Ο Μπάγεβιτς και ο Τιμούρ είπαν τα συνηθισμένα και τα αυτονόητα σε τέτοιες περιπτώσεις. Τα έχουμε ακούσει τόσες φορές που πλέον γνωρίζουμε τι θα ειπωθεί  πριν το πουν οι εκάστοτε πρωταγωνιστές. Σπάνια όμως τα λόγια αυτά έχουν ουσιαστική σημασία. Η ομάδα συνεχίζει όπως είναι αλλά το δεδομένο είναι πως μόνο τα αποτελέσματα μπορούν να στηρίξουν ένα προπονητή. Και στη δική μας την περίπτωση δεν μιλάμε για 1-2 νίκες μόνο. Τι να πούμε… Περιμένουμε αλλά σίγουρα η ΑΕΚ πρέπει να είναι έτοιμη για όλα. Δεν ήταν ήδη έτοιμη γιατί κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό ναυάγιο στο Καραϊσκάκη. Και με τόσο έντονη την σφραγίδα του… προπονητή. Ολοι μας παρακαλάμε για τη νίκη στη Λάρισα, όλοι θα θέλαμε να γίνει η ΑΕΚ τρένο. Ομως η ομάδα πρέπει να μην πιαστεί απροετοίμαστη σε πράγματα που πλέον φωνάζουν. Μια αλλαγή προπονητή δεν είναι καταστροφή. Επίσης δεν είναι κακό να αναλαμβάνεις την ευθύνη για μια λάθος επιλογή, σίγουρα καλύτερο από το να περιμένεις εγωιστικά να σε δικαιώσει ρισκάροντας τα χειρότερα. Η ομάδα δεν δείχνει την σοβαρότητα της αν δεν αλλάζει προπονητή ανεξάρτητα από τι γίνεται στο γήπεδο. Δεν ξέρω πως μου ήρθε ένα… σοφό που έλεγε ένας καλός φίλος: “Η σοβαρότης αν δεν είναι σοφία, είναι… βλακεία”. Κρατήστε το είναι ώραίο, και την εφαρμογή του την συναντάμε συχνά. Και για να επιστρέψω στα δικά μας, μια ομάδα είναι σοβαρή όταν καταφέρνει να παίρνει τις σωστές αποφάσεις και να κάνει τις σωστές επιλογές με πίεση ή χωρίς.

Το είδαμε πέρυσι τον Οκτώβριο. Ο Πογιέτ ήταν μια πολύ καλή επιλογή προπονητή, σίγουρη με βάση το βιογραφικό του, που επιβεβαιώθηκε με τα αποτελέσματα για όσο ο Ουρουγουανός είχε το μυαλό του εδώ και για αυτό ο Μελισσανίδης προσπάθησε να τον κρατήσει χωρίς, δυστυχώς, αποτέλεσμα. Κάποτε, παρεμπιπτόντως,  πρέπει να λάμψει η αλήθεια για τον πρώην υπάλληλο της ΑΕΚ που λειτούργησε ως βοηθός μάνατζερ ώστε ο Πογιέτ να χάσει την πίστη του στην ΑΕΚ και τον Μελισσανίδη και μετά να πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια των… κολλητών της Μπέτις. Βέβαια ο κακός χαρακτήρας που έδειξε από την στιγμή που πήρε απόφαση να πει όχι στον Μελισσανίδη μέχρι να φύγει ίσως στην πορεία να μας στοίχιζε ακόμη κι αν είχε μείνει ο Ουρουγουανός. Ξαφνικά και κυριολεκτικά μέσα σε μια μέρα έγινε όχι απλά άλλος άνθρωπος αλλά άλλος προπονητής και δεν εννοώ την τελευταία του μέρα στην ΑΕΚ αλλά ένα μήνα νωρίτερα. Δεν φέρθηκε καθόλου σωστά ως επαγγελματίας αλλά κυρίως ως άνθρωπος.  Αποδείχτηκε όμως πως και Οκτώβριο μπορείς να βρεις καλό προπονητή. Ιδίως η ΑΕΚ τον καλύτερο μέχρι τώρα εν μέσω σεζόν τον βρήκε. Δεδομένα πάντως η ομάδα από την επιστροφή της και μετά δεν παίρνει καλό βαθμό στις επιλογές προπονητή. Μάλλον θα έλεγα πως σε αυτό το κομμάτι η ΑΕΚ έχει πρόβλημα. Τόσο η επιλογή να μείνει και στην Α Εθνική ο Δέλλας, όσο και ο Κετσπάγια δεν ήταν προφανώς οι ενδεδειγμένες όπως έδειξε η ίδια η ζωή.

