Μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ευκαιρίες της ΑΕΚ χάθηκε σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια στην παγωμένη Μόσχα. Ο αποκλεισμός από τη Λοκομοτίβ στις καθυστερήσεις της ρεβάνς των προημιτελικών του Κυπέλλου Κυπελλούχων 1997-98 δεν στέρησε μόνο τη συμετοχή σε έναν δεύτερο ημιτελικο (μετά από αυτόν του ΟΥΕΦΑ το 1977) αλλά σφράγισε με τραγικό τρόπο την πολυεπίπεδη αποτυχία της ΑΕΚ σε μια σεζόν που μέχρι τα μισά της εξελισσσόταν ιδανικά.
Έχοντας ολοκληρώσει τα τέσσερα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό έχοντας μόνο νίκες, αλλά και έχοντας πέσει ήδη στην 3η θέση μετά από έναν καταστροφικό Ιανουάριο (κυρίως λόγω των πολλών τραυματισμών) η ΑΕΚ έβλεπε την Ευρώπη ως... διάσωση της χρονιάς της. Η Λοκομοτίβ ήταν θεωρητικά ο πιο ευπρόσδεκτος αντίπαλος στην κλήρωση του Δεκεμβρίου του 1997 (σε μια εποχή που η ΑΕΚ ήταν πρώτη στο πρωτάθλημα και «έτρεχε» ένα σερί που θα έφτανε στις δέκα νίκες!) αλλά μέχρι τις αρχές Μαρτίου είχαν προκύψει αρκετά προβλήματα για τη νεόκοπη διοίκηση της ENIC και για τον προπονητή Ντουμίτρου Ντουμιτρίου.
Το 0-0 της Νέας Φιλαδέλφειας έκανε ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα και αυτά έγιναν ακόμα πιο δύσκολα όταν η Λοκομοτίβ προηγήθηκε με 1-0 στο 55' της ρεβάνς στην έδρα της με τον Χαρλάτσεφ. Η ΑΕΚ αντέδρασε και ισοφάρισε στο 68' με το πέναλτι που κέρδισε ο Χρήστος Μαλαδένης και που αξιοποίησε ο αλάνθαστος από τα 11 μέτρα Χάρης Κοπιτσής.
Στο εικοσάλεπτο που απέμενε, η Λοκομοτίβ χρειαζόταν ένα γκολ και πίεσε για να το πετύχει. Ομως από από το 80' και μετά άφηνε μεγάλους κενούς χώρους στην άμυνά της, γεγονός που πήγε να αξιοποιήσει σε δύο περιπτώσεις ο Ντέμης Νικολαϊδης: με ένα σουτ που απέκρουσε ο Ρώσος τερματοφύλάκας στο 81' και με την... ιστορική ευκαιρία από τη μικρή περιοχή στο 90. Σε μια από τις τελευταίες επιθέσεις των γηπεδούχων, λίγο πριν ο Μάρκους Μερκ σφυρίξει τη λήξη, ο Τσουγκαΐνοφ έκανε το 2-1 και η ΑΕΚ θα έπαιρνε το δρόμο της επιστροφής πικραμένη...
