Το ματς είναι αίμα κι άμμος, όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα

Δεν πρέπει να υπάρχει πιο μπερδεμένος οργανισμός από την ΑΕΚ αυτή την περίοδο, γεγονός που καθιστά τη συγκυρία του αυριανού ματς ως μυστήρια. Η ομάδα παίζει το αίμα της και όλες τις πιθανότητές της για τη δεύτερη θέση, ωστόσο η κουβέντα γύρω της περιστρέφεται οπουδήποτε αλλού πέραν από το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Περιστρέφεται στο συναισθηματικό σκέλος της σχέσης με τον προπονητή, στο πρακτικό σκέλος για την επόμενη μέρα με άπειρες γνώμες για το ποια θα πρέπει να είναι αυτή, στο ρεπορτάζ που αναφέρει ότι δυο αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα και με τρεις ολόκληρες σεζόν πίσω, οι πιθανότητες είναι στο 50-50 για να κρατήσουμε έναν προπονητή που ξέρουμε τρία χρόνια. Περιστρέφεται στα ρεπορτάζ που προέρχονται από τη… Βραζιλία, στην ατέλειωτη καταμέτρηση των ευθυνών αλλά και των ελαφρυντικών και πάει λέγοντας. Έχει χαθεί η μπάλα, πραγματικά…

Μέσα σε όλα αυτά έχουμε την απαίτηση να μην επηρεαστεί και η ομάδα, η οποία είναι επηρεασμένη ούτως ή άλλως και το δείχνει με την εικόνα της, όχι στα τελευταία ματς -στα οποία δικαιούνταν κάτι παραπάνω από αυτό που πήρε- αλλά με τα σκαμπανεβάσματά της που παραήταν πολλά σε μια ούτως ή άλλως απογοητευτική σεζόν. 

Η υποχρέωση της ομάδας 

Η ομάδα επιβάλλεται να κερδίσει τον Παναθηναϊκό για να ζωντανέψει τις όποιες ελπίδες της για αποφυγή της 4ης θέσης και αν είναι εφικτό να διεκδικήσει τη δεύτερη. Τα «πρέπει» που κατάφερε να φέρει βόλτα στη σεζόν ήταν απειροελάχιστα, οπότε η απαίτηση να κάνει έστω και αυτό, την ύστατη ώρα είναι το μίνιμουμ που μπορεί να προσφέρει. Και προσοχή για τυχόν λανθασμένη ανάγνωση της ενδεχόμενης επιτυχίας, αν τα καταφέρει να κερδίσει τον Παναθηναϊκό που δεν έχει κάνει διπλό μέσα στο 2025 δεν είναι να την αποθεώσουμε, αλλά για να πούμε «επιτέλους» και να πάμε παρακάτω μήπως βγει κάτι καλό την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα. Το λέω γιατί τα τελευταία χρόνια έχουμε μια εσωτερική ανάγκη αποθέωσης και πάρτι, σβήνοντας με την προσέγγισή μας από την ΑΕΚ την απαίτηση, γεγονός καταστροφικό για έναν σύλλογο αυτού του βεληνεκούς. Το αν η ομάδα θα καταφέρει 

Η δουλειά του Ριμπάλτα

Πέραν από το παιχνίδι και την εξάντληση των πιθανοτήτων να σωθεί ότι σώζεται η τρέχουσα σεζόν, υπάρχει η επόμενη σεζόν η οποία θα έπρεπε να είχε ήδη δρομολογηθεί. Εύχομαι από καρδιάς να έχει συμβεί αυτό και να μην το γνωρίζουμε (ακόμα πιο ιδανικό) γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να έχει τύχη μια ομάδα που πρέπει να φύγει για προετοιμασία στα μέσα Ιουνίου και να παίξει την ευρωπαϊκή της τύχη στο πρώτο 20ήμερο του Ιουλίου. Είτε λοιπόν προπονητής τη νέα σεζόν θα είναι ο Αλμέιδα, είτε κάποιος άλλος ελπίζω ότι η διοίκηση και ο Ριμπάλτα θα το ξέρουν ήδη και θα συζητούν μαζί του για τη νέα σεζόν δρομολογώντας τις πολλές αλλαγές οι οποίες δεδομένα θα γίνουν. Μπορεί τώρα να μην είναι ευδιάκριτο, όμως θα διαπιστωθεί σύντομα πως κάθε χρονοτριβή σε ένα τόσο απαιτητικό καλοκαίρι με τόσο πιεσμένους χρόνους, ενδεχομένως να κοστίσει και μάλιστα σοβαρά.

Με πάθος και τρέλα αλλά και με ευδιάκριτο τον στόχο

Με όλα τα παραπάνω, λοιπόν, και με δεδομένο πως υπάρχει ένα μεγάλο μπέρδεμα στον περίγυρο καλό είναι να επαναπροσδιορίσουμε την κατάσταση αύριο στης Φιλαδέλφειας τα μέρη: Καιγόμαστε! Αν δεν πάρει η ΑΕΚ το ματς τότε η πιθανότητα να διακινδυνεύσει την ομαλότητα της λειτουργίας της (ανεξαρτήτως του ποια θα αποφασιστεί να είναι αυτή) στην επόμενη σεζόν είναι ορατός. Αύριο πάμε όλοι μαζί να κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό. Τα υπόλοιπα είναι η επόμενη πίστα για την οποία θα αποφασίσουν άλλοι. Με την ευχή να ξέρουν τι κάνουν (για την ακρίβεια να έχουν ήδη κάνει) και με την ευχή να τους βγει.