Μετά από μερικά χρόνια έχουμε πάλι μια πολύ αγαπησιάρικη Εθνική στο μπάσκετ. Μπορεί να φταίει ο Γιάννης, η ενσάρκωση του ονείρου κάθε πιτσιρικά που έχοντας τα πάντα εναντίον του ονειρεύεται να βρεθεί στο ανώτερο επίπεδο αυτού που αγαπάει, μπορεί να φταίει, με την καλή πάντα έννοια, το ότι η βάση της Εθνικής, ο Ολυμπιακός, δεν έχει καμία σχέση με τον άλλο Ολυμπιακό παρότι οι προπαγανδιστές του λιμανιού κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι το ίδιο. Για εμάς τους ΑΕΚτζήδες μπορεί να φταίει το ότι εδώ και μερικούς μήνες δεν… ντρεπόμαστε να μιλάμε ξανά για μπάσκετ. Δεν έχουμε παίκτη σε αυτή την ομάδα, ο Σαρικόπουλος ήταν αναμενόμενο πως θα κοπεί αλλά ήταν η πρώτη ένδειξη την επιστροφής και εκεί, όμως σίγουρα έχουμε πλέον στο μυαλό μας πως είναι θέμα χρόνου. Στην κυριολεξία, αν σκεφτούμε πως ο Μωραϊτης είναι ακόμη 16 κι ο Τσαλμπούρης 18. Βέβαια μην ξεχνάμε πως αν δεν υπήρχε η παλιά κόντρα με την Ομοσπονδία ο Μαυροκεφαλίδης θα ήταν σίγουρα από τους βασικούς συντελεστές της προσπάθειας αυτής της ομάδας  όντας ο εκ των κορυφαίων, αν όχι κορυφαίος, της περυσινής Α1.

Είναι ωραίο λοιπόν να μπορείς πάλι, ως ΑΕΚτζής, να μιλάς για μπάσκετ. Η ομάδα ολοκλήρωσε το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας της στο Καρπενήσι όπου οι παίκτες της ΑΕΚ εκτός από την σκληρή και ποιοτική προπόνηση κέρδισαν και κάτι άλλο. Ιδίως οι καινούργιοι που είναι και οι περισσότεροι. Πήραν το μήνυμα πως είναι πράγματι σε μια μεγάλη ομάδα ΣΕ ΟΛΑ και όχι μόνο στο όνομα και στον κόσμο όπως ήταν επί σειρά ετών η ΑΕΚ με την γνωστή κατάληξη. Η οργάνωση της κάθε προπόνησης που αγγίζει τα όρια της ιεροτελεστίας αλλά και η λύση κάθε προβλήματος πριν δημιουργηθεί είναι πράγματα που δεν γίνονται πρωτοσέλιδα, όπως και η επιλογή του καλύτερου… διατροφολόγου π.χ, όμως είναι αυτές οι λεπτομέρειες που μπορεί να κρίνουν τα πάντα. Ακόμη και το αν θα μπει το… τελευταίο σουτ που θα κρίνει μια πρόκριση ή ακόμη κι έναν τίτλο.