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματσίδης, Καλλιτζάκης, Κασάπης, Μανωλάς, Μαχαιρίδης, Γκρέταρσον, Μαλαδένης (88' Κεφαλάς) Σαβέβσκι (65' Σέμπουε) Κοπιτσής, Κωστένογλου, Νικολαΐδης
Στις 19 Μαρτίου
19/3/39 Ολυμπιακός-ΑΕΚ 5-1 (Πρωτάθλημα Ελλάδας -η ΑΕΚ είχε «καθαρίσει» το πρωτάθλημα Νότου και εμφανίστηκε υπερβολικά αδιάφορη)
19/3/50 Απόλλων -AEK 2-2 (Κύπελλο Ελλάδας -το γκολ του Ηλία Παπαθεοδώρου στο 75' έστειλε τον προημιτελικό σε ρεβάνς)
19/3/61 Θερμαϊκός-ΑΕΚ 2-4 (Α' Εθνική)
19/3/67 Ηρακλής-ΑΕΚ 0-0 (Α' Εθνική)
19/3/69 Χαλκίδα-ΑΕΚ 1-1 (Α' Εθνική -επώδυνη απώλεια και οριστική απώλεια του τίτλου)
19/3/72 Ολυμπιακός-AEK 1-1 (Α' Εθνική)
19/3/75 ΑΕΚ-Καβάλα 3-0 (Κύπελλο Ελλάδας)
19/3/78 ΑΕΚ-Πιερικός 5-2 (Α' Εθνική)
19/3/89 Διαγόρας-AEK 0-2 (Α' Εθνική -ένα ακόμα βήμα τίτλου με τα γκολ του και του Χριστοδούλου και του Κλόπα στο τελευταίο τέταρτο)
19/3/95 ΑΕΚ-Λεβαδειακός 4-0 (Α' Εθνική)
19/3/00 ΑΕΚ-Ιωνικός 5-1 (Α' Εθνική -τέσσερα γκολ ο Ντέμης Νικολαϊδης)
19/3/01 ΠΑΣ Γιάννινα-ΑΕΚ 2-2 (Α' Εθνική)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Ως που να ζήσω ,μεσα στο γήπεδο, την υπέρτατη οπαδική πίκρα στο παιχνίδι με τον πανθρακικό αυτό το παιχνίδι ήταν η μεγαλύτερη μου απογοήτευση απο την ΑΕΚ .Θεωρώ πως αν είχαμε μπεί στους 4 θα μπορούσαμε να είχαμε κατακτήσει ακόμα και το Κυπελλούχων. Στουτγκάρδη και Τσέλσι πήγαν στον τελικό και το πήρε η Τσέλσι..αλλά σε καμμία περίπτωση δεν ήταν τα φοβερά και τρομερά φόβητρα .
Είναι διαφορετική η περίπτωση του Πανθρακικού με της Λοκομοτίβ. Με τη Λοκομοτίβ δεν καταφέραμε να γράψουμε μια λαμπρή σελίδα της ιστορίας μας, με τον Πανθρακικό όμως γκρεμίστηκε ο κόσμος γύρω μας.
Η μόνη φορά που έχουμε ρίξει δάκρυα λύπης για την ΑΕΚάρα
Η μια από τις τρεις μεγάλες μου πίκρες. Ήμουν πεσμένος στο χαλί και κοίταζα το ταβάνι για πολύ ώρα. Μεγάλη χαμένη ευκαιρία να πηγαίναμε τετράδα και ίσως τελικό
Ακόμα το θυμάμαι ... Σοκ..... Σηκώθηκα από τον καναπέ, έπεσα στα γονοτα και όλα μαύρισαν γύρω μου και κάποια δευτερόλεπτα.... Ήταν μεγάλη ευκαιρία και αν δεν κάνω λάθος θα παίζαμε με την Στουτγάρδη... Τότε το πήρε η Τσελσι νομίζω....
Ναι, η Τσέλσι το πήρε, το ζευγάρι τελικού ήταν Τσέλσι - Στουτγκάρδη (1-0 το σκορ)
Ήταν μεγάλη ευκαιρία για ευρωπαϊκή διάκριση,ένα ματς το οποίο θα χάραζε και θα άλλαζε την Ιστορία της ομάδας μας.
Δυστυχώς το χάσαμε και όσοι το ζήσαμε δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ποτέ.
Εύχομαι κάποτε να φτάσει η μέρα που θα καμαρώσουμε ξανά την ομάδα μας σε ευρωπαϊκό ημιτελικό.
Πραγματικά είναι άξιο μελέτης πως μας έχει σημαδέψει έτσι αυτό το κωλοματς...
Ας ελπίσουμε ότι θα ζήσουμε σύντομα άλλες ευρωπαϊκές βραδιές Μαρτη μήνα με happy end...
