Ανάλυση ΑΕΚ: Μετά από χρόνια πάει να φτιάξει κέντρο με ισορροπία

Η ιστορία με τα χαφ της ΑΕΚ είναι μυστήρια γενικά. Ακόμα και στα καλά της φεγγάρια την τελευταία δεκαετία (δηλαδή τη σεζόν 2017-18) η «Ένωση» δεν κατάφερε ποτέ να βρει ισορροπία ανασταλτικής λειτουργίας και δημιουργίας από τους χαφ της και η συμβολή στην τότε επιτυχία της περιορίστηκε στο να κάνουν το ένα από τα δύο πράγματα καλά (το ανασταλτικό κομμάτι) οι εκάστοτε μονάδες του άξονά της.

Το πρόβλημα με το πάντρεμα και τα κοινά χαρακτηριστικά

Δεδομένα οι πιο κομβικοί χαφ που πέρασαν από την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο Γιάκομπ Γιόχανσον και ο Αντρέ Σιμόες, δίδυμο που είναι ενδεικτικό της παραπάνω διαπίστωσης: Ένα υψηλού επιπέδου και συνεπές 6άρι όπως ο Σουηδός δίπλα σε ένα ακόμα καθαρό 6άρι διαφορετικού τύπου όπως ο Πορτογάλος. Μετά την αποχώρηση του Γιόχανσον από την ομάδα, καμία από τις προσθαφαιρέσεις που ακολούθησαν δεν κατάφερε να δώσει σταθερότητα και -κυρίως- ισορροπία στον άξονα της ΑΕΚ, ο οποίος αποτελεί εδώ και χρόνια την αχίλλειο πτέρνα της και μια δύσκολη εξίσωση χωρίς λύση μέχρι στιγμής.

Ζητείται ισορροπία ανασταλτικά και δημιουργικά

Στο ποδόσφαιρο ο καθρέφτης είναι πάντα πράσινος και τίποτα δεν μπορεί να προκαθοριστεί πριν τον πρώτο… αντικατοπτρισμό στον καθρέφτη. Παρόλα αυτά, η προσθήκη του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς είναι η πιο υψηλών προδιαγραφών προσθήκη της ΑΕΚ στον άξονα εδώ και πραγματικά πολλά χρόνια. Δεν έχει ξαναφέρει χαφ η «Ένωση» που να έχει σταθεί τόσα χρόνια σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο έντασης όπως η Μπουντεσλίγκα και σε μια ομάδα όπως η Άιντραχτ, με επιτυχίες σε Γερμανία και Ευρώπη.

Τι λέει το παρελθόν

Με αφορμή την απόκτηση του Σέρβου με τον οποίο ξεκινάει η επιχείρηση αλλαγής επιπέδου του «κιτρινόμαυρου» άξονα, ας θυμηθούμε πέντε από τις προσθήκες στα χαφ των τελευταίων ετών με τις οποίες η ΑΕΚ προσπάθησε ανεπιτυχώς να φέρει ξανά ισορροπία στο κέντρο.

Νέναντ Κρίστισιτς

Ήρθε τον Γενάρη του 2019 με μια μικρή καθυστέρηση λόγω της πρόκρισης του Ερυθρού Αστέρα στους ομίλους του Champions League τη σεζόν 18-19. Είχε τις προδιαγραφές να είναι χαφ επιπέδου ΑΕΚ, είχε ψηλά ταβάνια (βλέπε Βόλφσμπουργκ και κάποια ματς στο πρώτο 6μηνο του Καρέρα) ωστόσο ήρθε σε πτωτική φάση στην ομάδα και πάνω από όλα δεν ταίριαξε με αυτή. Στα καλά του διαστήματα και ένταση είχε και καλός με την μπάλα στα πόδια ήταν, συνδυάζοντας δύο στοιχεία που κανένα άλλο χαφ που ήρθε δεν μπορούσε να συνδυάσει. Το κακό ήταν ότι τα καλά του διαστήματα δεν είχαν διάρκεια…

Νταβίντ Σιμάο

Αποκτήθηκε με αγορά από την Αντβέρμπ κατόπιν εισήγησης του Μιγκέλ Καρντόσο ο οποίος επέμενε να αποκτηθεί ο συμπατριώτης του με… κλειστά μάτια. Ήταν πράγματι καλός με την μπάλα στα πόδια, σε κάποια φιλικά έπαιξε κάθετα, στοιχείο που έλειπε σε τεράστιο βαθμό, με αποτέλεσμα να «ξεγελάσει» ως προς τις προσδοκίες. Η έντασή του ήταν σε μηδενικά επίπεδα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σταθεί ούτε για αστείο σε μια ομάδα όπως η ΑΕΚ και ως φυσικό επακόλουθο μερικούς μήνες μετά την αγορά του, το κλαμπ έψαχνε τρόπο να τον ξεφορτωθεί.

