Σάκοτα στο aek365: Έτσι, θα χτυπήσουμε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό

Συνέντευξη στους Κώστα Κετσετζόγλου, Λουκά Μαστροδήμο
 
Οι συνεντεύξεις, μεταξύ άλλων, συνήθως, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Σε αυτές που γίνονται για να... γίνουν και ξεχειλίζουν από «κλισέ» και σε αυτές που ο άνθρωπος που μιλά είναι αποφασισμένος να καταθέσει και αναλύσει τη δική του αλήθεια, το όραμά του. Ο Ντράγκαν Σάκοτα μπορεί να μην είναι ο πλέον «επικοινωνιακός» τύπος, ωστόσο οι συζητήσεις μαζί του είναι απολαυστικές. Δεν είναι τυχαίο πως η κουβέντα ξεπέρασε τις 2,5 ώρες, αν και ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για μισή ώρα. Μία και πλέον καταγράφηκε -on the record- και η απομαγνητοφώνηση ξεπέρασε κατά πολύ τις 4000 λέξεις.
Μας υποδέχθηκε στο γραφείο του, στο ΟΑΚΑ, πριν μια εβδομάδα, εν μέσω δύο προπονήσεων της ομάδας, και μάς εξήγησε τα πώς και τα γιατί της επιστροφής του. Μίλησε για το πλάνο της ΑΕΚ, τους στόχους του, τις ανησυχίες του για το πού οδεύει το ευρωπαϊκό μπάσκετ, τις μεταγραφές, τον Μανωλόπουλο, τον Ζντοβτς και, φυσικά, τον Ντούσαν. Ακολουθεί το πρώτο από τα τρία μέρη της συνέντευξης...
 
-Δύο χρόνια μετά, επιστρέφετε στους πάγκους...
«Είχα άλλο πόστο στην ομάδα (σ.σ. τεχνικός διευθυντής των Ακαδημιών) και μου αρέσει που μαζεύουμε παιδιά. Κάποια στιγμή, όταν τα παιδιά αυτά θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, όλοι θα καταλάβουν πως η δουλειά αυτή ήταν πολύ σημαντική. Δεν είχα ιδιαίτερες σκέψεις (σ.σ. επιστροφής) την εποχή του Ζντοβτς, ο οποίος δεν ήθελε συνεργασία μαζί μου και ήταν λογικό να ζητήσω να είμαι κάπου αλλού».
 
-Πώς έγιναν τα πράγματα;
«Ήμουν υπέρ της απόφασης να αναλάβει προπονητής ο Σωτήρης (σ.σ. Μανωλόπουλος), έστω και αν δεν αποφασίζω, και, πραγματικά, ήθελα να πετύχει. Υπάρχουν πολλοί λόγοι στη ζωή μας, όταν κάτι δεν πάει καλά. Δεν φταίμε αποκλειστικά εμείς οι προπονητές. Πιστεύω πως ο Σωτήρης είχε πολλά προσωπικά θέματα που δεν τον βοήθησαν να παραμείνει ήρεμος, όπως θα ήθελε. Από την πλευρά του προέδρου και της διοίκησης, βρήκα λογική τη λύση Μανωλόπουλου. Ξέραμε καλά ποιος είναι, ταίριαζε με την ομάδα και την φιλοσοφία της. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν όπως περιμέναμε αλλά ο Σωτήρης είναι ένας καλός προπονητής και αυτό δεν αλλάζει. Είχε συζητηθεί και νωρίτερα θέμα αλλαγής αλλά η γνώμη μου ήταν να περιμένουμε. 
Πάντα εμείς οι προπονητές πιστεύουμε πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Το ίδιο πίστευα και την τελευταία φορά που τελικά οδήγησε στο να φύγει ο Σωτήρης. 
Είδα πως επέμεναν. Δεν ήταν εύκολη απόφαση καθόλου για μένα. Ομως όταν σου ζητάει κάτι η ΑΕΚ και ο Αγγελόπουλος, δεν μπορείς να αρνηθείς. 
Αν το βλέπεις έτσι, είναι εύκολο. Απλά, προσπαθούμε. Ό,τι έγινε  πριν δύο χρόνια, δεν θέλω να το συζητήσω. Μιλάω για την ΑΕΚ που έφτασε πριν τρία χρόνια από το πουθενά και μας ζητούσαν σε κάποια σημεία παραπάνω απ’όσα μπορούσαμε. Εγώ, δεν είχα ολοκληρώσει το έργο. Είχαμε κάποιες αστοχίες στον μεταγραφικό σχεδιασμό (σ.σ. της σεζόν 2015-16), οι οποίες εννοείται πως διορθώνονταν εύκολα, όμως, με την πίεση που υπήρχε, καταλάβα πως ήταν καλύτερα να μην είμαι στην ομάδα (σ.σ. ως προπονητής). Ήμουν σίγουρος πως στην πορεία θα είχα διορθώσει τα πράγματα, όπως ήθελα και μπορούσα. Τώρα, είμαστε εδώ, ζωντανοί σε όλους τους στόχους και προσπαθούμε για το καλύτερο. Θα φανεί αν είμαστε ικανοί να πάμε καλά σε τρεις διοργανώσεις. Εννοείται πως ήθελα να υπάρχει ένα πιο ισορροπημένο σχέδιο στην ομάδα για τους παίκτες. Είναι ολοφάνερο πως θέλουμε καλύτερο σουτ από την περιφέρεια. Έχουμε και σε κάποια σημεία περισσότερους παίκτες που παίζουν την ίδια θέση (σ.σ. στο «5»). Μας λείπει η ισορροπία για να γίνουμε ακόμη πιο καλοί».
 
