Ο Πογιέτ... για όλα

Χαλαρός, ευδιάθετος και με την άνεση που του προσφέρει η εμπειρία της... αντιμετώπισης των πάντα «δύσκολων» Βρετανών δημοσιογράφων τα προηγούμενα χρόνια, ο Γκουστάβο Πογιέτ κάθισε απέναντι στους δημοσιογράφους που ασχολούνται με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ, έχοντας την διάθεση να μιλήσει για όλα. Και το έκανε.

Ο Ουρουγουανός τεχνικός έκανε μια «ανοιχτή» συζήτηση με τους εκπροσώπους του Τύπου και τοποθετήθηκε για τα πάντα: την αγωνιστική του φιλοσοφία, τις επιδιώξεις του, τους στόχους της ομάδας, τα... συστήματα, αλλά και για συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, ξετυλίγοντας τις σκέψεις του γύρω από την ΑΕΚ που θέλει να φτιάξει.

-Ποια είναι η αγωνιστική φιλοσοφία που θέλετε να περάσετε στην ομάδα;

«Η δική μας νοοτροπία στηρίζεται σε γενικές γραμμές σε δύο πράγματα. Να καλύψουμε κάθε πιθανότητα ώστε η ομάδα, τα βασικά πράγματα στο ποδόσφαιρο να τα κάνει πάντα. Ίσως πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πολύ απλά να γίνουν μέσα στο γήπεδο, όμως δυστυχώς τα τελευταία χρόνια τα συστήματα, ο τρόπος παιχνιδιού και αυτά που ζητούν οι προπονητές, κάνουν πιο δύσκολη τη ζωή του ποδοσφαιριστή να κάνει τα απλά πράγματα. Παράδειγμα: λένε πολλοί ότι σήμερα οι τερματοφύλακες πρέπει να παίζουν καλά με τα πόδια. Όμως, πρώτα απ' όλα οι τερματοφύλακες πρέπει να πιάνουν τη μπάλα. Μετά, αν μπορούν και να παίξουν με τα πόδια, ακόμη καλύτερα. Θα ήταν πολύ όμορφο να λέμε ότι ο δικός μου τερματοφύλακας παίζει τη μπάλα με τα πόδια πολύ ωραία, σαν παράδειγμα, αλλά έτσι θα πρέπει να μιλήσουμε για κάθε θέση ξεχωριστά μέσα στο γήπεδο για το τι πρέπει να κάνουμε. Εμένα συνεπώς μου αρέσει να κάνουμε πρώτα τα βασικά και αφού τα κάνουν, μετά δε θέλω να πω άλλα για να μη τα ξέρετε όλα (σ.σ.: γέλασε)».

-Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξετε τη δική σας ΑΕΚ, έχοντας παράλληλα την ανάγκη να παίρνει η ομάδα τα αποτελέσματα;

«Είναι καλή ερώτηση αυτή. Δεν είναι... 50-50. Με ενδιαφέρει περισσότερο να παίρνουμε το παιχνίδι και σιγά σιγά να χτίζεται και η ομάδα. Προσπαθούμε να τα δουλεύουμε και τα δύο μαζί. Αλλά δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει και εσείς, οι αλλαγές που κάνουμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι για να το κερδίσουμε και όχι τόσο για να αφομοιώσουμε το σύστημα».

-Μετά από το διάστημα που είστε στην ομάδα, ποιο στοιχείο της σας εξέπληξε θετικά και ποιο σας προβλημάτισε περισσότερο;

«Το θετικό είναι ότι η πλειοψηφία των παικτών, σχεδόν όλοι, έχουν μεγάλη όρεξη για να παίξουν. Προσπαθούν όλοι για το καλύτερο και αυτό κάνει πιο δύσκολη τη δουλειά του προπονητή, να επιλέξει. Το αρνητικό σχετίζεται με αυτό που είπα. Είναι πολύ μεγάλο το ρόστερ. Το ρόστερ είναι μεγάλο, όλοι θέλουν να παίξουν και τα πράγματα δυσκολεύουν. Επίσης, δε μου άρεσε καθόλου η βαθμολογική διαφορά που υπάρχει με τον Ολυμπιακό».

