Η ΑΕΚ έχασε όπως έχασε από τον Ολυμπιακό και ένα πράγμα με απασχολεί από το πρωί. Τα Γιάννενα θα τα νικήσουμε; Ξέρω ότι… μικραίνω την ΑΕΚ αλλά ξαναρωτάω. Θα νικήσουμε τον ΠΑΣ μέσα στο ΟΑΚΑ; Γιατί το πρόβλημα της ΑΕΚ δεν δημιουργήθηκε από την ήττα στο Καραϊσκάκη, ούτε καν από τον φρικτό αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στο 95. Η ΑΕΚ έχασε από τρεις (!) επαρχιακές ομάδες σερί μέσα στο γήπεδο της και διέλυσε τα πάντα. Από 6 βαθμούς η διαφορά με τον Ολυμπιακό έφτασε 17 και από 7 βαθμούς μπροστά από τον ΠΑΟΚ βρέθηκε 8 πίσω χωρίς καν να έχει παίξει ενδιάμεσα με την ομάδα της Θεσσαλονίκης για το πρωτάθλημα. Και μεταξύ μας άντε ο ΟΦΗ να είναι στο επίπεδο του ΠΑΣ. Οι άλλες δυο ομάδες που νίκησαν μέσα στο ΟΑΚΑ είναι κατώτερες του συλλόγου των Ιωαννίνων. Άρα αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα για το άμεσο μέλλον. Γιατί δυστυχώς άλλη μια σεζόν πήγε στράφι και στο δικό μου το μυαλό οι προτεραιότητες, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι ξεκάθαρες. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξασφαλίσει η ΑΕΚ είναι ότι δεν θα “καεί” το ρόστερ της και ιδίως οι πολλοί και καλοί παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι μαζί με 3-4 από τους παλιούς. Δεύτερο το πως θα πάει σε μια όσο το δυνατόν πιο σίγουρη λύση για τον πάγκο της ενόψει και της Αγία Σοφίας χωρίς να κατρακυλήσει κι άλλο αγωνιστικά και βαθμολογικά στην υπόλοιπη σεζόν. Και δυστυχώς αυτά τα δύο συνδέονται και μεταξύ τους. Όσο πιο πολύ αντέξει ο Γιαννίκης στον πάγκο τόσο θα δώσει το δικαίωμα στην ΑΕΚ να ετοιμάσει με λιγότερη πίεση, που συνήθως φέρνει και βιαστικές αποφάσεις που οδηγούν στα λάθη, την επόμενη μέρα της. Τόσο πιο πολύ θα αργήσει η υπηρεσιακή λύση που μακάρι να μην χρειαστεί και καθόλου. Για αυτό ρωτάω. Θα νικήσει η ΑΕΚ τα Γιάννενα;

Τα παιχνίδια με την ΠΑΟΚ και χθες με τον Ολυμπιακό δεν ήταν αυτά που “έκαψαν” το πρότζεκτ. Είχε καεί πολύ νωρίτερα. Αυτά τα ματς όμως και ιδίως η πρόκριση με τον ΠΑΟΚ που είχε φτάσει να απέχει ενάμιση μόλις λεπτό, με την ΑΕΚ καλύτερη συνολικά στα δύο μας, θα μπορούσαν να κάνουν την ζωή ευκολότερη. Και βέβαια να δώσουν μια αφορμή για χαμόγελο έστω και μικρό στον πιο βασανισμένο λαό του κόσμου… Το ότι φάνηκε και στα δύο αυτά ματς πως η ΑΕΚ μόνο για τέτοια βαθμολογική απόσταση από αυτούς τους δυο δεν είναι θα ήταν …παρηγοριά στον άρρωστο. Αλλά μάλλον μεγαλώνει την στεναχώρια. Σε εμένα τουλάχιστον σίγουρα.

Χθες η ΑΕΚ δεν πλήρωσε κάποιες αλλαγές. Άλλωστε μία έκανε μέχρι το 1-0. Πράγματι ο Αμραμπάτ χάθηκε από την στιγμή που πέρασε φορ και μπήκε ο Γέβτιτς όμως κακά τα ψέματα εκείνη την ώρα οι πιο πολλοί αυτή την αλλαγή θα έκαναν. Ο Ελβετός είναι ο μόνος παίκτης με μακρινή μπαλιά ακριβείας, ο Ολυμπιακός είχε ανέβει αρκετά με επιθετικές αλλαγές μήπως και καταφέρει να φτάσει στο γκολ όντας ακίνδυνος σχεδόν από το πρώτο τέταρτο του αγώνα και μετά και μπροστά τα τρία τούρμπο, ακόμη κι ο κακός χθες Τσούμπερ, θα μπορούσαν να πάρουν μία από τις μπαλιές που μόνο ο Γέβτιτς βγάζει και να φύγουν all the way μέχρι το τέρμα.

