Αλμέιδα: «Εγώ δε λέω στον κρεοπώλη, πως θα κόψει το κρέας»

Ο 48χρονος Αργεντινός τεχνικός πιστεύει στα πρότζεκτ και γι' αυτό τον λόγο αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση της ΑΕΚ και να έρθει στην Ελλάδα. Οι απόψεις εδώ για το ποδόσφαιρο είναι πολλές και ο Αλμέιδα σέβεται κάθε κριτική. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι συμμερίζεται οτιδήποτε ακούει από τον οποιονδήποτε. Και το παράδειγμα του κρεοπωλείου ήταν αρκετό για να γίνει αντιληπτό αυτό που πιστεύει ο ίδιος. Όπως και η απίστευτη ατάκα του στον Μοράτι όταν είχε αποφασίσει να φύγει από την Ίντερ ως ποδοσφαιριστής.

- Είσαι πέντε μήνες στην ΑΕΚ. Ποιος ήταν ο λόγος που πήρες την απόφαση για να έρθεις στην ομάδα; Τι είναι αυτό που σε έχει ικανοποιήσει και τι θα ήθελες να δεις να βελτιώνεται;

«Εγώ σε όποιο μέρος και να πάω δεν περιμένω κάτι. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου όλοι έχουν απόψεις. Εγώ προτιμώ πρώτα να το ζήσω και μετά να κάνω μια κριτική του μέρους που βρίσκομαι. Για να έρθω στην Ελλάδα, πρώτα μελέτησα αρκετά το ελληνικό πρωτάθλημα, την ομάδα και τους παίκτες ξεχωριστά. Είχα συναντήσεις με τη διοίκηση όπου τους εξήγησα τον τρόπο που δουλεύω. Ξεκινήσαμε την προετοιμασία, όπου κάναμε μια πολύ καλή δουλειά. Μετά όποιος έρχεται σε μια ξένη χώρα προσπαθεί να προσαρμοστεί στον πολιτισμό, στην κουλτούρα και στο πως λειτουργούν τα πράγματα μέσα και έξω από το γήπεδο. Τόσο εγώ, όσο και η οικογένειά μου είμαστε ευτυχισμένοι που είμαστε στην Ελλάδα. Το ποδόσφαιρο είναι δυναμικό. Εγώ συνεχίζω να πιστεύω στα πρότζεκτ».

- Στην Ελλάδα έχουμε ένα... κακό. Όλοι έχουν άποψη για το ποδόσφαιρο, ακόμα και εμείς, χωρίς τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις. Πρέπει να συμβαίνει αυτό;

«Επειδή έτσι είναι σε όλο τον κόσμο, εγώ σέβομαι την άποψη και των δημοσιογράφων και του κόσμου. Με τον δικό μου τρόπο, είτε συμφωνώ, είτε όχι. Αλλά να δώσω ένα παράδειγμα. Πάω σε ένα κρεοπωλείο και ο κρεοπώλης μου μιλάει για ποδόσφαιρο. Αυτό τον μετατρέπει σε έναν προπονητή. Εγώ δεν θα μετατρέψω τον εαυτό μου σε κρεοπώλη γιατί σέβομαι τη δουλειά του. Δεν θα του έλεγα πως να κόψει το κοτόπουλο, αν το κόψιμο έπρεπε να είναι κάθετο ή οριζόντιο γιατί δεν είμαι κρεοπώλης. Από τη δική μου την πλευρά έχει τον σεβασμό μου. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι αν ο κάθε άνθρωπος σέβεται τον άλλο γι' αυτό που κάνει. Εγώ το δέχομαι. Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τα ενστερνίζομαι γιατί διαφορετικά δεν θα έπρεπε οι ομάδες να υπογράφουν προπονητές. Θα μπορούσαν να αλλάζουν κάθε βδομάδα έναν άνθρωπο επειδή εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια. Έτσι κάθε βδομάδα θα μπορούσε να αλλάζει. Αυτό είναι το όμορφο κομμάτι του ποδοσφαίρου. Η πραγματικότητα είναι ότι το ποδόσφαιρο δίνει φαγητό σε πολλούς ανθρώπους. Για να μας δώσει το φαγητό που θέλουμε υπάρχουν τα ΜΜΕ, τα social media, οι διοικούντες, πολύς κόσμος. Σε αυτό που καταλήγουμε είναι να μιλάμε για ένα ποδόσφαιρο αποτελεσμάτων γιατί υπάρχουν ένα εκατομμύριο απόψεις. Ποιος απορροφά όλες τις απόψεις; Ο κόσμος. Με τα κοινωνικά δίκτυα σήμερα θα μπορούσα να το διαχειρίζομαι μόνο με το τηλέφωνο. Να έβγαινα σε κάθε προπόνηση και να έβγαζα μια φωτογραφία και να έλεγα στον κόσμο τι έκανα και τι σκεφτόμουν. Έτσι η επικοινωνία με τον κόσμο θα ήταν άμεση αλλά θα ήταν λάθος. Η πολιτική, η θρησκεία το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το τένις κατά την άποψή μου τα χειρίζεται ο κόσμος με έναν τρόπο που έχει να κάνει με την επικοινωνία. Αν αυτή υποστηρίζει έναν άνθρωπο τότε είναι καλή για τον ίδιο. Αν είναι κακή προς αυτόν τον άνθρωπο τότε μάλλον θα διαρκέσει λίγο. Γιατί η αλήθεια είναι πως η δουλειά αξιολογείται λίγο. Σε αυτόν τον κόσμο ζούμε, το δέχομαι. Όταν δεν δέχθηκα όλα αυτά ήταν όταν έπαιζα στην Ίντερ. Είχα τρία χρόνια συμβόλαιο, έβγαζα πολλά λεφτά, ως κεντρικός χαφ ήμουν από τους καλοπληρωμένους σε ένα από τα καλύτερα κλαμπ του κόσμου, ήμουν βασικός στην Εθνική Αργεντινής, ήμουν στα προκριματικά για να παίξω στο τρίτο Μουντιάλ και όλο αυτό που σας λέω δεν το είχα δεχθεί και ήταν εις βάρος μου. Το επόμενο βήμα ήταν να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Πήγα να μιλήσω με τον Μοράτι. Του είπα: “Πρόεδρε δεν θέλω να παίζω άλλο ποδόσφαιρο. Θέλω να επιστρέψω στην Αργεντινή. Έχω το τρακτέρ μου, έχω τόσες αγελάδες, μπορώ να παράγω τόσο γάλα, πάω στη γενέτειρά μου και κάνω τη ζωή μου”. Αυτός τότε με ρώτησε: “Είσαι καλά στο κεφάλι Ματίας;”. Του είπα: “Ναι γιατί έχω αρχές και δεν πρόκειται να είμαι σε ένα μέρος που δεν θέλω να κάνω τον τουρίστα βγάζοντας τόσα εκατομμύρια κάθε χρόνο”. Οπότε έχει να κάνει με την ειλικρίνεια και πάω εκεί που είμαι ευτυχισμένος. Το να έρθω στην Ελλάδα είχε να κάνει με την ευτυχία μου, δεν είναι οικονομικοί οι λόγοι. Το να έρθω σε αυτό το κλαμπ έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες μου και καθαρά με το αγωνιστικό κομμάτι. Για μένα το ποδόσφαιρο από τα 15 μου αποτελεί πρόκληση».