Πίσω από τα λόγια του Ματίας, ο δρόμος της ποδοσφαιρικής λογικής

Καλημέρα σε όλους. Καλή Κυριακή να έχουμε! Η ΑΕΚ βρίσκεται προ των πυλών μιας κρίσιμης μάχης στο Περιστέρι και πάει εκεί με ένα μεγάλο «πρέπει» αλλά και με έναν μεγάλο σεβασμό προς αυτά που έχει πετύχει ο Ατρόμητος με τον νέο προπονητή στον πάγκο του, έχοντας κόψει δύο πόντους από τον Ολυμπιακό και έχοντας νικήσει τον Παναθηναϊκό! 

Η λέξη σεβασμός είναι κάτι που ο Ματίας Αλμέιδα επαναλαμβάνει πολλές φορές. Και η αλήθεια είναι πως οι χθεσινές δηλώσεις του στη NOVA, έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης. Πριν πάμε να δούμε κάποια σημαντικά σημεία να πω το εξής. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Κανένας δεν έχει πει ότι η ΑΕΚ δεν χρειάζεται ενίσχυση ή αναβάθμιση. Προφανώς και πρέπει να γίνει. Και προφανώς - κατά την άποψη μου πάντα - τουλάχιστον, η υπόθεση αριστερός μπακ, έχει καθυστερήσει. Πάμε παρακάτω. 

Η κριτική είναι εποικοδομητική όταν δεν φτάνει στα επίπεδα της ισοπέδωσης. Δυστυχώς, πολλές φορές εδώ -  στην Ελλάδα εννοώ - χάνεται το μέτρο. Και μαζί και η μπάλα για να γίνει μια ουσιαστική κουβέντα και να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα. «Δεν μπορώ να διαβάζω ότι όταν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό ήμασταν η καλύτερη ομάδα και τώρα αρχίζουν να υπάρχουν αμφιβολίες». Υπάρχουν ματς που η ΑΕΚ δεν τράβηξε. Όπως με τον ΟΦΗ για παράδειγμα. Ήταν κακή και την πάτησε. Τα λόγια του Ματίας Αλμέιδα όμως στην προκειμένη, αφορούν την ανεξήγητη μετάλλαξη των απόψεων μετά από ένα πράγματι πολύ καλό παιχνίδι στο Χαριλάου που δεν ήρθε όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τολμώ να πω, πως η συνολική εικόνα της ομάδας στη Θεσσαλονίκη και ιδίως για περίπου μια ώρα, ήταν ότι πιο κοντινό στα περσινά επίπεδα έντασης και πίεσης. 

Το ακούω, να υπάρχει γκρίνια για το ότι παίζει ο Ρότα αριστερός μπακ ή για τη συμπεριφορά στις στατικές φάσεις, καθώς είναι ένα φαινόμενο που μας πλήγωσε και με τον Παναθηναϊκό και με τον Άρη, αλλά το να ισοπεδώνουμε τα πάντα ή να υπάρχει ακόμα και ειρωνία για τη δουλειά που γίνεται από τον Αλμέιδα, είναι πέρα από κάθε λογική. Με την ευκαιρία, ο προπονητής μίλησε και για αυτό. Και εμένα προσωπικά, η απάντηση που έδωσε ποδοσφαιρικά με καλύπτει. Ναι, υπήρχε πρόβλημα και δεχτήκαμε τρία παρόμοια γκολ αλλά τι άλλο μπορεί να ειπωθεί μετά από αυτή την απάντηση; «Αφιερώνουμε μια ώρα στις στατικές φάσεις. Τώρα μέσα στο ματς, ο αντίπαλος μπορεί να πηδήξει πιο ψηλά από σένα, να γίνουν κάποια φάουλ και να πάρει πλεονέκτημα ο αντίπαλος. Είναι αλήθεια πως πρέπει να βελτιωθούμε».

Ο Αλμέιδα μπήκε στη διαδικασία να απαντήσει ακόμα και σε κάποια εξωτερικά… τρολ του πληκτρολογίου που προφανώς ο εφιάλτης τους είναι η ΑΕΚ του Μελισσανίδη και αυτό το γκρουπ που δημιούργησε αυτός ο προπονητής φέρνοντας το νταμπλ μετά από 45 χρόνια τονίζοντας την κ@ύλα του, λαϊκά, που μεγαλώνει για επιτυχίες όσο βρίσκεται μαζί μας… 

Παράλληλα αναρωτήθηκε - προφανώς μετά το καταφανέστατο πέναλτι που έφαγε ο Νταμπάνοβιτς στο Χαριλάου - πως είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται από κάποιους με «δύο μέτρα και δύο σταθμά» οι διαιτητικές φάσεις όταν συμβαίνουν υπέρ και κατά της ΑΕΚ (;) Είναι πράγματι ένα μυστήριο αυτό. Διότι πέρα από τα αγωνιστικά λάθη, πέρα από τα ζητήματα, ή οτιδήποτε θέλετε να συζητήσουμε, η ΑΕΚ δεν πήρε  ένα πέναλτι στο Χαριλάου που θα το έδινε και ο…. Καρυπίδης. 

Για να κλείσουμε. Η μάχη σήμερα θα είναι δύσκολη. «Αίμα και άμμος». Έχοντας δει τον Ατρόμητο με τον Ολυμπιακό και το τεράστιο πάθος που έβγαλε κόβοντας του δύο βαθμούς, φαντάζομαι πως σήμερα θα το βγάλει σε πολλαπλάσιο βαθμό. Αν η ΑΕΚ έχει την εικόνα του τελευταίου 20λεπτου με τον Παναθηναϊκό και της μιας ώρας αγώνα στο Χαριλάου δεν έχει να φοβάται τίποτα.  Και κάτι τελευταίο. Που νομίζω, είναι όλο το νόημα, των όσων είπε ο Ματίας Αλμέιδα χθες. «Αν κάποιος πιστεύει σε αυτή την ομάδα, είναι φυσιολογικό να το κάνει, από τα πράγματα που έχει πετύχει αυτή η ομάδα».