Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.
Αρκετές φορές στο παρελθόν έχω φύγει από το ΟΑΚΑ με την πίκρα της ήττας. Πρώτη φορά όμως ένιωσα τόσο πικραμένος, τόσο σκασμένος. Δε με χωρούσε ούτε το αμάξι, ούτε το σπίτι, ούτε το κρεβάτι. Τόση μαζεμένη αδικία σε ένα ματς; Aδικία από τον διαιτητή, αδικία από την τύχη, αδικία από εμάς τους ίδιους και τους παίχτες μας. Μιλάμε για την απόλυτη ποδοσφαιρική αμαρτία...
Αρχίζοντας από τα εύκολα. Δαλούκας κύριοι. Τώρα που είναι στη μόδα η απόσυρση, στέλνεις τους Ζωγράφους και τους Καλόπουλους σε μάντρα μεταχειρισμένων, και τους αντικαθιστάς με το νέο εξελιγμένο μοντέλο. Καταλυτικό, χωρίς καυσαέρια, χωρίς αίμα, χωρίς αναισθητικό. Μιλάμε για μπλοκ επιπέδου βόλεϋ απο τον Μέλμπεργκ, μπροστά στα μάτια του ρέφερι. Ε, εκεί δεν υπάρχει συζήτηση για ανθρώπινο λάθος. Το μόνο λάθος είναι που ανεχόμαστε αυτήν την αηδία τόσα χρόνια. Έκανε και άλλα πολλά, όμως όταν γίνεται πέναλτυ - μαρς πέντε μέτρα κοντά του, τι άλλο να πεις; Aυτό και μόνο τα λέει όλα.
Ας έρθουμε και στη μπάλα, που για άλλη μια φορά δικαίωσε τον Ίβιτσα Όσιμ. Χτες πραγματικά δε μας καθόταν τίποτα. Μιλάμε για μια πολύ καλή ΑΕΚ, πολύ καλύτερη και από την ομάδα του Κωστένογλου που σκόρπισε με τεσσάρα τον Ολυμπιακό πριν δύο χρόνια. Μια ΑΕΚ που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο έμπαινε όπως και όποτε ήθελε στην περιοχή του Ολυμπιακού. Κι όμως, η μπάλα μας αρνήθηκε το γκολ σε πολλές περιπτώσεις, ενώ το χάρισε απλόχερα στους αντιπάλους σε δύο από τις τρεις ευκαιρίες που έκαναν μέχρι το 55'. Χτες η ΑΕΚ δικαιούται να έχει παράπονα από την τύχη. Δυστυχώς τα ντέρμπι κρίνονται στις λεπτομέρειες, και μία από αυτές είναι και η τύχη...
Ας έρθουμε όμως και στα λάθη μας, τα οποία δεν πρέπει ούτε να υποβαθμίζονται, ούτε όμως και να υπερτονίζονται. Διότι λάθη θα κάνεις πάντα. Το θέμα είναι ότι ο Δαλούκας και η...μπάλα σε ανάγκασαν να τα πληρώσεις.
Κατ'αρχάς πληρώνουμε (και φοβάμαι ότι θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε) την τραγική διαχείριση των επιλογών στην επιθετική γραμμή. Η ΑΕΚ μετά από εισήγηση του προπονητή ξεφορτώθηκε με...χαρά και ανακούφιση δύο από τους καλύτερους επιθετικούς περιοχής του πρωταθλήματος. Τον Εντίνιο και τον Τζιμπούρ. Και τους αντικατέστησε με τον...Ομηρικό ήρωα, τον Κανένα. Έτσι όλο το βάρος της εκτελεστικής δουλειάς έπεσε πάνω στον Μπλάνκο, ο οποίος στην αρχή της σεζόν δεν είναι στα καλύτερά του. Δεν υπάρχει ο παίχτης που θα του δώσει δύο ανάσες, που θα μοιραστεί μαζί του την πίεση του γκολ. Τραγικό λάθος, και δεν ξέρω αν ήρθε η ώρα να επανεξεταστεί το θέμα του Τζιμπούρ. Αυτό ας το κρίνουν οι αρμόδιοι. Εγώ απλά κρίνω ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με τον Μπλάνκο να παίζει ενενήντα λεπτά Τετάρτη - Κυριακή και μια ολόκληρη ομάδα να περιμένει την κίνηση περιοχής ουσιαστικά ΜΟΝΟ από αυτόν. Έχουμε πολλούς καλούς περιφερειακούς επιθετικούς, όμως πολλοί καλοί περιφερειακοί, δεν κάνουν μαζί έναν καλό στράικερ. Μοιραία, το τελείωμα των φάσεων ήταν χτες το υπ'αριθμόν ένα πρόβλημα της ομάδας...
