Ο πραγματικός θρίαμβος της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας του Μιγκέλ Καρντόσο που βλέπουμε σε κάθε φιλικό όλο και περισσότερο να βγαίνει στο γήπεδο από τους παίκτες της ΑΕΚ ήταν το ότι οι περισσότεροι φίλαθλοι που αποθέωσαν το γκολ που πέτυχε η ομάδα στη Λαμία έκαναν λόγο για φοβερή αντεπίθεση. Δεν ήταν όμως αντεπίθεση! Ηταν οργανωμένη επίθεση που ξεκίνησε από τον τερματοφύλακα και μάλιστα όχι γρήγορα όπως κάποτε στη Λιβαδειά π.χ. αλλά με δύο δικές του πάσες μέχρι να βγει η μπάλα από την περιοχή της ΑΕΚ με την πάσα κλειδί του Σιμόες στον Ζεράλντες. Φάνηκε ως αντεπίθεση γιατί έγινε πάρα πολύ γρήγορα επειδή δομήθηκε σωστά στα πρώτα βηματα δίνοντας δυνατότητα για κάθετη κίνηση 30-40 μέτρων στον Ζεράλντες στο άδειο κέντρο του αντιπάλου που είχε μείνει πίσω και επειδή στην τελική της φάση από την σέντρα και μετά βγήκαν πέντε εναντίον πέντε και τελείωσαν υποδειγματικά την φάση με τρεις σωστές επιλογές. Πάσα Ζεράλντες στον δεύτερο πλέι μέικερ Σιμάο, σωστή επιλογή και πάσα Σιμάο, προσποίηση Αλμπανη, συρτή σέντρα Χουλτ. Ο ορισμός του build up.

To ότι μια οργανωμένη επίθεση φάνηκε στα μάτια των περισσοτέρων θεατών ως αντεπίθεση επειδή ήταν γρήγορη και έφερε την ΑΕΚ ουσιαστικά με αριθμητικό πλεονέκτημα στο μισό του αντιπαλου δείχνει το πόσο διαφορά μπορεί να κάνει αυτός ο τρόπος παιχνιδιού όταν γίνει κτήμα του γκρουπ των παικτών. Οχι μερικών. ΟΛΩΝ. Χθες έγινε με τον ορισμό της υπηρεσιακής ομάδας, αρκεί να σκεφτούμε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και ποιοι έλειπαν από την μεσοεπιθετική τετράδα.  Παίζει μεγάλο ρόλο η ποιότητα όμως ακόμη μεγαλύτερο ρόλο παίζει η συγκέντρωση και η αυτοματοποίηση των κινήσεων. Η συγκέντρωση είναι θέμα του κάθε παίκτη κι αν δεν την έχει, ιδίως αν είναι… τερματοφύλακας ή μεσοαμυντικός, μπορεί να αποδειχθεί κατστροφικός, αλλά η αυτοματοποίηση των κινήσεων όλης της ομάδας σε κάθε φάση του παιχνιδιού προέρχεται από την δουλειά και την επανάληψη. 

Επιμένω στην επανάληψη γιατί στο ποδόσφαιρο η ρουτίνα είναι καλή και φέρνει αποτελέσματα. Οχι άμεσα όμως. Θα έρθουν πιο δύσκολα ματς, θα έρθουν και λάθη στο κρίσιμο σημείο του build up που θα πληρωθούν ακριβά. Αν μας αρέσει και πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε να εξελίσεται με τον Καρντόσο πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και υπομονετικοί. Γιατί όταν κατι δουλεύεται σωστά με ατέλειωτες εργατοώρες πάνω σε εξειδικευμένα πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδώσει. Κι όταν αποδώσει θα είναι για καιρό όχι για 1-2 παιχνίδια ούτε καν για 2-3 μήνες. Για πολύ. 

