Οπως θα έλεγε κι ο Μανόλο, μεταγραφική περίοδος επιτέλους τέλος. Η ΑΕΚ κατάφερε να πάρει έναν παίκτη στη θέση που χρειαζόταν περισσότερο και με τα χαρακτηριστικά που έλειπαν. Δεν πήρε τελικά τερματοφύλακα ρισκάροντας να πάει μέχρι το τέλος της σεζόν με Αθανασιάδη, Τσιντώντα και ανέβαλε την απόκτηση του σέντερ μπακ που θα πάρει φύση και θέση τον ρόλο του Τσιγκρίνσκι μετά την κατάληξη με Παπασταθόπουλο. Επίσης θα αντικαταστήσει εκ των έσω τον Λιβάγια αλλά και τον Ινσούα. Ηδη ξεκίνησε από χθες για τον Λιβάγια με Αλμπάνη και Τάνκοβιτς ενώ μέσα στην εβδομάδα θα είναι έτοιμος και ο Μιτάι για να έχει η ΑΕΚ δύο αριστερα μπακ. Ο Ιανουάριος τελείωσε και παρά το σοκ με τα Γιάννενα και το κακό ξεκίνημα με τον Ολυμπιακό ήταν ένας πολύ καλύτερος μήνας από αυτούς που προηγήθηκαν και έφεραν τις μεγάλες αλλαγές. Με έξι νίκες και μια τσάμπα ισοπαλία στην Τούμπα με τρόπο που έκανε την ανάγκη απόκτησης τερματοφύλακα να φαίνεται αναπόφευκτη. Αν και δεν έγινε…
Η ΑΕΚ μέσα στον Ιανουάριο κατάφερε να γίνει ομάδα. Με ατέλειες αλλά ομάδα που πλέον έχει το δικό της στιλ. Το στιλ Χιμένεθ. Μπορεί να μην φαντάζει 100% πλήρης αλλά με την προσθήκη και τον Νταντσένκο έχει από δύο παίκτες σε κάθε θέση. Τον ρόλο, και όχι την θέση, του Μάνταλου μόνο ο Τάνκοβιτς από το υπάρχον ρόστερ δείχνει να έχει τα στοιχεία να την καλύψει. Να παίξει κάθετα αλλά να έρθει και ως έξτρα επιθετικός. Θα πρέπει να δούμε βέβαια ποιό θα είναι το πλάνο του Μανόλο για τον Μάνταλο γιατί στα τρία τελευταία παιχνίδια η τριάδα στο κέντρο δεν είχε οργανωτή. Δούλεψε και στα τρία ματς ανασταλτικά αυτό το σχήμα, ανεξάρτητα από το ατύχημα με τον ΠΑΣ, αλλά ακόμη και χθες στο Ηράκλειο φάνηκε ένα έλλειμα στη δημιουργία. Οπως και με τον ΠΑΣ βέβαια στο πρώτο ημίχρονο. Ενα από τα στοιχήματα του Μανόλο είναι να καταφέρει να διατηρήσει αυτή την τριάδα που πνίγει τον αντίπαλο και να βελτιωθεί δημιουργικά. Αν και δεξί μπακ ο Νταντσένκο είναι παίκτης που μπορεί να βοηθήσει πολύ σε αυτό το κομμάτι. Οι οργανωμένες επιθέσεις θα έχουν επίκεντρο τα άκρα ενώ από τον άξονα η ΑΕΚ θα ποντάρει στην πιεση ψηλά που θα φέρνει κλεψίματα και άμεσο επιθετικό τρανζίσιον. Θα φτάνουν αυτά; Αν καταφέρει η ομάδα όπως χθες να πετυχαίνει γκολ και από στημένες φάσεις και πάρουν μπρος οι δύο σέντερ φορ και χρειάζονται πολύ λιγότερες τελικές για να σκοράρουν τότε είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ θα πάρει κι άλλες νίκες όπως την χθεσινή αλλά και τις περισσότερες του Ιανουαρίου.
Μην ξεχνάμε και τον αστάθμητο παράγοντα, Λιβάι Γκαρσία, τον παίκτη που μπορεί να κάνει διαφορά και να πάρει παιχνίδια με 1-2 προσωπικές ενέργειες μέσα στο εννενηντάλεπτο από αυτές που κανείς στο Ελληνικό πρωτάθλημα δεν μπορεί να κάνει. Με όλα αυτά και τις δεδομένες βέβαια αδυναμίες που όμως σιγά σιγά διορθώνονται από την ομαδική δουλειά του Μανόλο μπορούμε να δούμε αισιόδοξα το υπόλοιπο της σεζόν. Η ΑΕΚ πρέπει να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, να βάλει τις βάσεις για την επόμενη σεζόν με κορμό παικτών και τον ίδιο προπονητή και να ξέρει ακριβώς τι θέλει ώστε να ενισχυθεί στοχευμένα το καλοκαίρι. Το τέλος των μεταγραφών απαλάσει πλέον τους παίκτες από το άγχος μην βρεθούν εκτός. Ξέρουν ποιοι θα είναι και βέβαια έχουν καταλάβει πως μέχρι το καλοκαίρι πολλοί από αυτούς κρίνονται. Για το αν θα έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην ΑΕΚ της επόμενης σεζόν αλλά και για το αν θα είναι στην ομάδα. Ο Μανόλο κι ο Κονέ θα είναι σίγουρα. Και αυτοί θα κρίνουν…
Ψήγματα της δουλειάς του Παναγιώτη Κονέ φάνηκαν μέχρι τώρα όμως αν συνεχίσει όπως ξεκίνησε θα είναι σημαντικός παράγοντας βελτίωσης της ομάδας κι ας αντιμετωπίζεται, εν μέρει δικαιολογημένα, με καχυποψία αλλά και, εντελώς αδικαιολόγητα, με απαξίωση. Οπως άλλωστε πολλοί σε αυτή την ομάδα. Σε διάφορες θέσεις. Μπήκε πολύ δυνατά στη δουλειά και με διάθεση να αλλάξει και να βελτιώσει πράγματα. Η ΑΕΚ του έδωσε την ευκαιρία όπως την είχε δώσει το καλοκαίρι του 2004 στον Ιβιτς να γίνει σε μια μέρα από σέντερ φορ τεχνικός διευθυντής αλλά και το 2019 να ξαναδουλέψει σε αυτό το πόστο μετά από 10 ολόκληρα χρόνια. Κατά την άποψη μου δεν βγήκε χαμένη και τις δύο φορές ούτε βέβαια κι ο Ιλια. Μακάρι ο Κονέ να τον ξεπεράσει…
