Ξέρει τη συνταγή, αρκεί να την ακολουθήσει

Το πώς χάθηκε το φετινό το Πρωτάθλημα για την ΑΕΚ έχει ήδη αναλυθεί διεξοδικά. Το μόνο που αλλάζει είναι η… ταμπέλα. Είτε όμως το αποκαλέσεις «αυτοκτονία», είτε «αδυναμία» το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να διατηρήσει τα κεκτημένα και στο ταμείο η χρονιά δεν κρίνεται επιτυχημένη. Από στατιστικής άποψης ένα στοιχείο νομίζω μιλάει από μόνο του. Την περασμένη σεζόν η ομάδα δέχθηκε στο πρωτάθλημα συνολικά 17 γκολ, φέτος το ολοκλήρωσε με 35. Διπλάσια συν ένα…

Ήταν ένα σκληρό μάθημα για ολόκληρο τον οργανισμό και πρώτος απ’ όλους το γνωρίζει ο Ματίας Αλμέιδα. Το επαναλαμβάνει άλλωστε συνέχεια στις δηλώσεις του. Από το καλοκαίρι κάποια πράγματα δεν δούλεψαν σωστά και εγκλώβισαν την ΑΕΚ. Δεν της επέτρεψαν να παρουσιάσει αυτό που όλοι περιμέναμε από μια ομάδα η οποία έχει ήδη αφομοιώσει ένα στιλ παιχνιδιού και δεν χρειάστηκε να κάνει ριζικές αλλαγές στο ρόστερ της.

Με τον προγραμματισμό για τη νέα σεζόν να έχει ξεκινήσει, το μεγάλο στοίχημα για την ΑΕΚ είναι ένα: Να ανακτήσει το στιλ παιχνιδιού που της έδωσε το νταμπλ. Να γίνει και πάλι η ομάδα που πνίγει τον αντίπαλο, τον τρομοκρατεί ποδοσφαιρικά. Όχι για 15 ή 20 λεπτά αλλά για όσο χρειαστεί μέχρι να καθαρίσει το παιχνίδι. Με δεδομένο ότι θα γίνουν αρκετές αλλαγές στο ρόστερ, το κλαμπ πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Κανονική όχι, διαφορετική ναι

Γιατί φέτος η ομάδα δεν κατάφερε να το κάνει, κι εκεί βρίσκεται το σημείο διαφωνίας με τον Ματίας Αλμέιδα αλλά κι εκείνους που υποστηρίζουν ότι «φέτος ήξεραν πώς παίζουμε και μας αντιμετώπιζαν πιο εύκολα». Το πρόβλημα δεν ήταν ότι οι αντίπαλοι ήξεραν αλλά το ότι η ΑΕΚ δεν έπαιξε όπως ήξεραν.

Τη σεζόν που αφήσαμε πίσω μας, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού τα παιχνίδια όπου η ΑΕΚ ακολούθησε, για ολόκληρο 90λεπτο, την… τρομοκρατική της τακτική. Μπράιτον (εντός), ΠΑΟΚ (2-0 στην Αγιά Σοφιά), Παναθηναϊκός (το 3-0) και μάλλον κάπου εκεί κλείνει η λίστα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν είδαμε μια διαφορετική ομάδα, γι’ αυτό άλλωστε η μόνιμη αγωνία ήταν το πότε και αν θα εμφανιστεί η… κανονική ΑΕΚ η οποία τελικά έκανε «guest» εμφανίσεις. Κυρίως είδαμε μια ομάδα που, μετά από μικρά διαστήματα πίεσης, έσβηνε ολοκληρωτικά. Στα παιχνίδια που είχε τον Λιβάι επέλεγε πολύ συχνά να «προσκαλεί» τον αντίπαλο να ανέβει ώστε πετάξει την μπάλα στον χώρο. Η πίεση από την πρώτη μπαλιά δεν ήταν ο κανόνας και σε κοινό παρανομαστή της σεζόν εξελίχθηκε η ευάλωτη άμυνα.

Ο Ματίας έχει γράψει τη συνταγή

Όλα τα παραπάνω καλείται να εξαφανίσει η ΑΕΚ. Να χτίσει ένα ρόστερ που θα υπηρετεί το στιλ της χρονιάς του νταμπλ κα να το προετοιμάσει κατάλληλα. Να μειώσει, στο μέτρο του δυνατού, την ανάγκη για αλχημείες ώστε να καλυφθούν θέσεις, και να γίνει και πάλι συμπαγής αμυντικά. Η παρουσία του Ματίας Αλμέιδα αποτελεί εγγύηση ότι η… κανονική ΑΕΚ μπορεί να επιστρέψει. Αυτός άλλος έχει γράψει τη συνταγή της επιτυχίας.

Αυτό που δεν ελέγχει ο «Προφήτης» είναι το εξωαγωνιστικό και το φετινό χαμένο Πρωτάθλημα ουσιαστικά υπενθύμισε κάτι που πρέπει να γνώριζαν όλοι: Κάθε λεπτομέρεια μετράει, κάθε χαμένος βαθμός. Μερικές φορές τα «χειρουργεία», για παράδειγμα απέναντι στην Κηφισιά, δεν καλύπτονται στο τέλος.

Καλό μας καλοκαίρι και μην ξεχνάμε αυτό που πλέον μοιάζει δεδομένο αλλά πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν: Η ΑΕΚ βρίσκεται στον σωστό δρόμο κι ας αποδείχθηκε φέτος ανήφορος.

ΥΓ: Με την… καλή ΕΠΟ δεν θα βλέπαμε ΠΟΤΕ ένα πρωτάθλημα σαν το φετινό. ΠΟΤΕ! Στην… καλή ΕΠΟ στο τέλος πάντα μιλούσε η καρδιά του «πρωταθλητή» και σιωπούσε το κανονικό ποδόσφαιρο.