Βασική ανάγκη για την ΑΕΚ, να βγουν μπροστά οι προσωπικότητες

Τα ντέρμπι, κρίνονται συνήθως από τον χαρακτήρα που μπορεί να βγάλει μια ομάδα μέσα στο γήπεδο. Και από τις προσωπικότητες που διαθέτει… Η ΑΕΚ υστερεί στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν και στα δύο αυτά κομμάτια. Έχει χάσει την προσωπικότητα της σαν γκρουπ. Και παράλληλα, τα βαριά της μεσοεπιθετικά «όπλα» έχουν σιγήσει. Ορμπελίν Πινέδα, Νίκλας Ελίασον, Ρομπέρτο Περέιρα, Φραντζί Πιερό και φυσικά, Αντονί Μαρσιάλ τώρα που κρίνονται όλα, βρίσκονται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα έχοντας μηδενική προσφορά σε γκολ και ασίστ, στις τρεις σερί ήττες που έχει υποστεί η ομάδα στα πλέι-οφ, συν το 0-1 από τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, για την τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας.

Από την πεντάδα αυτή, θα μπορούσε κάποιος ενδεχομένως να εξαιρέσει τους Πέτρο Μάνταλο και Ερίκ Λαμέλα. Όχι γιατί σκόραραν στο 2-3 με τον ΠΑΟΚ, αλλά για την συνολική εικόνα που έχουν παρουσιάσει σε σύγκριση με τα άλλα «μεγάλα ονόματα». Ο φυσικός ηγέτης και αρχηγός της ΑΕΚ, αποτελεί σχεδόν σε κάθε παιχνίδι τον πιο σταθερό ποδοσφαιριστή και προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγεται από τον Ματίας Αλμέιδα, ξεκινώντας και στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος μετρώντας μάλιστα τρία σερί 90λεπτα.

Προφανώς ο Μάνταλος, στα 33 του χρόνια, θα έπρεπε να έχει έναν διαφορετικό ρόλο στην ΑΕΚ, έναν ρόλο παρόμοιο με αυτόν που είχε τη σεζόν του νταμπλ, για να μπορεί να προσφέρει ποιοτικά λεπτά σε στοχευμένα διαστήματα ή παιχνίδια, αλλά το μαζικό ντεφορμάρισμα των υπολοίπων ουσιαστικά οδηγεί στην μόνιμη χρησιμοποίηση του διεθνή μέσου. Όσον αφορά την περίπτωση του Λαμέλα, είναι ξεκάθαρα εκείνος που δίνει τα περισσότερα στην ΑΕΚ. Και με την αγωνιστική του ποιότητα και με την προσωπικότητα που βγάζει μέσα στο γήπεδο. Η θετική παρουσία των Μάνταλου-Λαμέλα όμως δεν είναι αρκετή. Οι υπόλοιπες προσωπικότητες… αγνοούνται στην Ένωση. Με αποκορύφωμα την περίπτωση Αντονί Μαρσιάλ, ο οποίος μετά τον τραυματισμό του και την επάνοδο του, μοιάζει εντελώς εκτός κλίματος. Το είδαμε με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, το είδαμε και με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο όπου το όνομα του, ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα.

Δεν είναι ο μόνος βέβαια. Ελίασον και Πινέδα, που αποτελούν δυο από τους πιο επιδραστικους παίκτες του γκρουπ, δεν μπορούν να βγάλουν στο χορτάρι την ποιότητα τους και κατ’ επέκταση τον χαρακτήρα τους, ο Ρομπέρτο Περέιρα που αντιμετώπισε και εκείνος -όπως και ο Μαρσιάλ- πρόβλημα τραυματισμού, στο σημαντικότερο σημείο της σεζόν έχει μηδενική προσφορά, ενώ το παζλ συμπληρώνεται αν βάλουμε στην εξίσωση και την αφλογιστία Πιερό που έχει να σκοράρει δυο μήνες!

Η ΑΕΚ μετά το Πάσχα έχει τρεις τελικούς μπροστά της και πέραν της ανάγκης να γίνει μια καλύτερη διαχείρηση από τον Ματίας Αλμέιδα για να βγάλει το γκρουπ μια αντίδραση, θα χρειαστεί οπωσδήποτε μια διαφορετική εικόνα και από τα βαριά της «όπλα». Θα χρειαστεί να δούμε την προσωπικότητα τους μέσα στο γήπεδο να τραβά την ομάδα στα δύσκολα και την ποιότητα τους, να κάνει τη διαφορά. Άλλωστε, όπως αναφέραμε και στο ξεκίνημα, τα ντέρμπι είναι παιχνίδια που κρίνονται από τον χαρακτήρα που βγάζει μια ομάδα μέσα στο γήπεδο. Και την προσωπικότητα των ποδοσφαιριστών που διαθέτει.

ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΛΙΔΗΣ