Μηδένισε τους… Πολίτες

Το ζητούμενο για τον Άρη ήταν να μην δεχθεί γκολ από την Μάντσεστερ Σίτι, στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι και αν μπορούσε να πετύχει εκείνος ένα, τότε θα ήταν το ιδανικό. Το πρώτο ζητούμενο ήρθε, το δεύτερο θα αναγκαστεί να το διεκδικήσει στον επαναληπτικό. Ο Γιάννης Μιχαλήτσιος έστησε μία ομάδα με σκοπό να διαφυλάξει το μηδέν στην άμυνα και το κατάφερε αρκετά εύκολα. Οι γηπεδούχοι δεν κινδύνεψαν ουσιαστικά σε κανένα σημείο του αγώνα και με σχετική ευκολία διατήρησαν ανέπαφη την εστία τους. Ο Άρης πλέον θα ταξιδέψει την ερχόμενη εβδομάδα στην Αγγλία και θα επιδιώξει παρόμοια εμφάνιση με την σημερινή, αλλά και ένα γκολ που θα τον φέρει στην επόμενη φάση. Καθόλου εύκολη υπόθεση, ωστόσο η «πολυδιαφημισμένη» Μάντσεστερ Σίτι, παρόλο που διαθέτει εξαιρετικές μονάδες, έδειξε να έχει ένα κακό σύνολο, που δεν μπορεί να βγάλει φάση απέναντι σε σφιχτές άμυνες, όπως ήταν η σημερινή του Άρη.

Ο Γιάννης Μιχαλήτσιος είχε «διαβάσει» καλά τον αντίπαλό του και επέλεξε να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Σέρχιο Κόκε (με ότι συνέβη μετά την ανακοίνωση της ενδεκάδας), προκειμένου να χρησιμοποιήσει το 4-2-3-1 και να παίξει στην κόντρα τους Άγγλους χρησιμοποιώντας τους πιο ταχύτατους ποδοσφαιριστές που είχε στην διάθεσή του . Με πέντε παίκτες που θα πρεσάρουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου και με έναν επιθετικό (Μπομπαντίγια) να διεκδικεί κάθε «χαμένη» μπαλιά, έδωσε χώρο στους φιλοξενούμενους και προσπάθησε να «κλέψει» το παιχνίδι. Κάτι που είναι δικαιολογημένο, καθώς η διαφορά των δύο ομάδων φάνηκε από την αρχή του αγώνα. Ο προπονητής του Άρη έδωσε εντολές στους παίκτες του να περιμένουν στο μισό γήπεδο και εκεί να αρχίσουν το πρέσινγκ. Με τον Πρίττα να «πέφτει» πάνω στον Σίλβα και να τον «εξαφανίζει» και με τον Νέτο να γυρνάει μέχρι πίσω, για να δίνει βοήθειες πάντα στις προωθήσεις του Κολάροφ, ο Άρης έκλεισε άψογα τους διαδρόμους και στο πρώτο μέρος κινδύνεψε μόλις μία φορά, σε μία φάση που θα έπρεπε να μην είχε γίνει ποτέ, καθώς ο Σίλβα ήταν οφσάιντ. Αντίθετα, αν και εκείνος δεν είχε καμία ουσιαστικά μεγάλη φάση, θα μπορούσε να είχε κάνει τη ζημιά. Ήταν η φάση του 22΄ όταν ο Μπομπαντίγια δεν είδε τον ολομόναχο Σακάτα, που αν γινόταν παραλήπτης της μπάλας, θα ήταν φάτσα με το τέρμα της Σίτι.

Η έναρξη του δευτέρου μέρους δεν μας επεφύλαξε κάτι καινούργιο. Ο Άρης με την ίδια ακριβώς τακτική. Αναμονή στο μισό γήπεδο, κατοχή την μπάλα στον αντίπαλο και προσπάθεια να χτυπήσει στην κόντρα. Τα πρώτα 15 λεπτά δεν είχαν κάτι αξιοσημείωτο, αφού οι φιλοξενούμενοι, που είχαν συνεχώς την κατοχή της μπάλας, δεν έβρισκαν κανένα διάδρομο προς την εστία του Σηφάκη. Φατί, Μίσελ και Πρίττας έκαναν εκπληκτική δουλειά στο κέντρο και οι Σίλβα, Ντζέκο και Τέβεζ είχαν χαθεί στη μετριότητα. Μάλιστα, αυτό προς στιγμή έβγαλε και τον Άρη μπροστά που στη συνέχεια και για ένα 10λεπτο περίπου, βγήκε δειλά δειλά μπροστά και κυρίως από τα δεξιά και με τον Νέτο, προσπάθησε να «χτυπήσει» τους «Πολίτες». Αυτό είδε και ο Μαντσίνι και αποφάσισε να παίξει πιο επιθετικά. Έβγαλε τον Φίλιπς και πέρασε στο παιχνίδι τον Μπαλοτέλι. Όμως και πάλι τίποτα. Τα ατού των φιλοξενούμενων είχαν εξουδετερωθεί και η μόνη στιγμή που έδειξαν απειλητικοί ήταν σε σέντρα του Κολάροφ και κεφαλιά του Ντζέκο, στο 63' με την απάντηση του Άρη να έρχεται 2 λεπτά αργότερα με σουτ του Νέτο. Αυτές ήταν και οι μόνες καλές φάσεις στο δεύτερο μέρος, σε ένα παιχνίδι που κυριάρχησε η τακτική και η σκοπιμότητα.