Κατά την άφιξη της Εθνικής ομάδας στο Ντόνετσκ οι παίκτες θύμιζαν πολιτική διαφήμιση και εκείνο το αλήστου μνήμης σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ, στις εκλογές του 2004: κοιτάζω γύρω μου και βλέπω χαρούμενα πρόσωπα. Εκεί, στην Ουκρανία, μέσω γιγαντωμένων παραπληροφοριών για την πανδημία και ενημέρωσης από τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στη χώρα, η Εθνική θα δώσει το δεύτερο παιχνίδι των μπαράζ με την Ουκρανία, τη ρεβάνς του 0-0 στο ΟΑΚΑ το προηγούμενο Σάββατο.
Σαν δεξίωση που αναγγέλλονται οι προσκεκλημένοι στην πόρτα, η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ παίζει για τρίτη φορά ένα ματς που θα της δώσει την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο σε ένα τέμπο σχεδόν προαναγγελτικό. Ένα ατάκα και επί τόπου, όπως ήταν εκείνα τα ξινά, σαν λεμόνια και πικρά σαν καφές σκέτος παιχνίδια με τη Ρουμανία στο Βουκουρέστι, το φθινόπωρο του 1969 και τη Δανία στην Αθήνα, τον Νοέμβριου του 1997. Δύο ισοπαλίες, με 2-2 και 0-0 αντιστοίχως, που ήταν σαν ήττες, αφού η «γαλανόλευκη» ήθελε μόνο νίκη για να περάσει. Την Τετάρτη της κάνει και η ισοπαλία για να περάσει. Ακόμα και η «λευκή», που θα παρατείνει την αγωνία και χρονικά θα κάνει το παιχνίδι δράμα.
Δεν χρειάζεται να είσαι συλλέκτης αγιογραφιών που φτιάχθηκαν πριν το 1000 μετά Χριστόν, για να κατανοήσεις τα πολλά περισσότερα πράγματα που διακυβεύονται γύρω από αυτό. Τα «αντίο» ανθρώπων που σημαδεύουν τη μνήμη και τις καταστάσεις και είναι πάντα ευπρόσδεκτοι στο ψυχικό έδαφος δεν είναι κατ' ανάγκη λαμπερό. Για κάθε νικητήριο σουτ του Μάικλ Τζόρνταν στο Σολτ Λέικ βρίσκεται ένα πρόσωπο κολλημένο στη λάσπη, με λαμπάκια νέον από εργοστάσιο βολτ των ψευδαισθήσεων, που με τη μετασχηματική καυτή κιμωλία σχηματίζει τη λέξη «άδοξα». Η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε καθεστώς αγωνίας, περιμένοντας αυτό το παιχνίδι στο Ντόνπας. Δεν τίθεται ψυχή τε και σώματι στο πλευρό της «γαλανόλευκης» για αυτήν την αναμέτρηση και τον σκοπό, που είναι η πρόκριση.
Η ιδιαιτερότητα της πορείας της Εθνικής στον χωροχρόνο, κατά τη διάρκεια της θητείας του Ότο Ρεχάγκελ, που καταλήγει είτε στο Ντόνπας ή στο πιο θερμό κλίμα της Νοτίου Αφρικής, δεν βρίσκει τις ευχές ενός έθνους να τη συνοδεύουν. Και το πιο φυσιολογικό είναι, πέρα από την ανησυχία που πηγάζει από την οικειότητα για τα πρόσωπα, να διαιρείται η ευθύνη. Να την έχουν λιγότεροι. Υπάρχει μία περίεργη ησυχία για τόσο σημαντικά παιχνίδια και η ατμόσφαιρα στα ημέτερα μέρη δεν είναι ηλεκτρισμένη. Είναι σαν οι ποδοσφαιρόφιλοι, ένα είδος που δεν ευδοκιμεί κατά το δοκούν στα εγχώρια ύδατα, να βαρέθηκαν λάθος ομάδα. Διότι δεν μπορεί να πει κάποιος, δα, ότι έχουν χορτάσει το εθνόσημο. Δεν είναι τόσο συναπτές οι υποχρεώσεις της ομάδας, ώστε ο αμφιβληστροειδής να έχει εξοικειωθεί με τους παίκτες στις άλλες εμφανίσεις τους.
