Ο δρόμος της ποδοσφαιρικής λογικής και της στήριξης έφερε την πρώτη μεγάλη νίκη του Μάριου Ηλιόπουλου

Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε σχεδόν θριαμβευτικά τις προσθαφαιρέσεις της για το φετινό καλοκαίρι αφού απαλλάχθηκε από το ασήκωτο συμβόλαιο του Μαρσιάλ και παράλληλα, ενέταξε στο δυναμικό της έναν ποδοσφαιριστή της κλάσης του Ζοάο Μάριο ωστόσο όλη αυτή η διαδικασία, για να φτάσουμε στο σήμερα και να πανηγυρίζουμε, κρύβει μια βαθιά προεργασία ενός ολοκλήρου οργανισμού που έχει χτιστεί με γνώμονα την ποδοσφαιρική λογική και την στήριξη! 

Δεν γνωρίζω αν ο Χαβιέρ Ριμπάλτα πουλάει πάγο σε... εσκιμώους ούτε εάν ο Μάρκο Νίκολιτς έχει κάποιο μαγικό ραβδάκι και την ικανότητα να μεταμορφώνει ομάδες μέσα σε δυό-τρεις μήνες. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι στην ΑΕΚ, με πολύ συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο έχει δημιουργηθεί ένα οργανόγραμμα με στελέχη που έχουν διακριτούς ρόλους, το καθ' ένα στο πόστο του, που όχι απλά είναι αποδοτικό λειτουργώντας υπό μεγάλη πίεση από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε, έχτισε και εξελίσει αυτόν τον αποδοτικό οργανισμό, που μέχρι χθες έκανε προσθήκες για να τον θωρακίσει - και πιθανόν να συνεχίσει να το κάνει - με εξειδικευμένα στελέχη σε κάθε πόστο από το αγωνιστικό μέχρι τα social media και το αθλητικό δίκαιο, δεν είναι άλλος από τον Μάριο Ηλιόπουλο...  

Ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ, για να επανέλθουμε στην άκρως επιτυχημένη καλοκαιρινή περίοδο όπου η ομάδα πήρε αυτά ακριβώς τα εργαλεία που ήθελαν ο διευθυντής ποδοσφαίρου και ο προπονητής, λειτουργώντας με ποδοσφαιρική λογική και όχι με την λογική του παράγοντα και του ιδιοκτήτη που συνήθως επικρατεί  στην χώρα μας, στήριξε απόλυτα τις επιλογές του. Ακούγεται νορμάλ και απλοϊκό όμως όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε τι συμβαίνει... 

Άλλωστε, τεχνικοί διευθυντές από το εξωτερικό έχουν έρθει πολλοί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Αρκετοί χωρίς καμια προηγούμενη εμπειρία από την κατάσταση στη χώρα μας και τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν. Το θέμα για να δείξει κάποιος ικανό έργο, είναι να έχει χώρο και κυρίως χρόνο. Να έχει στήριξη. Ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ, που είναι ένας νέος ιδιοκτήτης ΠΑΕ, προφανώς χωρίς εμπειρία από τον χώρο , όχι μακριά ηλικιακά από τα στελέχη που εμπιστεύεται, είναι φανερό ότι είχε την διορατικότητα να επιλέξει τον σωστό δρόμο. Τον δρόμο της ποδοσφαιρικής λογικής και της στήριξης! Χωρίς να παρεκκλίνει απ' αυτό στιγμή. Ακόμα και σε δύσκολες στιγμές.

Μην ξεχνάμε ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος ήταν αυτός που με το τέλος της περσινής καταστροφικής σεζόν πήρε πάνω του στην ουσία όλη την... λέζα. Όλη την γκρίνια. Και ας μην είχε για πολλούς λόγους την ευθύνη που κανονικά θα αντιστοιχούσε σε έναν ιδιοκτήτη. Έναν νέο ιδιοκτήτη, που έπεφτε στον ωκεανό να κολυμπήσει με 8 μποφόρ. Και χωρίς να έχει κολυμπήσει ξανά στη ζωή του. Με όλα αυτά να συμβαίνουν δεν έβαλε απλά κάτω τον εγωισμό του αλλά είχε τη συνείδηση, πως για να βρει ο καθ 'ενας τα πατήματα του είναι αναγκαίο να εκλάβει στήριξη, χώρο για να κάνει αυτά που θέλει και χρόνο. Πράγματα που ο Ηλιόπουλος παρείχε στον Χαβιέ Ριμπάλτα με πράξεις όχι με λόγια. Του τα παρείχε και σε δύσκολες στιγμές όχι μόνο τώρα που όλοι είναι στα... μέλια.  

