Ρότα: Ο Αλμέιδα το θέλει πολύ και ξέρει να μας το μεταδίδει. Προσωπικά δεν έχω νιώσει ξανά έτσι με προπονητή στη ζωή μου

Συνέντευξη στους Ηλία Τομαρά και Νίκο Τζαλίδη

Ήρθε κατευθείαν από την προπόνηση. «Δεν θες να χαλαρώσεις λίγο;» τον ρωτήσαμε. «Όχι πάμε να μιλήσουμε γιατί μετά έχω και γυμναστήριο» μας είπε. Λίγο αγχωμένος στην αρχή, χαλάρωσε όσο προχωρούσε η συζήτηση. Ίσως να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι έβγαλε τις «τάπες» και έμεινε με τις κάλτσες. «Να μην φανεί στις φωτογραφίες» μας ζήτησε και το τηρούμε.

Ο Λάζαρος Ρότα είναι πάνω απ’ όλα ένας ωραίος τύπος και η πρώτη του μεγάλη συνέντευξη αποτελεί ουσιαστικά έναν αντικατοπτρισμό των όσων βλέπουμε στον αγωνιστικό χώρο. Το παθιασμένο χαμογελαστό παιδί που δεν κουράζεται ποτέ.

Το  ποδόσφαιρο τον κάνει χαρούμενο. Δουλεύει σκληρά καθώς έμαθε από πολύ νωρίς πως για να δικαιωθείς πρέπει να αντέξεις στα δύσκολα και να δείξεις χαρακτήρα. Η δουλειά και η συνέπεια είναι η απάντηση στη μόνιμη αγωνιστική του βελτίωση και στο γιατί ο Ματίας Αλμέιδα του έδωσε τη φανέλα του βασικού.

Η… ανάκριση του Λάζαρου Ρότα:

Να ξεκινήσουμε με τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα. Το βιογραφικό σου αναφέρει ένα πέρασμα από τη Σλοβακία. Πώς προέκυψε κάτι τέτοιο;

Γεννήθηκα στη Νάουσα. Ξεκίνησα από τις Ακαδημίες του Άρη και μετά πήγα στον Ηρακλή όπου είχα προπονητή τον Νίκο Παπαδόπουλο ο οποίος με βοήθησε πολύ. Με τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο Ηρακλής έμεινα χωρίς ομάδα. Εκεί έπαιξε μεγάλο ρόλο ο μάνατζερ μου, ο Δημήτρης. Μου βρήκε ομάδα στη Σλοβακία και αποφάσισε να πάω εκεί. Πρώτα στην Σλαβόι και μετά στην Μιχαλόβτσε. Η πρώτη είναι ουσιαστικά θυγατρική της δεύτερης. Στη Σλοβακία με είδαν κάποιοι και ήρθε η πρόταση από τη Φορτούνα Σιτάρντ.

-Η μεταγραφή στην ΑΕΚ πώς έγινε;

H AEK προέκυψε ξαφνικά. Μάλλον με παρακολουθούσαν, ίσως έπαιξε ρόλο και η παρουσία μου στην Εθνική. Δεν είχαμε συζητήσεις, ούτε επαφές. Ο μάνατζερ μου μού είπε ότι υπάρχει πρόταση από την ΑΕΚ. Εκείνη την εποχή είχα ακόμα 3-4 προτάσεις από άλλες ομάδες, ολλανδικές και όχι μόνο. Δεν μπορούσα να πω όμως όχι σε μια τόσο μεγάλη ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ.

Φτάνεις στα Σπάτα, πώς είναι το πρώτο διάστημα;

Ήρθα κάπως αργά και στρώθηκα στη δουλειά. Προπονητής ήταν ο Μιλόγεβιτς. Εγώ έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Προπονούμουν σκληρά και δούλευα και σε ατομικό επίπεδο, όπως κάνω πάντα. Ο Μιλόγεβιτς όμως δεν με έβλεπε. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν με υπολόγιζε. Δεν του έκανα ως ποδοσφαιριστής, θεωρούσε ότι είχε φτιάξει την ομάδα και δεν ήθελε να χαλάσει την ισορροπία; Δεν γνωρίζω. Εγώ όμως συνέχισα να δουλεύω εντατικά και περίμενα την ευκαιρία μου. Όταν ήρθε ο Γιαννίκης με πρόσεξε σε μια προπόνηση και όλο το περιβάλλον άρχισε να με προετοιμάζει. Είχα καταλάβει ότι ερχόταν η ώρα να παίξω. Με έβαλε με τον Ατρόμητο, ήταν εκπληκτικό το συναίσθημα.

