχη χειρονομία του Γιώργου Κατίδη)
16/3/14 Τριγλία Ραφήνας-ΑΕΚ 0-2 (FootballLeague 2)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Μαθητής 2ας γυμνασίου. Θυμάμαι ακόμα λέξη προς λέξη τα λόγια του Διακογιαννη στο 3ο γκολ του Μιμη και στην απόκρουση του πεναλτυ του Γουέμπ από τον Νίκο Χριστιδη. Ειχα μαγνητοφωνησει σε κασέτα τα στιγμιότυπα από την τηλεόραση (ούτε λόγος για βίντεο τότε). Επαιρνα το μαγνητοφωνακι και μαζευόμασταν η παρέα τα βράδυα στο πεζοδρόμιο για πολύ καιρό μετά και πανηγυριζαμε τα γκολ ακόμα. Τέτοια ήταν η χαρά μας. Τι ζησαμε τότε Θεέ μου..... ( Το Σάββατο μετά τον αγώνα είχαμε στηθεί από τα... ΣΥΝΕΧΕΙΑ χαράματα στο περιπτερο για να προλάβουμε τον "ΔΙΚΕΦΑΛΟ"....)
Και κάτι που θυμήθηκα τώρα. 15 περίπου μέρες μετά και ενώ ακόμα ήμασταν σε ευφορία για την μεγάλη πρόκριση, την 1η Απριλίου βγήκε στις ειδήσεις ο μεγάλος Βαγγέλης Φουντουκίδης και είπε ότι το ματς θα επαναληφθεί γιατί δήθεν υπήρξε παρατυπία σε ένα από τα πέναλντυς, δείχνοντας μάλιστα και τον Μπάρλο να κάνει δηλώσεις, φυσικά χωρίς ήχο. Καταλαβαίνεται τι περάσαμε όταν μετά από λίγο μας ανακοίνωσε να μην ανησυχούμε γιατί ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα.
Σας ευχαριστω πολυ παιδια μου,να ειστε ολοι καλα...Μαγικη βραδια...
Το πρώτο ματς της ζωής μου εννιά χρονών μαζί με τον Πατέρα μου εκεί χαμηλά στην 2-3, μαγεία, αναμνήσεις...
Ήμουν μέσα 5 χρονών παιδάκι με γείτονα άρρωστο Αεκτζη και τα παιδιά του. Όταν γύρισα στην φωλιά των Ολυμπιακών (πατέρας, μητέρα, θείος, ξαδέρφια) τους ανακοινώνω ότι έγινα ΑΕΚτζης και QPR.
16 Μαρτίου 1977, ημέρα τέταρτη. Τότε ήμουν Ε’ γυμνασίου και απογευματινός (την εποχή εκείνη πηγαίναμε τρεις μέρες πρωί και τρεις απόγευμα). Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ήρθε ο γυμνασιάρχης και μας είπε. παιδιά σήμερα θα σχολάσετε μια ώρα νωρίτερα γιατί απόψε παίζει η ΑΕΚ. Αυτή ήταν τότε η ΑΕΚ, η υπερομάδα του θείου Μπαρλου που όταν έπαιζε ήταν το απόλυτο γεγονός.... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Πήγαμε σπίτι και στηθήκαμε μπροστά στην τηλεόραση. Αυτό που θα επακολουθούσε ήταν ονειρικό. πέρασαν 44 ολόκληρα χρόνια και σαν να είναι χθες. Η απόλυτη χαρά και ευτυχία. Όταν έπιασε το πέναλτι του Γουεμπ ο Χριστίδης, ήταν σαν να έπιασε όλη την Ελλάδα και την πήγε στα ουράνια. Και όταν μετά πήγαμε στην Ομονοια για να πανηγυρίσουμε, είδα τόσο κόσμο που δεν ξαναείδα στην ζωή μου. Η Πατησίων, η Πανεπιστήμιου, η Σταδίου γεμάτες από κόσμο.
