
Αφού είδαμε 2-3 φορές τα τελευταία λεπτά και την λήξη του αγώνα στο ΟΑΚΑ για να σιγουρευτούμε ότι προκρίθηκε η ΑΕΚ αφού μας μπέρδεψαν τα πανηγυρικά πρωτοσέλιδα των Ολυμπιακών ΜΜΕ πάμε τώρα για τον τελικό. Κρίμα που δεν υπάρχει και μικρός τελικός γιατί θα ήταν κι αυτός ένας μεγάλος αγώνας με την ευκαιρία του ότι οι τέσσερις μεγάλοι πήγαν στους ημιτελικούς μετά από τόσα πολλά χρόνια. Θα ήταν και μία παρηγοριά για τους χαμένους.
ΑΕΚ - ΠΑΟΚ λοιπόν. Μετά από 34 χρόνια. Ο πρώτος τελικός της ζωής μου μέσα από το γήπεδο, ο πρώτος τίτλος από κοντά. Η πρώτη πορεία, από τον Περισσό στο ΟΑΚΑ και πιστεύω η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ και δεν το λέω επειδή το έβλεπα με τα μάτια του 14χρονου. Οποιος ήταν τυχερός και το έζησε καταλαβαίνει. Μια υπέροχη καλοκαιρινή μέρα. Αλλες εποχές τότε, εφτασε Ιούλιος για να γίνει ο πρώτος τελικός στην ιστορία του ΟΑΚΑ. Ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στο ΟΑΚΑ. Στο γήπεδο της γειτονιάς μας, κι ας πήγαμε πρώτα Περισσό με ένα ξύλινο τρένο που υπήρχε ακόμη τότε κι από εκεί στο γήπεδο. Εμείς ήμασταν πίσω στην πορεία, κάποια στιγμή εκεί στο ΟΑΚΑ κάποιοι τρέχανε κι εμείς βλέπαμε από μακριά…
Πήραμε το παιχνίδι, πήραμε το κύπελλο, μπήκαμε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ακουμπήσαμε τους παίκτες μας. Φανταστική βραδιά στη μέση περίπου των πέτρινων χρόνων. Θυμάμαι πάρα πολλά. Δύο πράγματα πιο δυνατά. Το γκολ του Βλάχου γιατί ήταν απίστευτο και μας έδιωξε όλο το άγχος και τον Κούδα… Σε ηλικία 37 ετών, έτσι από ψηλά από την θύρα 4 που τον έβλεπα ήταν εκπληκτικός ο τρόπος που έπαιζε. Επαιρνε την μπάλα και έκανε προέλαση, προκαλούσε πραγματικά δέος ο τελευταίος εμβληματικός παίκτης του ποδοσφαίρου της ασπρόμαυρης εποχής. Αλλά είχαμε δυνατή άμυνα και έναν φοβερό Αρβανίτη τέρμα. Το 2-0 μοιάζει εύκολο αλλά δεν ήταν. Ο ΠΑΟΚ είχε κυρίως την μπάλα, η ΑΕΚ έπαιξε έξυπνα με Σενέκοβιτς προπονητή και βέβαια είχε τον Μαύρο, τον Θεό οπότε το παιχνίδι ιδιως όταν ήταν τόσο μεγάλο ξεκίναγε με 1-0 υπέρ μας… Από τότε έχουμε να παίξουμε τον ΠΑΟΚ. Τρεις τελικοί, τρεις νίκες της ΑΕΚ είναι η ιστορία μας. Ομως αυτά είναι παλιά. Από την άλλη πλευρά βέβαια δεν μπορώ να εξηγήσω πως σε στοιχηματικές εταιρίες είναι φαβορί ο ΠΑΟΚ και μάλιστα αρκετά ξεκάθαρο. Στα… 93 χρόνια ιστορίας της ΑΕΚ και στα 91 κοινής ιστορίας με τον ΠΑΟΚ όταν η ΑΕΚ παίζει στην έδρα της ή σε ουδέτερο με την μεγάλη ομάδα της Μακεδονίας είναι φαβορί. Από εκεί και πέρα όλα ανοικτά είναι…
Οπως και για την έδρα του τελικού είναι όλα ανοικτά. Το ΟΑΚΑ το βγάζουμε έξω αφού ο ΠΑΟΚ έχει το δικαίωμα να το απορρίψει. Μην παίρνουμε όμως κι ως δεδομένο το Ηράκλειο επειδή το λέει ο γραφικός ο Τζώρτζογλου. Ας περιμένουμε λίγο…
Το σίγουρο είναι ότι η ΑΕΚ δεν θα χάσει όπως ο Παναθηναϊκός. Ολα τα αποτελέσματα είναι ανοικτά αλλά όχι έτσι. Ο διαιτητής όποιος κι αν είναι, η ΑΕΚ δεν εχει προτίμηση αλλά εννοείται ότι αποκλείονται οι διαιτητές των ημιτελικών, θα είναι πιο προσεχτικός. Το αν ο ΠΑΟ αδικήθηκε λίγο ή πολύ είναι θέμα οπτικής και ανάλυσης των φάσεων. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι ο Κύζας σφύριζε με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Κι αν είχε σφυρίξει σωστά ο ΠΑΟ παρότι αυτοκτόνησε στο πρώτο ημίχρονο ίσως να είχε προκριθεί παρότι ήταν τραγικός στο δεύτερο ημίχρονο και βέβαια δεν έχει τερματοφύλακα. Επειδή δεν ήταν διαιτησία ανθρώπινων λαθών αλλά πρόθεσης το σημαντικό από εδώ και πέρα είναι ένα. Ο Κύζας αντί να παραμείνει διεθνής και να σφυρίζει ντέρμπι όπως γίνονταν 20 χρόνια με τα παλικάρια που έστησαν την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού να ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Γιατι λάθη θα γίνονται. Και κάποιες φορές ακόμη και αποτελέσματα θα διαμορφώνονται. Ομως αξιοπιστία σημαίνει τα λάθη να μοιράζονται και όποιος διαιτητής κρίνει αγώνα τεράστιας σημασίας με μονόπλευρη διαιτησία να πηγαίνει σπίτι του. Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟ έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει. Καλώς φωνάζει, καλώς αισθάνεται αδικημένος και κανείς δεν απαγορεύει σε μια ομάδα που χάνει ευκαιρίες και δεν εχει καλό τερματοφύλακα να παίρνει αυτά που δικαιούται από τον διαιτητή. Αυτά θυμίζουν το: “φτιάξτε ομάδα και μετά μιλάτε” που σημάδεψε τις ζωές μας 20 χρόνια τώρα. Από εκεί και πέρα ότι να λένε οι εφημερίδες του Ολυμπιακού και ο πρώην χρήσιμος μόνο ως ανέκδοτα λαμβάνονται υπόψη. Η αγάπη τους για τον ΠΑΟ και τον Αλαφούζο είναι τόσο ευκαιριακή και προσχηματική που νομίζουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους όπως έκαναν χρόνια τώρα. Και αν ήμουν Παναθηναϊκός απλά θα έκανε την οργή μου και την στεναχώρια μου μεγαλύτερη.