-Ποιος είναι ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που θα θέλατε να έχει το ρόστερ;

«Μαζί με τους τερματοφύλακες, από 23 μέχρι 25. Αυτή τη στιγμή έχουμε 31!».

-Ένα από τα πρώτα πράγματα που αλλάξατε ήταν η διάταξη. Με ποια κριτήρια επιλέξατε τη νέα;

«Με τα χρόνια και την εμπειρία που έχω συσσωρεύσει ως προπονητής, προσαρμόζω το σύστημα στα χαρακτηριστικά που έχει κάθε παίκτης και στο πώς μπορεί να βοηθήσει ο καθένας την ομάδα. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο σύστημα (4-3-3), όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ομάδες που χρησιμοποιούν διαφορετικό σύστημα, οι παίκτες μπορούν να προσαρμοστούν άνετα και πιο γρήγορα στον αντίπαλο, παίζοντας το δικό μας σύστημα. Αν παίζαμε άλλο σύστημα θα ήταν λίγο πιο περίπλοκο για τους ποδοσφαιριστές μας. Είναι καθαρά θέμα τακτικής».

-Έχουμε δει τον Γιόχανσον και τον Σιμόες σε νέους ρόλους, η ομάδα έχει τρία δεκάρια, πολλοί θεωρούν ότι δεν έχουμε εξτρέμ. Ποια είναι η άποψή σας;

«Υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις μέσα στο γήπεδο που είναι πολύ σημαντικές. Οι πιο εύκολες είναι του τερματοφύλακα και του επιθετικού. Εμάς μας ενδιαφέρει η κάθετη γραμμή, στον άξονα. Να ενισχύσουμε τις θέσεις. Γι' αυτό και κάναμε την κίνηση με τον Σιμόες, να είναι μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς, έχουμε αλλάξει σε δύο παιχνίδια και τον κεντρικό αμυντικό (σ.σ.: Άρθο), τώρα έρχεται και ο Τζιμπούρ να ενισχύσει τον άξονα... Δεν είναι μόνο τα χαρακτηριστικά του τρόπου παιχνιδιού που ζητάμε, αλλά και ποιος θα έχει την... ηγετική γραμμή».

-Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα με τον Πανθρακικό παίξατε με 3-5-2. Με την επιστροφή του Τζιμπούρ σκέφτεστε να παίξετε με δύο επιθετικούς;

«Στο ματς με τον Πανελευσινιακό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι πάνω σε αυτό που συζητάμε τώρα. Αν και είναι διαφορετικό το παιχνίδι, θα προσπαθήσουμε να δούμε αν μπορούμε να παίξουμε με δύο επιθετικούς. Εξαρτάται και από τον αντίπαλο, με πόσους επιθετικούς παίζει ο αντίπαλος, είναι πολλά που επηρεάζουν...».

-Στην ΑΕΚ υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που μπορούν να παίξουν ως δεύτεροι επιθετικοί...

«Συμφωνώ. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που μπορούν να παίξουν εκεί. Αυτό που ζητάμε από τους παίκτες, όπως για παράδειγμα από τον Μπουονανότε, είναι να προσαρμόζονται είτε στα πλάγια, είτε ως δεύτεροι επιθετικοί και να δούμε πώς μπορούν να βοηθήσουν. Προσπαθούμε να δώσουμε στον δεύτερο επιθετικό μια ελευθερία, μέσα σε μια δεδομένη πειθαρχία και κάποιες κινήσεις που θα πρέπει να γίνονται. Όχι να πηγαίνουν... όπου να 'ναι».