-Ο πρόεδρος τι σας ζήτησε και ποιο χρονικό όριο μπήκε; Ως το καλοκαίρι;
«Αρχικά, έδειξε εμπιστοσύνη πως μπορώ να βοηθήσω την ομάδα να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει άμεσα. Είχαμε να παίξουμε άμεσα με αντιπάλους που, θεωρητικά, οι ελπίδες δεν ήταν υπέρ μας. Δεύτερον, μου είπε πράγματα, που θα μείνουν μεταξύ μας, και με ικανοποίησαν».
 
-Ως προς τη βελτίωση του ρόστερ, υπάρχουν αρκετές δυσκολίες στην αγορά. Πότε περιμένετε να υπάρξουν και αποτελέσματα;
«Πιστεύω πως και ο Σωτήρης, το καλοκαίρι, που προσπάθησε το καλύτερο για την ομάδα, δεν έφερε τις πρώτες επιλογές του. Είμαι σίγουρος πως το ξέρετε, καλύτερα από εμένα. Και εμείς, πριν δύο χρόνια, όταν πήγαμε να διορθώσουμε κάποια πράγματα, σε σχέση με την πρώτη σεζόν, βρεθήκαμε, ξαφνικά, στις τρίτες επιλογές μας. Ήθελα τους Ουίλμπεκιν, Πάνγκος και Μπιρτς. Το ίδιο έγινε και με τον Σωτήρη, φέτος, όπως μαθαίνω. Δεν είναι εύκολο να βρεις παίκτη, σε αυτό το σημείο. Υπάρχουν τόσα παιχνίδια, τόσα πρωταθλήματα και έχουν ανοίξει και άλλες αγορές, όχι τόσο ποιοτικές, όπως η Κορέα και η Ιαπωνία, όπου πηγαίνουν παίκτες για να πάρουν μεγάλα συμβόλαια, “περπατάνε” εκεί και χάνεται εδώ η ποιότητα του πρωταθλήματος. Δεν υπάρχουν καλοί παίκτες, έτσι είναι η κατάσταση και προσπαθούμε. Μιλάμε, συνεχώς, κάθε ημέρα. Έχουμε κάτι στο μυαλό μας και ελπίζω να μας βγουν οι πρώτες επιλογές που θέλουμε. Ο Σιλμπ ήταν μια σκέψη πριν αναλάβω, μπορούσε να παίξει αρκετές θέσεις, αλλά δεν τον άφηνε η ομάδα του και έληξε και η διορία για το buy out που υπήρχε για ομάδες της Ευρωλίγκας. Υπάρχουν περιπτώσεις που βλέπουμε, όμως θέλουμε παίκτη που, πραγματικά, να μας λείπει...».
 
