Κρίμα που έπαιξε χωρίς κόσμο η ΑΕΚ το χθεσινό παιχνίδι με τον Κόροιβο. Από την άλλη πλευρά βέβαια ίσως είναι καλύτερα γιατί δεν νιώθουν… τύψεις όσοι δεν θα έβρισκαν τον δρόμο για το ΟΑΚΑ ακόμη κι αν οι πόρτες ήταν ορθάνοικτες. Ομως βλέποντας το παιχνίδι στην τηλεόραση είναι βέβαιο πως πάρα πολλοί θα είναι έτοιμοι για το επόμενο. Αυτό με το Λαύριο, που θυμίζω πως πέρυσι έγινε ντέρμπι για να έχουμε μέτρο σύγκρισης με φέτος, που ουσιαστικά είναι με ελεύθερη είσοδο το επόμενο Σάββατο. Προηγείται βέβαια ο αγώνας στην Πάτρα όπου εκεί θα έχουμε σίγουρα ένα ρεσιτάλ από αυτά που πάντα ξέρουν να δίνουν τα παιδιά της Πάτρας όποτε η ομάδα μας πάει εκεί. Μεγαλώσαμε μετρώντας βραδιές ηρώων και… γκλοπιές στην Εθνική. Εκεί η Βασίλισσα ποτέ δεν μένει μόνη.
Ερχεται η ώρα που δεν θα μένει και στο ΟΑΚΑ αφού βλέποντας το ένα παιχνίδι μετά το άλλο καταλαβαίνεις πως φέτος θα δούμε ένα άλλο καλύτερο μπάσκετ. Από μια ομάδα πολύ πιο ταλαντούχα, ισοροπημένη και σίγουρα πιο αγαπησιάρικη από αυτή που είχε φτιαχτεί πέρυσι. Φυσικά ο Κόροιβος δεν είναι ο αντίπαλος που θα δείξει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μιας τόσο ανώτερης ομάδας. Ο Γιούρι καλά έκανε και κράτησε χαμηλούς τόνους κάνοντας υπερβολική κριτική στην ομάδα όμως σίγουρα κάποια πράγματα φαίνονται. Παιχνίδια σαν κι αυτά πέρυσι τελείωναν πολύ αργότερα, σίγουρα χωρίς τέτοιες διαφορές και βέβαια χωρίς να παίζουν 20 και 15 λεπτά παιδιά σαν τον Σκουλίδα και τον Μωραϊτη. Αλλο επίπεδο πραγματικά η ΑΕΚ φέτος και όσο περνάει ο καιρός μαζί με κάποιες ποιοτικές ενισχύσεις που κάποια στιγμή θα γίνουν είναι σίγουρο πως θα δούμε πολύ ωραία πράγματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Χθες έλειπαν δύο σημαντικοί παίκτες, ο Βασιλειάδης και ο Λαρεντζάκης, ενώ ήταν το πρώτο παιχνίδι του Ιβάνοβιτς μετά από τις πρώτες δύο κανονικές προπονήσεις με την ομάδα. Ο Μαυροβούνιος πρόλαβε να δείξει πως ήταν αυτό που έλειπε από τα γκαρντ στα φιλικά. Ενας νεαρός αλλά πανέτοιμος παίκτης, έξυπνος και επίμονος στα όρια του εκνευριστικού, για τον αντίπαλο, στην άμυνα. Σοβαρός. Οπως και όλη η ομάδα που ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν στην πεντάδα της κάθε στιγμή έπαιζε το ίδιο μπάσκετ όσο καλύτερα μπορούσε. Σίγουρα μπορεί πολύ καλύτερα. Και θα το δείξει. Βήμα βήμα. Τώρα Πάτρα…
Στο ποδόσφαιρο η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει. Ανεξάρτητα από τον τρόπο που χτύπησε ο Λέσκοτ και δεν αρέσει σε κανέναν δεν είναι δυνατόν να διαβάζουμε και να ακούμε απίστευτες βλακείες. Να γράφουν εφημερίδες του Ολυμπιακού ότι στο λιμάνι, που παίζουν με Ντα Κόστα και Μποτία, είναι γάτοι επειδή δεν πήραν τον Λέσκοτ, άλλο που εξαφανίστηκε από το ρεπορτάζ τους την ημέρα που έκλεισε ουσιαστικά στην ΑΕΚ και τελείως άλλο να γκρινιάζουν ΑΕΚτζήδες ότι η ΑΕΚ πήρε σακάτη τον Αγγλο. Το πρώτο είναι απλά γραφικό όπως πολλά άλλα όμως το δεύτερο είναι ενοχλητικό. Υπάρχουν πολλά πράγματα που σηκώνουν κριτική στην ΑΕΚ μετά τα δύο τελευταία ματς πρωταθλήματος αλλά το να χτυπάμε την διοίκηση και στην πραγματικότητα τον Μελισσανίδη ταυτιζόμενοι πολλές φορές με την προπαγάνδα αυτών που πονάνε επειδή έχασαν την ΑΕΚ που… αγαπούσαν είναι τρελό. O άλλος γράφει ότι ο Λέσκοτ έχασε την σεζόν... 2003-2004. Οταν ήταν 22 ετων δηλαδή. Και ότι έχασε μέρος της σεζόν πέρυσι με την Γουεστ Μπρομ πρόπερσι. Που έκανε 34 συμμετοχές στην Πρέμιερ. Ποιο μέρος έχασε δηλαδή; Και πές ότι αυτά τα 4 ματς τα έχασε επειδή ειχε το γόνατο. Δηλαδή 11 χρόνια μετά τον τραυματισμό και την εγχείρηση έχασε τέσσερα ματς. Τρομερό. Πώς ξέφυγε αυτό από την ΑΕΚ;
Με λίγα λόγια, ένα απλό παράδειγμα.Ο… σακάτης στις δύο προηγούμενες σεζόν είχε 66 συμμετοχές στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου. Στην Πρέμιερ Λιγκ. Τόσο σακατεμένος ήρθε. Ο Τσιγκρίνσκι για παράδειγμα που είναι σταθερά ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΚ ειχε 68 τα τελευταία έξι χρόνια στην Ουκρανία. Με την λογική των γιατρών του ίντερνετ η απόκτηση του είναι έγκλημα αφού ήρθε… ανάπηρος ούτε καν σακάτης. Ευτυχώς όμως τις μεταγραφές τις κάνουν άλλοι. Κι ας μην είναι, όπως σε όλο τον κόσμο, όλες πετυχημένες ή σωστές. Περαστικά στον γίγαντα Τζολεόν και μακάρι να γυρίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Γιατί μέχρι και το ότι η ΑΕΚ είναι τυχερή επειδή θα παίξει ο… Κολοβέτσιος διάβασα. Πιστεύω και ελπίζω πως ο Δημήτρης θα τα πάει μια χαρά. Είναι πανέτοιμος. Αλλά έλεος κάπου…