-Δηλαδή, εκτός από το πλάνο με δύο επιθετικούς, μπορεί να δούμε ξανά και το 3-5-2;

«Θα εξαρτηθεί. Αν μπορέσουμε να παίξουμε με δύο κυνηγούς, όπως θα παίξουμε με τον Πανελευσινιακό... Θα δούμε πώς θα κυλήσει. Η ομάδα πάντως πήγε καλά με αυτό το σύστημα, αν και δεν το είχαμε δουλέψει καθόλου. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε το 4-3-3, όμως χωρίς να το έχουμε δουλέψει πήγε καλά, οπότε μπορεί να το δούμε ξανά».

-Αναφερθήκατε πριν στον Μπουονανότε. Το καλοκαίρι ήταν η μεγάλη μεταγραφή της ΑΕΚ. Βλέπουμε ότι ασχολείστε πολύ μαζί του, μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς στην ΑΕΚ;

«Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά στη θέση που έπαιξε στο τελευταίο παιχνίδι (αριστερός εξτρέμ), είχε βγει πρώτος σκόρερ στην Αργεντινή. Ίσως να τον έχετε γνωρίσει ως δεκάρι, αλλά επειδή τα αμυντικά χαφ είναι συνήθως τεράστια και χάνεται ο Μπουονανότε ανάμεσά τους, προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε να βελτιωθεί στη θέση που παίζει τώρα, να έχει μια συνέχεια στα πόδια του, για να μπορέσει να αποδώσει».

-Ψυχολογικά, λόγω όσων έχει περάσει χρειάζεται ιδιαίτερη διαχείριση;

«Είναι πολύ εύκολο λόγω της γλώσσας να επικοινωνούμε. Μιλάμε συνέχεια. Πριν την προπόνηση, μετά την προπόνηση, πριν τον αγώνα, μετά τον αγώνα... Χθες μιλήσαμε, σήμερα μιλήσαμε πάλι. Η επικοινωνία μας είναι συνεχής».

-Στο παιχνίδι με τον Πανελευσινιακό, που θα παίξετε με δύο μπροστά, η τετράδα στον κέντρο τι διάταξη θα έχει;

«Εεε... (σ.σ.: γέλασε). Προσπάθησες τουλάχιστον...».

-Θα θέλατε να μας πείτε τη γνώμη σας για τον Κρισάντους;

«Πολλές φορές ένα σύστημα μπορεί να βλάψει έναν ποδοσφαιριστή. Ο «Μάκης» πιστεύω ότι μπορεί να μας βοηθήσει έτσι όπως σκέφτομαι να παίξουμε. Δουλέψαμε σε κάποιες προπονήσεις χωρίς να το έχει καταλάβει ο «Μάκης», κάποιες θέσεις στις οποίες θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Ο ίδιος δεν το αντιλήφθηκε, εγώ το δούλευα. Στο ματς με τον Πανελευσινιακό θα παίξει, δεν ξέρω αν θα ξεκινήσει, αλλά θα πάρει χρόνο συμμετοχής. Όσα λεπτά και αν αγωνιστεί θα πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει να παίζει».

-Ήσασταν 18 χρόνια στην Αγγλία. Η προπονητική σας φιλοσοφία από που επηρεάστηκε περισσότερο;

«Δεν ήταν κάποιος προπονητής αυτός που με επηρέασε. Σε ένα γκρουπ που δουλεύαμε ως προπονητές, αυτό που έγινε ήταν ότι προσπαθώντας να δώσουμε αυτό που θέλουν όλοι, την ταυτότητα, να κρατάμε τη μπάλα, καταλάβαμε ότι ο ποδοσφαιριστής αν του ζητάς πάρα πολλά, ξεχνάει τα βασικά. Οπότε αυτό που κάναμε ήταν να διατηρήσουμε τα βασικά του ποδοσφαίρου και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να βελτιωνόμαστε. Όχι να τα πάμε ανάποδα. Να θυμάστε και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, ότι ο ποδοσφαιριστής ότι καλό κάνει μέσα στο παιχνίδι, με νέες ιδέες, το κάνει όσο είναι καλά σε φυσική κατάσταση, είναι φρέσκος. Όταν κουράζεται, επιστρέφει σε αυτά που ήξερε παλιά. Ο προπονητής πρέπει να τον βοηθήσει την ώρα που είναι κουρασμένος».

