Συνέντευξη στον ΜΙΧΑΛΗ ΦΟΥΣΤΕΡΗ
Στο σινεμά του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι σίγουρα από τους αυθεντικότερους κακούς των τελευταίων χρόνων. Τον ακολουθεί αύρα ωραίων γκολ, απίστευτων τσακωμών, περίτεχνων ενεργειών και ατέλειωτων εντάσεων. Είτε τον πιστεύεις είτε τον κοιτάς με μισό μάτι ένα είναι βέβαιο. Απαρατήρητος δεν περνάει. Επιβιώνει και διακρίνεται. Απολαμβάνει την ζωή, χαίρεται το κάθε της (εύκολο ή δύσκολο) λεπτό, ονειρεύεται. Παθιάζεται, μιλάει δυνατά, δεν κλείνει το στόμα. Κι ας παρεξηγείται. Κι ας μπαίνει στο περιθώριο. Κι ας (είναι ικανός να) τα βάζει με όλους και για όλα...
...Από το πρώτο λεπτό της γνωριμίας μας χαμογελάει συνέχεια και σε υποχρεώνει να ψάξεις πολύ μέχρι να ξεχωρίσεις το ζόρικο μέσα του. Αν τα καταφέρεις. Γιατί ο Ραφίκ Τζιμπούρ, στην ωριαία κουβέντα μας, αποδείχθηκε εξαιρετικός συζητητής, με τον οποίο μια συνέντευξη δεν αναλώνεται σε τέρματα, φάουλ, κόρνερ, μεταγραφές και γενικότερα όλα αυτά που λέμε μπάλα και μόνο μπάλα, σου βγάζει δηλαδή μια ωριμότητα ασύμβατη με την φήμη του απροσάρμοστου και του περιθωριακού που τον συνοδεύει, του «enfant terrible», αυτού που οι Γάλλοι χαρακτηρίζουν τρομερό παιδί, με την κακή έννοια. Και μαζί μια φιλοδοξία που χάνεται στα βάθη του εγωισμού.
- Αδέλφια έχεις;
«Ναι, επτά».
- Και να φανταστώ ότι είσαι ο πιο ζόρικος της οικογένειας.
«Το πιο ζωηρό παιδί, ναι» (γελάει)
- Καλός μαθητής;
«Εντάξει, διάβαζα. Δεν ήμουν κακός. Μου άρεσαν οι ξένες γλώσσες, μιλάω γαλλικά και ισπανικά εκτός από την μητρική μου, της Αλγερίας».
- Εκεί μεγάλωσες;
«Οχι, στην Γαλλία».
- Σκληρά χρόνια;
«Οι γονείς μας έκαναν τα πάντα για να μην μας λείψει τίποτα».
- Πόλεμο έζησες;
«Η γενέτειρά μου, το Σινέφ, βρίσκεται σε περιοχή που την αποκαλούν τρίγωνο του θανάτου. Εμείς μέναμε στην Γαλλία και γλιτώσαμε, όμως συγγενείς και φίλοι πέρασαν και περνούν δύσκολα».
- Εχεις συμμετάσχει σε αντιπολεμική διαδήλωση;
«Ημουν μικρός, οκτώ χρόνων, όταν ξεκίνησαν οι φασαρίες. Οχι, δεν έτυχε».
- Θα μετείχες τώρα;
«Στην πατρίδα μου λένε ότι πριν μιλήσεις πρέπει να βουτήξεις τη γλώσσα επτά φορές στο μυαλό. Να είσαι 100% σίγουρος πριν κάνεις κάτι. Πρέπει να γίνει κάτι που να έχει αντίκρυσμα για την Αφρική, όχι απλά για βιτρίνα. Σε κάτι ουσιαστικό ναι, θα ήμουν παρών».
- Τι σημαίνουν για σένα έννοιες όπως θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια; Με αυτήν ή με όποια σειρά εσύ νομίζεις.
(σκέφτεται λίγο) «Ισλάμ».
«ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ»
Αλήθεια, ονειρεύεσαι Ραφίκ; Η' πατάς στην γη πάντα;
«Αν δεν ονειρεύεσαι δεν προχωράς. Αλλά χρειάζεται και ο ρεαλισμός, να ξέρεις τι σου γίνεται κάθε στιγμή».
- Ονειρεύεσαι λοιπόν να συνεχίσεις στην ΑΕΚ; Η' νιώθεις ότι έκλεισε ο κύκλος σου σ' αυτήν και πάμε γι' άλλα;
«Πριν από λίγους μήνες ήμουν προβληματισμένος. Στο 50-50. Γύρισα επειδή υπάρχουν άνθρωποι που μ' αγαπούν και τους αγαπώ. Τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα. Δεν παραπονιέμαι. Είμαι ευχαριστημένος. Και σίγουρα θα συζητούσα μια νέα πρόταση από την ΑΕΚ».
- Τώρα που το πρωτάθλημα πλησιάζει στο τέλος του, είναι ξεκάθαρο μέσα σου τι έφταιξε και η ομάδα σου έμεινε νωρίς εκτός στόχων;
«Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή χάσαμε τα πάντα και μένει πλέον μια μάχη για την δεύτερη θέση. Πιστεύω ότι γυμναζόμαστε σε εγκαταστάσεις που υστερούν αισθητά αυτών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Και κάτι ακόμα. Οταν παλεύεις για τίτλους πρέπει όλοι να είναι ενωμένοι και όχι να λείπουν κομμάτια από την ομάδα».
- Με τον Τζιμπούρ λες δηλαδή ότι η ΑΕΚ θα ήταν ψηλότερα;
«Δεν το λέω εγώ. Δες τα στατιστικά της με εμένα και χωρίς εμένα και θα καταλάβεις τι εννοώ».
- Θεωρείς αξιόλογο το δυναμικό της; Υπήρχαν μήπως προβλήματα στην τακτική της; Γιατί και αυτό ακούστηκε.
«Φαντάζομαι πως αν οι συμπαίκτες μου δεν ήταν αξιόλογοι δεν θα ανήκαν στην ΑΕΚ. Οσο για την τακτική, κάποιες φορές οι αυτοματισμοί της προπόνησης έβγαιναν στον αγώνα και άλλες όχι».
- Σώζεται, φέτος, η παρτίδα;
«Το έχω ξαναπεί ότι μπορούμε την δεύτερη θέση για τα προκριματικά του τσάμπιονς λιγκ. Λέω, όμως, επίσης πως για να προχωρήσει η ομάδα και να έχει προοπτικές πρέπει να φέρει παίκτες. Αλλιώς θα αποτύχει».
«H AEK πρέπει να κρατήσει αυτούς που έχει και να φέρει κι άλλους παίκτες»
- Για την σχέση σου με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά και διάφορα. Αλήθεια, πού διαφωνείτε;
«Ο Μπάγεβιτς έχει την δική του φιλοσοφία και ο Τζιμπούρ την δική του. Εκείνος έχει μεγαλώσει στην Γιουγκοσλαβία και ζήσει στην Ελλάδα, δουλεύει σύμφωνα με τις δικές του παραστάσεις. Εγώ πάλι έχω τις δικές μου, την φιλοσοφία του δρόμου» (γέλια)
- Ξεπέρασες την κόντρα σας;
«Ο,τι συνέβη προσπαθώ να το αφήσω πίσω. Γιατί με έφθειρε πολύ, ήταν μεγάλη ζημιά και λύπη για μένα να μην παίζω ποδόσφαιρο. Χαίρομαι με την μπάλα στα πόδια και καταλαβαίνεις πώς ένιωθα τόσους μήνες. Σου λέω πάντως ειλικρινά ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει τι έγινε και έμεινα εκτός ομάδας».