Νταμιάν Σιμάνσκι

Ήρθε στην ομάδα τον Γενάρη του 2020 ως δανεικός με οψιόν αγοράς από τη ρωσική Αχμάτ Γκρόζνι. Σε επίπεδο έντασης είναι… φονιάς αφού καταπίνει τα χιλιόμετρα σαν στραγάλια και αν ποτέ ο διαιτητής ξεχαστεί και σφυρίξει τη λήξη του ματς στο 180’ πιθανότατα θα συνεχίσει να τρέχει μέχρι τότε με την ίδια ένταση. Με την μπάλα ωστόσο είναι αρκετά σκληρός και δεν είναι σε καμία περίπτωση ο χαφ που ευνοεί το δημιουργικό κομμάτι.

Γέβγεν Σάκχοφ

Έχοντας περάσει από τον ΠΑΟΚ και κάνοντας ένα διάλειμμα στην Ιταλία με τη φανέλα της Λέτσε, επέστρεψε στην Ελλάδα αυτή τη φορά για λογαριασμό της ΑΕΚ. Από τους χαφ της περασμένης σεζόν ήταν σίγουρα εκείνος που ήταν καλύτερος με την μπάλα στα πόδια, ωστόσο το γεγονός ότι πέρασε δύο φορές κορονοϊό προφανώς τον επηρέασε με αποτέλεσμα να πέσει κι άλλο στην ένταση, η οποία ούτως ή άλλως δεν ήταν ποτέ το δυνατό του σημείο.

Νταμιάν Λε Ταλέκ

Αποκτήθηκε στην ουσία για να παίξει στο περίφημο 4-1-4-1 (παραλλαγή του 4-3-3) στο οποίο θα πόνταρε ο Μιλόγεβιτς. Ο Σέρβος αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία πριν καν παίξει με αυτή τη διάταξη και η ομάδα τελικά δεν τη χρησιμοποίησε ποτέ. Δεν πήγε καλά όσο αγωνίστηκε, όμως η εικόνα που άφησε στον μέσο παρατηρητή την περασμένη σεζόν αδικεί την αξία του, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για παίκτη που ήρθε από γεμάτη σεζόν στο γαλλικό πρωτάθλημα και μάλιστα με ομάδα που τερμάτισε στην πρώτη 6άδα. Όπως και να έχει, σε κάθε περίπτωση δεν ταίριαξε.

Tip: Από τα παραπάνω παραδείγματα, μπορεί να παρατηρήσει κανείς το προφανές. Ότι, δηλαδή, ο άξονας της ΑΕΚ «νοσούσε» όλα αυτά τα χρόνια από την παρουσία παικτών που δεν είχαν ισορροπία στο παιχνίδι τους. Είτε έφερνε χαφ που ήταν καλοί με την μπάλα αλλά δεν είχαν καθόλου ένταση, είτε έφερνε χαφ με φουλ ένταση που ήταν «σκληροί» με την μπάλα. Η προσθήκη του Γκατσίνοβιτς αλλά και οι γενικότερες ματιές της «Ένωσης» στα ράφια που κοιτάει τη δεδομένη στιγμή (Γιόνσον, Πινέδα) δείχνουν κάτι ως προς τη γενική κατεύθυνση: Ότι η ΑΕΚ ψάχνει πλέον χαφ με ισορροπία. Δε νοείται βασικό χαφ μιας τέτοιας ομάδας να μην έχει ικανότητα με την μπάλα στα πόδια, όμως δε νοείται και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να αντεπεξέλθουν παίκτες χωρίς ένταση. 

Με λίγα λόγια, από πλευράς προδιαγραφών το τρένο δείχνει να μπαίνει ξανά στις ράγες. Το θέμα, βέβαια, είναι να φανεί όλο αυτό -όταν έρθει η ώρα- και στον -πράσινο- καθρέφτη.

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