Το παιχνίδι χθες χάθηκε πολύ πριν, πριν και μετά την αλλαγή χωρίς η αλλαγή να φέρει ευθύνη. Πολύ πριν τη σέντρα βγήκε νοκ άουτ ο Αραούχο στο παιχνίδι που ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. Θα βλέπαμε και το δίδυμο Σωκράτη - Μανωλά αν θα ήταν το ίδιο τρομερό και φοβερό όπως διαβάσαμε σε περίπτωση που είχαν έναν παίκτη που θα μπορούσε να βγει στην πλάτη τους, 2-3 φορές μέσα στο ματς. Χάθηκε το ματς πριν την αλλαγή γιατί η ΑΕΚ είναι φανερό πως δεν έχει αυτοματισμό επιθετικά σε κατάσταση αντεπίθεσης. Οι πάσες και οι σέντρες ήταν σχεδόν όλες κακές και λάθος όμως για αυτόν που δίνει την πάσα ή κάνει την σέντρα είναι πολύ σημαντικό και το τι επιλογές έχει. Και στις δουλεμένες ομάδες οι θέσεις και οι επιλογές είναι προκαθορισμένες μέσω της επανάληψης. Χθες ήταν φανερό πως όλες οι κινήσεις ήταν τυχαίες. Κι εγώ θυμάμαι από το 2001 τον Σάντος π.χ να δουλεύει σχεδόν σε κάθε προπόνηση σενάρια επίθεσης 3-3 ή 3-4. Και μην μου πείτε ότι είχε τον Τσάρτα που έβγαζε τον Λάκη και τον Σωτηράκη τον Κωνσταντινίδη μόνους, σαν να έπινε ένα ποτήρι νερό, ώστε αυτοί να βρουν τον Ντέμη γιατί χθες οι ενδιάμεσες πάσες βγήκαν οι περισσότερες. Στην τελευταία πάσα γινόταν το λάθος που δεν επέτρεπε στις προϋποθέσεις να μετατραπούν σε ευκαιρίες. Κάποια πράγματα στο ποδόσφαιρο γίνονται μηχανικά. Και τουλάχιστον για την μπροστά τριάδα συν τον Καρίμ χθες δεν μπορεί κάποιος να πει πως δεν είχαν ποιότητα. Ο Ολυμπιακός χθες είχε στα άκρα παίκτες που τους κατάπιε ο Ρότα, και τον Ακιμπού αρχικά και τον Μασούρα όταν άλλαξαν πλευρά, και δεν δημιούργησαν πρόβλημα ούτε στον Χατζισαφί. Αλλά αυτοί δεν είχαν και χώρο. Αντίθετα η ΑΕΚ έβρισκε παρότι η τακτική του Μαρτίνς μέχρι το 75-80 ήταν συντηρητική.

Και το ματς χάθηκε μετά την αλλαγή γιατί απουσίασε πάλι στην καθοριστική στιγμή η συγκέντρωση, η υπευθυνότητα, η σοβαρότητα και κυρίως η μανία να τελειώσεις τον κίνδυνο. Nα αρνηθείς την ήττα και ιδίως το αστείο γκολ σε ένα ματς που εκτός τη φάση του δοκαριού δεν κινδύνευσες. Η συμπεριφορά σχεδόν όλων των παικτών στην περιοχή της ΑΕΚ στο γκολ του Εμβιλά μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει. Μαζί και οργή. Η φάση είναι του Τσούμπερ που όπως και στη μεγάλη του ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο πηδάει σε λάθος τάιμινγκ. Παρεμπιπτόντως. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΟΥΜΠΕΡ. Είναι παίκτης επιπέδου ΑΕΚ. Μεγάλης ΑΕΚ. Και σε μια μεγάλη ΑΕΚ θα πρωταγωνιστήσει. Χθες ήταν κακός. Αλλά κάπου να πατάμε κι ένα φρένο στην απαξίωση και στην ισοπέδωση. Επιστρέφω στο θέμα. Παρά το λάθος όμως έστω ένας από τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους να έκανε καλά την δουλειά του το γκολ δεν θα είχε μπει. Ο Μήτογλου αρχικά αιφνιδιάζεται, δεν κόβει την μπάλα που περνάει δίπλα του και κάνει και… πέναλτι για να χαθεί κάθε ελπίδα πως θα τη βγάζαμε καθαρή από αυτό το κακοχτυπημένο κόρνερ του Βαλμπουενά. Η μπάλα φτάνει στον Εμβιλα που κανείς δεν σκέφτηκε πως έχει κι αυτός… δικαίωμα να σκοράρει και ήταν πανταχόθεν ελεύθερος λες και ήταν λίμπερο στο βόλεϊ που απαγορεύεται να εκδηλώσει επίθεση. Όχι μόνο δεν τον φύλαγε κανείς αλλά του δόθηκε και μια δεύτερη ευκαιρία λες και οι 5-6 παίκτες που ήταν μέσα στην περιοχή είπαν: “Για να δούμε ρε τον κερατά; Μπορεί τελικά να το βάλει;” Και το έβαλε. Με τη δεύτερη. Με το γόνατο. Έχει και ο Τσιντώτας ευθύνη, μικρή. Στα βασικά των γκολκήπερ είναι να διώχνουν την μπάλα προς τα πλάγια όταν δεν μπορούν να μπλοκάρουν. Δεν μπορούσε να μπλοκάρει. Οποίος λέει το αντίθετο ας ξαναδεί την φάση. Δεν ήταν όμως ανάγκη να παίξει το 1-2 με τον Γάλλο. Όταν όμως σε στημένη φάση κάνει αντίπαλος δύο σουτ μέσα στην περιοχή σε πρώτο και δεύτερο χρόνο, χωρίς δηλαδή η φάση να εξελιχτεί σε διαρκείας, μιλάμε ξεκάθαρα για μια ντροπιαστική αμυντική αντίδραση. Όχι κακή απλά. Ντροπιαστική. Και τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει αν είχε κάνει μια απλή κεφαλιά - απόκρουση ο Τσούμπερ. Αυτό όμως δεν αθωώνει τα υπόλοιπα παιδιά. Ούτε βέβαια αυτόν που δουλεύει τα στημένα στην ΑΕΚ. Εnd of story…

Υ.Γ: Ραντεβού στις 9.μ.μ στο Full Time AEK με πολύ συζήτηση και για την επόμενη μέρα…