Η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν ψάχνει δικαιολογίες, κι ας υπάρχουν, ούτε ασχολείται με τα γύρω γύρω…

Ήρθε η ώρα του πρώτου ντέρμπι. Κόντρα στη μοναδική ομάδα (μαζί με τον Πανσερραϊκό) την οποία η ΑΕΚ δεν έχει νικήσει ακόμα στη νέα της έδρα σε αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος και κόντρα στη μοναδική ελληνική ομάδα που κατάφερε να κερδίσει μέσα στη Φιλαδέλφεια. Πέρσι έγιναν παράξενα ματς, ο Ολυμπιακός στην κανονική διάρκεια γλίτωσε στο πρώτο ημίχρονο και ενώ μπήκε στα αποδυτήρια με… προσευχές για το δεύτερο, βρέθηκε να παίρνει μια ανέλπιστη νίκη (1-3) με έναν πολύ παράξενο έως και σπάνιο τρόπο. Στα play-off ο Ολυμπιακός ήρθε στη Φιλαδέλφεια παίζοντας κλειστά όσο λίγες φορές στη σύγχρονη ιστορία του σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος και βάζοντας ξανά δύσκολα στην ΑΕΚ. Το αν η τρίτη φορά, αύριο δηλαδή, θα είναι και η φαρμακερή θα το ξέρουμε αργά το βράδυ της Κυριακής. 

Θα μπορούσαν να ήταν και καλύτερα τα πράγματα, αλλά…

Σίγουρα σκεπτόμενοι το πρώτο ντέρμπι της νέας σεζόν, θα φανταζόμασταν λίγο καλύτερες τις προϋποθέσεις για την ΑΕΚ από το να λείπουν οι Γκαρσία, Γκατσίνοβιτς και την άφιξη του Πινέδα από την άλλη άκρη του πλανήτη, όμως σε αυτά τα θέματα η φιλοσοφία του Αλμέιδα πρέπει να ποτίζει όλο το σκεπτικό του περίγυρου: «Αρκεί να έχουμε 11 διαθέσιμους να βάλουμε και να μπορούμε να παίξουμε». Αυτές οι προϋποθέσεις αρκούν για την καλύτερη ελληνική ομάδα του 2023. Ο καλύτερος δεν ψάχνει ούτε δικαιολογίες, ούτε ασχολείται με τα γύρω-γύρω. Με αυτά ασχολείται ο ανασφαλής ή ο αδύναμος. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στον αθλητικό Τύπο των προηγούμενων ημερών, θα αντιληφθεί ποιος έχει πλέον το mentality του καλύτερου και ποιος είναι ο ανασφαλής που ασχολείται με τα γύρω-γύρω. 

Το «αίνιγμα» είναι ο Ολυμπιακός

Την ΑΕΚ την ξέρουμε από πέρσι. Την έχουμε δει και φέτος σε ματς υψηλής έντασης, στα προκριματικά του Champions League. Ξέρουμε ότι τα ταβάνια της είναι τα υψηλότερα στην Ελλάδα τουλάχιστον σε σχέση με την περσινή εκδοχή του ανταγωνισμού, ξέρουμε τα αδύνατα σημεία της, ξέρουμε το ποδόσφαιρό της. 

Τον Ολυμπιακό δεν τον ξέρουμε. Τα πιο «σοβαρά» ματς στα οποία τον έχουμε δει ήταν κόντρα στην Γκενγκ, όπου στο Καραϊσκάκη δεινοπάθησε μέχρι να ακούσει το σφύριγμα της λήξης ενώ στο Βέλγιο όσο ήταν στο έντεκα εναντίον έχανε με 1-0 και δεν έκανε ούτε σουτ (0 τελικές προσπάθειες μέχρι την αποβολή της Γκενγκ). Ούτε αυτά τα ματς, όμως, είναι να τα πάρεις ως δείγμα για το τώρα, καθώς έγιναν στα μέσα Αυγούστου και προφανώς θα έχει μπει νερό στο αυλάκι από τότε. 

Πρώτη φορά παίζουν εκτός Καραϊσκάκη

Οι νίκες σε ματς δεύτερης ταχύτητας όπως με τον Πανσερραϊκό (που έπαιζε σχεδόν ένα 90λεπτο με παίκτη λιγότερο), την πολύ αδύναμη Τσουκαρίτσκι, τον αποδυναμωμένο φετινό Ατρόμητο και τη Λαμία, παρότι δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση «σοβαρό» κριτήριο, τους έδωσαν ψυχολογία. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, θα δει πως και ο περσινός Παναθηναϊκός κάπως έτσι βρήκε τη φόρα και την αυτοπεποίθησή του, παίζοντας μαζεμένα «εύκολα» ματς μέσα στη Λεωφόρο. Παρομοίως με τους «πράσινους» πέρσι, και οι «ερυθρόλευκοι» φέτος έπαιξαν τις τρεις πρώτες αγωνιστικές του ξεκινήματος στην έδρα τους. Ο ερχομός τους στη Νέα Φιλαδέλφεια το βράδυ της Κυριακής θα είναι και η πρώτη τους φετινή έξοδος από το Φάληρο. 

Τι λέει η λογική

Τι να περιμένεις να δεις, λοιπόν, με δεδομένα όλα τα παραπάνω; Ένα ματς σαν τα περσινά, τουλάχιστον αυτό λέει η λογική, όσο υπάρχει στο ποδόσφαιρο που μπορούν να αλλάξουν τα πάντα για μια… στραβοκλωτσιά. Με τον Ολυμπιακό να έρχεται για να παίξει πίσω από την μπάλα με στόχο να χτυπήσει στην κόντρα. Στο ρεπορτάζ του αναφέρονται για βλέψεις σε ποδόσφαιρο κατοχής και διαφοροποίηση σε σχέση με το πώς εμφανίστηκε -ως αγωνιστικό προσανατολισμό- πέρσι στη Φιλαδέλφεια, όμως το παραπάνω ενδεχόμενο δεν φαίνεται να είναι και τόσο πιθανό. 

Ότι κι αν κάνει ο αντίπαλος…

Όπως και να έχει, ότι κι αν κάνει ο αντίπαλος, σημασία έχει να το πιάσει η ΑΕΚ από εκεί που το άφησε. Από την «πνευματική ετοιμότητα» (όπως ο ίδιος ο Αλμέιδα τη χαρακτήρισε) του Βόλου, το refuse to lose με τους Κροάτες τόσο στο Ζάγκρεμπ, όσο και στη Φιλαδέλφεια. Με όλα τα παραπάνω και με άλλα τόσα που ίσως πάγωσαν από εκείνη την καταραμένη νύχτα του Αυγούστου, πάμε όλοι μαζί με καρδιά και (κυρίως) με μυαλό, να ανάψουμε ξανά την περσινή λάβα.