Αυτό δεν ξανάγινε και πολύ δύσκολα θα ξαναγίνει. Τέτοια ανατροπή απέναντι στην ΚΠΡ ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Σε αντιστοιχία είναι σαν να αποκλείεις την Μάντσεστερ Σίτυ σήμερα, γιατί η ΚΡΠ της εποχής εκείνης ήταν Ομαδάρα. Τερμάτισε πίσω από την μεγάλη Λίβερπουλ μόλις για έναν βαθμό χάνοντας έτσι το πρωτάθλημα.
Δεν θα ξεχάσω τον τίτλο μιας ξένης εφημερίδας την εποχή εκείνη. ΑΕΚ= Athens Electricity Company, θέλοντας να τονίσει ότι η εκείνη η ΑΕΚΑΡΑ δούλευε σαν ηλεκτρονικό εργοστάσιο.
Θείε ΜΠΑΡΛΕ σε ευχαριστούμε που μας έδωσες τέτοιες χάρες που μονό οι Αεκτζήδες έχουν ζήσει. Εύχομαι σύντομα παρόμοιες νίκες και προκρίσεις να κάνει η ΑΕΚΑΡΑ και στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, γιατί πρέπει και οι νεώτερες γενιές των Αεκτζήδων να ζήσουν μια νέα αυτοκρατορία.
Πριν από το παιχνίδι αυτό δήλωνα Ολυμπιακός. Ο διπλανός μου συμμαθητής τότε στην έκτη δημοτικού σε ενα γυμνάσιο στην Γερμανία επέμενε και δεν είχα λόγο για κάτι άλλο. Δύο μήνες πριν από το παιχνίδι αυτό επέστρεψα Ελλάδα οικογενειακώς. Δυο μήνες που ένοιωθα ξένος ανάμεσα σε ξένους. Σαν πρόσφυγας στον τόπο του. Μετά τον αγώνα αυτόν ξεκόλλησα από την κασετίνα με τα μολύβια μου το αυτοκλήτου με τον Ολυμπιονίκη. Βρήκα τον προορισμό μου. Μια ομάδα με ήθος, συμβολισμό και την... ΣΥΝΕΧΕΙΑ υπερηφάνεια όσων νιώθουν και είναι πρόσφυγες. Συγκινούμε γιατί βλέπω και άλλα αδέρφια εδώ που έζησαν αυτόν τον αγώνα. Να είστε όλοι καλά!
Δεν ήσουν ο μόνος φίλε μου. Θυμάμαι εκείνο το βράδι είμασταν παρέα στην 5, πέντε συμμαθητές. Οι τέσσερις από εμάς Αεκτζίδες, και ένας γαύρος. Δεν υπήρχε τόση φανατίλα τότε, και όταν παιζόταν καλή μπαλίτσα δεν ήταν σπάνιο φίλοι άλλης ομάδας να πηγαίνουν σε άσχετα παιχνίδια. Εκείνο το βράδι λοιπόν το φίλο μας το γαύρο δεν μπορούσες να τον ξεχωρίσεις από εμάς. Το ίδιο πάθος, η ίδια φωνή, το ίδιο γλέντι μέχρι το πρωί. Πέρασαν τα χρόνια και σάπισε και το φίλαθλο πνεύμα, και τώρα σφάζονται... ΣΥΝΕΧΕΙΑ στην κυριολεξία στους δρόμους και στήνουν ενέδρες. Κρίμα.
Όμως ακόμα πιο κρίμα είναι ότι από την παρέα εκείνη, οι δυο έφυγαν ήδη για το μεγάλο ταξίδι. Τόσα πολλά χρόνια έχουν περάσει...