Εκείνο το βράδυ και τα συναισθήματα που νιώσαμε όλοι όσοι είδαμε το παιχνίδι λίγο πολύ τα περιγράψατε. Εγώ θα επισημάνω πως ο Ντου ντου ΑΕΚ είχε μετατρέψει την ομάδα σε πιο αμυντοκογενη από όταν ανέλαβε, κάτι που ήταν παρά φύσιν άστοχο σε σχέση με αυτό που βλέπαμε πριν από αυτόν και με τους παίκτες που είχε η ομάδα. Δείτε πως έπαιζαν άμυνα με πολλούς παίκτες πίσω από τη γραμμή για να κρατήσουμε το σκορ. Ο σεμπουε ετραιμε να τελειώσει μόνος του τις φάσεις και έψαχνε τον Ντέμη. Η... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΕΚ πρέπει να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και όχι να παίζει για να κρατάει το σκορ. Αλλιώς δεν είναι ΑΕΚ.
Κάθε χρόνο μας το θυμίζετε, κάθε χρόνο γράφω το ίδιο, η χειρότερη στεναχώρια που έχω ζήσει στην ποδοσφαιρική ΑΕΚ.
Τραύμα στην ψυχή μας εκείνος ο αποκλεισμός! Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ όσοι τον ζήσαμε όσα χρόνια και αν περάσουν. Ίσως η μεγαλύτερη πίκρα (μετά τον υποβιβασμό) της γενιάς μου των 50άρηδων. Γιατί;
Γιατί ήμασταν μια ανάσα κυριολεκτικά από τα ημιτελικά του Κυπελλούχων όπου περίμεναν Τσέλσι (η ..παλιά, όχι η πλούσια), Στουτγκάρδη και Βιτσέντζα! Χάθηκε ιστορική ευκαιρία για Τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου και γιατί όχι, την πραγματοποίηση ενός μεγάλου ονείρου.
Η μοναδική φορά που έκλαψα σαν Αεκτζής... Θυμάμαι έβρεχε καταρρακτώδως εκείνο το βράδυ κ μαζί κ εγώ να μην μπορώ να σταματήσω.Ειναι απ'τους αγώνες που δεν θα ξεχάσω ποτέ κ θα τον κουβαλω σε όλη μου την ζωή δυστυχώς.Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είχε συμβεί.Τόσες ατυχίες μαζεμένες σε ένα βράδυ.Το Αχ ρε Ντέμη πρέπει να αντιχουσε σε όλους τους απανταχού Αεκτζήδες εκείνο το βράδυ μαζί με όλα τα άλλα.Οποτε το ανεβάζει το ΑΕΚ365 μπαίνω μόνο κ μόνο για τα σχόλια για να νιώσω ότι μοιράζεται... ΣΥΝΕΧΕΙΑ η πίκρα μου.Αχ ρε ΑΕΚαρα τι μας κάνεις....
Βλέπω ότι δεν είμαι ο μόνος που (δυστυχώς) δεν θα ξεχάσω πότε αυτό το ματς... Το είδα σε φίλο μου, όταν φάγαμε το γκολ έριξα μπουνιά στον τοίχο και έριξα ένα πίνακα, έφυγα αμέσω για να μην κάνω καμία άλλη ζημιά, τσακώθηκα με κάτι βάζελους στο δρόμο που ευτυχώς δεν ασχολήθηκαν παραπάνω γιατί ήταν 3-4 κι εγώ μόνος (αν και με την αδρεναλίνη που είχα στο σώμα μου εκείνη τη στιγμή ποτέ δεν ξέρεις), κι όταν έφτασα σπίτι μπήκα στο ασανσέρ και έριξα κουτουλιά στον τοίχο και το ασανσέρ σταμάτησε... ΣΥΝΕΧΕΙΑ μεταξύ 2 όροφων... Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να περάσω τη νύχτα μέσα στο ασανσέρ...
Ενταξει τραγικη η ευκαιρια του Ντεμη θα τον κυνηγαει μια ζωη μαζι με αυτην με την Ρεαλ στο 3-3.Αλλα και η αμυνα μας ρε παιδια στις τελευταιες φασεις ηταν αθλια.Φατε την μπαλα γαμωτο....Κριμα ειχαμε ελπιδες ακομα και τελικο εκεινη την χρονια
Το μεγαλυτερο δακρυ
Σε τετοια ματς ειναι που μαθαινεις πραγματικα την εννοια της φρασης "ΑΕΚ και στα δυσκολα"... Οσο με πληγωνεις, τοσο με πορωνεις ΑΕΚΑΡΑ μου...