- Με αυτόν προπονητή θα μείνεις στην ΑΕΚ ανεξαρτήτως του συμβολαίου που έχεις για έναν χρόνο; H' θα προτιμούσες να συνεργαστείς με άλλον;
«Εφόσον έχω συμβόλαιο δεν αποφασίζω εγώ. Ούτε για το ένα θέμα ούτε για το άλλο. Είναι διαφορετικό, πάντως, να σε πιστεύουν και η διοίκηση και ο προπονητής και άλλο πράγμα να σε θέλει μόνο η μία πλευρά ή καμία από τις δύο. Θα προτιμούσα να συμφωνούν και οι δύο».
- Τι θα σε κρατούσε στην ομάδα, τα καλύτερα χρήματα ή οι φιλοδοξίες της;
«Τα χρήματα δεν είναι το παν έστω κι αν ζω από το ποδόσφαιρο. Από μικρό παιδί ήξερα ότι αυτό θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω. Αν δεν υπάρχουν φιλοδοξίες μένεις κι εσύ στάσιμος. Που θα πει ότι η ΑΕΚ την νέα περίοδο αν θέλει να αφήσει πίσω της τα παλιά πρέπει όχι απλώς να φέρει παίκτες αλλά και να μην διώχνει αυτούς που έχει. Συν ότι οι μεταγραφές που θα γίνουν να μην είναι μπαλώματα, αλλά σοβαρές και αξιόπιστες λύσεις. Ετσι θα στοχεύσει ψηλά».
«Να μην μπλέκουν με μάνατζερ και να δουλεύουν πολύ »...
Ποιόν από την νέα γενιά της ομάδας σου ξεχωρίζεις;
«Εδώ και έναν χρόνο λέω ότι η ΑΕΚ πρέπει να δουλέψει με τους νέους της. Γιατί έχει παιδιά που και ταλέντο διαθέτουν και μεγάλες δυνατότητες. Ο Ταχτσίδης, για παράδειγμα, ο Μανωλάς, ο Γκέντσογλου, ο Παυλής, ο Αραμπατζής, όλοι τους είναι σε θέση να κάνουν καριέρα, αρκεί...»
- Αρκεί;
«Αρκεί να εκπαιδεύονται σωστά, να μην μπλέκουν με μάνατζερ και να δουλεύουν πολύ (την τελευταία φράση σε άπταιστα ελληνικά).
- Δουλεύουν πολύ και σωστά, πιστεύεις, οι νέοι στην Ελλάδα;
«Οχι. Γιατί οι υποδομές πρέπει να ξεκινούν από το σχολείο κιόλας, κάτι δεδομένο στο εξωτερικό, όχι εδώ δυστυχώς».
- Εκτός ΑΕΚ ξεχωρίζεις κάποιον;
«Μου αρέσει ο Νίνης. Και ο Παπαδόπουλος με τον Μήτρογλου του Ολυμπιακού είναι ταλαντούχα παιδιά».
- Στην ομάδα σου ο προπονητής είναι κίνητρο και μαζί βοήθεια για τα νέα παιδιά;
«Δεν νομίζω ότι ο Μπάγεβιτς είναι (ψάχνει την κατάλληλη λέξη) εκπαιδευτής. Θέλει να δουλεύει με έτοιμους ποδοσφαιριστές και όχι με νέους».
- Κι εσύ; Στάσιμος μένεις μαζί του;
«Ναι».
«ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΤΣΟ.
ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ»
- Το επεισόδιο με τον Νάτσο Σκόκο πάει, πέρασε. Αλήθεια, όμως, πώς νιώθεις όταν τον βλέπεις; Ολα καλά;
«Δεν ξέρω πως νιώθει εκείνος, εγώ πάντως είμαι μια χαρά μαζί του, νορμάλ. Και άλλωστε από τους 30 παίκτες της ομάδας με τους 15 είμαι φίλος. Δεν γίνεται όλοι να κάνουμε παρέα».
- Σου ζήτησε συγνώμη;
(Στην αρχή κατάλαβε ότι η ερώτηση ήταν αν εκείνος ζήτησε συγνώμη από τον Σκόκο και μόρφασε απότομα) «Τι, να ζητήσω εγώ;» (όταν... επανήλθε η ηρεμία δεν θέλησε να το συνεχίσει) «ό,τι έγινε έγινε, ας μην πούμε άλλα γι' αυτό».