 Ο Κετσπάγια σίγουρα είναι πολύ πιο “ψημένος” προπονητής αλλά μέχρι τώρα η εικόνα της ομάδας είναι τουλάχιστον στα δύο τελευταία ματς χειρότερη κι από του Τράι πέρυσι, με πολύ καλύτερο υλικό, ενώ δύσκολα βλέπει κανείς αυτή την στιγμή προοπτική ανάκαμψης αν και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να κάνεις ασφαλή πρόβλεψη. Ακόμη κι αυτή την σφιχτή αμυντική λειτουργία που δύσκολα δεχόταν ευκαιρίες, σήμα κατατεθέν των ομάδων του, δεν την έχουμε δει στην ΑΕΚ μετά το παιχνίδι στην Γαλλία που η αλήθεια είναι πως μας ξεγέλασε.  Αν λοιπόν ο Τιμούρ δεν τα καταφέρει, πράγμα που αν γίνει θα μοιάζει μικρό θαύμα για το οποίο δεν θα έχει και πολύ χρόνο, το πιο σημαντικό,το κρίσιμο είναι το ποιος θα έρθει. Και με ποια διαδικασία…

Η ΑΕΚ … κατάφερε να έχει το καλοκαίρι δύο μήνες μπροστά της για να βρει προπονητή και τελικά να τρέχει στην τούρλα του… Σαββάτου να βρει προπονητή, κυριολεκτικά αφού Σαββάτο απάντησε οριστικά αρνητικά ο Μοντανιέ, και σε 24 ώρες κατέληξε στον Τιμούρ αφού πρώτα δεν προχώρησε του Λουτσέσκου. Ο Τιμούρ ήταν μια επιλογή ανάγκης, το γράψαμε από την ημέρα που ήρθε, ήταν από την αρχή ρίσκο. Τώρα λοιπόν που η σεζόν έχει ξεκινήσει και δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου που σπατάλησε η ΑΕΚ από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο η επιλογή όταν προκύψει ανάγκη πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεχτική. Δεκάδες ελεύθεροι και άξιοι προπονητές για την ΑΕΚ υπάρχουν στην αγορά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Ο χειρισμός και, κυρίως, οι χειριστές πρέπει να είναι διαφορετικοί την επόμενη φορά. Το ότι η ΑΕΚ με δύο μήνες περιθώριο από την ημέρα που έφυγε ο Πογιέτ κατέληξε σε λύση ανάγκης έχοντας τόσο χρόνο μπροστά της αρκεί για να καταλάβουν όλοι ότι πρέπει να αποφευχθεί η συνταγή της… αποτυχίας. Το ότι δεν βγαίνει η λύση που επελέγη είναι λιγότερο σημαντικό από το πως φτάσαμε σε αυτή. Πόσο παραπάνω προσοχή και σοβαρότητα λοιπόν χρειάζεται τώρα εν μέσω σεζόν που αν προκύψει ανάγκη νέου προπονητή χρειάζονται πολύ πιο γρήγορες αποφάσεις. Αλλά όχι βιαστικές. Η ΑΕΚ τώρα έχει και τεχνικό διευθυντή. Τον Απρίλιο και  βεβαια και το καλοκαίρι ουσιαστικά δεν είχε αν και για έναν ανώμαλο λόγο κρατούσε τον Μιλοβάνοβιτς που ήταν ήδη τελειωμένος και μεταξύ άλλων του επέτρεψε να δημιουργήσει κι άλλα προβλήματα στο ήδη προβληματικό κομμάτι της αναζήτησης προπονητή. Ο Μπάγεβιτς όμως ήταν αυτός που χειρίστηκε το θέμα καικατέληξε στον Μοντανιέ και μετά στην λύση ανάγκης με Τιμούρ. Τώρα με τον Μαϊστόροβιτς είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το μόνο μειονέκτημα είναι πως είναι νωρίς για τον Ντάνιελ αλλά σίγουρα την κατάλληλη στιγμή θα μπορέσει να παρουσιάσει την καλύτερη λίστα από οποιονδήποτε είναι αυτή την στιγμή στην ΑΕΚ. Οποτε κι αν είναι αυτή η στιγμή.

Αποψη μου ήταν και παραμένει πως ο προπονητής είναι ο πιο σημαντικός κρίκος της ομάδας μετά το αφεντικό. Αξίζει να έχεις έναν παίκτη λιγότερο στο ρόστερ για να δώσεις περισσότερα για προπονητή. Το διάστημα με Πογιέτ το έδειξε αυτό αν και το τέλος ήταν άσχημο. Παρόλα αυτά δεν αμφισβητείται πως ήταν άλλο επίπεδο και μιλάμε για προπονητή που δεν έχει και τις σπουδαίες επιτυχίες στην καριέρα του. Ομως απέδειξε πόσα έτη φωτός απέχουν οι προπονητές από προηγμένες σχολές και πρωταθλήματα από τους άλλους. Στα απλά πράγματα που όμως κάνουν διαφορά. Ο ψημένος στον πρωταθλητισμό Τιμούρ που είναι και δικό μας παιδί και γνώστης της… καταραμένης Ελληνικής πραγματικότητας είναι η καλύτερη απόδειξη. Και μια και είπαμε για Ελληνική πραγματικότητα. Θεωρώ μειονέκτημα την… γνώση της. Για πολλούς αξιολογότατους ξένους προπονητές μόλις την έμαθαν άρχισε η… αντίστροφη μέτρηση.