Quantcast
NEWS

Αργήσαμε λίγο σήμερα με πολύ φορτωμένη μέρα χθες και ξενύχτι αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν άργησε καθόλου ο Μελισσανίδης. Αγνόησε τα κλισέ και τις φωνές που πήγαιναν κόντρα στη λογική προσμένοντας ένα θαύμα και μέσα σε 10 ώρες άλλαξε το σκηνικό. Εχοντας κάνει όλη την προεργασία με και χωρίς να παίξει κανένα ρόλο στην απόφαση του το αποτέλεσμα στη Λάρισα όπως προέβλεπαν πολλοί “ειδικοί” και ο ίδιος ο Τιμούρ ο Μελισσανιδης προχώρησε με πράξεις στην κίνηση που θεώρησε σωστή για να μπορέσει η ΑΕΚ να μείνει μέσα στους στόχους της με σκοπό βέβαια να τους πετύχει. Προσωπική μου άποψη είναι πως ορθώς δεν έφυγε ο Τιμούρ την επόμενη μέρα του Καραϊσκάκη όταν είχε τελειώσει ουσιαστικά και ορθώς εφυγε τώρα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στη Λάρισα. και τα δύο αυτά τα είχα γράψει και υποστηρίξει πριν συμβούν οπότε δεν κρίνω εκ του αποτελέσματος Υπήρξε βέβαια το σημαντικό ρίσκο της απώλειας βαθμών στη Λάρισα όμως εκεί ακριβώς φάνηκε πόσο μακριά μπορεί να φτάσει το υλικό της ομάδας φέτος κερδίζοντας με τρομαχτικές απουσίες την Λάρισα μέσα στην έδρα της ουσιαστικά χωρίς προπονητή. Το ρίσκο πάρθηκε και βγήκε λοιπον. Κι έτσι η ΑΕΚ χωρίς καμία απώλεια είχε τον χρόνο να ψάξει για τον επόμενο προπονητή της. Πιθανότατα να είχαν όλα τελειώσει νωρίτερα αν ο Μελισσανίδης δεν έλειπε μια εβδομάδα στην Σιγκαπούρη, ήταν όμως ξεκάθαρο πως δεν ήθελε να δώσει την πρωτοβουλία στον Μπάγεβιτς μετά τα αποτελέσματα του καλοκαιριού στην επιλογή προπονητή και δεν ήθελε να δώσει τον πρώτο λόγο στον Μαϊστόροβιτς επειδή είναι ακόμη πολύ καινούργιος στην ομάδα. Με την επιστροφή έβαλε μπροστά την αναζήτηση και κατέληξε στον Μοράις. Την Κυριακή έστειλε τον Μαιστόροβιτς στην Πόλη για την συμφωνία και την Τρίτη τον έφερε στην Αθήνα για να υπογράψει μισή ώρα μετά την απόλυση του Τιμούρ. Αν είχε πάρει το παιχνίδι πάνω του και το καλοκαίρι και δεν ήταν επηρρεσμένος από την προσωπική απογοήτευση από το ναυάγιο με τον Πογιέτ, στο πρόσωπο του οποίου πίστευε πως είχε βρει τον άνθρωπο του, είναι σίγουρο πως η ΑΕΚ δεν θα είχε καταλήξει ποτέ στον Τιμούρ και θα είχε προπονητή πολύ πιο γρήγορα. Και βέβαια πιο σίγουρη λύση από τον Μοράις. Πάμε όμως παρακάτω. Στον Μοράις. Σε σχέση με τον Πογιέτ που ήρθε πέρυσι τέτοια εποχή είναι βέβαιο πως ο Πορτογάλος είναι ρίσκο. Είναι βέβαια δεδομένο πως σε επίπεδο γνώσεων και παραστάσεων στο υψηλό επίπεδο η ΑΕΚ έχει το πιο καταρτισμένο τεχνικό τιμ. Ολο το τιμ Μοράις είναι πρώην συνεργάτες του Μουρίνιο ή σίγουρα μέσα από το κύκλωμα του κορυφαίου προπονητή του αιώνα. Στη θεωρία λοιπόν η ΑΕΚ είναι πρώτη πλέον και βέβαια θα είναι ευεργετικό για τους παίκτες της που θα έχουν και πάλι τακτική κατεύθυνση μέσα στο παιχνίδι βασισμένη στις νόρμες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Ομως το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο γνώση. Είναι το ίδιο και περισσότερο θέμα διαχείρισης χαρακτήρων και καταστάσεων χαράς και λύπης. Εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα για τον Μοράις. Εκτός από την Αντάλια Σπορ που την πήγε και καλά και άσχημα ως πρώτος, τα προηγούμενα 8 χρόνια ήταν βοηθός. Στον κορυφαίο αλλά βοηθός. Το πόσο διαφορά έχει το να έχεις την ευθύνη της απόφασης από το να συντελείς απλά σε αυτή το γνωρίζουμε όλοι ή τουλάχιστον όσοι έχουμε περάσει από επιτελικές θέσεις ή κοντά από αυτές. Είναι τεράστια. Εκεί θα δοκιμαστεί ο νέος προπονητής της ΑΕΚ. Στην ευθύνη της απόφασης και της διαχείρισης προσώπων και καταστάσεων ως πρώτος. Μακάρι να πετύχει γιατί αν τα καταφέρει τότε η ΑΕΚ μπορεί να βρει στο πρόσωπο του προπονητή για πολλά χρόνια. Αν καταφέρει να λειτουργήσει ως πρώτος μπορεί να θριαμβεύσει. Σε κάθε περίπτωση έχει τον σεβασμό μου για την πορεία του στο άθλημα που λατρεύω. Και πραγματικά γελάω με κάτι τυπάκια που γραφουν και μιλούν για ποδόσφαιρο που τον ειρωνεύονται από χθες επειδή ήταν βοηθός και λένε πως η ΑΕΚ έριξε λευκή πετσέτα που τον πήρε. Ρε νούμερα ο άνθρωπος ήταν 8 χρόνια δίπλα στον Μουρίνιο. Πληρωνόταν για να είναι κάθε μέρα μαζί με τον κορυφαίο σε ομάδες όπως η Πόρτο, η Ιντερ, η Ρεάλ και η Τσέλσι. Εβγαζε το ψωμί του για να είναι εκεί που κάτι τυπάκια που αποθεώνετε επειδή σας σηκώνουν το τηλέφωνο και σας πετάνε και κανένα “εσύ ξέρεις μπάλα, μιλάω διαφορετικά μαζί σου” πληρώνουν από την τσέπη τους για να πάνε να κάνουν 15 μέρες τους… ματάκηδες. Και να βγάλουν και καμία φωτογραφία με τον Μουρίνιο για να την βάλουν στο βιογραφικό τους ότι και καλά έχουν δει τις προπονήσεις του. Αιντε! Σεβαστείτε επιτέλους και αυτό που δεν καταλαβαίνετε. Τα… κάδρα που έχει στο γραφείο του ο Μουρίνιο ακούγοντας τον τόσα χρόνια ξέρουν καλύτερη μπάλα από κάποια νούμερα που έχουν άποψη για τον Μοράις. Καλή επιτυχία Ζοζέ. Να δούμε ποδόσφαιρο. Δεν με νοιάζει αν θα είναι σαν του Πογιέτ ή σαν του Βαλβέρδε. Αρκεί να είναι σωστό και να φέρνει αποτελέσματα. Μακάρι να είναι εδώ η γη της επαγγελίας.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:
<