-Προτιμάτε να έχει ευρωπαϊκή εμπειρία;
«Πάντα, βοηθά να έχει εμπειρία από την Ευρώπη. Χρειάζεται να έχει καλό σουτ και καλή πάσα, που μας λείπουν, για να ανοίξουμε το παιχνίδι και να αξιοποιήσουμε και άλλα παιδιά, που τώρα πνίγονται, γιατί μας κλείνουν, και δεν φοβούνται τα σουτ μας».
 
-Μιλάμε για «3», που μπορεί να παίξει και στο «4»;
«Μας λείπουν δύο παίκτες. Ο Σιλμπ, που αναφέραμε πριν, καλύπτει μέχρι και τρεις θέσεις. Τώρα δύσκολα να βρεις κάτι τέτοιο. Με δύο παίκτες θα ήταν τέλεια. Θέλουμε και έναν παίκτη που να μπορεί να βοηθήσει οργανωτικά. Ισως πάρουμε πρώτα ένα “δυάρι” που να παίζει και στο “1” αλλά κυρίως να έχει σουτ». 
 
-Έχετε αναφέρει πως, όπως διαμορφώθηκε ο χάρτης του ευρωπαϊκού μπάσκετ, οι μεταπτώσεις των ομάδων, από αγώνα σε αγώνα, είναι φυσιολογικές για όλους. Θέλετε να το αναλύσετε;
«Μου έκανε εντύπωση πως μετά τον αγώνα με τη Βενέτσια, αφού μίλησα στη συνέντευξη Τύπου, στα αγγλικά, δεν μου έγιναν ερωτήσεις. Όταν κατέβηκα κάτω, οι δημοσιογράφοι με ρωτούσαν: “τι έγινε με τον ΠΑΟΚ;”. Κι εγώ, ρωτάω: είναι δυνατόν, εσείς οι δημοσιογράφοι, να μην το ξέρετε; Αν δεν το ξέρει ο απλός ο κόσμος, που θέλει να κερδίζει, το καταλαβαίνω.
Αλλά ένας δημοσιογράφος που παρακολουθεί πολλά πρωταθλήματα, και όχι μόνο την ΑΕΚ, πρέπει να ξέρει τι γίνεται. Είναι ολοφάνερο! Το σώμα δεν μπορεί να αντέξει τόσα παιχνίδια μαζεμένα (σ.σ. στην ίδια ένταση). Ειδικά στην Ελλάδα, που υπάρχει μεγάλη πίεση, κανείς δεν θα σου πει: “ok, καλή προσπάθεια”. Κορυφαίες ομάδες έχουν αυτό το πρόβλημα. Δείτε τον Ολυμπιακό. Το παλεύει και μπράβο τους. Πόσους τραυματισμούς έχει…».
 
-Ακόμη και αυτοί έκαναν αρκετές ήττες εκτός προγράμματος...
«Πλέον, δεν μπορείς να προγραμματίζεις τίποτα. Η ουσία της δουλειάς είναι στη διάρκεια του δεκάλεπτου να μην έχεις μεταπτώσεις. Προγραμματίζεις πρώτα για έναν μήνα και μετά συζητάμε για έναν χρόνο... Για να μπορέσεις να το κάνεις πρέπει να έχεις πολλούς και καλούς παίκτες, δηλαδή μεγάλο μπάτζετ. Πρέπει να είναι σχεδόν τρεις παίκτες σε κάθε θέση και να μοιράζεις τον χρόνο γνωρίζοντας. Να έχεις γυμναστή που δεν θα χαλάσει την υγεία τους. Είμαστε υπεύθυνοι και για την υγεία των παικτών. Δεν είναι μόνο να τους πίεζουμε, να τους φορτώνουμε. Πρέπει να αντέξουν τους τραυματισμούς. Και ρωτάω: τι έχουμε από αυτά; Πρέπει να είσαι ικανός και αρμόδιος για αυτήν τη δουλειά. Πόσοι προπονητές μπήκαν από τα... παπούτσια απευθείας; Ο Πριτζιόνι σταμάτησε και την επόμενη ημέρα πήρε μια από τις καλύτερες δουλειές (σ.σ. στη Μπασκόνια). Και τι έκανε; Το πλήρωσε (σ.σ. παραίτηθηκε τον Οκτώβριο, δηλώνοντας μη ικανός να κάνει καλύτερους τους παίκτες του). Παίζουν πολλά ρόλο. Χρειάζεται μια διοίκηση που θα προσέχει να είναι όλα άψογα. Αυτό το έχουν 5-10 ομάδες. Τι γίνεται όμως με τις υπόλοιπες χίλιες, που πάιζουν τον ίδιο αριθμό αγώνων; Είναι ένα σοβαρό θέμα και ελπίζω πως κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν τα μπάτζετ και θα υπάρχουν περισσότερες καλές λύσεις. Τώρα, αυτοί που έχουν ποιότητα πάνε στην Ευρωλίγκα και μετά ΝΒΑ. Μεγάλη η δυσκολία. Κάθε παίκτης έχει ρήτρα αποδέσμευσης για την Ευρωλίγκα. Δεν μας βοηθά αυτή η κόντρα με τη FIBA και την Ευρωλίγκα. Είναι πολλά θέματα προς συζήτηση...».
 
