Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.
Όση προσπάθεια κι αν καταβάλαμε, όσες...ουσίες κι αν δοκιμάσαμε, τελικά δεν είδαμε την ΑΕΚ σαν τη Μπόκα. Μια Μπόκα που χωρίς να φορτσάρει, χωρίς να τρέξει, χωρίς να ιδρώσει, ήρθε και έδειξε πώς παίζεται η μπάλα, από τις μεγάλες ομάδες του πλανήτη. Με σιγουριά στην πάσα, με ποιότητα στα κοντρόλ, με σωστές και εύστοχες επιλογές στην κυκλοφορία, με έλεγχο στο κέντρο. Τυχεροί όσοι είδαν από κοντά αυτήν την παγκόσμια υπερδύναμη.
Φυσικά το ζητούμενο δεν ήταν σε καμία περίπτωση να δούμε αν η ΑΕΚ έχει φτάσει στο επίπεδο της Μπόκα. Όμως περιμέναμε να δούμε μία βελτίωση στις διαπιστωμένες αδυναμίες της ομάδας. Δυστυχώς βελτίωση δεν είδαμε, ίσως και λόγω της μεγάλης δυναμικότητας του αντιπάλου. Τα προβλήματα που έχουν διαπιστωθεί, τόσο στον άξονα όσο και στα άκρα, δυστυχώς παραμένουν.
Ο τραυματισμός του Νίκου Καράμπελα ήρθε τη χειρότερη στιγμή. Με δεδομένη την τιμωρία του Χουανφράν, στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν θα δούμε αυτό ακριβώς που ελπίζαμε να αποφύγουμε φέτος: πειράματα στα άκρα. Ο Νίκος Γεωργέας και ο Ζεράλδο Άλβες δεν είναι αριστερά μπακ. Όποιος κι αν επιλεγεί από τους δύο, δεν μπορεί να δώσει ποιότητα, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι.
Οι τραυματισμοί πάντως, γενικώς έρχονται πάντα τη χειρότερη στιγμή. Το ίδιο συνέβη και με τον Παντελή Καφέ. Ένα ούτως ή άλλως ελλιπές σε ποιότητα κέντρο, αποδυναμώθηκε αισθητά με την απουσία του Καφέ. Βέβαια το γεγονός ότι ο Παντελής Καφές, που δεν είναι δα και ο σπουδαιότερος παίχτης του κόσμου, αποτελεί τεράστια απώλεια, δείχνει και κάτι άλλο: ότι στα αμυντικά χαφ της ΑΕΚ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δε θα κουραστώ να λέω αυτό που είπα από πολύ νωρίς: καλός ο Λεονάρντο, καλός ο Γκάκα, πολύ καλός ο...Ούγκο, όμως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τη διαφορά συνήθως την κάνουν τα αμυντικά χαφ. Μάλιστα θα έλεγα οτι ο όρος «αμυντικά χαφ» τους αδικεί, διότι από αυτούς δεν ξεκινά μόνο η άμυνα, αλλά και η επίθεση. Αυτή είναι η πιό νευραλγική θέση της εντεκάδας, αυτοί είναι οι κουμανταδόροι της ομάδας, από αυτούς κερδίζεται ή χάνεται η κατοχή της μπάλας, από εκεί ξεκινά ο ρυθμός της ομάδας που επιβάλλεται στο γήπεδο. Με το Μάκο βαρύ από την προετοιμασία και «ψαρωμένο» απί τη φανέλα, με τον Ενσαλίβα να σέρνεται, με τον Καφέ στο φυσιοθεραπευτή, με τον Ρίκκα ανέτοιμο, με τους Γιαχάγια - Γκέντζογλου άπειρους, νομίζω ότι εκεί χρειαζόμαστε μία προσθήκη, και όχι στη θέση του μεσοεπιθετικού, με τον Ούγκο. Η επιλογή να μην αναζητηθεί μία αξιόπιστη λύση στα αμυντικά χαφ, ομολογώ ότι με ξαφνιάζει δυσάρεστα. Ελπίζω η επιλογή αυτή να αναθεωρηθεί, έστω και την τελευταία στιγμή.
Θα μπορούσα να γράφω επί ώρες για τη Μπόκα. Όμως δε θα το κάνω, διότι θέλω ακριβώς να επικεντρώσω στα προβλήματα της ΑΕΚ, που είναι τα ίδια από πέρυσι, κι όμως παραμένουν.Mε κάποια δόση αισιοδοξίας, ας υποθέσει κανείς ότι το πρόβλημα στα άκρα μπαλώνεται, με την απόκτηση του Γκάκα, την αποθεραπεία του Καράμπελα, την επιστροφή του Χουανφράν από την τιμωρία του. Το πρόβήμα στα αμυντικά χαφ, όμως; Πώς θα λυθεί; Περιμένουμε από τον Καφέ να κάνει μαγικά, όταν αποθεραπευτεί; Μήπως περιμένουμε από τον Ενσαλίβα ξαφνικά να μας δείξει όσα δεν μας έδειξε δύο χρόνια τώρα; Περιμένουμε από παίχτες 20-22 ετών (Μάκο, Γιαχάγια, Γκέντζογλου, Ρίκκα) να γίνουν «εν μιά νυκτί» ηγέτες στο κέντρο; Αν δεν υπάρχουν άλλα λεφτά, να κάνω την καρδιά μου πέτρα και να το πάρω απόφαση. Αν όμως υπάρχουν λεφτά, γνώμη μου είναι ότι πρέπει να κινηθούμε για έναν κεντρικό χαφ, και όχι για έναν επιτελικό, όπως είναι ο Ούγκο.
Αυτά για σήμερα. Kαι να θυμάστε: δεν ψαρώνουμε ποτέ!!!
Ο Ψαράς.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
