Θεωρητικά το μόνο σίγουρο για το χθεσινό βράδυ ήταν ότι θα είναι… δροσερό. Τίποτα άλλο. Ομως πλέον πρέπει να καταλάβουν όλοι πως η ΑΕΚ με τον Μανόλο Χιμένεθ πριν συμπληρωθεί καν ένας μήνας έχει ήδη κάποια στοιχεία με το… κλειδί στο χέρι. Υπάρχουν κι άλλα σίγουρα όταν αρχίζει ένα παιχνίδι της ΑΕΚ. Ομαδική αμυντική λειτουργία που ξεκινάει όταν χαθεί η μπάλα, όπου κι αν χαθεί και όχι όταν φτάσει στην περιοχή ο αντίπαλος, και προσπάθεια στο 100% από όλους τους παίκτες σε όλο το γήπεδο. Αυτά είναι τα στάνταρτς πλέον όποια κι αν είναι η εντεκάδα, η προσωπική απόδοση του καθε παίκτη, η δυναμικότητα του αντιπάλου.
Αυτό δεν σημαίνει πως έχοντας αυτά τα στοιχεία η ΑΕΚ θα νικάει συνέχεια ή θα τρώει ανά πέντε ματς ένα γκολ με πέναλτι στο 90. Είναι όμως μια βάση που δεν υπήρχε. Σε μια ομάδα που μετά το ματς με την Ζόρια και ως το ματς με τον Βόλο δεν ήξερες πραγματικά τι περιμένεις να δεις όχι στο επόμενο ματς αλλά στο επόμενο λεπτό υπάρχει μια βάση που εκεί έχει χτιστεί ήδη ένα σερί νικών αλλά το κυριότερο είναι πως υπόσχεται μια καλύτερη συνέχεια στο μέλλον. Το άμεσο και όχι μόνο.
Ακόμη και με παιδί που δεν είχε λεπτό συμμετοχής να παίζει 90λεπτο στο δεξί άκρο της άμυνας, ακόμη και με αποντες παίκτες από την αποστολη ή την αρχική ενδεκάδα που κάποιοι δεν θα μπορούσαν να φανταστούν την ΑΕΚ χωρίς αυτούς η ομάδα δεν ξεφεύγει από τα βασικά της και από εκεί και πέρα βρίσκει τον τρόπο να φτάσει στη νίκη. Και το κυριότερο που φαίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Οποιος μπαίνει στην ομάδα μπορεί να δείξει αμέσως τα καλά του στοιχεία αλλά και με την βοήθεια της ομαδικής δουλειάς να κρύψει τα άσχημα του. Χθες ήταν η μέρα του Σιμάνσκι. Επιτέλους μετά από μήνες χθες είδαμε την πραγματική επιστροφή του Πολωνού. Ενός χαφ που η ΑΕΚ αγόρασε αλλά δεν τον είχε ουσιαστικά την φετινή σεζόν. Μέχρι χθες που… ενημέρωσε πως είναι πάλι εδώ. Ενας παίκτης που έχει τα στοιχεία και την ποιότητα να γίνει κολώνα της ΑΕΚ του παρόντος αλλά και του μέλλοντος. Πλέον ο πονοκέφαλος για την εντεκάδα είναι μεγαλύτερος, ιδίως για τις θέσεις του κέντρου όπου από πέντε εν δυνάμει βασικούς μπορούν να παίζουν δύο το πολύ τρεις σε κάθε παιχνίδι. Ομως τα ματς είναι αρκετά, υπάρχουν πλέι οφ μπροστά και με τους κατάλληλους συνδυασμούς η ομάδα θα είναι και καλυμένη σε κάθε παιχνίδι και όλοι ευχαριστημένοι. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει για όλες τις θέσεις όπου υπάρχουν πάνω από μία λυση όμως όχι με πέντε παίκτες που εξίσου μπορούν να είναι βασικοί.
