Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.
Κάποτε θα ερχόταν κι αυτή η στιγμή. Η στιγμή που δε θα έπαιζες με τη Βασλούι, τον Ηρακλή και τον Ατρόμητο, αλλά με την Έβερτον. Η στιγμή που ο Σάχα δε θα βρισκόταν σε καλό βράδυ, ώστε να μασκαρέψει τις αδυναμίες της άμυνας. Η στιγμή που θα έλειπε ο μοναδικός στόπερ ευρωπαϊκού επιπέδου που μας απέμεινε, ο Μαϊστόροβιτς. Η στιγμή που τα αντίπαλα χαφ θα τρέχανε πάνω - κάτω επί ενενήντα λεπτά, και οι Καφές - Μάκος θα τους κοιτούσαν σα βαλσαμωμένοι. Η στιγμή που οι ντριμπλίτσες του Λεονάρντο δε θα επαρκούσαν, αλλά θα χρειαζόταν γρήγορος συνδυασμός και αυτοματοποιημένο παιχνίδι. Η στιγμή που θα βλέπαμε κατάματα την αλήθεια, σχετικά με τις αδυναμίες της φετινής ομάδας. Η στιγμή αυτή ήρθε χτες.
Πολλά τα προβλήματα χτες, σε όλες τις γραμμές. Ας ξεκινήσουμε από το πιό σημαντικό, που για μένα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πάντα το κέντρο. Εκεί κλήθηκαν να παίξουν αρχικά οι Καφές - Μάκος - Γιάχιτς και στη συνέχεια ο Ενσαλίβα στη θέση του Βόσνιου. Αποδείχθηκαν όλοι τους απελπιστικά λίγοι. Παίχτες που μπορεί να επαρκούν για να αποκτήσεις την κατοχή της μπάλας κόντρα στον Ηρακλή και τη Βασλούι, αλλά που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο συνεχές τρέξιμο και την ανελέητη πίεση. Στο ρόστερ της ΑΕΚ, το λέμε εδώ και καιρό, δεν υπάρχει το αμυντικό χαφ που θα κάνει το κάτι παραπάνω. Μοιραία το κέντρο παραδόθηκε αμαχητί στους Εγγλέζους, που ήταν απλά δύο σκάλες πιο γρήγοροι και τρεις σκάλες πιο δυνατοί, στις προσωπικές μονομαχίες. Το κέντρο μας μέχρι εκεί μπορεί, και χτες ήρθε η στιγμή που το διαπίστωσαν και οι πλεόν αισιόδοξοι. Ευτυχώς δεν προβλέπεται να ξαναπαίξουμε φέτος εκτός έδρας κόντρα σε αγγλική ομάδα...
Πάμε και στην άμυνα. Μια άμυνα που πέρυσι αποτελείτο από τους παιχταράδες ευρωπαϊκού επιπέδου Κυργιάκο - Μαϊστόροβιτς, που όμως δε μας έκαναν γιατί...«δεν ξεκινούσαν το παιχνίδι από πίσω». Αν είναι δυνατόν. Και επειδή βέβαια η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια, να λοιπόν που η έλλειψή τους χτες φάνηκε ολοκάθαρα, στο παιχνίδι που η Έβερτον μας έβαλε μέσα στην περιοχή μας. Οι μονομαχίες χάθηκαν ήδη από τα πρώτα δύο κόρνερ του αγώνα. Άρσε, Άλβες (όσο έπαιξε) και Γιάχιτς ήταν αλλού. Ο Γιάχιτς ήταν ο παίχτης που θα έδινε ηρεμία με τη μπάλα στα πόδια και θα ξεκινούσε το παιχνίδι από πίσω, αντί του άτεχνου Μαϊστόροβιτς; Θεός φυλάξοι. Ας ευχηθούμε να μην ξαναλείψει ο Σουηδός. Και δεν πειράζει, ας μην ξεκινάει το παιχνίδι από πίσω, θα το αντέξουμε...