Η ΤΟΥΜΠΑ, Η ΜΠΟΥΝΤΕΣΛΙΓΚΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ
Ποιο πρωτάθλημα είναι το αγαπημένο σου και γιατί;
«Η Γερμανία. Και η Ισπανία. Ωραία γήπεδα, δυνατές, επιθετικές ομάδες, πολλά γκολ. Και δυστυχώς το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πίσω σε σχέση μ' όλα αυτά. Πολύ πίσω. Και σε υποδομές και στα πάντα».
- Γράφτηκε ότι ήσουν σε προχωρημένες επαφές με ομάδα της μπουντεσλίγκα. Ισχύει;
«Επαφές έγιναν, κι όχι μόνο στην Γερμανία. Αλλά δεν προχώρησε κάτι. Ο πρώτος λόγος ανήκει στην ΑΕΚ, αφού σ' αυτήν έχω συμβόλαιο. Δεν βιάζομαι».
- Με ελληνική ομάδα πήγε να γίνει κάτι;
«Με τον ΠΑΟΚ. Πριν από λίγους μήνες. Αλλά ούτε αυτό προχώρησε, αφού στο μεταξύ επέστρεψα στην ΑΕΚ».
- Το σκεφτόσουν σοβαρά;
«Να σου πω την αλήθεια, ναι. Ηθελα παιχνίδια στα πόδια μου, είχα μείνει πίσω και έψαχνα για ομάδα. Φοβερή ατμόσφαιρα η Τούμπα, θα ήταν καλή λύση».
- Μιλάς σαν να το ζηλεύεις αυτό το γήπεδο...
«Δίκιο έχεις. Μακάρι κάθε γήπεδο να έχει αυτήν την ατμόσφαιρα. Μακάρι και η ΑΕΚ να είχε το δικό της στάδιο, το δικό της σπίτι. Μεγάλο μείον για ομάδα πρωταθλητισμού, για τους παίκτες της αλλά και για τους αντιπάλους να μην αισθάνονται τους οπαδούς στα δύο μέτρα. Αλλη αίσθηση».
ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ
O Ραφίκ χαλαρώνει με playstation αλλά «έχω κι άλλα πάθη» λέει γελώντας χωρίς να τα αποκαλύψει. Το μεγαλύτερο όνειρό του πραγματοποιήθηκε «να φορέσω τη φανέλα με το εθνόσημο», θεωρεί δίκαιο πρωταθλητή τον Παναθηναϊκό και δεν αποκλείει στο μέλλον την προοπτική να αγωνιστεί στα πράσινα ή στα ερυθρόλευκα «αφού ξεκαθαρίσει τι θα γίνει με την ΑΕΚ, που έχει προτεραιότητα». Φοβάται την ημέρα που θα πάψει να πιστεύει στον Θεό, σκέφτεται την προπονητική «όμως για αργότερα» και δεν νιώθει την δημιουργία οικογένειας ως κάτι μακρινό, «κάτι ψήνεται» λέει γελώντας.
ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ
Να πει η ΑΕΚ ναι ή όχι στην πώληση των αστεριών της; Aν ήσουν διοίκηση τι θα έκανες;
«Από τη μια οι μπίζνες είναι μπίζνες, όμως από την άλλη... (σκέφτεται λίγο) Αν η ομάδα θέλει να ξαναγίνει πρώτη και δυνατή πρέπει να κρατήσει τα ατού της. Στο χέρι της είναι. Αρκεί να πείσει ότι κάτι νέο, κάτι φιλόδοξο γεννιέται. Και με μεταγραφές και με προπονητικό κέντρο και με δικό της γήπεδο»
To aek365.gr ευχαριστεί τον Μιχάλη Φουστέρη που πήρε την συνέντευξη και τον προϊστάμενο του αθλητικού τμήματος της Real News Γιώργο Κολοκοτρώνη για την παραχώρηση της συνέντευξης που θα δημοσιευθεί στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίdας Real News
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