-Τι συνέβη την περασμένη χρόνιά και όλα πήγαν στραβά;

«Δεν μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο. Ήταν μια περίεργη κατάσταση. Δεν ξέραμε κι εμείς τι ακριβώς έφταιγε. Σίγουρα δεν έφταιγε ένας. Νομίζω ότι όλοι είχαμε ένα μερίδιο ευθύνης. Καλύτερα να το αφήσουμε πίσω μας».

-Και μετά έρχεται ο Αλμέιδα…

«Εγώ θα σας δώσω τη δική μου την οπτική. Πιστεύω ότι ο Αλμέιδα το θέλει πολύ. Το θέλει πολύ και μας το μεταδίδει αυτό. Να είμαστε σοβαροί, να είμαστε συγκεντρωμένοι, να κρατάμε μια ισορροπία. Μας πείθει, μας μεταφέρει αυτό που θέλει. Εγώ προσωπικά δεν έχω ξανανιώσει έτσι με προπονητή σε άλλη ομάδα. Δεν το λέω για να γλύψω κανέναν, είναι αλήθεια, το λέω για έτσι το νιώθω».

-Είναι ένας προπονητής που καταφέρνει και παίρνει το 100%, ένας προπονητής που παίζεις και γι’ αυτόν;

«Δίνει και παίρνει. Κοιτάξτε όταν δίνεις σεβασμό σε έναν παίκτη θα στον ανταποδώσει. Έχει δείξει σεβασμό σε όλους. Μιλάει με τον ίδιο τρόπο από τον φύλακα στα Σπάτα μέχρι τον πρόεδρο. Είναι παντού ο ίδιος. Θα σε πλησιάσει, θα σου μιλήσει, θα σου κάνει πλάκα, θα σου συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο. Αυτό το εκτιμούν όλοι. Τα εκτιμάμε εμείς οι παίκτες, μας έχει κάνει μια ομάδα γεμάτη αγάπη. Είμαστε ένα σύνολο το οποίο, απ’ όποια πλευρά και αν το δεις, είναι χαρούμενο. Χαίρεσαι που έρχεται η μέρα που θα παίξεις και θες να το δώσεις όλα.  Θέλω να του πω πραγματικά ένα μπράβο. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Έχω δει προπονητές που μιλούν διαφορετικά σε έναν μεγάλο παίκτη και διαφορετικά σε έναν παίκτη που έρχεται από τη Β’ ομάδα. Αυτός είναι ίδιος με όλους».

-Οπότε δεν μιλάμε μόνο για γνώσεις και τρόπο δουλειάς, αλλά για προσωπικότητα..

«Προφανώς. Θεωρώ ότι είναι περισσότερο θέμα προσωπικότητας».

-Πόσο ρόλο παίζει το επιτελείο του;

«Ουσιαστικά όταν αναφέρομαι στον Αλμέιδα, αναφέρομαι σε ολόκληρο το επιτελείο του. Είναι και αυτοί ακριβώς το ίδιο. Θα σου πουν με ειλικρίνεια ότι εκεί έχεις λάθος για να βελτιωθείς. Δεν το κάνουν για να στην πουν ή να φανούν αυστηροί. Έχουν κρατήσει μια εκπληκτική ισορροπία. Μακάρι να συνεχίσουν  όλα έτσι. Μόνο μπράβο έχω να πω γι’ αυτό, δεν υπάρχουν άλλα λόγια. Ούτε στην Ολλανδία δεν το είχα ζήσει αυτό. Μόνο με τον Νίκο Παπαδόπουλο στην αρχή της καριέρας μου».

-Είναι μέσα στα ατού του Αλμέιδα και η προσαρμοστικότητα. Είδαμε να ξεκινά με 3-5-2 και ουσιαστικά χωρίς μπακ. Διέγνωσε όμως ότι δεν δούλευε καλά και το άλλαξε.

