Το παρασκήνιο της φωτογράφισης της ΑΕΚ

Καλησπέρα σε όλους. Συγγνώμη εκ των προτέρων για τη μεγάλη τοποθέτησή μου, ωστόσο η εικόνα της Ομάδας μας και όσα έχουν συμβεί την τελευταία εβδομάδα με αναγκάζουν να γράψω κάποια πράγματα.

Πριν περίπου είκοσι ημέρες έγραψα ένα σχόλιο, το οποίο σκοπό είχε να προλάβω την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων της ομάδας και να εκθέσω τους προβληματισμούς και τις απόψεις μου για την Α.Ε.Κ. μας. Υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα ξαναέγραφα κάτι πριν το τέλος του Αυγούστου, ωστόσο οι... ΣΥΝΕΧΕΙΑ συνθήκες μόνο κανονικές δεν είναι.

Στο τότε σχόλιό μου, είχα γράψει εν ολίγοις ότι η Α.Ε.Κ. χρειάζεται επιτακτικά έναν κεντρικό αμυντικό για βασικό, ψηλό, αθλητικό και με καλή τεχνική και ποδοσφαιρική ευφυία, ένα εξάρι το οποίο να πάρει τη φανέλα σπίτι του, με τα ίδια χαρακτηριστικά (ψηλό, τεχνίτη, ευφυή), καθώς και έναν επιθετικό από τη στιγμή που ουσιαστικά η ομάδα έχει μόνο τον Ολιβέϊρα (ο Λιβάγια δεν παίζει σέντερ φορ, ενώ και ο Κλωναρίδης δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση πρωταθλητισμού σε οποιαδήποτε θέση).

Επίσης, είχα γράψει ότι όπως η Ομάδα θα πρέπει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του Καρντόσο, έτσι και ο προπονητής θα πρέπει να γίνει πιο κυνικός απ' όσο ήταν μέχρι τώρα στην καριέρα του, καθώς και να προσαρμοστεί στα δεδομένα της Α.Ε.Κ., ήτοι στη σημασία του αποτελέσματος, την πίεση και τον πρωταθλητισμό. Με αυτά τα λόγια, έκλεινα την τοποθέτησή μου.

Τελικώς, ήρθαν τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν τα όσα έγραψα πριν τον πρώτο επίσημο αγώνα. Πάμε λοιπόν ακόμα μία φορά να δούμε τι ισχύει και τι δεν ισχύει σχετικά με την Ομάδα μας.

Ξεκινώ από το θέμα των αποδυτηρίων. Είναι εκ των προτέρων λογικό όταν υπάρχουν συνολικά έντεκα Πορτογάλοι σε μία ομάδα, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και το προπονητικό τιμ, να δημιουργηθεί μία φοβία, ή και αίσθηση, στρατοπέδων στα αποδυτήρια. Σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι λείπουν πια από την Ομάδα προσωπικότητες που μέχρι πριν κάποιο καιρό κρατούσαν τις ισορροπίες (Μπακασέτας, Λαμπρόπουλος), ενώ κάποιοι άλλοι παίκτες από την πρωταθληματική ομάδα έχουν παραγκωνιστεί (Μπακάκης). Η αντίδραση του Λιβάγια ήταν ποδοσφαιρικά κατανοητή, ουσιωδώς σωστή, αλλά σε καμία περίπτωση επιτρεπτή. Άλλωστε, και ο ίδιος πέρυσι μας πούλησε πολλές φορές.

Ο λόγος που ο περισσότερος κόσμος είναι υπέρ του, είναι ότι πραγματικά αδικήθηκε από τον Καρντόσο, ο οποίος έδειξε μεροληπτική στάση απέναντι στον Ζεράλδες (δική του μεταγραφή). Για να μην μακρηγορήσω, όποιος ξαναδεί το παιχνίδι με την Κραϊόβα, και μετά βάλει να δει στιγμιότυπα από τη σεζόν 2017-2018, θα καταλάβει ότι τα αποδυτήρια είναι η μέρα με τη νύχτα. Το πιο σημαντικό λοιπόν αυτή τη στιγμή, είναι να μπορέσει η ομάδα με κάποιο τρόπο να αποτελέσει οικογένεια. Η έλλειψη ένωσης, άλλωστε, φαινόταν σε κάθε φάση τις προάλλες. Μούτρα μέχρι το πάτωμα, νεύρα, έλλειψη επικοινωνίας κτλ. Χωρίς Ένωση δεν πάμε πουθενά.

Πάμε και στα ποδοσφαιρικά. Ο Καρντόσο έχει μία συγκεκριμένη φιλοσοφία στο μυαλό του, την οποία δουλεύει εξαρχής, και η οποία ήταν γνωστή στην Π.Α.Ε. πριν τον προσλάβουνε. Από τη στιγμή λοιπόν που τον προσέλαβαν και επιπλέον του έκαναν και ό,τι ζήτησε στις μεταγραφές (μέχρι τώρα τουλάχιστον), σημαίνει ότι κανονικά πρέπει να δείξουν υπομονή, στήριξη, ούτως ώστε να γίνει αντιληπτό στους παίκτες ότι είναι το απόλυτο αφεντικό.

Υπάρχει όμως και ένα όριο. Το όριο αυτό ξεπεράστηκε τις προάλλες. Είναι διαφορετικό να μιλάμε για στήριξη και υπομονή όταν τηρούνται τα βασικά του αθλήματος, και είναι διαφορετικό να στηρίζεις και να κάνεις υπομονή όταν καταλύεται κάθε ποδοσφαιρική λογική και κάθε ποδοσφαιρικός κανόνας. Τις προάλλες η εικόνα ήταν σοκαριστική, ντροπιαστική, αποκαρδιωτική και αυτοκτονική. Όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά και σε ό,τι αφορά την ψυχολογία της ομάδας.

Θα πρέπει λοιπόν να βρει ο Καρντόσο μία χρυσή τομή μεταξύ αυτού που θέλει να δημιουργήσει, και αυτού που τη δεδομένη στιγμή μπορούν οι παίκτες του να υπηρετήσουν. Μέσα από τις νίκες, άλλωστε, οι ποδοσφαιριστές πιστεύουν στο πλάνο του προπονητή. Ας έχει λοιπόν στο νου του ότι τα αποτελέσματα στην Α.Ε.Κ. παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο, γιατί η Α.Ε.Κ. είναι ομάδα που ταβάνι της έχει τον ουρανό.

Τέλος, σε ό,τι αφορά καθαρά ποδοσφαιρικά θέματα.

1) Ο Μπάρκας δεν μπορεί να παίξει αυτό που θέλει ο Καρντόσο, γιατί δεν είναι καθόλου καλός με τα πόδια.

2) Ο Σβάρνας έχει μέλλον, ωστόσο δεν μπορούμε να κάνουμε πρωταθλητισμό με εκείνον βασικό. Θα καεί το παιδί και θα είναι και κρίμα. Χρειαζόμαστε κεντρικό αμυντικό με τα στοιχεία που προανέφερα.

3) Ο Κρίστισιτς, ο Σιμόες και ο Γαλανόπουλος είναι τα εξάρια της ομάδας. Ο Κρίστισιτς δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό που περιμέναμε, και απ' ό,τι φαίνεται δεν έχει και την όρεξη να προσπαθήσει να βελτιωθεί. Ο Σιμόες και ο Γαλανόπουλος είναι τίμιοι, ωστόσο ο Αντρέ δεν μπορεί να παίξει αυτό που θέλει ο Καρντόσο, και ο Γαλανόπουλος για κάποιο λόγο δεν παίρνει ευκαιρίες. Όπως και να' χει όμως, κανένας τους δεν είναι αθλητικός παίκτης. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ένα εξάρι το οποίο θα πάρει τη φανέλα σπίτι του, με τα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω. Επίσης, αν είναι να προσπαθεί ο Καρντόσο να μάθει τον Σιμόες να κάνει παιχνίδι, τότε καλύτερα να βάζει τον Σάμπα, ο οποίος και ταλέντο έχει δεδομένα, και χρειάζεται και παιχνίδια.