Έπειτα, πληρώνουμε τον ελλειμματικό άξονα στην αμυντική και μεσοαμυντική γραμμή. Σε δύο φάσεις κατάφεραν να...παρακάμψουν τον Μαϊστόροβιτς οι παίχτες του Ολυμπιακού, πέφτοντας πάνω στον Μάκο και τον Γιάχιτς. Και σκόραραν ισάριθμα τέρματα. Ειδικά στο δεύτερο γκολ, μιλάμε για δώρο. Ο Μάκος χάνει επιπόλαια τη μπάλα, ορθώς δεν κάνει φάουλ στον Τοροσίδη (θα ήταν δεύτερη κίτρινη), φάουλ όμως που έπρεπε να κάνει χωρίς δεύτερη κουβέντα ο Γιάχιτς. Θα μου πείτε, φταίνε ένας - δύο παίχτες; Λυπάμαι, αλλά στα ματς που κρίνονται στις λεπτομέρειες, ναι, φταίνε τα ένα - δύο κρίσιμα λάθη. Την Κυριακή ήταν ο Άρσε, χτες ήταν ο Μάκος και ο Γιάχιτς. Ο αμυντικός και μεσοαμυντικός μας άξονας, αντί να μας χαρίζει σιγουριά, χαρίζει βαθμούς στους αντιπάλους...
Με τι καρδιά να μιλήσει κανείς για την πολύ καλή, παθιασμένη και οργανωμένη εμφάνιση της ΑΕΚ, μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Πώς να ξεπεράσουμε αυτήν την ποδοσφαιρική αμαρτία, ειδικά όσοι τη ζήσαμε μέσα από το γήπεδο; Να χαρούμε επειδή η ομάδα μας θύμισε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, έστω κατά διαστήματα, τη μεγάλη ΑΕΚ των τίτλων, που κυκλοφορούσε τη μπάλα γρήγορα και σωστά; Ή να στενοχωρηθούμε που διαιτησία, λάθη και συγκυρία δεν μας άφησαν να πάρουμε αυτό που δικαιούμασταν 100%, δηλαδή τους τρεις βαθμούς; Tα συναισθήματα δεν μπορούν παρά να είναι ανάμεικτα. Γι'αυτό και έφυγα σκασμένος από το γήπεδο. Άλλες φορές έχανες με κάτω τα χέρια, και το έπαιρνες απόφαση. Δεν είχες πολλά να σκεφτείς. Χτες έχασες ενώ ήσουν πολύ καλύτερος του αντιπάλου σου. Αυτό είναι πραγματικά το χειρότερο.
Κλείνοντας, να πω όλα τα κλισέ; Πρέπει να συνέλθουμε, να βρούμε δυνάμεις, να μαζέψουμε τα κομμάτια μας, και λοιπά, και λοιπά. Δεν ξέρω, χάνουν το νόημά τους οι λέξεις, όταν είσαι τόσο σκασμένος. Δε φτάνουν για να περιγράψεις πώς αισθάνεσαι. Ας το αφήσουμε εδώ λοιπόν. Περισσότερα την Κυριακή.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
