Νικολαΐδης για το 3-3 με την Ρεάλ: Το μεγαλύτερο ματς της ΑΕΚ στην Ευρώπη

Ένα μεγάλο αφιέρωμα στο ΑΕΚ – Ρεάλ Μαδρίτης 3-3, στη Νέα Φιλαδέλφεια, φιλοξένησε η COSMOTE TV. Συγκεκριμένα, το νέο επεισόδιο της εκπομπής “Blast From The Past”, ήταν αφιερωμένο στο μεγάλο αυτό παιχνίδι και στο στούντιο του συνδρομητικού καναλιού βρέθηκεο Ντέμης Νικολαΐδης που έκανε λόγο για “το μεγαλύτερος ματς της ΑΕΚ στην Ευρώπη”! Παράλληλα μίλησαν στην κάμερα οι Ντούσαν Μπάγεβιτς, Διονύσης Χιώτης και Κώστας Κατσουράνης. Ο Ντέμης, τόνισε μεταξύ άλλων πως “Πιστεύω πως ήταν το μεγαλύτερο ματς της ΑΕΚ στην Ευρώπη και η μεγαλύτερη δικιά μου, χαμένη ευκαιρία, με την ΑΕΚ. Όταν σκέφτομαι το παιχνίδι με τη Ρεάλ μού έρχονται στο μυαλό μου δύο πράγματα. Πρώτον, ότι είχαμε τρομερή απόδοση. Και δεύτερον, τι έχασα! Οπότε είναι μαζί το πακέτο”. Από την πλευρά του ο Διονύσης Χιώτης, που στο πλαίσιο του αφιερώματος επισκέφτηκε την Αγιά Σοφιά, επισήμανε: “Όταν ήμασταν παρατεταγμένοι για τις χειραψίες, τους κοίταζα στα μάτια επειδή ήθελα να τους δείξω πως δεν υπάρχει φόβος. Απ’ το πρώτο ημίχρονο υπήρχε η αυτοπεποίθηση και όσο περνούσε η ώρα ανέβαινε ακόμη περισσότερο. Παρά τα δύο γκολ που είχα δεχθεί, είχα κάνει πολλές επεμβάσεις και η ψυχολογία μου είχε ανέβει στο Ζενίθ. Μόλις το σκορ έγινε 3-1, πέρασε από το μυαλό μου να πω του διαιτητή να λήξει τον αγώνα (γέλια). Υπήρχε η αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να κρατήσουμε το αποτέλεσμα, αλλά κακά τα ψέματα είχαμε απέναντί μας την καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Υπήρχε η ευκαιρία να γράψουμε ιστορία, αλλά δυστυχώς στο τέλος δεν καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη”.

Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς σημείωσε: “Αυτό που ήθελα εκείνη τη μέρα να κάνω είναι να έχουμε ηρεμία. Να προσπαθούμε να κάνουμε το δικό μας παιχνίδι Με σεβασμό φυσικά στις ομάδες και στους παίκτες. Δεν ήθελα να έχουν φόβο, δεν ήθελα να έχουν τρακ. Ήθελα να παίζουν ελεύθερα αυτό που ξέρουν. Εμείς δεν είχαμε να χάσουμε κάτι, μόνο να κερδίσουμε είχαμε. Πραγματικά είχαμε πολύ καλούς παίκτες που είχαν ποιότητα. Μπορούσαμε να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Το δείξαμε και στη Μαδρίτη στο 2-2 με τη Ρεάλ. Εδώ, να κερδίζεις 3-1 έτσι όπως πήγε από την αρχή ως το τέλος που έγινε 3-3… Είχαμε ευκαιρίες, είχαμε ποιότητα, είχαμε παίκτες που έκαναν το καλύτερο παιχνίδι της ζωής τους.

Δεν είχαμε τύχη γιατί θα μπορούσαμε να περάσουμε στον επόμενο γύρο. Θυμάμαι πολύ καλά μια ευκαιρία που είχαμε όταν το σκορ ήταν 3-2. Νομίζω ήταν ο Νικολαΐδης, αλλά εμείς οι σέντερ φορ χάνουμε κάποια γκολ και ο κόσμος θυμάται περισσότερο αυτές τις στιγμές. Είναι ένα παιχνίδι που σίγουρα ευχαριστήθηκα. Το ευχαριστήθηκα για τους παίκτες μου. Ειδικά στο 3-1, ας έγινε μετά 3-3, ως προπονητής αισθάνθηκα υπερήφανος για τους παίκτες μου. Τα είχαν δώσει όλα και προσπάθησαν”.

Για το αν έβαζε εκείνη την ομάδα της ΑΕΚ ψηλά σε σχέση με άλλες που ίδιος δημιούργησε: “Είναι ψηλά οπωσδήποτε. Θα έλεγα και πιο ψηλά. Είμαι τυχερός γιατί έχω να θυμάμαι μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές στην καριέρα μου με αυτή την ομάδα”.

Ο Κώστας Κατσουράνης τόνισε: "Έχει ξεχωριστή θέση και στο μυαλό και στην καρδιά μου. Θέλει προσήλωση και συγκέντρωση για να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Ήταν ένα παιχνίδι στα ίσια. Είχαμε τεράστια ποιότητα και ανά πάσα στιγμή μπορούσαμε να σκοράρουμε. Όταν βγήκαμε και έπαιξε ο ύμνος του Champions League δεν ένιωθα δέος απέναντι σε αυτούς τους τεράστιους ποδοσφαιριστές, αλλά ένιωθα ανταγωνιστικός

Ήμασταν μια ομάδα με πολλούς Έλληνες, με έναν προπονητή γνώστη του αντικειμένου και το 1-1 του Ζιντάν δεν μας επηρέασε», σχολιάζει ενώ θυμάται τα γκολ του Τσιάρτα, του Μαλαδένη και του Νικολαΐδη και το πως η ΑΕΚ κατάφερε μέσα σε ένα ημίχρονο να στείλει τρεις φορές την μπάλα στα δίχτυα της Βασίλισσας.

Στη συνέχεια υπογράμμισε πως εκείνο το βράδυ χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για την ΑΕΚ να γράψει ιστορία απέναντι στη Ρεάλ: "Φτάσαμε πιο κοντά στο 4-2 παρά στο 3-3, σε μια φάση που εννιά φορές στις δέκα ο Νικολαΐδης την κάνει γκολ. Ήμασταν πολύ άτυχοι γιατί θα κερδίζαμε το παιχνίδι. Όταν φτάνεις σε σημείο να διεκδικείς τη νίκη απέναντι στη Ρεάλ πρέπει να κάνεις τα πάντα, να δίνεις την ψυχή σου και εμείς αυτό κάναμε. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος με το 3-3 αλλά σε μας υπήρχε μια απογοήτευση. Χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να γράψουμε ιστορία. Οι εικόνες με τον κόσμο να πανηγυρίζει ήταν το μεγαλύτερο που πετύχαμε εκείνο το βράδυ. Δεν πανηγύρισα το γκολ στο Μπερναμπέου επειδή μειώσαμε απλά σε 2-1 και έπρεπε να πάμε γρήγορα στη σέντρα μήπως και ισοφαρίζαμε αργότερα, όπως και έγινε. Το 2-2 το πανηγύρισα πιο έξαλλα από ότι το δικό μου γκολ".