-Το πλάνο σας για τη φετινή σεζόν ποιο είναι; Θα πάρουν ευκαιρίες και άλλοι παίκτες και οι νεαρότεροι;
«Είμαι υπέρ των νέων. Αλλά, αν δεν υπάρχει σχεδιασμός, μπορεί να χαθούν τα παιδιά. Θεωρώ πως ορισμένα ταλέντα, που φέραμε πριν δύο χρόνια, ήδη έχουν πάθει ζημιά. Και από έλλειψη ατομικής δουλειάς και προγραμματισμού του πώς θα μπουν μέσα στην ομάδα. Δεν είναι εύκολο να μπουν όλοι. Πρέπει να πάρεις μια απόφαση. Κάποιος να έχει την ευκαιρία φέτος και, σταδιάκα, όπως ανεβαίνει ομάδα. Πρέπει να γίνει προσεκτικά. Να μη χαθεί το αποτέλεσμα και ο παίκτης να βελτιώνεται, ώστε να τον έχεις πιο έτοιμο για του χρόνου. Εννοείται πως σε κάποιες χώρες, όπως αυτές της πρώην Γιουγκοσλαβίας ή την Λιθουανία, είναι πιο εύκολο, γιατί υπάρχουν περισσότερα ταλέντα και η εξέλιξη είναι πιο γρήγορη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν ήμουν προπονητής στη Τσιμπόνα και έβλεπα στα παιχνίδια των Εφήβων τον Βέλικο Μρσιτς, που έπαιζε καλά στην αρχή της σεζόν και στο τελευταίο παιχνίδι αυτής της χρονιάς ήταν βασικός κόντρα στην ΠΟΠ 84! Τόσο ανέβηκε... Σε κάποια διακοπή της σεζόν, όταν ήμασταν με τον Ίβκοβιτς στην Εθνική για την Αργεντινή (σ.σ. Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1990), τον είχαμε βάλει μέσα στην ομάδα».
 
-Στην ΑΕΚ είχε γίνει κάτι αντίστοιχο μόνο με τον Ζήση...
«Ο Ζήσης, όταν ήρθα (σ.σ. 2001), είχε υπερκόπωση από το Πανευρωπαϊκό στη Λετονία. Ξεκίνησε από τη 2η - 3η αγωνιστική και μέχρι τον 5ο τελικό ήταν πάντα στην 1η πεντάδα. Δηλαδή και ο νέος, που όταν έχει ταλέντο το αναγνωρίζεις, πρέπει να δώσει και ο ίδιος το σήμα πως είναι έτοιμος. Οπότε και ο Άτιτς και ο μικρός (σ.σ. Μωραΐτης) να μου δείξουν στην προπόνηση πως είναι έτοιμοι... Και, πάντα, λέμε: αξίζεις 10 λεπτά, θα σου δώσω 15, αν πραγματικά ανεβαίνεις και αξίζεις να παίζεις στο υψηλό επίπεδο και προσφέρεις άμεσα. Θα έχω υπομονή και για του χρόνου έχουν γίνει συζητήσεις. Δεν έχει σημασία αν θα είμαι προπονητής ή όχι, υπάρχει προγραμματισμός για ορισμένα παιδιά να είναι στο παιχνίδι. Ανάλογα και με το στόχο που θα βάλει η ομάδα, θέλουμε μερικά παιδιά να φτάσουν σύντομα σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο».
 
