Έφτασε Τρίτη, ευτυχώς έγινε η κλήρωση, γελάσαμε και με τον Κούγια που αποκάλυψε πως η ΑΕΚ ανέβηκε πρώτη επειδή αδικήθηκε ο ΠΑΟΚ με την… ομάδα του και με την προπαγάνδα του Ολυμπιακού που επειδή πάει τελικά για αναβολή η δεύτερη αγωνιστική είναι ικανός αύριο να ψηφίσει… κατά και έτσι μοιάζει λίγο πιο μακρινό το σοκ στο Χαριλάου. Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Κι αν με κάποιο μαγικό τρόπο γύριζε θα το ζητάγαμε για κάτι σημαντικότερο από δυο πεταμένους βαθμούς σε έναν αγώνα πρωταθλήματος που μπορεί να μην κρίνει κάτι. Σίγουρα κάποιοι παίκτες, ακόμη κι ο Αλμέιδα, αν είχαν την δυνατότητα να ξαναπαίξουν τον αγώνα του Χαριλάου ξανά ή έστω τα τελευταία του 15 λεπτά θα έκαναν πολλά πράγματα διαφορετικά. Δεν μπορούν αλλά σίγουρα μπορούν να κάνουν αυτά τα διαφορετικά στα επόμενα παιχνίδια. Έχουν μείνει 10 και είναι τα πιο σημαντικά της σεζόν.
Τα έχουμε δει όλα, αν και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να το πεις αυτό, στο φετινό πρωτάθλημα εκτός από ένα. Ομάδα ανώτερη από την ΑΕΚ σε παιχνίδι με εξαίρεση αυτό με τον ΟΦΗ στην Κρήτη όπου δεν υπέστη τυχαία την μοναδική της ήττα. Σε κάποια λίγα παιχνίδια ήταν ισοδύναμη και έφερε ισοπαλία και σε άλλα, περισσότερα, ήταν καλύτερη εώς πολύ καλύτερη και πάλι έφερε ισοπαλία. Για αυτό τον λόγο είναι φαβορί για το πρωτάθλημα, για μένα αλλά και για τους… μπουκ, όμως για να επιβεβαιώσει τα προγνωστικά πρέπει να κόψει τις κακές συνήθειες.
Ας πάρουμε τα δύο τελευταία παιχνίδια με ΠΑΣ και Άρη. Θα παίξει δυσκολότερα ματς στα πλέι οφ όμως εδώ υπάρχει ένα μοτίβο που πρέπει να καταργηθεί πάραυτα. Και στα δύο η ΑΕΚ προηγείται με 1-0, παίζει καλύτερα, έχει μεγάλες ευκαιρίες για δεύτερο γκολ και από αδράνειες και κακές αμυντικές αντιδράσεις συνήθως άνω του ενός παίκτη δέχεται δύο γκολ και ανατροπή. Μετά και στα δύο παιχνίδια επανέρχεται σε κανονικό μουντ, κυριαρχεί απόλυτα στο παιχνίδι και μέσα σε λίγα λεπτά προηγείται με 3-2. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι με τον ΠΑΣ βρίσκει και τέταρτο γκολ και τελειώνει το παιχνίδι ενώ με τον Άρη το αφήνει ζωντανό με αποτέλεσμα να συμβούν δύο παράδοξα μαζί σε μια φάση (ανύπαρκτο φάουλ και πέναλτι χωρίς εμπλοκή αντιπάλου) και να έρθει το μοιραίο γκολ και η απώλεια των δύο πόντων. Υπάρχουν κι άλλα παιχνίδια που η ΑΕΚ έχασε βαθμούς με απίθανους τρόπου όμως μένω σε αυτά τα δύο γιατί είναι τα δύο τελευταία. Να προσθέσω ως υποσημείωση πως στη Λαμία ο Στάνκοβιτς έσωσε το 2-3 που θα έδινε πάλι ενδιαφέρον σε ένα παιχνίδι που είχε… λήξει με την ΑΕΚ να προηγείται 0-3 και να έχει και μεγάλες ευκαιρίες για περισσότερα γκολ.
Πρέπει λοιπόν κάποια πράγματα να γίνουν διαφορετικά. Από το επόμενο μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Η ΑΕΚ αντιμετωπίζει πέντε ομάδες. Καμία δεν την έχει νικήσει, τις έχει νικήσει όλες από μία φορά, την Λαμία δύο και ο Άρης με τον ΠΑΟΚ την ισοφάρισαν στην έδρα τους στο 97 και στο 89. Όμως ποτέ οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές στο ποδόσφαιρο. Οπότε όλοι πρέπει να κοιτάξουν τι δεν έκαναν καλά ώστε σε αρκετά παιχνίδια να πάρουν λιγότερο από αυτό που έπρεπε βάσει απόδοσης δικής τους και του αντιπάλου. Παραμένουν οι καλύτεροι αλλά πρέπει να το δείξουν.
Κάποια πράγματα θα πρέπει να κάνουν διαφορετικά και οι οι διαιτητές που θα παίξουν στα πλέι οφ. Ευτυχώς φαίνεται πως σχεδόν σε όλα τα ματς θα είναι ξένοι και θα έρθουν και αρκετοί ελίτ και πρώτης κατηγορίας. Είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η ΑΕΚ. Έχει τον καλύτερο ρυθμό και θέλει διαιτητές ρυθμού. Σε καμία περίπτωση φοβισμένους νάρκισσους σαν τον Σιδηρόπουλο ή άλλους Έλληνες διαιτητές. Με την επικοινωνιακή τους δύναμη οι αντίπαλοι που όλοι μόνο την ΑΕΚ προσπαθούν να χτυπήσουν έχουν καταφέρει να επιβάλουν διαιτησίες όπως την προχθεσινή αλλά και με την Κηφισιά, τον Παναιτωλικό, τις Σέρρες… Όμως και λάθη να μην κάνουν οι Έλληνες διαιτητές η εμμονή τους με την σφυρίχτρα και ο φόβος τους να μην μπουν στο στόχαστρο αυτών που όταν νιώθουν ότι δεν μπορούν να πάρουν το πρωτάθλημα το βαφτίζουν με το έτσι θέλω διεφθαρμένο είναι ντεφάκτο εμπόδια για την ΑΕΚ. Αυτά. Και ηρεμία…