Η μοναδική φορά που έκλαψα σαν Αεκτζής... Θυμάμαι έβρεχε καταρρακτώδως εκείνο το βράδυ κ μαζί κ εγώ να μην μπορώ να σταματήσω.Ειναι απ'τους αγώνες που δεν θα ξεχάσω ποτέ κ θα τον κουβαλω σε όλη μου την ζωή δυστυχώς.Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είχε συμβεί.Τόσες ατυχίες μαζεμένες σε ένα βράδυ.Το Αχ ρε Ντέμη πρέπει να αντιχουσε σε όλους τους απανταχού Αεκτζήδες εκείνο το βράδυ μαζί με όλα τα άλλα.Οποτε το ανεβάζει το ΑΕΚ365 μπαίνω μόνο κ μόνο για τα σχόλια για να νιώσω ότι μοιράζεται... ΣΥΝΕΧΕΙΑ η πίκρα μου.Αχ ρε ΑΕΚαρα τι μας κάνεις....
σεμπουε που δεν ηταν βασικος τοτε καλυτερος απο μανταλο!κατα τα αλλα δεν χρειαζοταν να το φαμε τελευταια φαση!
Ο αγώνας ήταν στις 5 το απόγευμα νομίζω ήμουν στο μαγαζί μου(είχα παντοπωλείο) και μόλις μπήκε το γκολ το παράτησα ανοιχτό και έφυγα χωρίς να ξέρω που πάω τριγυρνουσα... Με βρήκαν μέρα από καμιά ώρα που με έψαχναν οι δικοί μου που νόμιζαν ότι κάτι έπαθα όταν τους είπαν ότι το μαγαζί είναι ανοιχτό και εγώ άφαντος... Πίστευα ότι μπορούσαμε να πάμε τελικό και να το πάρουμε εκείνη την χρονιά μας σακατεψαν οι τραυματισμοί και ειδικά του Κωστή και Μπατίστα ήταν μεγάλο χτύπημα... Βέβαια και η... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ενικ που είχε την ομάδα δεν βοήθησε στις μεταγραφές του Ιανουαρίου.. Είχαμε πάρει τον Σεμπουε και έναν δανεικό νεαρό φορ από την Βιτσεντζα που δεν βοήθησε...
Αυτή η βραδιά ήταν η αρχή, που έβαλα την υγεία μου πάνω από την ΑΕΚ..αν ήμουν τότε στην ηλικία που είμαι σήμερα, θα με πρόδιδε η καρδιά μου.. δεν θέλω να το θυμάμαι καθόλου..τώρα κάνω άλλα τρικ κατά τη διάρκεια τέτοιων αγώνων για να μην φτάσω ξανά σε αυτό το σημείο!ΜΟΝΟ ΑΕΚ!Καλή μας επιτυχία στα play off!
Ντέμης μοιραίος, ακόμα και στην τελευταία φάση αντί να πάει στο κόρνερ για να φαει τον χρόνο εβγαλε μια άψυχη σέντρα.. παικταρα γενικά αλλα αυτο το ματς θα τον ακολουθεί πάντα γιατι το σφράγισε με την ευκαιρία του 90 σε κενό τέρμα...
Ναι κοίταξε, το γήπεδο ήταν καμένο από τον πάγο και γεμάτο λακούβες. Σε κάθε άλλο γήπεδο ο Ντέμης δεν θα έχανε εκείνο το γκολ. Για τη φάση του κόρνερ συμφωνώ.
Δεν ξεχνιέται αυτο.Αλλα ωραια ομάδα και αυτή.Ειχε αντικατασταθεί το σύνθημα ΑΕΚ Ντούσαν ΑΕΚ Ντούσαν απο το ΑΕΚ Ντου Ντου ΑΕΚ Ντου Ντου.
Ρε παιδιά μην το βάζετε αυτό τον αποκλεισμό κάθε χρόνο, δεν αντέχουν τότε δεν αντέχετε ούτε 25 χρόνια μετά...
Εκείνος ο αγώνας είναι από τους λίγους που έχω εκνευριστεί απίστευτα βλέποντας την ΑΕΚ.
Έκανα 2 μέρες να μιλήσω μετά απ' αυτό το σοκ!
Ας έχανε 5 γκολ με οσφπ ο Ντέμης κι ας έβαζε εκείνο...
δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα!!!
Θυμάμαι ακόμα εκείνη την πίκρα που είχα γευτεί εκείνο το κρύο βράδι πριν 23 χρόνια!
Για καλή μου τύχη την ώρα του αγώνα ήμουν στην δουλειά και δεν είχα πρόσβαση ούτε σε tv, ούτε σε ραδιόφωνο, ούτε βέβαια σε internet που τότε ήταν σε βρεφικό στάδιο. Το βράδυ που γύρισα σπίτι και είδα τι έγινε, τρελάθηκα, αλλά σίγουρα αλλιώς ήταν να το βλέπεις ζωντανά. Το μεγάλο λάθος του Ντέμη δεν ήταν το γκολ που έχασε, όλα χάνονται. Ήταν ότι στην επόμενη επίθεση στο 91' αντί να πάει στο κόρνερ μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι, έκανε μια ψόφια σέντρα και στην τελευταία τους επίθεση οι Ρώσοι... ΣΥΝΕΧΕΙΑ μας έβαλαν το γκολ. Ήταν γραφτό να το ζήσουμε. Ήταν και το τέλος της πολύ καλής ΑΕΚ του Ντου-Ντου.
μην το ξανα ανεβασετε αυτο το ποστ ρε παιδια. Ακομα κλαιει η καρδια μας. Κοντεψα να παθω καρδιακο και ημουν και νεος τοτε
Ακόμη και μετά από τόσα χρόνια ΠΟΝΑΕΙ αυτός ο αποκλεισμός. Δε μπορώ να "χωνέψω" πως χάθηκε αυτή η πρόκριση.ΑΧ ΡΕ ΝΤΕΜΗ.
Θυμάμαι ακόμα εκείνη την πίκρα που είχα γευτεί εκείνο το κρύο βράδι πριν 23 χρόνια!
Τώρα μετα απο τόσα χρόνια μπορώ να το πω, η χειρότερη μου μερα σαν Αεκτζης. Ακόμα και το 2013 ειχαμε να ελπιζουμε σε κατι. Εκεινη την σεζον ειχε στραβωσει το πρωτάθλημα και το κύπελλο και εμενε αυτη η μαγική στιγμη με την πρόκριση στους 4. Η ατυχία με τους τραυματισμους Ντέμη, Ντανιελ, Κωστή μας στέρησε μια εύκολη προκριση. Διότι και ο Ντέμης ειχε γυρίσει λίγες μερες πριν απο τον τραυματισμο. Ο υγιης Ντέμης εκείνης της σεζον θα την ειχε παρει μονος του την πρόκριση. Επισης στους 4 με... ΣΥΝΕΧΕΙΑ Βενετσια, Τσελσι, Στουτγάρδη είχαμε ολα τα φόντα για κουπα. Κρίμα πολυ κριμα.
Στα 30 χρόνια που θυμάμαι να παρακολουθώ την Α.Ε.Κ. είναι η μεγαλύτερη πίκρα που έχω πάρει ... Δεν ξεχνιέται αυτή η τεράστια ευκαιρία για να παίξουμε στους "4"... Και αυτό κατά την άποψη μου δείχνει πόσο μεγάλη υπόθεση είναι μια μεγάλη Ευρωπαική πορεία για την ψυχολογία των οπαδών και όλου του οργανισμού... Καλά τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα αλλά σαν την Ευρώπη δεν συγκρίνεται τίποτα...
Μην μας θυμίζετε αυτό το βράδυ, μη σας παρακαλώ...
Εκεινο που προκυπτει απο το παραπανω παιχνιδι ειναι,οτι δεν υπαρχει μεγαλυτερη δυστυχια απο το να εισαι δυσαρεστημενος με την τυχη σου,τωρα αφου δεν παθαμε καποιο καρδιακο επεισοδιο εκεινη την ημερα δεν θα το παθουμε ποτε,ομως κακα τα ψεμματα σε αυτα τα ματς περα απο την ικανοτητα πρεπει να εχεις και τυχη,και η ομαδα δυστυχως δεν την ειχε,σταματω εδω...............Α Ε Κ Α Ρ Α...ΤΕΛΟΣ...