Εχουμε πει ότι στην τελική του φάση το σχέδιο του Καρντόσο στο παιχνίδι που προσπαθεί να παίξει η ΑΕΚ είναι απλό. Θέλει στην ολοκλήρωση της επίθεσης 4-5 ποιοτικούς παίκτες μαζεμένους στον άξονα όσο πιο κοντά στο τέρμα  και απέναντι σε όσο το δυνατόν λιγότερους αμυντικούς για να μπορούν όλοι και να συνδυαστούν και να εκτελέσουν. Και με τους ακραίους μπακ - εξτρέμ στις γραμμές να γίνονται εφτά για ακόμη περισσότερες επιλογές. Εγινε αρκετές φορές αυτό στο πρώτο ημίχρονο χθες και απέδωσε πολλές φάσεις για γκολ με διάφορους τρόπους χωρίς Μάνταλο, Λιβάγια, Ολιβέιρα και με τον Βέρντε στο πρώτο του παιχνίδι χωρίς προετοιμασία και μπουκωμένος από φουλ προπόνηση. Μόνο ο μαέστρος Τσίκο Ζεράλντες που όλο το παιχνίδι περνάει από τα πόδια και το μυαλό του ήταν κανονικά από την τετράδα που προορίζεται για βασική μπροστά και πίσω ο Σιμάο που επίσης έχει κρίσιμο ρόλο στην δημιουργία του παιχνιδιού κάνοντας κάτι που στην ΑΕΚ δεν υπήρχε. Αν μπορέσει να έχει ανταγωνιστικό ρυθμό και στα πιο δύσκολα ματς με καλύτερους κεντρικούς μέσους απέναντι ο Σιμάο τότε θα είναι ο απόλυτα κομβικός παίκτης αφού ο τρόπος που παίζει κάθετα είναι εκπληκτικός. Η επιλογή του στην κρίσμη ενδιάμεση πάσα είναι σχεδόν πάντα η καλύτερη. Χθες διάβασε το missmatch  που λέμε κι… εμείς οι μπασκετάνθρωποι και έβγαλε την τέλεια πάσα στους Αλμπάνη και Χουλτ απέναντι σε έναν μόνο αμυντικό δίνοντας τους την ευκαιρία με μια έξυπνη έμπνευση του Αλμπάνη και μια απλά σωστή συρτή σέντρα του Χουλτ να φτιάξουν εύκολα το γκολ. Κι έτσι ο Χουλτ που είχε έρθει από τον ΠΑΟ με μηδέν ασίστ έχει βγάλει δύο τις τελευταίες πέντε μέρες. Ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας του έδωσε την δυνατότητα και ο ίδιος έκανε την σωστή κίνηση και βρέθηκε στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή. 

Από τα πρώτα παιχνίδια είχε φανεί ότι ο Χουλτ και ο Παουλίνιο είναι οι δύο παίκτες με τον καλύτερο ρυθμό από την αρχή και στα μάτια μου είναι ξεκάθαρα βασικοί σε δύο θέσεις που η ΑΕΚ έχει ισάξιες λύσεις με την επιστροφή σύντομα και του Μπακάκη. Φοβερό ρυθμό έχει και ο Κλωναρίδης, έχει κερδίσει τον προπονητή με τα προσόντα του αλλά αυτή τσαπατσουλιά στην τελική προσπάθεια είναι το κάτι άλλο. Μόνο ο… ακατονόμαστος στον τελικό του Μουντιάλ του 14 έχει χάσει τέτοια ευκαιρία αλλά εκεί κρινόταν ένα παγκόσμιο κύπελλο. Φαντάζεσαι ρε Βίκτωρα να χάσεις αυτό το γκολ σε ένα ντέρμπι ή στην Ευρώπη; Για όνομα!!!

Εχω δηλώσει καψούρης με τον ποδοσφαριστή Μπογέ και πιστεύω πως πέρυσι δεν είδαμε τίποτα και αν τον ξαναδούμε αυτή την φορά στην ΑΕΚ του Καρντόσο μπορεί και να… τρελαθούμε όμως αυτό που επείγει είναι η απόκτηση ενός αριστεροπόδαρου στόπερ. Αν  μπορεί όταν χρειαστεί να παίξει και τον ρόλο που προορίζεται για τον Κρίστισιτς και τον Σιμόες, μπροστά από τα σέντερ μπακ στην άμυνα και υποδοχέας της πρώτης πάσα από τον τερματοφύλακα στην φάση επίθεσης ώστε να την προωθεί σωστά και σίγουρα ακόμη καλύτερα. Το πόσο χρειάζεται το είδαμε και χθες με τον Λόπες. Μόνο ο Τσιγκρίνσκι με την απαράμιλλη τεχνική του μπορεί να παίξει χωρίς να είναι αριστεροπόδαρος την θέση του αριστερού στόπερ σε φάση επίθεσης αφού οι σέντερ μπακ όπως βλέπουμε ανοίγουν σχεδόν μέχρι την γραμμή του πλαγίου και πρέπει να δώσουν επιλογή στον αμυντικό χαφ ή στον τερματοφύλακα και όταν πάρουν την μπάλα να την δώσουν σωστά. Κοντά στην γραμμή αυτό μόνο εύκολο δεν είναι για παίκτη με τεχνική στόπερ και ανάποδο πόδι. Να γίνει η σωστή επιλογή εκεί και για τα υπόλοιπα βλέπουμε. Ηδη όμως η ομάδα είναι πλήρης. Με τους παίκτες της υγιείς δηλαδή έχει μια άψογη εντεκάδα. Και οι πολλές απουσίες των φιλικών δείχνουν στην πράξη πως υπάρχει και βάθος με παίκτες που ανεξάρτητα από την ποιότητα τους ανταποκρίνονται στο πλάνο του προπονητή. Πάμε παρακάτω. Ανυπομονούμε για Μπασακσεχίρ…