Στη μόνη θέση που δεν υπάρχει εναλλακτική λύση εφάμιλη και συμπληρωματική της βασικής και φάνηκε και χθες παρότι ο Ραντόνια έδειξε πως έχει μέλλον είναι στο δεξί άκρο της άμυνας. Για αυτό και η ΑΕΚ πρέπει οπωσδήποτε να πάρει παίκτη. Εστω και δανεικό μέχρι τέλους της σεζόν όπως έκανε πέρυσι με τον Σιμάνσκι και βγήκε κερδισμένη και άμεσα αγωνιστικά πέρυσι τέτοια εποχή και για το μέλλον με την πληρωμή της οψιόν και την απόκτηση του παίκτη μετά από την, πετυχημένη, δοκιμή. Θα ήταν ακόμη καλύτερο κατά την άποψη μου να μπορούσε να δοθεί δανεικός με εγγυημένες συμμετοχές ο Ραντόνια. Παιχνίδια χρειάζεται. Αρκεί βέβαια να γίνει καλή επιλογή ομάδας. Αλλιώς ας μεινει να προπονείται με την ομάδα ως τρίτος χωρίς πίεση και άγχος. Είναι μικρός, έχει μέλλον και στοιχεία που δείχνουν πως μπορεί να εξελιχθεί. Ομως είναι μακριά από Λάτσι, Μιτάι αλλά και τον Μαχαίρα τώρα. Υπομονή χρειάζεται. Ούτε ο… Αγιαξ δεν βγάζει τέσσερις μικρούς μαζί την ίδια σεζόν. Το ότι η ΑΕΚ ήδη βγάζει δύο συν έναν είναι εκπληκτικό. Και υπεραρκετό.
Εκτός από δεξί μπακ αν ήταν στο χέρι μου θα έκανα μία μεταγραφή. Οχι ένα στόπερ. Τον Παπασταθόπουλο. Η ιστορία έχει δείξει πως οι παίκτες που έστω και προς το τελείωμα της καριέρας τους κουβαλούν παραστάσεις και εμπειρίες από το ανώτερο επίπεδο ποδοσφαίρου προσφέρουν στις ομάδες πολλά περισσότερα από την καθαρά αγωνιστική τους παρουσία. Ανεβάζουν όλη την ομάδα μόνο με την παρουσία τους στην καθημερινή ρουτίνα των αποδυτηρίων και της προπόνησης. Πόσο περισσότερο για την ΑΕΚ αν ο παίκτης αυτός μπορούσε να είναι ο Σωκράτης. Που ξέρει την ομάδα και θα είναι και το ζωντανό παράδειγμα για όλους το που μπορούν φτάσουν μέσα από την ΑΕΚ. Και βέβαια το πως θα πρέπει να είναι για να το πετύχουν αυτό. Και ακόμη περισσότερο η ΑΕΚ που έχει τόσους νεαρούς σέντερ μπακ και ιδίως τον Λάτσι, ένα από τα μεγαλύτερα πρότζεκτ αυτή την στιγμή στην Ευρώπη τουλάχιστον στα περιφερειακά πρωταθλήματα. Πιθανότατα ο Σωκράτης ακόμη δεν έχει αποφασίσει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ισως δεν μπορεί να γίνει αυτή η μεταγραφή. Νομίζω όμως πως αν γινόταν θα έφερνε κέρδη πολύ μεγαλύτερα κι από τα προφανή…
Το αν θα φέρουν κέρδη οι μεταγραφές Γούτα και Παρρά που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας θα το δείξει η ιστορία. Η ΑΕΚ έχει ξεκινήσει από το προηγούμενο καλοκαίρι μια προσπάθεια εμπλουτισμού με Ελληνες παίκτες γιατί είναι ένα στοιχείο που πράγματι έχει χαθεί με την πάροδο των ετών και το θέλει η ομάδα. Από τον Γούτα ξέρει τι να περιμένει κάποιος. Μια αξιόπιστη λύση. Το δύσκολο είναι να έχει θέση στην πεντάδα το ερχόμενο καλοκαίρι αν δεν υπάρξει πώληση κι αν γίνει το φυσιολογικό, δηλαδή αποκτηθεί ένας νέος “Τσιγκρίσνκι”, ένας ηγέτης απαραίτητος σύμφωνα με την ανθρωπογεωγραφία των σεντερ μπακ της ΑΕΚ. Αυτός σίγουρα δεν είναι ο Γούτας. Σε ότι αφορά τον Παρρά είναι διαφορετική περίπτωση. Είναι μόλις 22 και το καλοκαίρι μόλις θα έχει μπει στα 23. Εχει στοιχεία που μπορούν να τον κάνουν ένα πολύ καλό σύγχρονο πλάγιο μπακ. Ποτέ δεν βγαίνει χαμένη μια ομάδα με τέτοιες επενδύσεις.