-Το να «βγουν» αυτά τα παιδιά είναι μονόδρομος για την ΑΕΚ;
«Αν βάλεις 20 εκατομύρια μπάτζετ για να κυνηγάς στόχους, ποιος σου λέει πως θα είσαι πρώτος ή δεύτερος στην Ελλάδα; Κανένας! Γιατί έχουμε απέναντι δύο από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, που έχουν τύχη να είναι στους «4» της Ευρωλίγκας. Για μένα το πιο σωστό είναι να μη χτυπάμε τα μεγάλα μπάτζετ, αλλά να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε μια γενιά, η οποία θα πρωταγωνιστεί σύντομα και θα συμπληρώνεται από τους ξένους. Κάτι που έχει κάνει ο Ολυμπιακός. Κάτι που είχε κάνει παλιά και ο Παναθηναϊκός. Επειδή είχε τον Διαμαντίδη και, αρχικά, και τον Σπανούλη. Ο Σπανούλης μετά έκανε το ίδιο, ήταν πρωταγωνιστής στον Ολυμπιακό, που χτιζόταν με Έλληνες γύρω του και... καλούτσικους, καλούς ξένους. Πρέπει να φτάσουμε να μην εξαρτάται μια ομάδα από έναν ξένο».
 
-Αλλά θα έχει τους κατάλληλους ξένους...
«Θέλει καλή μελέτη όταν διαλέγεις τους ξένους, γιατί οι καλοί ξένοι έχουν άλλες φιλοδοξίες και εμείς δεν είμαστε στην Ευρωλίγκα. Πολλοί αναρωτιούνται για το μπάτζετ της Ζαλγκίρις, για παράδειγμα. Δεν είναι πραγματικό! Το μπάτζετ είναι όσο μπορείς να πουλήσεις αυτούς τους παίκτες. Εσύ μπορείς να τους πλήρωσες... όσο θέλεις. Όταν όμως πρέπει να φύγουν στο τέλος και κάνουν νέα συμβόλαια, τόσο είναι το πραγματικό μπάτζετ. Και ο Ερυθρός Αστέρας δεν έχει πολύ μεγάλο μπάτζετ, αλλά είναι στην Ευρωλίγκα. Ο Πέρο Άντιτς είχε συμβόλαιο 1.3 εκατομύρια στην Φενέρ. Η Φενέρ του δίνει 1 και ζητά 300 χιλιάδες αλλού. Ο Ερυθρός Αστέρας του δίνει 150 χιλιάδες και γλιτώνει, ουσιαστικά, 1.150... Μα δεν είναι δουλειά αυτή. Τι είναι μπάτζετ; Και αν πουλάς τον Γκούντουριτς ή τον Κάλινιτς για 1 εκατομύριο... Δεν είναι, λοιπόν, τα 50 ή τα 100 χιλιάδες ευρώ που παίρνει ο καθένας, αλλά πόσο αξίζουν. Αυτά τα περιθώρια δεν τα έχουμε ακόμη. Αυτό θέλουμε να φτιάξουμε και εμείς».
 
Είναι ενδιαφέρον το πλάνο του Αστέρα. Και μεγάλη η στήριξη από τον κόσμο του...
«Κοιτάξτε: όλοι εμείς εδώ θέλουμε να βγει το “δέντρο”. Εκεί είναι... δάσος. Εδώ είναι λίγα τα δέντρα (σ.σ. ταλέντα). Πρέπει να φυλάμε το δέντρο πολύ προσεκτικά. Εκεί δεν χρειάζεται. Μόνο αν βρέξει, δύο-τρεις φορές, βγήκε δάσος. Απίστευτο! Σηκώνεις μια πέτρα, να ο παίκτης. Αυτήν την πολυτέλεια δεν την έχουμε και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στα παιδιά που φέρνουμε. Έχουμε μαζέψει πολύ καλό υλικό στις Υποδομές».
 