Το χω ξαναγράψει, αυτή η βραδυά ήταν το Πολυτεχνείο μας (τηρουμένων των αναλογιών). Υπάρχει η ΑΕΚ μέχρι τις 16/3/77 και υπάρχει η ΑΕΚ μετά. Η βραδυά που ο Μπάρλος έκατσε στον Όλυμπο.. Ξέρεις τι είναι για κάνα μήνα να ονειρεύεσαι τον Μίμαρο να σηκώνει ψηλά στον ουρανό τη κυπελλάρα ΟΥΕΦΑ; Όποιος δεν το έζησε, ας θυμηθεί τη βραδυά του euro με τη Τσεχία μετά το γκολ του Δέλλα. Κάτι παρόμοιο, ίσως και ανώτερο, γιατί η ομαδάρα του Φάντροκ έλαμπε σαν ατόφιο χρυσάφι, δίδασκε μπάλλα, τρέλαινε κόσμο,... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ξελόγιασε χιλιάδες παιδικές καρδιές...
ΝΥΧΤΑ ΓΙΟΜΑΤΗ ΘΑΜΑΤΑ,ΝΥΧΤΑ ΣΠΑΡΜΕΝΗ ΜΑΓΙΑ!!
Θύρα 18 δραχμές 500 εισιτήριο!!Ο αδελφός όρθιος στην 5, 50 δρχ.Στο 2-0 το γήπεδο νόμιζες πως θα έπεφτε από το σύνθημα ΑΕΚ μπορείς μπορείς να προκριθείς!!Φαντασθείτε Τι έγινε στο 3ο γκόλ του Μίμη.Χρηστίδης αλλαγή και ...όλα τ΄άλλα Ιστορία.Με τα πόδια Ομόνοια μέσω Αχαρνών ολονύκτιο πανηγύρι!!
Τυχεροί όσοι ειμασταν εκεί.
Τρισμέγιστε, πρόεδρε των προέδρων, ασύγκριτε Λουκά Μπάρλο ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Να μα κοιτάς απο 'κει πάνω και να μας προστατευεις!
Παίρνοντας αφορμή από το τελείωμα του κειμένου του kostas67 ("...απλά εκείνο το βράδυ ξέσπασε"), θελω να επισημάνω ΠΟΣΟ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ έχει η Ευρώπη για την ομάδα και τη δημιουργία νέων φιλάθλων.
Ανήκω στη γενιά των 50+ όπως και ο Κώστας, είχα το μικρόβιο ήδη, αλλά εκείνο το βράδυ παρακολούθησα με αγωνία στην ασπρόμαυρη 2 καναλιών τηλεόραση μας, μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στη ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων. Και αυτό ήταν!... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Σημειωτέον έχω 7 χρόνια μεγαλύτερο αδελφό που είναι βάζελος (λόγω προφανώς Γουέμπλεϊ , πάλι βλέπετε τη τεράστια σημασία της Ευρώπης). ΕΥΤΥΧΩΣ,
Ήμουν μέσα στην θύρα 21 και θυμάμαι το 3ο γκολ του Μίμη που πήδηξε και έμεινε στον αέρα (το γνωστό πλεονέκτημά του) για να το βάλει. Στο δε πέναλτι που έπιασε ο Χρηστίδης έγινε σεισμός!!!
Εκείνη τη βραδιά ξεκίνησε ένας μεγάλος έρωτας! Βέβαια ο συγχωρεμένος ο Πατέρας μου είχε φροντίσει από πριν να μου φυτέψει το μικρόβιο, απλά εκείνο το βράδυ ξέσπασε!
Τώρα γιατι το κάνετε αυτό; να συγκρίνουμε εκείνα τα μεγαλεία μετά σημερινά χάλια και να σε πιάνει μια μελαγχολία άλλο πράμα;
Ήμουν μέσα εκείνη την καταπληκτική βραδιά!!! Ο ρέφερι βλέποντας το "ηφαίστειο" του κόσμου , επέλεξε την εστία πρός την πλευρά της σκεπαστής (δεν υπήρχε τότε). Και στον δρόμο να τα "χτυπάγανε" Πάλι ο Νικόλας θα τα έπιανε!!!
Ήμουν εκεί, χαμηλά στην 5. Αναμφίβολα ένα από τα 3-4 πιο συγκλονιστικά βράδια στο Ναό μας, τουλάχιστον για εμένα.