Αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο του Πάνου Μακρίδη “Η ιστορία της ΑΕΚ” που είχε εκδοθεί το 1950 ήρθε και με βρήκε από έναν φίλο που δεν θυμάμαι ποιος ήταν το Νοέμβριο του 2003 στο Score. Δημοσιεύτηκε στα ΣΦΗΝΑΚΙΑ και έγινε η αφορμή για το πρώτο ας πούμε συλλαλητήριο στη Νέα Φιλαδέλφεια λίγες μέρες μετά. Δεν το οργάνωσε κανείς. Έγινε μόνο του. Κάποιοι έφεραν τσάπες και φτυάρια γιατί αυτό ήταν το κόνσεπτ. Δεν το φτιάξαμε μόνοι μας όπως εκείνοι οι ΑΓΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ αλλά με αυτό το απόσπασμα εγώ και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι νιώσαμε ποιο είναι το ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ. Απέναντι στην ιστορία, στους ανθρώπους μας, στις επόμενες γενεές αλλά κυρίως σε αυτούς τους άγνωστους, ανώνυμους ήρωες. Σε αυτές τις σκιές που δεν είχαν σπίτι αλλά έφτιαξαν γήπεδο για την ΑΕΚ μας. Αν μπορεί η ΑΕΚ να γίνει ταινία αυτή είναι η πρώτη σκηνή. Ηρεμήστε τώρα αγαπημένες μας σκιές. Εκεί ψηλά στις πολεμίστρες θα είσαστε κι εσείς Πάνω από όλους. Δοξασμένοι. Θα σας ευγνωμονούν όλες οι γενιές που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν….
Διαβάστε το ΞΑΝΑ. Ή για πρώτη φορά:
Αν και η ΑΕΚ εμφανίζεται επίσημα ως σωματείο με γήπεδο δικό του γύρω στα τέλη του 1929 και μολονότι το γήπεδό της εφαίνεται ότι εγκαινιάσθη τον επόμενο χρόνο, επί της ουσίας είχε αποκτήσει μόνιμη βάση πολύ πριν: γύρω στο 1926. Τότε με πρωτοβουλία του κ. Χρυσάφη, που ήτο σύμβουλος της ΑΕΚ και μέλος της «Κεντρικής Επιτροπής δια τη Στέγαση των προσφύγων» έγιναν ενέργειες στο Υπουργείο Πρόνοιας και παραχωρήθηκε στον εν λόγω οργανισμό ένας δενδροφυτευμένος και ανώμαλος χώρος εις την Νέα Φιλαδέλφεια.
Η επιτροπή χαρακτήρισε τον χώρο σαν γυμναστήριο - μελλοντικό βέβαια - για τα παιδιά των προσφύγων. Τον καιρό, όμως, εκείνο ο συνοικισμός της Νέας Φιλαδέλφειας συνεχώς εμεγάλωνε και ήταν ορατός ο κίνδυνος, αν δεν μετατρεπόταν ο χώρος σε πραγματικό γυμναστήριο να καταληφθεί για τη δημιουργία οικιών. Οι Αεκτζήδες φίλαθλοι και οι ποδοσφαιριστές, εμπρός στον κίνδυνο να χαθεί ο χώρος πήρανε μια πραγματικά ιστορική απόφαση. Μαζεύτηκαν ένα βράδυ καμιά διακοσαριά με τσεκούρια, φτυάρια, μαχαίρια, αξίνες και ό,τι άλλο βρήκαν και δουλεύοντας αδιάκοπα κάτω από το φως του φεγγαριού το πρωί ξερίζωσαν όλα τα δέντρα! Οσοι έζησαν τις στιγμές εκείνες δεν τις ξέχασαν ποτέ. Ηταν ένα θέαμα καταπληκτικό και μεγαλειώδες.
Υστερα, με εθελοντική εργασία βασικά, έδωσαν στον χώρο κάποια μορφή γηπέδου και χρησιμοποιώντας ότι περισσεύει από τα υλικά των εργολάβων που έχτιζαν τα προσφυγικά σπίτια ύψωσαν μια πρόχειρη μάνδρα, ώστε το γήπεδο να αποκτήσει είσοδον. Με τον καιρό αυτή συμπληρώθηκε από ένα ξύλινο περίφραγμα κι έτσι από το τίποτα, εκεί όπου άλλοτε βρισκόταν ένα ανώμαλο δασώδες ύψωμα, ξεπρόβαλε ως διά μαγείας ένα γήπεδο τεράστιο με ξύλινα γκολποστ, χωρίς χώρους για θεατές και χωρίς αποδυτήρια, αλλά που γρήγορα γέμισε από τα παιδιά της περιοχής και τας φωνές τους.
Χρειάστηκαν μερικά χρόνια ώσπου το νέο απόκτημα της ΑΕΚ να αρχίσει να παίρνει την σημερινή οριστική μορφή του. Τα αποδυτήρια έγιναν από τον εργολάβο κ. Παπάζογλου και στα 1930, ξαφνικά ένα πρωί, ο κόσμος της Νέας Φιλαδέλφειας μαθαίνει πως σήμερα η ΑΕΚ θα κάνει τα επίσημα εγκαίνια και τον αγιασμό στο γήπεδο της! Από κει και πέρα τα πράγματα έγιναν απλά. Το 1934 ο αείμνηστος δήμαρχος Κωνσταντίνος Κοτζιάς ενδιαφέρθηκε για το γήπεδο της ΑΕΚ προσωπικά, δίνοντας εντολή να ισοπεδωθεί εκ νέου ο αγωνιστικός χώρος ώστε να γίνει καταλληλότερος για μεγάλα παιχνίδια και να τοποθετηθούν μεταλλικά γκολπόστ, πολυτέλεια αληθινή. Με δικά του κονδύλια, αλλά και την απαραίτητω επιστασίαν, εχρησιμοποιήθη ξηρολιθιά, κατά το πρότυπο του του Σταδίου του Βερολίνου για το στίβο ενώ τοποθετήθηκε και μόνιμο κιγλίδωμα.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Κι εκεί ψηλά στις πολεμίστρες θα σε κοιτάζουνε σκιές........................Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο.......................