Στον δρόμο για την κατάκτηση του πρώτου της επαγγελματικού τίτλου το 1989, η ΑΕΚ πέρασε τρεις φορές από το Ολυμπιακό Στάδιο, παίρνοντας νίκες με 0-1. Εκτός από τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό που χρησιμοποιούσαν ως έδρα το ΟΑΚΑ από το 1984 και που έπεσαν θύματα της πρώτης και της τελευταίας νίκης της ΑΕΚ αντίστοιχα σε ντέρμπι εκείνη τη σεζόν, την ήττα από την ΑΕΚ γνώρισε και ο ΟΦΗ που αγωνίστηκε στο Στάδιο ως τυπικά γηπεδούχος στις 26 Μαρτίου του 1989.
Ο σύλλογος της Κρήτης που εκείνα τα χρόνια διέθετε πολύ καλή ομάδα και μια πολύ δυνατή έδρα, ήταν τιμωρημένος για δύο αγώνες, μετά από επεισόδια που είχαν γίνει σε έναν αγώνα Κυπέλλου με τη Λάρισα. Είχε χρησιμοποιήσει και στα δύο ματς το Ολυμπιακό Στάδιο και σε ένα από αυτά φιλοξενούμενη ήταν η ΑΕΚ, η οποία ερχόταν από πέντε σερί νίκες και είχε πάρει ήδη διαφορά τριών βαθμών από τον δεύτερο Ολυμπιακό.
Στο ΟΑΚΑ έκανε την 6η σερί νίκη της με μια κεφαλιά του αρχηγού της Γιώργου Σαββίδη στο 37', μετά από εκτέλεση φάουλ του Μίροσλαβ Οκόνσκι. Ηταν μία από τις λίγες ευκαιρίες που δημιούργησε η ΑΕΚ, αφού ειδικά στο δεύτερο μέρος ο ΟΦΗ κυριάρχησε και πίεσε για την ισοφάριση, υποχρεώνοντας τον Σπύρο Οικονομόπουλο σε μία-δύο πολύ καλές επεμβάσεις.
Παρά την πίεση και παρά το γεγονός ότι ο Στέλιος Μανωλάς έπαιξε για μεγάλο διάστημα με δεμένο ώμο λόγω τραυματισμού σε μία πτώση, η ΑΕΚ κατάφερε να κρατήσει τη νίκη και να διατηρήσει το προβάδισμα. Ήταν μία πολύτιμη νίκη με απόδοση σε μέτρια στάνταρ, δείγμα του χαρακτήρα που είχε αρχίσει να αποκτά εκείνη η ομάδα. Ενάμιση μήνα αργότερα, ήταν πρωταθλήτρια!
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Οικονομόπουλος, Χατζής, Σταματής, Μανωλάς, Κούτουλας, Παπαϊωάννου, Κλόπας (64' Πεππές) Σαβέβσκι, Σαββίδης, Οκόνσκι, Χριστοδούλου (70' Μπατάλης)
Στις 26 Μαρτίου
26/3/60 ΑΕ Νίκαιας-ΑΕΚ 0-3 (A' Εθνική –εύκολη νίκη στο Καραϊσκάκη και στο +3 από τον δεύτερο Παναθηναϊκό, δέκα αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος)
26/3/61 Απόλλων Αθηνών-ΑΕΚ 2-4 (A' Εθνική –ο Απόλλων προηγήθηκε 2-0 στο 11’, αλλά η ΑΕΚ επέβαλε την ανωτερότητά της και ανέτρεψε το σκορ με ένα γκολ του Πετρίδη, δύο του Νεστορίδη και ένα του Σταματιάδη)
26/3/1967 ΑΕΚ-Απόλλων Αθηνών 1-1 (Α' Εθνική-όταν ο Σεραφείδης πήδηξε τα κάγκελα)
26/3/72 Φωστήρας-AEK 0-2 (A' Εθνική- από ημίχρονο καθάρισε η ΑΕΚ και μείωσε στους τρεις βαθμούς την απόσταση από τον Παναθηναϊκό, όμως ο τίτλος κατέληξε σε αυτόν)
26/3/73 AEK-Ομόνοια 1-0 (A' Εθνική –το γκολ ο Λάκης Νικολάου που τότε ακόμα έπαιζε στην επίθεση)
26/3/78 ΟΦΗ-ΑΕΚ 0-0 (A' Εθνική –αγώνας χωρίς συγκινήσεις και αποτέλεσμα χωρίς κόστος, αφού η ΑΕΚ είχε ξεφύγει ήδη 6 βαθμούς)
26/3/06 ΑΕΚ-Ακράτητος 2-0 (A' Εθνική –και τα δύο γκολ ο Λυμπερόπουλος σε μία από τις έξι νίκες της ΑΕΚ εκείνη τη σεζόν στο ΟΑΚΑ με σκορ 2-0)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Θέλω να προσθέσω επίσης πως παρότι ο Σπύρος τότε ήταν ο πρώτος πυλώνας του τίτλου την επόμενη χρονιά και με την έλευση του Μήνου έγινε πάλι δευτεροτριτη επιλογή. ο τίτλος του 89 παντος με τα πέναλτι που έπιασε και με εμφανίσεις ανάλογες με τον ΟΦΗ ήταν παραπάνω από το μισό εικοστού. Σε ευχαριστούμε Σπύρο να είσαι πάντα καλά.
