Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Επειδή ο δαίμων του πληκτρολογίου πάτησε αποστολή για αυτό ξαναγραφω σχόλιο..ήταν λοιπόν ο Μιμαρος στο οακα και μου ερχόταν να βάλω τα κλάματα γιατί ήταν όπως η μάνα μου ,που είχε μπροστά της τέσσερα παιδιά κι εφτά εγγόνια και δεν γνώριζε κανένα μας,ήταν στο δικό της κόσμο..Κι ο Μιμαρος ήταν εκεί, χιλιάδες κόσμου τραγουδούσε τον ύμνο που αυτός τραγούδησε κι εκείνος δεν μπορούσε να το νοιώσει.. όπως κι έγινε και με τον πυλώνα που έχει τη μορφή του.. Άσχημα παιχνίδια παίζει η ζωή...Να... ΣΥΝΕΧΕΙΑ είναι καλά η γυναίκα του και η κόρη του,να είναι δυνατές να αντέχουν τον ανήφορο κι εύχομαι ρε Μιμαρε έστω κι έτσι,να υπάρχει ένα παράθυρο εκεί δύο κόσμο που είστε οι άνθρωποι που αγαπάμε κι έχετε ξεχάσει ποιοί είσαστε,να υπάρχει μια χαραμάδα να περνάει η αγάπη όσων είναι δίπλα σας.. Γιατί αυτοί δεν ξεχνούν ποιοί είστε...Και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ...
Υγ ρε λουστη ακατονομαστε πρώην δημαρχε,πως μπορείς ρε λούστη και κοιμάσαι τα βράδια, έχοντας τα αργύρια στις τσέπες σου ,όταν ξέρεις ότι είσαι η αιτία που χιλιάδες άνθρωποι, χιλιάδες ψυχές,δεν έζησαν αυτό που ονειρευόταν,να δουν ξανά την ΑΕΚ να παίζει σπίτι της και να πάψει να είναι ξανά πρόσφυγας ?
Α ρε Μιμαρε... τελευταία φορά τον είδα σε ένα ματς στο ΟΑΚΑ αρχή της σεζόν πριν δύο χρόνια..Τον είχε φέρει ένας φίλος του και ήταν μαζί με άλλους βετεράνους έξω από την είσοδο των vip στο οακα
Τον Νεστορα ειχα πρωτοδει στην πενταρα που ειχε βαλει στον Ηρακλη οταν πηγα για πρωτη φορα στο γηπεδο... αλλα οι μεγαλες μου αγαπες ηταν ο ΒΛΑΧΟΣ και ο ΣΠΥΡΑΡΑΣ ο ΠΟΜΩΝΗΣ..... α ρε ΜΙΜΑΡΕ κριμα να σε χτυπησει αυτη η αρρωστια......
Θα τραγουδαμε μαζι σου τον υμνο μας για παντα......
ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΙΜΗΣ...Ως ταλέντο,ως αθλητής και ως προσωπικότητα,με τη στόφα του ηγέτη...Ειδικά όταν ήταν φορμάρισμένος,πράγμα που συνέβαινε όταν δεν προερχόταν από τραυματισμό για ένα ικανό διάστημα(σπάνιο βέβαια,γιατί οι αντίπαλοι τον βαράγανε-εφόσον τον προλάβαιναν, ακόμη και γι'αυτό- προκειμένου να τον σταματήσουν) κι εύρισκε ρυθμό,δεν υπήρχε ομάδα ή αντίπαλος παίκτης,ή έδρα,όχι μόνο στην Ελλάδα,αλλά στον κόσμο ολόκληρο,που να τον τρόμαζε...Και πόσο σημειολογικό ότι είχε και... ΣΥΝΕΧΕΙΑ φωνή,ώστε να τραγουδά τον ύμνο της ομάδας!Τέτοιοι παίκτες-άνθρωποι (προσδι)όρισαν το μεγαλείο σου,Δικέφελε Αϊτέ μου(γνήσιε)!!Κατά τ'άλλα,χαλαρά,κατέβηκαν για προσκύνημα τα καρντάσια στο Ναό,με μπαλάκι από τα αποδυτήρια,με πεντάρα(και λίγα ήταν) και χατ -τρικ του Μίμαρου.Εποχές κανονικότητας,που τόσο νοσταλγούμε σήμερα.Ελπίζω όχι για πολύ.
Για να δίνει η ΡΕΑΛ το 1965 5.000.000 δραχμές για να τον αποκτήσει καταλαβαίνετε για το μέγεθος της ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ.
Α ρε Μίμαρε σε πρόλαβα και έζησα αλησμόνητες στιγμές απο το πρωτάθλημα του 1963 μέχρι τον τελευταίο αγώνα που δόθηκε προς τιμή σου με τον ΠΑΟΚ το 1979. Δεν ξέρω εαν οι Έλληνες ξαναδούν ποτέ τέτοιο ΠΑΙΧΤΑΡΑ σε ευχαριστώ για όσα πρόσφερες ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.