«Χρειαζόταν χρόνο. Να προσαρμοστεί, να δει τους παίκτες. Η προετοιμασία πέρασε και όλοι είχαν δουλέψει πολύ καλά. Με τα στοιχεία των παικτών που είχε δει έκρινε ότι μπορούν να παίξουν αυτό το σύστημα. Μετά διέγνωσε ότι με τέσσερις πίσω μπορεί να βγει καλύτερα και το άλλαξε. Είναι σημαντικό όχι μόνο το ότι είδε ότι δεν βγήκε αλλά το ότι έδωσε και τη λύση. Δόξα τω Θεώ μας έχει πάει καλά ως τώρα».

-Εκφράζεται μια άποψη ότι ο τρόπος δουλειάς του Αλμέιδα και το στιλ παιχνιδιού που ζητά είναι για συγκεκριμένο τύπου ποδοσφαιριστές. Νεαρού με εξαιρετική φυσική κατάσταση και δυνατό μυικό σύστημα. Αυτό έχει προκύψει κυρίως μετά τους τελευταίους τραυματισμούς.

«Θα μιλήσω πρώτα προσωπικά. Εγώ εδώ και 4-5 χρόνια δουλεύω έξτρα μόνος μου. Το σώμα μου λοιπόν έχει μάθει σε τέτοια ένταση. Δεν ξέρω λοιπόν και δεν μπορώ να πω αν είναι θέμα της έντασης στην προπόνηση ή αν κάποιος δεν έχει δουλέψει παλιότερα σε τέτοια ένταση. Οι προπονήσεις φέτος είναι δεδομένο ότι έχουν ένταση αλλά είναι αυτή που μπορεί να σε βελτιώσει σαν παίκτη. Όπως θα έπρεπε να είναι δηλαδή. Τι άλλο να θέλεις ως ποδοσφαιριστής;

Τι έπρεπε δηλαδή να κάνουμε; Να ανεβαίνουμε στα Σπάτα και να περπατάμε ή να τρέχουμε δέκα λεπτά γύρω γύρω. Προσωπικά λοιπόν θεωρώ ότι αυτός ο τρόπος προπόνησης, αυτή η ένταση είναι το καλύτερο για να βελτιωθεί κάποιος. Για να βελτιώσει τα πάντα, το τρέξιμο του, τα στοιχεία του. Μέσω αυτής της δουλειάς μπορείς να φτάσεις το επίπεδο που θέλει ο Αλμέιδα και το στιλ παιχνιδιού του».

-Πόσο εύκολο είναι να ανταποκριθείς σε αυτή τη συνεχή πίεση ψηλά που ζητά ο προπονητής;

«Κοιτάξτε αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας παίκτης ξεχωριστά. Ο ένας παρασύρεται από τον άλλο. Ο καθένας βοηθά τον διπλανό του. Όλοι βοηθούν. Κρίνεται λοιπόν από όλη την ομάδα. Δεν έχει να κάνει με το πόσο θα τρέξει ο καθένας ατομικά. Είναι μια συνολική προσπάθεια. Πρέπει να συμβάλουν όλοι».

-Ένα σχόλιο θέλουμε για τη θέση σου. Οι απαιτήσεις πλέον από τα ακραία μπακ είναι τεράστιες. Ο ρόλος του στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι τόσο καταλυτικός που πρέπει να κάνουν ουσιαστικά τα πάντα.

«Δύσκολη θέση, μια θέση που απαιτεί τα πάντα. Πίσω, μπρος, τρεξίματα, αντοχή, να σκοράρεις, να δώσεις ασίστ. Τα ζητά όλα. Απαιτητική θέση, όχι ότι υπάρχουν εύκολες θέσεις βέβαια. Βλέπουμε όμως στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο γενικότερα ότι θέλει πολύ δουλειά από τα μπακ».

-Ο ερχομός του Σιντιμπέ, που σίγουρα ανέβασε πολύ τον ανταγωνισμό, σε έκανε θεωρείς καλύτερο;

«Δεν είναι μόνο ο Σιντιμπέ, είναι κι άλλοι παίκτες. Δεν έχει να κάνει όμως. Εγώ πάντα δουλεύω το ίδιο και προσπαθώ να βελτιώνομαι. Όποιος και να είχε έρθει εγώ θα δούλευα για να γίνω καλύτερος».

