«Η Νέα Φιλαδέλφεια και η Νέα Χαλκηδόνα σημαίνουν προσφυγιά, μνήμη, πόνος αλλά και ανάσταση»

Τέλη Αυγούστου και η Μικρασιατική Ερυθραία καίγεται και σφάζεται. Οι Τούρκοι μπαίνουν στα Βουρλά, την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη του Ελληνικού κόσμου και τη δεύτερη μεγαλύτερη σε όλη τη Μικρά Ασία μετά την Σμύρνη. Καταστρεφουν τον Ιερό Ναό της Παναγίας της Βουρλιώτισσας.Σημερα δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει αυτό το αρχιτεκτονικό αριστούργημα όπως περιέγραφαν οι πρόσφυγες με δάκρυα στα μάτια. Πληθος Βουρλιωτών έρχεται στην πόλη μας, τη Νέα Φιλαδέλφεια και μαζί έρχεται και η εικόνα της Παναγίας της Βουρλιώτισσας που μας προστατεύει ως πολιούχος της πόλης μας. Καπου εκεί, στην είσοδο της πόλης από την εθνική οδό, στέκει να μας θυμίζει τη μνήμη και το τι πέρασε ο βασανισμενος λαός της Μικράς Ασίας που ίδρυσε την πόλη μας και μεγαλούργησε μέχρι και σήμερα.

Έτσι ήρθε και στην Ελλάδα η εικόνα της Παναγίας της Σουμελά, που ευτυχώς οι μοναχοί της είχαν προνοήσει και είχαν θάψει την ιερή εικόνα μαζί με κειμήλια στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας, περίπου δύο χιλιόμετρα πριν το σπουδαίο μοναστήρι του Όρους Μελά. Οι Πόντιοι της πόλης μας το γνωρίζουν καλά και το τιμούν χρόνια τώρα. Ορθοδοξία και Μικρά Ασία. Δυο έννοιες ταυτόσημες που κρατούν χιλιάδες χρόνια από τότε που οι Απόστολοι ξεκίνησαν να κηρύττουν το λόγο του Θεού μέσα από τις πανάρχαιες Μικρασιατικές πόλεις. Από τότε που ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε στην Αποκάλυψη για τις εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Έτσι λοιπόν άρχισε να ακούγεται ο αργαλειός στη Νέα Ιωνία και η ντοπιολαλιά της πατρίδας στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αυτές οι μέρες θα ξαναζωντανέψουν γιατί το χρωστάμε σε όσους έφυγαν και σε όσους ακόμα δεν ήρθαν στον κόσμο. Η Νέα Φιλαδέλφεια και η Νέα Χαλκηδόνα σημαίνουν προσφυγιά, μνήμη, πόνος αλλά και ανάσταση.