4) Ο Γιακουμάκης έφυγε, ο Κλωναρίδης δεν είναι φορ, ο Λιβάγια δεν είναι φορ, οπότε έχουμε για επιθετικό περιοχής τον Ολιβέϊρα, ο οποίος βγαίνει κι αυτός συνέχεια από την περιοχή. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε σέντερ φορ για εναλλακτική του Ολιβέϊρα.

5) Στα εξτρέμ, εφόσον χρησιμοποιείται αποδοτικά (όπως φαίνεται μέχρι τώρα) εκεί ο Μάνταλος, και εφόσον υπάρχει και ο Βέρνε αλλά και ο Αλμπάνης, θεωρώ ότι αν παίρναμε παίκτη, θα ήταν η τέταρτη προτεραιτότητα, πίσω από το εξάρι, το σέντερ μπακ και τον επιθετικό. Επίσης, πιστεύω ότι ο Βέρντε θα δείξει καλύτερα στοιχεία στο μέλλον.

Υ.Γ. Π.Α.Ο.Κ. και Ολυμπιακός έχουν πολύ αθλητικές ομάδες, καθώς και πολύ καλά στημένα. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτό είναι τεράστιο μειονέκτημα για εμάς, καθώς το ποδόσφαιρο πλέον βασίζεται και στα αθλητικά προσόντα των παικτών, πολύ περισσότερο απ' ό,τι παλαιότερα. Χρειαζόμαστε πολλή δουλειά στα στημένα, και ελπίζω ο Καρντόσο να μπορέσει να μας βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα, γιατί όπως είδαμε όλοι, ο Ολυμπιακός έχει περάσει δύο προκριματικούς μόνο με τα στημένα του.

Εφόσον η ομάδα καταφέρει να ξαναγίνει πραγματική οικογένεια, εφόσον ο Καρντόσο βάλει νερό στο κρασί του και προωθήσει τις αλλαγές που θέλει με πιο ομαλό τρόπο, και εφόσον η Π.Α.Ε. κάνει τις κινήσεις που πρέπει, πιστεύω ακόμα και τώρα ότι η ομάδα μπορεί να πάρει φέτος το πρωτάθλημα.

Καλή μας τύχη την Πέμπτη!

Ασχετο αλλα διαβαστε το σεντονι ανεκδοτο του σπυροπουλου στο πορτοκαλι και γελαστε ελευθερα!Ανεκαθεν υποστηριζα οτι αυτος ο ανθρωπος λεει απλως μπουρδολογιες και φυσικα με δικαιωνει παντα!Με ενα ημιχρονο λοιπον μας εχουν ολοι για τα πλει αουτ!Ο διασυρμος που θα τους κανει η ομαδα μας δε θα εχει προηγουμενο!

Επίσης να προσθέσω ότι μου φαίνεται πως ο Τσιγκρινσκι έχει ενεργό ρόλο στην ψυχολογία όλων των συμπαικτών του όντας ο μεγαλύτερος και ο πιο έμπειρος ποδοσφαιριστής. Έχει μια επιρροή σαν άνθρωπος εμένα αυτο μου βγάζει!

Δυο παρορμητικές σκέψεις στα γρήγορα : πρώτη, αν οι παίκτες αντί φανέλας φορούσαν χιτώνες, θα λέγαμε ο Ιησούς με τους μαθητές Του. Δεν είναι μόνο η φυσιογνωμία , αλλά εκείνο το γαλήνιο χαμόγελο, που μεμιάς σφουγγίζει τα δάκρυα και τα προβλήματα του κόσμου. Κρίμα που αυτόν τον παίκτη δεν τον χαρήκαμε νεότερο. Δεύτερη και λίγο μελαγχολική : όταν χάνονται τα αποδυτήρια, δυστυχώς δεν ξανακερδίζονται . Έρρωσθε....

Το κλίμα δείχνει καλό ειδικά ο Μάρκο γελά για νά δούμε και στο γήπεδο...