Το θυμάμαι αυτό το ματς. Ήμουν μέσα.
Δεν είναι ακριβές αυτό που λέει το άρθρο ότι ο Σπύρος Οικονομόπουλος έκανε 1-2 αποκρούσεις. Ο άνθρωπος κατέβασε ρολά.
Στα πρώτα λεπτά η ΑΕΚ έπαιξε καλύτερα, αλλά μετά το γκολ του Σαββίδη κατέρευσε. Δεν ξέραμε ότι ο Μανωλάς (στυλοβάτης της άμυνας) έπαιζε με μπαταρισμένο ώμο και βλέπαμε ότι δεν τράβαγε. Ήταν αργός... ΣΥΝΕΧΕΙΑ και τον περνούσαν ενώ φαινόταν να κάνει υπερπροσπάθεια, αντίθετα με το σύνηθες αρχοντικό τρόπο που καθάριζε τις φάσεις. Ο ΟΦΗ μας είχε πάρει φαλάγγι και ο Σπύρος έπιασε τα άπιαστα σε πολλές περιπτώσεις.
Δεν θυμάμαι να έχω φύγει ξανά με τόση ανακούφιση μετά το σφύριγμα της λήξης.
Ακριβώς Φίλε. Ο Σπύρος είχε "κατεβάσει" ρολά εκείνη την ημέρα, όπως και σε άλλα πολύ "κρίσιμα" παιχνίδια!!!
Με μπάτζετ δύο και τρεις φορές χαμηλότερο από ΠΑΟ και γαύρο καταφέραμε το ακατόρθωτο εκείνη τη χρονιά.Με 15 παίχτες όλους κι όλους βγήκε η χρονιά.
Όσο θυμάμαι την τεράστια συμβολή του Σπύρου σε εκείνο το πρωτάθλημα δεν μπορώ να αποφύγω να κάνω συγκρίσεις με το σήμερα.
Με το τρόπο πού κάποιοι συνοπαδοι μας σήμερα συμπεριφερονται στον Τσιτωντα και Αθανασιάδη έτσι συμπεριφερονταν και στον Σπύρο.
Να θυμίσω χρόνια ο Σπύρος στην σκιά κάποιων άλλων που μας πούλαγαν και έδωσε αποστομοτικες... ΣΥΝΕΧΕΙΑ απαντήσεις με την πρώτη ευκαιρία.
Έτσι και σήμερα κάποιοι χρησιμοποιώντας τώρα και την δύναμη της τεχνολογίας απαξιωνουν συνεχώς τους τερματοφυλακες μας και κάνουν κακό στην ομάδα γιατί φυσικό είναι και οι παίκτες να παρακολουθούν τι γράφετε εδώ μέσα. Ας το σκέφτονται κάποιοι δύο φορές όταν κάποιοι θαλουν να γράφουν κάτι
Σωστός. Όσο σκέφτομαι ότι για χρόνια ο Σπύρος ήταν 3ος πίσω από κάτι "φυντάνια" τύπου Θεολόγη μου έρχεται εγκεφαλικό, ρε φίλε.
Τρίτος επί σειρά ετών ο Σπύρος έφτασε να παίζει σέντερ φορ στα προπονητικά διπλά.Αλλαγή τού Χρηστίδη το 1982 ,που αν δείτε τα γκολ πού τρώει καλύ τερα να πάιζαμε χωρίς τέρμα.Κι όμως αυτό το παιδί παρόλο που δεν έφυγε με τον καλύτερο τρόπο από την ομάδα εξακολούθησε κι εξακολουθεί να μιλάει με τα καλύτερα για τον Σύλλογο.Ούτε μουρμούρες ούτε γκρίνιες νούτε τίποτα.