-Ποιο είναι το μυστικό λοιπόν της συνεχούς βελτίωσης σου;

«Πρώτα απ’ όλα είναι θέμα δουλειάς. Παίζει σίγουρα ρόλο η ψυχολογία όπως και ο προπονητής. Ο Αλμέιδα με έχει βοηθήσει πολύ. Τι να πω ψέματα; Με έχει βοηθήσει… Είναι πολύ σημαντικό αυτό που έχει πετύχει να χαίρεσαι που θα παίξεις. Με έχουν βοηθήσει και οι συμπαίκτες μου».

-Με τον Ελίασον είχε φανεί ότι «κούμπωσες» πάρα πολύ καλά στη δεξιά πλευρά μέχρι που ήρθε ο τραυματισμός του.

«Ναι είναι αλήθεια αυτό, κουμπώσαμε. Πιστεύω ότι δεν θα έχουμε θέμα όμως με όποιον κι αν παίξει μπροστά μου. Έχει έρθει και ο Φερνάντες ο οποίος είναι καλός παίκτης και θεωρώ ότι θα προσφέρει. Μου αρέσει ο τρόπος παιχνιδιού του. Είναι ένας παίκτης που θυμίζει σε κάποια στοιχεία τον Ελίασον. Αριστερός και αυτός, έχει την ντρίμπλα, τη σέντρα, συγκλίνει. Σωματικά μόνο λίγο διαφέρουν. Γυρνάει και ο Στίβεν σύντομα».

-Για μίλησε μας για τον Στίβεν. Πρώτα απ’ όλα να πούμε ότι είναι και κουμπάρος σου πλέον.

«Ναι, δέσαμε πολύ. Είναι από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Ταπεινός, πάντα έτοιμος να σε βοηθήσει, στην ομάδα πολύ χαρούμενος και σημαντικός για το κλίμα. Απ’ όπου και να το πάρω. Τι να πω, είναι κουμπάρος μου, είναι σαν αδελφός μου πλέον. Είναι και συναισθηματικό το θέμα. Ελπίζω ότι σύντομα θα γυρίσει. Εγώ δεν θέλω να βιαστεί, θέλω να γυρίσει στο 100%. Περιμένει και αυτός να επιστρέψει γιατί έχει καιρό που ταλαιπωρείται από αυτό το πρόβλημα».

-Πάμε τώρα στο θέμα του γηπέδου. Πώς έζησες το πρώτο ματς;

«Τι να πούμε για το γήπεδο, τι να πούμε γι’ αυτή την ατμόσφαιρα. Δεν θέλω να φανώ κάπως αλλά πραγματικά παιδιά δεν υπάρχει αυτό που ένιωσα, αυτό που νιώσαμε όλοι. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, το λέω και ανατριχιάζω και αυτή τη στιγμή. Δόξα τω Θεώ που το έζησα και συνεχίζω να το ζω».

-Λίγο έλειψε να πετύχεις και το πρώτο γκολ. Είχες αυτό το σουτ με τον Ιωνικό στο 0-0.

«Το έψαξα, είναι αλήθεια. Ήθελα να γράψω ιστορία (γέλια)».

-Πόσο βοήθεια σας δίνει το νέο γήπεδο, η ατμόσφαιρα;»

«Τεράστια, τεράστια… Με τον Ατρόμητο για παράδειγμα πήραμε το ματς από το γήπεδο. Το θυμάμαι και ανατριχιάζω. Είναι πολύ σημαντικό το γήπεδο. Τσάμπα θα πω πολλά λόγια. Το γήπεδο είναι μια ανατριχίλα. Είναι τα πάντα σε αυτό. Η ακουστική, τα συνθήματα με το οποία έχω και κόλλημα και με τρελαίνουν, ο κόσμος που είναι τόσο κοντά».

-Η διαφορά με το ΟΑΚΑ;

«Πολύ μεγάλο το ΟΑΚΑ. Είχε τον στίβο, την τάφρο. Τον νιώθαμε κι εκεί τον κόσμο αλλά τώρα είναι πολύ διαφορετικά. Τώρα είναι λες και ο κόσμος παίζει μαζί μας. Νιώθεις τον κόσμο, νιώθεις τον πάγκο. Είναι κάτι άλλο».