Η Βασίλισσα λοιπόν έχει φτιάξει ένα θαυμάσιο ρόστερ με την βεβαιότητα πως αν χρειαστεί στην πορεία τη σεζόν θα διορθωθεί ή θα ενισχυθεί. Έχει και τα στοιχήματα του όπως ο Ορτον που όμως αν βγει η ΑΕΚ θα μπορέσει να έχει έναν σέντερ εκ των κορυφαίων της Ευρώπης γλιτώνοντας κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που ίσως δεν θα μπορούσε να δώσει επειδή ο Σάκοτα θα έχει καταφέρει να επαναφέρει τον παίκτη που έπαιξε σε τρεις ομάδες ΝΒΑ σε μια ηλικία που τα αστέρια του αθλήματος ακόμη παίζουν στο Κολέγιο. Επίσης η ΑΕΚ έχει φροντίσει για το μέλλον της έχοντας επενδύσει σε τρία από τα μεγαλύτερα μπασκετικά πρότζεκτ στην Ευρώπη. Μωραϊτης, Ατιτς και Τσαλμπούρης. Ο μικρός έχει τρελαθεί από το πόσο ονειρεμένο είναι το επαγγελματικό περιβάλλον και έχει τρελάνει κι αυτός τους πάντες με το ταλέντο του και με το πόσο δεν… δείχνει την ηλικία του. Αυτή η σεζόν στην οποία δεν θα είναι πρωταγωνιστής θα βάλει τις βάσεις για το μέλλον που είναι δικό του και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Ο Ατιτς είναι σχεδόν έτοιμος παίκτης αφού είναι και δύο χρόνια μεγαλύτερος. Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι χρόνος συμμετοχής και αυτός είναι ο λόγος που η ΑΕΚ μπορεί να τον δώσει δανεικό σε μια κατάλληλη ομάδα που να δουλεύει σωστά και να παίζει περισσότερο από ότι θα μπορούσε να παίξει φέτος στη Βασίλισσα.

Τέλος ο Τσαλμπούρης έχει απίστευτα προσόντα και παίζει με απίστευτο, για το ύψος του, τρόπο. Θέλει πάρα πολύ δουλειά αλλά η ΑΕΚ είναι ο κατάλληλος τόπος για αυτό. Και όλοι αυτοί με συμβόλαια ζωής στην ΑΕΚ. Έξι χρόνια. Κοιτάμε μακριά. Και μόνο ΨΗΛΑ.

Και κάτι τελευταίο. Επειδή τις προηγούμενες μέρες που πράγματι όλοι λίγο πολύ στεναχωρηθήκαμε που η ΑΕΚ δεν έκλεισε τις μεταγραφές με την απόκτηση ενός σέντερ φορ ειπώθηκαν πολλά να σταθώ σε ένα που έχει σχέση με αυτό που έγραψα. Αυτοί που για να πικάρουν τον Μελισσανίδη γράφουν σε μηνύματα ή στα σόσιαλ προτροπές στον Αγγελόπουλο να πάρει και την ΠΑΕ να πω δυο πραγματάκια. Το πρώτο είναι πως ο Αγγελόπουλος είναι… μεγαλομέτοχος και στην ΠΑΕ. Αλλά το δεύτερο και κυριότερο που πρέπει να έχουν όλοι στο μυαλό τους  ειναι πως Μελισσανίδης και Αγγελόπουλος είναι ΕΝΑ. Και ο Άγγελοπουλος δεν θα είχε αναμιχθεί ΠΟΤΕ ενεργά με την ΑΕΚ αν δεν είχε μπει μπροστά ο Μελισσανίδης τον Απρίλιο του 2013. Πάντα ήταν ΑΕΚ, πάντα έπαιρνε διαρκείας αλλά χωρίς Μελισσανίδη θα συνέχιζε απλά να παίρνει διαρκείας και να παρακολουθεί την ΑΕΚ. Εκεί που θα ήταν αν το 2013 δεν γινόταν η μεγάλη επιστροφή. Που θα ήταν; Δεν ξέρω. Αυτό είναι το κακό. Το κακό που γλυτωςαμε. Καλό είναι να ζητάμε και να πιέζουμε πάντα για το καλύτερο γιατί η πίεση είναι που τρέφει τις μεγάλες ομάδες αλλά ακόμη καλύτερο είναι να μην ξεχνάμε. Να κάνουμε τον Σταυρό μας που η ΑΕΚ είναι σε τόσο καλά χέρια μετά από τόσα χρόνια και να μην έχουμε συνέχεια στο νου μας την μιζέρια και την διχόνοια. Γιατί η ζωή τιμωρεί. Το είδαμε, το ζήσαμε…