Η ΑΕΚ πρέπει να θωρακίσει την επένδυσή της, απέναντι στην… κανονικότητα τους

Δεν είναι και ότι πιο σύνηθες, αλλά ο Ολυμπιακός πράγματι φέτος, με δική του ΕΠΟ, ή έστω μοιρασμένη «50-50» (για την ώρα τουλάχιστον) με τον ΠΑΟΚ, σφράγισε δίκαια την κατάκτηση του νταμπλ. Ηταν η καλύτερη και πιο σταθερή ομάδα στο πρωτάθλημα, ενώ στο Κύπελλο, επιβλήθηκε Παναθηναϊκού και ΑΕΚ σε προημιτελικά και ημιτελικά αντίστοιχα, πριν φτάσει στο ΟΑΚΑ... 

Την ίδια ώρα η Ένωση βίωσε αντίστροφα μια παταγώδη αποτυχία στο αγωνιστικό κομμάτι. Και μια κατάρρευση άνευ προηγουμένου στο φινάλε, που δρομολόγησε εξελίξεις και έφερε αποφάσεις για ριζικές αλλαγές. Αλλαγές, οι οποίες οδήγησαν το Club σε μεγάλες τομές σε όλα τα επίπεδα, που περιλαμβάνουν: την απόλυση του Ματίας Αλμέιδα και την (απόφαση) για πρόσληψη νέου προπονητή, την ενίσχυση-ανανέωση του ρόστερ που βρίσκεται προ των πυλών και παράλληλα, την ενδυνάμωση του διοικητικού δυναμικού. 

Ο Μάριος Ηλιόπουλος είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνά από το χέρι του για να αποτινάξει την περσινή αποτυχία και να δημιουργήσει σχεδόν από το μηδέν κάτι νέο, σε στέρεες βάσεις, με μια γενναία οικονομική -και όχι μόνο- επένδυση. Για να πιάσει τόπο αυτή η επένδυση όμως, θα πρέπει να την θωρακίσει απέναντι στην… κανονικότητα που ευαγγελίζονται οι διοικούντες την Ομοσπονδία. 

Στην ΑΕΚ, δεν πρέπει να ξεχνάνε το τι συνέβη μέσα στην χρονιά. Δεν πρέπει να ξεχνάνε τις εν ψυχρώ -και κατά συρροή- διαιτητικές «πιστολιές» που έφαγε η ομάδα από τη «νέα τάξη πραγμάτων» αλλά και τη νύχτα-ντροπής στο Καραϊσκάκη με τους τραμπουκισμούς. Τα «οργανωμένα βήματά προς την κανονικότητα» για τα οποία έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΕΠΟ Μάκης Γκαγκάτσης, συμβαίνουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Σε μια δική του, εικονική πραγματικότητα. Η οποία ανά καιρούς ανασκευάζεται και τροποποιείται κατά το δοκούν. 

Μην λησμονούμε. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο, που όχι πολύ μακριά. Μόλις το 2020, στην τηλεδιάσκεψη της Σούπερ Λίγκας, όντας τότε αντιπρόεδρος του ΠΑΟΚ, απευθυνόμενος στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Βαγγέλη Μαρινάκη, είχε πει απαντώντας του σε έντονο ύφος: «Λεκέδες είναι οι στημένοι αγώνες και τα Πακιστανικά τηλέφωνα». Πέντε χρόνια μετά, αντικρίζουμε την εικόνα που φιγουράρει ψηλά στο άρθρο από τον χθεσινό τελικό στο ΟΑΚΑ. Βιώνουμε την σύμπραξη Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ στην ΕΠΟ. Ακούμε βαρύγδουπες αλλά τόσο σικέ δηλώσεις, του τύπου «το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να πορεύεται με διαφάνεια, οργάνωση και σεβασμό προς όλους» που πραγματικά σε κάνουν να γελάς. Και όλα αυτά, σε μια συνθήκη, την οποία βαφτίζουν… κανονικότητα. Κανονικότητα με ποιον; Με ποιους; Υπό ποιες συνθήκες; Σοβαρά τώρα;

Η ΑΕΚ, εν μέσω όλων των εσωτερικών εξελίξεων που προέκυψαν τους προηγούμενους μήνες, βρέθηκε ευάλωτη, στο μάτι του κυκλώνα. Και ακολούθησαν όσα ακολούθησαν. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις διαιτητικές «πιστολιές» στο Αγρίνιο με το πέναλτι-μαρς που κατάπιαν πάνω στον Περέιρα; Στις Σέρρες, με τα σημεία και τέρατα που συνέβησαν εκεί; Στην Τούμπα, με το χτύπημα εκτός φάσης στον Πιερό; Με τον Παναθηναϊκό, τη λαβή ελληνορωμαϊκής Ντραγκόφσκι πάνω στον Βίντα; Μιλάμε για λάθη κατά συρροή κατά της ΑΕΚ. Λάθη χοντρά. Εξόφθαλμα. Και προσοχή: Λάθη που συμβαίνουν, την εποχή του VAR. Όχι την μαύρη εποχή της παράγκας. Που δικαιολογούνταν τα πάντα γιατί έπρεπε «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε» ή την εποχή του… 2013, όταν σφύριζε ο Γιάχος τον τελικό Κυπέλλου με τον φουκαρά τον Αστέρα και δήλωνε μετά το κάλπικο Κύπελλο του Ολυμπιακού για το χέρι Μανιάτη πως «δεν το πήρα καν χαμπάρι, ήταν έξυπνο»! 

Δεν γνωρίζω για ποια… κανονικότητα μιλά ο Μάκης Γκαγκάτσης αλλά η ΑΕΚ σίγουρα θα πρέπει να θωρακιστεί από αυτή την «κανονικότητα» που βίωσε στο πετσί της πέρυσι. Όσο καλή ομάδα κι αν χτίσει, όσο κι αν της βγουν ο νέος προπονητής και οι νέες μεταγραφές που θα έρθουν, εάν δεν μπορέσει ο Μάριος Ηλιόπουλος να βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο και να βάλει μια ασπίδα για να αποκρούσει τα χτυπήματα κάτω από την μέση που θα δεχτεί ο σύλλογος, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, τότε νομοτελειακά,  θα συμβούν ξανά όσα συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες… 

Η προπαγάνδα θα οργιάσει, όπως οργίασε (και) φέτος που έβγαλαν την ΑΕΚ τρελή, ένοχη και την κακιά της υπόθεσης για θλιβερά γεγονότα που ευθύνονταν μόνον αυτοί που τα προκάλεσαν, με άλλους να τα πληρώνουν και άλλους (για την ώρα) όχι, την ώρα που ακόμα και διαιτητικά, έκαναν το άσπρο-μαύρο. Με copy-paste ρητορική.

 Προφανώς η προπαγάνδα είναι κάτι που αντιμετωπίζεται πολύ πιο εύκολα, αν επικοινωνιακά το Club γίνει πιο εξωστρεφές και πιο αιχμηρό για να βάζει στη θέση τους, όλα αυτά τα Μίκι Μάους που εμφανίζονται κατά καιρούς, πιάνοντας στο στόμα τους την ΑΕΚ χωρίς πρώτα να το πλύνουν. Το βασικότερο κομμάτι όμως είναι ο Μάριος Ηλιόπουλος να αντιληφθεί πως ο χώρος του ποδοσφαίρου έχει τους δικούς του κανόνες.  Θα πρέπει λοιπόν να θωρακίσει την επένδυση του, με μια σκληρή και απόλυτη στάση. Χωρίς βήμα πίσω.