Στο Φάληρο… μπορείς!

Η ΑΕΚ υπερτερεί σε όλα σε οποιαδήποτε σύγκριση της δυναμικής της με τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή. Έχει τον ίδιο προπονητή, έχει ένα συμπαγές γκρουπ, είναι πιο ομάδα (κυρίως αυτό), έχει πιο ψηλά ταβάνια, υπερτερεί ως προς την εικόνα που έχουν οι δυο ομάδες στα ντέρμπι. Είναι όλα αυτά αρκετά για να δώσουν στην «Ένωση» τη νίκη στο ντέρμπι; Όχι γιατί πολύ απλά όταν στο ποδόσφαιρο μιλάμε για τη μία μέρα, το ένα 90λεπτο, το ένα ματς μπορούν να συμβούν (ή και να τύχουν) τα πάντα. Αν η ΑΕΚ καταφέρει να κερδίσει, πάντως, αφήνει οριστικά πίσω της τα σύννεφα του Δεκέμβρη που έφεραν μουρμούρα και χάλασαν την αύρα της, η οποία -στα καλά της διαστήματα- ήταν βασική αιτία ώθησης και ενθάρρυνσης για να καταφέρει να φτάσει σε αυτό το «χαρούμενο» ποδόσφαιρο που παίζει στα καλά της φεγγάρια επί εποχής Αλμέιδα. 

Μεγάλη ευκαιρία να τον βγάλει νοκ-άουτ

Σε ένα πρωτάθλημα που το διεκδικούν τέσσερις, σημασία δεν έχει μόνο το τι κάνεις εσύ αλλά μετράει και τι κάνουν οι άλλοι. Πάνω από όλα προσπαθείς να κερδίσεις για σένα, δεν το συζητάμε αυτό, όμως όταν σου δοθεί η ευκαιρία να «ξεπαστρέψεις» έναν βασικό διεκδικητή, το ιδανικότερο είναι να την εκμεταλλευτείς. Χωρίς ίχνος έπαρσης το παραπάνω (ούτε καν) απλώς έτσι είναι διαμορφωμένα τα δεδομένα της συγκεκριμένης στιγμής. Ο Ολυμπιακός έχει μια αφόρητη πίεση γύρω του, τα πάντα στο εσωτερικό του είναι ρευστά, το γκρουπ είναι όχι απλά ασύνδετο αλλά θυμίζει Πύργο της Βαβέλ και ο προπονητής του θυμίζει αυτοφωράκια (ποδοσφαιρικά πάντα). 

Με μια πιθανή ήττα, λοιπόν, μέσα στο Καραϊσκάκη από την ΑΕΚ ως συνέχεια των (πολύ) αρνητικών αποτελεσμάτων, ενδεχομένως όλος αυτός ο πιεσμένος οργανισμός να εκραγεί και να «πνιγεί» σε μια εσωστρέφεια την οποία ο Ολυμπιακός δεν είναι συνηθισμένος ούτε ψύχραιμος για να διαχειριστεί. Σε απλά ελληνικά, αν η ΑΕΚ καταφέρει να περάσει νικηφόρα από το Φάληρο στέλνει τον έναν από τους τρεις ανταγωνιστές της (τον πιο έμπειρο ως οργανισμό στον πρωταθλητισμό) σε μια κατάσταση από την οποία δύσκολα θα μπορέσει να επανέλθει σοβαρά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. 

Να μπορούμε να κατανοούμε τι κάνει ο προπονητής

Την περασμένη εβδομάδα έγραψα στο blog στο aek365 ένα κείμενο που ασχολήθηκε με την ανάγκη να καταλάβουμε όλοι τι ακριβώς κάνει και πού στοχεύει ο Αλμέιδα ως προς την εδραίωση ενός γκρουπ στο οποίο θα προστίθενται λίγα αλλά ουσιαστικά πράγματα στις μεταγραφικές περιόδους. Είναι σημαντικό να μπορούμε να καταλάβουμε τι προσπαθεί να κάνει ο Χριστιανός αυτός, αλλιώς υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να ανεβάζουμε πίεση για πράγματα που δεν υπάρχουν. 

Κάτω από το άρθρο, λοιπόν, στα σχόλια διάβασα για: Τερματοφύλακα, αριστερό μπακ, δεξί μπακ, στόπερ, κεντρικό χαφ, αριστερό εξτρέμ και για 10άρι. Συνολικά 7 παίκτες! Και πότε όλα αυτά; Μερικούς μήνες από την έναρξη της πρώτης σεζόν μετά από μια 20ετία που η ΑΕΚ κατάφερε να κρατήσει όλο τον -επιτυχημένο βάσει κατακτήσεων και εικόνας- κορμό της, έπειτα από τη σχεδόν μόνιμη μετατροπή της για χρόνια σε κέντρο διερχομένων. Έφευγαν 10 έρχονταν άλλοι 15 και μετά «σκούπα», και δώστου και μπήξε και δείξε. 

Η φετινή ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε πάρει πολλά περισσότερα πράγματα από την ομοιογένεια, όμως πληγώθηκε πολύ από τους τραυματισμούς. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι η «καλή» της 11άδα με Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Αραούχο και Γκαρσία μέσα από τη μέση και μπροστά, έπαιξε μαζί λιγότερες από πέντε (5) φορές στη σεζόν. 

Οι προσθήκες και η εξέλιξη του γκρουπ

Προσοχή, δε λέω ότι δεν υπάρχει ανάγκη προσθηκών και εξέλιξης του γκρουπ. Εννοείται ότι υπάρχει και είναι αρκετά κομβική, ειδικά αφού επίκειται ανανέωση στο ρόστερ από το καλοκαίρι. Όμως από τη στιγμή που η ΑΕΚ δεν καίγεται τη δεδομένη στιγμή για κάποια συγκεκριμένη θέση, έχει τον χρόνο με το μέρος της. Με δυο λόγια δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία να γίνει αναβάθμιση τώρα ή το καλοκαίρι. Αρκεί να γίνει πραγματική αναβάθμιση. Αυτή είναι και η λογική του Αλμέιδα την οποία έχει εξηγήσει 10άδες φορές και σε όλους τους τόνους.