Μαύρος: «Φεύγω άρρωστος από το γήπεδο…»

«Με πιάνει λύπη, θυµός, και δεν το ευχαριστιέµαι όταν πηγαίνω στο γήπεδο και τη βλέπω µες στη µετριότητα. Τρελαίνοµαι. Φεύγω άρρωστος».
Ο Θωμάς Μαύρος, με συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ ΜΕΝ», μιλά μεταξύ άλλων για τα συναισθήματά του αντικρίζοντας την ΑΕΚ του σήμερα και θυμάται το ποδόσφαιρο που έβλεπε παλιά.
«Η σηµερινή είναι η πιο δραµατική στιγµή της ιστορίας της ΑΕΚ. Εχουν γίνει πάρα πολλά λάθη και το λέω µε µεγάλη λύπη. Θέλω να πιστεύω πως τελικά θα βρει τον δρόµο της. Εχει τεράστιο κόσµο πίσω της. Ηταν, είναι και θα είναι ένας µεγάλος σύλλογος που δεν του αξίζει αυτό που περνά τώρα», πρόσθεσε η παλιά δόξα της Ενωσης και εξακολούθησε:
«Αναρωτιέµαι γιατί βλέπω ελληνικούς αγώνες στην τηλεόραση. Για να ξεχάσω το ποδόσφαιρο που ήξερα; Ολο το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει γίνει παράλογο. Αυτοί που ξέρουν δεν παίζουν και όσοι δεν ξέρουν παίζουν».
«Από τη δεκαετία του '90 µπήκαµε σε µια νέα εποχή που επέτασσε να διοικούν το ποδόσφαιρο τεχνοκράτες. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει σε κανένα άλλο επάγγελµα, έγινε µόνο στο ποδόσφαιρο. Σωρεία λαθών, επιλογών, κακοδιαχείρισης. Και φτάσαµε σε αυτό το χάλι που δεν αφορά µόνο την ΑΕΚ, αλλά όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο», συνέχισε, τονίζοντας:
«Η µπάλα δεν είναι µόνο ταχύτητα, αλτικότητα και δύναµη. Είναι τέχνη. Ο θεατής δεν βλέπει ούτε µία ωραία φάση. Πρέπει να γυρίσουν οι παλιοί παράγοντες, αυτοί που το γνωρίζουν και το αγαπάνε, οι τίµιοι».
Ο Θωμάς Μαύρος αναφέρθηκε και στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού το 2004: «Καλύτερα να µην το παίρναµε το Euro. Πρωταθλητής Ευρώπης σηµαίνει να διδάσκεις ποδόσφαιρο. Οπως κάνουν σήµερα οι Ισπανοί. Οχι να τους κερδίζεις απλώς. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Μάθαµε µε ψέµατα, ποδοσφαιρικές απάτες και τακτικές».
«Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, χαρά. Βγαίνεις να παίξεις για να χαρείς και µετά για να κερδίσεις. Το σηµερινό διώχνει τον κόσµο. ∆εν µπορώ να καταλάβω αυτούς που ασχολούνται σήµερα µε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πώς να πάει ο κόσµος σε εποχές κρίσης να δώσει λεφτά για ένα τέτοιο θέαµα;», συνέχισε και κατέληξε «Ακόµη θυµάµαι τη µυρωδιά του γκαζόν και µου λείπει. Ο επίλογος της ποδοσφαιρικής µου καριέρας είναι πιο ωραίος από τον πρόλογο. Ηταν κάτι πολύ όµορφο και συγκινητικό. Ευχαριστήθηκα που έκλεισα την καριέρα µου στον Πανιώνιο, ήταν ονειρικό».