Ας έρθουμε όμως και στην επίθεση. Εκεί όπου φάνηκε ότι δυστυχώς η ομάδα ακόμα είναι αδούλευτη. Καμία συνεργασία ανάμεσα στους Λεονάρντο, Σκόκο, Μπλάνκο. Όταν, με τα χίλια ζόρια, έφτανε η μπάλα σ'αυτούς, απείχαν τριάντα μέτρα ο ένας από τον άλλον. Μάταια φώναζε ο Μπάγεβιτς να έρθουν πιό κοντά. Αυτά δουλεύονται στις προπονήσεις, δεν υποδεικνύονται την ώρα του αγώνα, μέσα στον πανικό. Ο Λεονάρντο συνέχισε να κρατάει μπάλα λες και παίζει στη Λιβαδειά. Και φυσικά, οι Εγγλέζοι του την έπαιρναν για πλάκα. Ο Σκόκο με τον Μπλάνκο ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν να συνεργαστούν. Θέλει δουλειά ακόμα η επιθετική λειτουργία. Το περίεργο είναι ότι ο μόνος παίχτης που έχει δείξει ότι μπορεί να παίξει απλά και να εκμεταλλευτεί το χώρο, ο Νέμεθ, έμεινε στον πάγκο. Και αντ'αυτού έπαιξε ο Λεονάρντο που νόμιζε ότι έχει απέναντί του αμυντικούς επιπέδου...Κολομπούρδα και Κατσιαμπή, τους οποίους θα ντριμπλάριζε. Ο Μπάγεβιτς εκ των υστέρων αναγνώρισε το λάθος του, με τη χρησιμοποίηση του νεαρού Βραζιλιάνου. Εκ των υστέρων όμως, τι να το κάνω; Άλλωστε όπως είπαμε τα βασικά προβλήματα της ΑΕΚ ήταν στις πίσω γραμμές. Όμως και μπροστά υπήρξε αυτό το πρόβλημα, και οφείλουμε, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, να το επισημάνουμε.
Αφήνω τελευταίο το Σάχα. Σύμφωνοι, ήταν σε κακή βραδιά. Ελάτε όμως στη θέση του. Ο τερματοφύλακας που βλέπει ότι το κέντρο του δεν μπορεί να ακολουθήσει τους Εγγλέζους και η άμυνά του δεν μπορεί να κερδίσει τις προσωπικές μονομαχίες, καταλαβαίνει ότι θα πιεστεί έντονα. Δυστυχώς χτες δεν την άντεξε αυτήν την πίεση. Δεν ήταν όμως αυτός ο υπαίτιος του ναυαγίου. Απλά η μετριότητα και ο πανικός της ομάδας, κατάφεραν να τον παρασύρουν κι αυτόν.
Συμπέρασμα; H φετινή ομάδα δεν έχει το «μέταλλο» για να κοντράρει δυνατούς αντιπάλους, εκτός έδρας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ας προσπαθήσουμε να κερδίσουμε τα ματς του ΟΑΚΑ με Μπενφίκα - Μπάτε Μπορίσοφ - Έβερτον, και βλέπουμε. Όμως αυτά αργούν ακόμα. Προέχει το επόμενο ματς, στα Γιάννενα. Εκεί πρέπει να πέσει τώρα το βάρος. Άλλωστε μέχρι εκεί φτάνουν τα κυβικά μας, φέτος. Μέχρι το ελληνικό πρωτάθλημα. Γι'αυτό έχει χτιστεί η φετινή ομάδα, για να κερδίζει ομάδες σαν τον Ατρόμητο, τον Ηρακλή και τα Γιάννενα. Έχουμε πει εδώ και καιρό ότι η άμυνα και το κέντρο μας δεν μπορούν να σταθούν κόντρα σε αντιπάλους που θα μας πιέσουν και θα μας «τρέξουν». Το είδαμε χτες. Τουλάχιστον ας κερδίσουμε την Κυριακή, αυτούς που μπορούμε να κερδίσουμε. Διότι το ελληνικό πρωτάθλημα, παρά το χτεσινό ναυάγιο, είναι εφικτός στόχος.
Αυτά για σήμερα. Και να θυμάστε: δεν ψαρώνουμε ποτέ!!!
Ο Ψαράς.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