Η έκδηλη απορία, που, παρ' όλο που θα έπρεπε να διώκεται ποινικά, μοιάζει να κερδίζει περισσότερους οπαδούς, είναι «καλύτερα να μην περάσουμε, γιατί και να πάμε εκεί τι θα κάνουμε;». Οι παίκτες, προφανώς, δεν σκέφτονται έτσι. Το once in a lifetime ταξίδι για τους περισσότερους από αυτούς είναι τόσο ελκυστικό όσο η ζούγκλα του Αμαζονίου για έναν φυσιοδίφη. Ήταν για τον Δομάζο, τον Χαΐτα, τον Καμάρα, τον Δεληκάρη και τον Κούδα το ταξίδι στο Μεξικό. Ήταν για τον Αλεξανδρή, τον Μπορμπόκη, τον Φραντζέσκο, τον Νταμπίζα, το ταξίδι στη Γαλλία. Στην πραγματικότητα, όνειρο ζωής. Να χαθείς στην ποδοσφαιρική Ντίσνεϊλαντ και, μόλις βγεις από το εκστατικό ταξίδι, σαν υψοφοβικός από το εναέριο τρενάκι του λούνα παρκ, να έχεις γράψει το όνομά σου στο δερματόδετο κιτάπι που έχει, γεμάτο καλλιγραφικές και μη σημειώσεις, αλλά με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα. Ο Ότο Ρεχάγκελ, ετών 72, με τις εμμονές που αναπόφευκτα φέρνει ο χρόνος, κυνηγάει αυτό το ταξίδι σε όλη την προπονητική καριέρα του, έστω και εμμέσως, αν και είναι Κυπελλούχος Ευρώπης και πρωταθλητής Γερμανίας. Οι Ουκρανοί, το έχουν κάνει αλλά, επέδειξαν πλήρη συγκέντρωση στο παιχνίδι του ΟΑΚΑ. Οι Αβορίγινες έστησαν πραγματικό πάρτι όταν η Νέα Ζηλανδία κέρδισε το Μπαχρέιν για να βγάλει εισιτήριο για τη Νότιο Αφρική και το 1970, όταν το Σαλβαδόρ κέρδισε την Ονδούρα, έγινε πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Τα παιδιά από την Ωκεανία θα μετρήσουν γκολ στη μαύρη ήπειρο και, πιθανότατα, θα τους μείνουν και για σπίτι, αλλά ούτε ένας από εκείνους ενοχλείται με αυτό το ενδεχόμενο. Το ίδιο ισχύει για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, όση απαξία κι αν αναδίδεται από τα ενδότερα της χώρας για αυτό το κοσμικό πανηγύρι που ο ποδοσφαιρικός κόσμος το περιμένει- με την επιθυμία να είναι το ισοδύναμο της ανάγκης που έχει το μωρό για θηλασμό- κάθε τέσσερα χρόνια.
Σε τούτο το ματς, που αν και υπάρχει πιθανότητα να σηματοδοτήσει το «αντίο» του Ρεχάγκελ από την ποδοσφαιρική δράση, δεν προκύπτει από κάποιο ενστικτώδες ρεπορτάζ ότι αυτό θα είναι το κύκνειο, συνιστά και την τελευταία ευκαιρία των θεματοφυλάκων του θριάμβου της Πορτογαλίας να βρεθούν εκεί. Του Κώστα Χαλκιά, του Κώστα Κατσουράνη, του Γιώργου Καραγκούνη, του Άγγελου Χαριστέα, ακόμα και των Μπασινά, Λυμπερόπουλου, Δέλλα, που προτίμησαν, ενδεχομένως, να μην φθάσουν σε αυτό το σημείο φθοράς. Η γενιά του 2004, έστω κι αν λείπουν στελέχη της βασικά, έχει τους εκπρόσωπούς της και απ' ό,τι φαίνεται, κλείνει οριστικά και αμετάκλητα όταν τελειώσει αυτός ο κύκλος. Θα ήταν ό,τι δικαιότερο ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ως αντίο στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, έστω κι αν η ομάδα αυτή δεν πρόκειται να κηρύξει πανστρατιά στην ίδια τη χώρα της. Τους ξέρουμε και μας ξέρουν και είναι σαν εμάς, σε αρκετές περιπτώσεις. Ωστόσο, θα είναι κρύος αυτός ο αποχαιρετισμός, εφ' όσον επέλθει στις παγοθήκες του Ντόνετσκ. Τα χαρούμενα πρόσωπα της προεκλογικής καμπάνιας έχουν μία ευκαιρία να κάνουν κυβέρνηση. Ενενήντα αφύλακτα λεπτά χωρίς να αφήσουν κάποια απορία ότι προσπάθησαν, τα έδωσαν όλα και έφθασαν στο πλησιέστερο σημείο θυσίας. Χωρίς να δώσουν την ευκαιρία στα διαολάκια των εγκεφαλικών κυττάρων τους να τους γράφουν στον πίνακα ελέγχου τους τη φράση «τι θα γινόταν αν», χρησιμοποιώντας ένα σπρέι που δημιουργήθηκε από το αίμα που αφήνει ο μπαλτάς του ποδοσφαιρικού χασάπη.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
