Σιμόες: Από την πρώτη μέρα είμαι εθισμένος με την ΑΕΚ. Πρόεδρος με μεγάλη καρδιά ο Μελισσανίδης
Το ταξίδι της ΑΕΚ στο Βέλγιο με την κάμερα του ΑΕΚ TV (VIDEO)
Κετσετζόγλου: Η ΑΕΚ έχει τη δυνατότητα, σε κάθε αγώνα, με τις αλλαγές να βάζει μία νέα επιθετική πεντάδα - Ζητούμενο η συγκέντρωση με Αντβέρπ (AUDIO)
Γιαννίκης στο Βέλγιο: «Η ΑΕΚ δεν τα παρατά ποτέ»
Πρώην οργανωμένος του Παναθηναϊκού επικαλέστηκε αστυνομικούς-πελάτες του για να μην προφυλακιστεί!
Το ματς θα είναι δύσκολο γιατί η ομάδα δεν πρόλαβε να ξεκουραστεί θέλει προσοχή και να μην επαναληφθούν οι αδυναμίες στην άμυνα ,την επίθεση δεν την φοβάμαι γκολ θα βάλουμε σίγουρα.FORZA AEKARA
Η γενιά των φιλάθλων της ΑΕΚ στην οποία ανήκω, έχει ζήσει με την ομάδα, σε όλη την γκάμα της, το απόλυτο των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Από την ακραία χαρά την 10ετια του 70, την επιτυχία, την απαξίωση κ' την αναγέννηση του 80, την επικράτηση του 90 και την αποσάθρωση μαζί, το ξεσπίτωμα και την σύγχρονη προσφυγιά για 20 χρόνια, την ανυποληψία της Γ' κατηγορίας και τον αγώνα για ανασύσταση, μέχρι την επάνοδο στο θρόνο και την επιστροφή στα πάτρια γηπεδικά εδάφη, την σφαγή του λαού της από... ΣΥΝΕΧΕΙΑ τα τάγματα των νεοναζί σε καιρό ειρήνης μπροστά από το σπίτι της, το σθένος της να ανταποκριθεί στις επιταγές της ιστορίας της και μίας τιμής που την καλούσε να πάρει το αίμα της πίσω, το πένθος και την εκδίκηση που ποτέ δεν θα βρουν ανακούφιση, την συμπαράσταση και καταξίωση στην συνείδηση μιας χώρας σαθρής όσο και σοκαρισμένης στην θέαση της κατάντιας του κράτους της στην οργανωμένη δολοφονία των πολιτών της...
Αυτή την νύχτα η ΑΕΚ έφτιαξε την νέα γενιά των φιλάθλων της. Έκανε την πιο ιστορική ανατροπή της όχι απλά μέσα στο γήπεδο, αλλά στην κοινωνία. Στη χώρα αυτή που δεν της είχε μείνει τίποτε σαν συνείδηση που μπορεί να αναπτύξει ένας λαός.
Αυτή την νύχτα η ΑΕΚ μπήκε στα σπίτια των Ελλήνων και πήρε μαζί τα παιδιά τους που τυχαία τελείως τα άφησαν δίπλα τους οι ασυνείδητοι πια από χρόνια γονείς τους, που ως χθες τα νουθετούσαν στην παρακμή και χωρίς να το καταλάβουν έβαλαν στην καρδιά τους την ΑΕΚ, μαζί και τον πόνο που την συνοδεύει από την ώρα της γέννησης της.
Τα έφερε η μοίρα έτσι, να ζήσει η ΑΕΚ για ακόμα μία φορά την ιστορία της από την αρχή και μαζί της όλος ο κόσμος σαν ΑΕΚτζής έστω για ένα βράδυ.
Η οικογένεια της ΑΕΚ έχασε μια νύχτα μπροστά στα μάτια όλης της χώρας ένα παιδί της που το έσφαξαν οι απάνθρωποι μέσα στους δρόμους της γειτονιάς της κι έμελλε να ποτίσει με το αίμα του όλα τα νέα χώματα της καινούργιας πατρίδας των προσφύγων προγόνων της.
Και το αίμα του έγινε δρόμος που έφτασε σε κάθε γειτονιά αυτής της χώρας και τον περπάτησαν νοητά πλέον εκατοντάδες παιδάκια που στο μέλλον θα λένε έγινα ΑΕΚ τότε που σκότωσαν τον Μιχάλη!!!! Γιατί???? Γιατί
Η ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ!
ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΥΝ!!!
ΖΟΥΝ και εμπνεύουν πολύ περισσότερο κυρίως την ώρα της απέραντης θλίψης.
Από ότι κατάλαβα πρέπει να έχουμε περίπου την ίδια ηλικία (55 χρονών εγώ) συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και είμαι περήφανος για όσα έχω ζήσει με αυτήν την ομάδα.
ΜΟΝΟ ΑΕΚ.
Η δικιά μου γενιά πάλι (1996 γεννηθείς) έχει ζήσει τα βαριά πέτρινα χρόνια. Βασταξαμε σαν ΑΕΚτζηδες αρκετοί της γενιάς μου και υπομειναμε μεγάλη ταπείνωση από το σχολείο μέχρι και που μεγαλώσαμε. Αλλά ήμασταν όλοι πεπεισμένοι ότι η ομάδα θα ξαναβιωσει όλα αυτά τα θαυμαστά που ζήσατε εσείς οι μεγαλύτεροι στις ωραίες δεκαετίες! Και ήδη ξεκίνησαν αρκετά!!
Πράγματι φίλε εμείς οι ΑΕΚτσηδες του γύρω 1995 μόνο πέτρινα χρόνια βιωσαμε προ μελισσανιδη με εξαίρεση τη χρονιά του κλεμμένου το 2007,εκείνα τα χρόνια οι περισσότεροι γίνανε πανηγυρτζηδες γαυροι
Άντε και το 2011 το κύπελλο του Χιμένεθ είχα να το τρίβω στην μούρη πολλών παναθηναϊκών οι οποίοι στο σχολείο τότε ρίχνανε δούλεμα και είχαν μείνει άφωνοι που τους πετάξαμε έξω με τον Μίτσελ.
Φίλε μου έχεις την ηλικία του μικρού μου γιού (ο μεγάλος είναι 30) σε παρακολουθώ στα σχόλια που κάνεις και σε είχα για μεγαλύτερο συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα γράφεις.
Ευχαριστώ ναστε καλά! (Πληθυντικός είστε λίγο μεγαλύτερος από τον δικό μου πατέρα!)
Καλησπέρα Κώστα, καλησπέρα σε όλα τα αδέρφια. Να είσαι καλά Κέτσε να μας κερνάς έτσι συχνά σφηνάκια!
Σάββατο βραδάκι αφήνω το αμάξι πάνω από τον Περισσό, περνάω κάτω από τον σταθμό του τρένου και παίρνω την κατηφόρα για το σπίτι μας. Πρώτη φορά βλέπω τόσα μαύρα μπλουζάκια δίπλα μου, πρώτη φορά... ΣΥΝΕΧΕΙΑ βιώνω τόσο βαριά ατμόσφαιρα γύρω μου πριν από αγώνα της ΑΕΚάρας. Θέλω αλλά δεν βαστάω να περάσω από το σημείο που κατέληξε ο Μιχάλης μας για να αφήσω το κασκόλ μου, φοβάμαι πως δεν μπορώ να το αντέξω ακόμα. Φτάνω κάτω από τον μεγάλο αετό, βρίσκω δύο φίλους. Τα πρόσωπα τους σκυθρωπά, με ρωτάνε αν πιστεύω ότι αυτή η μαυρίλα θα μας ακολουθεί εφεξής. Τους λέω πως τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο, απλά θα μάθουμε να ζούμε με το βάρος της απώλειας και σιγά σιγά η χαρά θα επανέλθει, γιατί αυτό θα θέλει και ο αδερφός μας εκεί ψηλά.
Ανεβαίνω για πρώτη φορά στο πάνω διάζωμα στην θύρα 44 (κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας στην θύρα 47 γαρ). Με κατακλύζουν αναμνήσεις από τότε που παιδάκι ακόμα πήγαινα με τον ξάδερφο και τον θείο μου στην θύρα 8-12 του Νίκος Γκούμας. Βλέπω απέναντι μου την μαυροφορεμένη ORIGINAL, την μορφή του άγνωστου για εμένα αλλά από πάντα αδερφού Μιχάλη. Με κατακλύζει ένα συγκινησιακό συναίσθημα που ξεσπά σαν μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο για ζέσταμα η αρμάδα του Ματίας. Δάκρυα κυλάνε ενώ φωνάζω μόνος μου "Ε-Ε-ΕΝΩΣΙΣ, Ε-Ε-ΕΝΩΣΙΣ" (πόσο αγαπημένο σύνθημα από τα παλιά).