-Και όχι μόνο τα ονομάτα που γνωρίζουν οι περισσότεροι, όπως ο Ρογκαβόπουλος...
«Υπάρχουν πολλά παιδιά. Ο Σπύρογλου, ο Πράπας, ο Ζαρκαδούλας, ο Ματσούκης, ο Χατζηδάκης και έχουμε κλείσει και πολλά παιδιά ακόμη για το μέλλον».
 
-Σε πόσο καιρό εκτιμάτε πως η ομάδα θα μπορέι να έχει τους 6-8 Έλληνες που θέλει;
«Η οργάνωση στην ομάδα είναι καλύτερη και καλύτερη και αυτό φαίνεται. Αυτό που δεν μου άρεσε είναι η οργάνωση με τα νέα παιδιά (σ.σ. σε σχέση με την ένταξη τους στην πρώτη ομάδα). Και, παλιά στην ΑΕΚ, και πολλές άλλες ομάδες μάζευαν παιδιά και χάνονταν, γιατί δεν υπήρχε σωστός προγραμματισμός. Όμως όταν πέτυχε μια γενιά και μπήκε στην ομάδα, τότε έκανε την ιστορία. Κάτι παρόμοιο θέλω να κάνω και το λέω από τη μέρα που ήρθα. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τις χρήσεις των Κλειστών, εδώ, στην Αθήνα. Πιστεύω πως σε όλη την Ελλάδα είναι το ίδιο. Βλέπουμε τα Ολυμπιακά έργα να καταρρέουν. Δεν μπορούμε να βρούμε ώρες για τις Ακαδημίες, ώρες για ατομική  δουλειά. Αυτά μας εμποδίζουν πολύ να κάνουμε πιο σωστή δουλειά. Ποτέ κανένας δεν θα βρει πόση ζημιά έπαθε ένα παιδί από 15 μέχρι 18 ετών, που δεν έκανε σωστά το δρόμο του. Το πότε θα φτάσουν τα παιδιά είναι κάτι άγνωστο για μένα. Ελπίζω κάποια να έχουν πιο γρήγορη εξέλιξη. Αν θυμάστε, η ΑΕΚ είχε φέρει πολλά παιδιά, αλλά από το πουθενά εμφανίστηκε ένας Ντικούδης και έκανε “μπαμ”. Θέλω να πω ότι και εμείς ελπίζουμε πως ένα ταλέντο θα ξεχωρίσει και θα μας ανεβάσει ένα επίπεδο, όπως έχει γίνει και πάλι στην Ελλάδα με τον Στογιάκοβιτς και τον ΠΑΟΚ. Θυμάμαι και τον Μάρκο Γιάριτς στο Περιστέρι και πολλά παιδιά που έκαναν καλύτερες τις ομάδες τους. Βλέπουμε, λοιπόν, όλα τα παιχνίδια, τα πρωταθλήματα των Εφήβων σε όλες τις χώρες, γιατί στην Ελλάδα τα ξέρουμε όλα, παρακολουθούμε το NCAA, συζητάμε με ειδικούς. Εννοείται πως και οι άλλοι μεγάλοι προσπαθούν να φέρουν παιδιά, δεν είναι εύκολο. Είμαστε ευχαριστημένοι με τις μεταγραφές που κάναμε φέτος. Θέλω να οργανώσουμε ακόμη καλύτερα το δίκτυο σκάουτινγκ και να λειτουργεί άψογα, ώστε να έρθει κάποια στιγμή κάποιο παιδί που δεν θα τραβήξει μόνο το αποτέλεσμα, αλλά και τον κόσμο με το ταλέντο του και να γεμίσει τις κερκίδες».
 
-Από τα παιδιά που υπάρχουν στην ομάδα, βλέπετε κάποια τέτοια περίπτωση;
«Έχουμε υψηλού επιπέδου ταλέντα σε ηλικίες 14-15-16 ετών. Για την εξέλιξή τους χρειάζονται δύο πράγματα: δουλειά και χαρακτήρας. Από δυο ταλέντα που ανεβαίνουν ξεχωρίζει αυτός που έχει τον χαρακτήρα. Μπορεί κάποιος με μικρότερο ταλέντο να ξεπεράσει τον άλλον, αν έχει τον χαρακτήρα».