-Οι ρεαλιστικοί στόχοι της ΑΕΚ είναι η δεύτερη θέση, το Τσάμπιονς Λιγκ, η κατάκτηση του Κυπέλλου και η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας για του χρόνου; Και αν ναι, αυτό είναι ελκυστικό πρότζεκτ για να παραμείνετε στην ομάδα;

«Αν τα κάνουμε όλα αυτά, θα κάνουμε πάρτι (σ.σ.: γέλασε). Είναι θέμα καθαρά κατανόησης ανάμεσα στη διοίκηση και εμένα, η διοίκηση να βοηθά τον προπονητή και ο προπονητής να βοηθά τη διοίκηση, για να βγούμε κερδισμένοι και οι δύο. Για την ώρα δεν είναι αυτό που με απασχολεί. Όσον αφορά τους στόχους... εκεί είμαστε. Θα ήταν τέλειο».

-Ως ποδοσφαιριστής ζούσατε έντονα τα παιχνίδια, το ίδιο κάνετε και ως προπονητής. Υπάρχει κάτι που σας εκνευρίζει, στην προπόνηση, στο παιχνίδι...;

«15 χρόνια στην Αγγλία δεν είχα δει τέτοιο ήλιο... Είμαι χαρούμενος. Το απολαβάνω. Κι όταν κερδίζουμε το απολαμβάνω ακόμη περισσότερο».

-Μιλήσατε για την κατοχή της μπάλας. Όμως, μερικές φορές -εκτός από ομάδες που έχουν τελειοποιήσει αυτό το παιχνίδι, όπως η Μπάγερν και η Μπαρτσελόνα- στην προσπάθεια να μη χαθεί η μπάλα, οι παίκτες κάνουν το εύκολο, αλλά και ανούσιο. Εσείς προτρέπετε τους παίκτες μπροστά από τη σέντρα να παίρνουν και ρίσκο.

«Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε ούτε να συγκριθούμε, ούτε να μιμηθούμε την Μπάγερν ή τη Μπαρτσελόνα. Αυτό που θέλουμε είναι να ξέρει ο ποδοσφαιριστής ότι όσο πιο πολλές χαζές πάσες κάνουμε, τόσο πιο πολύ θα κάνουμε άμυνα. Φυσικά, για να κερδίσεις το παιχνίδι, πρέπει να ρισκάρεις με τη μπάλα. Μου αρέσει αυτοί που έχουν την τεχνική και την ποιότητα να ρισκάρουν».

-Στα τελευταία παιχνίδια βλέπουμε τον Μάνταλο να μην έχει την απόδοση που συνηθίζει. Πιστεύετε ότι ως εσωτερικός χαφ θέλει κάποια παιχνίδια για να αφομοιώσει τον νέο του ρόλο;

«Δεν με ανησυχεί αυτό που συμβαίνει με τον Μάνταλο, γιατί είμαστε καθημερινά μαζί, μιλάμε... Είναι θέμα περιόδου. Να περάσει αυτή η περίοδος και να επανέλθει. Σε σχέση με τον Μάνταλο είμαι ήρεμος».

-Ο Γιόχανσον είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θέλει να έχει;

«Αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ είναι ότι αν και έπαιζε πάντα ως δεύτερος αμυντικός χαφ, μόλις του είπαμε ότι χρειαζόμαστε παίκτες να ανεβαίνουν πιο πολύ, να πατάνε στην περιοχή όταν κάνουμε επίθεση, το κατάλαβε αμέσως και αυτό κάνει πάντα έναν προπονητή χαρούμενο».

-Θα μας πείτε κάτι και για τον τσακωμό που είχατε με τον Στιβ Μπρους (όταν ο ένας ήταν προπονητής στη Σάντερλαντ και ο άλλος στη Χαλ);

«Όχι καυγάδες... (σ.σ.: γέλασε)».