Γρήγορα γίνομαι φίλος με τους άγνωστους σε εμένα συνοδοιπόρους που κάθονται στις όμορες θέσεις. Συζητάμε, πιάνουμε ΑΕΚοκουβέντα. Η Original τραγουδά, σιγά σιγά επανέρχομαι, νιώθω να μπαίνω σε θέση μάχης.
Το παιχνίδι ξεκινά, εξελίσσεται, στραβώνει, νιώθω να αγαπώ την ΑΕΚ περισσότερο από ποτέ γιατί έτσι αισθάνομαι πάντα στα δύσκολα. Βλέπω τον Γκατσίνοβιτς να παίρνει την αριστερή πλευρά και να γυρίζει το μομέντουμ και την ψυχολογία ομάδας και κερκίδας. Ο κόσμος είναι εκεί, ένα μαζί ΤΗΣ.
Ζω το οχτάλεπτο της ζωής μου στις καθυστερήσεις. Στα γκολ αγκαλιάζομαι με τον διπλανό, άγνωστο μέχρι εκείνη την ημέρα, αδερφό σαν να ήμασταν φίλοι μια ζωή. Το ματς λήγει! Παίρνω τον πατέρα μου τηλέφωνο, τον άνθρωπο που με έκανε ΑΕΚ και θα τον ευγνωμονώ για πάντα για αυτό! Παίρνω τηλέφωνο τον ξάδερφό μου που εδώ και χρόνια ζει στην κιτρινόμαυρη Κομοτηνή. Είμαστε ερωτευμένοι με την κιτρινόμαυρη θεά και είναι πιά αργά!
Δεν περνάνε οι ώρες να πάει 22:00 να ΤΗΝ δω ξανά!
ΑΕΚ για πάντα, παντού και πάντα
Α ρε φοίνικα ακριβώς έτσι ένιωσα και εγώ 35000 κόσμος έξω από το γήπεδο και μια παγωμάρα στην ατμόσφαιρα, χωρίς γέλια τραγούδια και συνθήματα για την ομάδα μας ένα πένθιμο κλήμα.
Ελπίζω σιγά σιγά να το ξεπεράσουμε (φυσικά ποτέ μα ποτέ χωρίς να ξεχάσουμε αυτό που έγινε) γιατί πιστεύω ότι αυτό θα ήθελε και ο Μιχάλης να μας βλέπει χαρούμενους και γελαστούς.
ΜΟΝΟ ΑΕΚ στα εύκολα και ΜΟΝΟ ΑΕΚΑΡΑ στα δύσκολα.
Απορώ Κετσε που δεν αναφέρθηκε κάνεις στην ξεκάθαρη δήλωση του Αλμέιδα στη συνέντευξη τύπου ότι δεν προλάβαμε να προπονηθούμε.
Κέτσε, καλή η μπογάτσα στις φυλλοσοφίες;
Μπράβο Κέτσε μπράβο Φοίνικα,με εκφράζετε απόλυτα! Καλό αγώνα σήμερα,εμπιστεύομαι αυτή την ομάδα μέχρι κεραίας,ανεξαρτήτου αποτελέσματος, ούτως ή άλλως η σωστή δουλειά αμοίβει μακροχρόνια! Καλή επιτυχία στην ομαδάρα μας σήμερα!! - ποιός ξοδεύει χρόνο απ'την ταλαιπωρημένη του ζωή για dislikes...-
Για τα παιχνίδια με την Αντβέρπ,πιστεύω εύκολα δύσκολα θα προκριθούμε.Θέλω να σταθώ όμως στο σημείο που έγραψε ο Κώστας,για τον προ δεκαετίας εφιάλτη.Ποιός να μας το λέγε 10 χρόνια πριν τέτοια εποχή που ετοιμαζόμασταν για να παίξουμε στην γ εθνική,ότι 10 χρόνια μετά θα είμαστε δυο παιχνίδια μακριά από τους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ.Περάσαμε πολλά αυτά τα 10 χρόνια αλλά τελικά όλες οι λύπες,οι στεναχώριες και τα δάκρυα είναι παρελθόν.Πέτα ψηλά ΑΕΚΑΡΑ το αξίζεις,το αξίζουμε.