-Το συμβόλαιο σου λήγει το καλοκαίρι του 2024. Έχεις κάνει κάποια συζήτηση, ποια είναι η επιθυμία σου;

«Εγώ κοιτάω να κάνω τη δουλειά μου, να βοηθήσω την ομάδα και όλα θα έρθουν. Αυτά τα έχει αναλάβει ο μάνατζερ μου ο Χρήστος στον οποίο έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Ο Χρήστος ξέρει, αυτός μόνο μπορεί να σας πει (γέλια)».

-Στο πρωτάθλημα υπάρχει αυτό το -8 από τον Παναθηναϊκό, θεωρείς ότι ανατρέπεται; Είναι μπορούμε να πούμε και λίγο «μαγική εικόνα» βάσει των εμφανίσεων των δύο ομάδων;

«Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια παιδιά. Το να πούμε ανατρέπεται, δεν ανατρέπεται, είναι εύκολο ή δύσκολο δεν έχει καμία σημασία. Είναι λάθος να μιλάς. Δεν χρειάζεται να μιλάω ούτε εγώ, ούτε η ομάδα. Εμείς θα συνεχίσουμε τη δουλειά μας και αν έρθει, θα έρθει. Θεωρώ ότι δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητάμε. Πρέπει σε κάθε παιχνίδι, είτε μιλάμε για Κύπελλο, είτε για Πρωτάθλημα να είμαστε εκεί συγκεντρωμένοι. Να δίνουμε το 100% και πιστεύω ότι όλα θα έρθουν. Ας μείνουμε σε αυτό».

-Κάποιοι μιλούν για μια χρονιά που η ΑΕΚ χτίζει για το μέλλον και ότι το Πρωτάθλημα δεν πρέπει να αποτελέσει αυτοσκοπό.

«Εγώ πιστεύω ότι η ομάδα πρέπει να έχει στόχους. Μέσα από τους στόχους αποκτά και κίνητρο. Πρέπει όμως να αφοσιωθείς στην καθημερινότητα και να εστιάζεις στους άμεσους στόχους για να πετύχεις τους μακροπρόθεσμους. Μόνο έτσι θα πετύχεις, αν συγκεντρώνεσαι καθημερινά σε αυτό που πρέπει να κάνεις. Δεν είναι άσχημοι όμως οι στόχοι. Διαφωνώ με όσους λένε ότι στόχος είναι να χτιστεί μόνο η ομάδα».

-Οι προσωπικότητες που υπάρχουν στην ομάδα, πέραν του Αλμέιδα και του επιτελείου του. Ο Μπρούνο Άλβες, ο Κονέ, ο Κουχάρσκι, πόσο συμβάλουν;

«Και οι τρεις που αναφέρατε και είναι και αυτοί που βλέπουμε περισσότερο, είναι εξαιρετικοί. Είναι πολύ σημαντική η παρουσία τους. Ότι είναι συνέχεια στα Σπάτα, μας μιλούν, μας δίνουν συμβουλές. Μέσα από τις εμπειρίες τους μας βοηθούν ώστε να κρατήσουμε μια συνέπεια και μια ισορροπία. Δείχνουν σεβασμό σε όλους, μικρούς, μεγάλους και υπαλλήλους. Όλοι παίζουν ρόλο. Ακόμα και οι λεπτομέρειες θεωρούν ότι κρίνουν πολλά».

-Είπες πριν ότι δουλεύεις πολύ μόνος σου. Ο ποδοσφαιριστής πλέον στο ανώτερο επίπεδο είναι ένα 24ωρο επάγγελμα;

«Ουφ. Δεν είναι απλά 24ώρο, είναι κάτι που πρέπει να κάνεις χρόνια για να φτάσεις στο κατάλληλο επίπεδο. Όταν φτάνεις εκεί πρέπει να συνεχίσεις να δουλεύεις και να ζεις ανάλογα. Χωρίς δουλειά δεν γίνεται τίποτα. Αυτό είναι που θέλω να μείνει και από όλη αυτή τη συζήτηση. Δουλειά! Πρέπει να στρώσεις τον κώλο σου και να φας τα σκατά μέχρι να φτάσεις εκεί που θες. Αν δεν φας τα… σκατά δεν θα δικαιωθείς.