Αν είχαμε για παράδειγμα μείνει στο κλίμα που υπήρχε τον Γενάρη, που δεν έγιναν μεταγραφές και πωλήθηκε και ο Λιβάι, με την κατάληξη της περσινής σεζόν να είναι αυτή που είναι, θα μπορούσε ο Ριμπάλτα να είχε γίνει το εύκολο θύμα σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα. Δεν έγινε γιατί είχε πίσω του, έναν ιδιοκτήτη που έβλεπε. Τον πίστευε. Έναν ιδιοκτήτη που μετρούσε και έκρινε. Οχι βραχυπρόθεσμα, αλλά με μακροπρόθεσμη λογική. Και πλέον, δικαιώνεται απόλυτα για τον Ριμπάλτα, για τις επιλογές και τις αποφάσεις του.Όταν ένα καράβι πάει στα βράχια ο καπετάνιος αναλαμβάνει την ευθύνη και την χρεώνεται. Έτσι πρέπει να πιστωθεί και την επιτυχία. Αυτό το μικρό θαύμα που έχει συμβεί με την ΑΕΚ πολυεπίπεδα και σε διαφορετικά μέτωπα, όπου παράλληλα έχει δημιουργηθεί:

• Ένα ανταγωνιστικό γκρουπ ξανά που πέτυχε τον πρώτο στόχο της εισόδου στη League Phase του Conference... 
• Η εταιρία έχει ενισχυθεί με κορυφαία και νέα στελέχη όπως ο Μηνάς Λύσανδρου και ο Αλέξης Δέδες... 
• Παράλληλα τρέχουν μεγάλα έργα στις υποδομές και η αναβάθμιση του προπονητικού κέντρου... 
• Συν την προσπάθεια χτισίματος της Ακαδημίας για να υπάρξει επιτέλους η Ένωση ανταγωνιστική... 

...έχει την σφραγίδα του Μάριου Ηλιόπουλου. Με την ΑΕΚ πλέον, να λειτουργεί με τέτοιον τρόπο ως οργανισμός όπου άπαντες αντιλαμβάνονται, ιδίως αυτοί που βρίσκονται μέσα σε αυτό, το τι ακριβώς δημιουργείται. Διότι όλο αυτό το εγχείρημα βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Η αρχή βέβαια είναι το ήμισυ παντός. Ιδίως για την ΑΕΚ λόγω και της συνθήκης που είχε να αντιμετωπίσει τον τελευταίο χρόνο. 

Το σημαντικό είναι πως αυτό το οικοδόμημα χτίζεται σε στέρεες βάσεις, έχει δοκιμαστεί σε δύσκολες καταστάσεις και όχι απλά βγήκε  αλώβητο αλλά πιο ισχυρό. Αλλά για να συμβεί αυτό, υπήρξε και ένα ισχυρό πρόσωπο να πάρει κρίσιμες αποφάσεις σε πολύ κρίσιμες στιγμές. Ένα πρόσωπο που αν είχε επιλέξει κάποιον άλλον δρόμο πλέον μπορεί να μιλούσαμε για ολική καταστροφή με ότι συνεπάγεται αυτό. Επέλεξε τον σωστό.

Της λογικής και της στήριξης και απλώς τώρα το ποδόσφαιρο δικαιώνει πανηγυρικά το πρόσωπο αυτό. Δικαιώνει τον Μάριο Ηλιόπουλο που έφερε, επέλεξε και στήριξε τυφλά τον Χαβιέ Ριμπάλτα, δικαιώνει τον Χαβιέ Ριμπάλτα που επέλεξε και έφερε τον Μάρκο Νίκολιτς, δικαιώνει τον Μάρκο Νίκολιτς που αποφάσισε να παρατήσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και να δώσει τα χέρια με τους ανθρώπους της Ένωσης βλέποντας και αυτός προφανώς ότι εδώ υπάρχει ένα πρότζεκτ που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ένα πρότζεκτ που βασίζεται  στην ποδοσφαιρική λογική και την στήριξη....