Έχω ακούσει κι εγώ κάποιους που λένε ότι είναι εύκολη δουλειά. Καλύτερα είναι να μην κρίνεις μια δουλειά αν δεν την γνωρίζεις. Πώς ας πούμε θα κρίνω, όταν δεν ξέρω τις συνθήκες, ένα παιδί που φτιάχνει καφέδες, ένα παιδί που δουλεύει στην οικοδομή. Όπως όλες οι δουλειές έτσι και του ποδοσφαιριστή έχει δυσκολίες. Δεν μπορεί να έρθει κάποιος και να πει ότι το ποδόσφαιρο σε αυτό το επίπεδο είναι εύκολο. Δεν είναι εύκολο από πολλές απόψεις, σωματικά και ψυχολογικά. Δεν γίνεται εγώ να φύγω από τα Σπάτα και να μην ασχολούμαι. Όλα μετρούν».

-Αυτή την πορεία που έχεις κάνει από Ελλάδα, Β’ Σλοβακίας, μετά Ολλανδία και τελικά ΑΕΚ και Εθνική. Περίμενες κάτι τέτοιο όταν ξεκινούσες;

«Να πω ότι ήξερα ότι κάποια στιγμή θα γυρίσω στην Ελλάδα. Δεν ήξερα όμως μόνο αυτό, γνώριζα ότι θα εξελιχθώ. Δεν το λέω με έπαρση απλά ξέρω τον εαυτό μου και πώς δουλεύω. Να πω βέβαια ότι σε όλη αυτή τη πορεία με βοήθησε ο Χρήστος ο μάνατζερ μου. Ήταν πάντα εκεί, στα εύκολα και στα δύσκολα».

-Οπότε εδώ έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση μάνατζερ που σε έχει βοηθήσει πολύ. Ξέρεις κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει και εκμετάλλευση σε αυτές τις σχέσεις.

«Όχι εγώ έχω μόνο θετικά να πω. Για εμένα ο Χρήστος είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος στην ποδοσφαιρική μου καριέρα και ένας από τους σημαντικότερους στη ζωή μου. Η επίδραση του είναι μόνο θετική».

-Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στο κεφάλαιο Εθνική ομάδα.

«Η πρώτη κλήση ήρθε με τον Φαντ Σχιπ, ήμουν στη Φορτούνα. Ήταν τεράστια χαρά. Νομίζω φαίνεται και στο πρόσωπο μου αυτή τη στιγμή. Το να σε καλέσουν στην Εθνική είναι κάτι μεγάλο. Το καταλαβαίνεις περισσότερο όταν πας εκεί. Εμείς τώρα έχουμε ένα πολύ δεμένο γκρουπ. Ευτυχώς είμαι τυχερός γιατί είμαι σε δύο γκρουπ που σου δίνουν χαρά, τόσο στην ΑΕΚ όσο και στην Εθνική. Δεν ξέρω πως ήταν πιο πριν αλλά το κλίμα ήταν καλό και με τον Φαντ Σχίπ. Ο Πογέτ είναι επίσης εξαιρετικός».

-Το ενδεχόμενο να παίζει η Εθνική στην Αγια Σοφιά πώς το βλέπεις;

«Διπλό το καλό. Θα είναι σαν να παίζω με την ΑΕΚ. Θα παίζω με την Εθνική θα παίζω και στην Αγια Σοφιά, τι άλλο να θελήσεις;».

-Κλείνοντας να μιλήσουμε για την χειμερινή προετοιμασία στην Ολλανδία.

«Ο σκοπός ήταν να δουλέψουμε και να μείνουμε συγκεντρωμένοι. Ξέρετε με τις διακοπές ξεφεύγεις λίγο από την καθημερινότητα και μετά χρειάζεσαι προσαρμογή. Δουλειά και βελτίωση αυτός ήταν ο στόχος. Ας μην μπούμε σε περισσότερη ανάλυση. Αλλιώς τα βλέπει ο προπονητής και αλλιώς εμείς. Βλέπει άλλα πράγματα, δουλεύει άλλα πράγματα. Υπάρχουν κομμάτια που ίσως εσείς να μην βλέπετε ότι τα δουλεύει αλλά αυτός να το κάνει με τον τρόπο του. Ας κρατήσουμε λοιπόν ότι στόχος ήταν η βελτίωση».