Η ΑΕΚ επιβεβαίωσε ότι η ψυχραιμία είναι η μεγαλύτερη αρετή...

Η ΑΕΚ έζησε την ευρωπαϊκή της επιστροφή σε ομίλους... ως ΑΕΚ. Με μια μεγάλη νίκη εκτός έδρας, που με το «καλημέρα» τη βάζει σε ρόλο οδηγού για την πρόκριση. Δίνοντας συνέχεια σε μια σειρά καλών εμφανίσεων που έχουν εκτοξεύσει τον ενθουσιασμό και έχουν γεμίσει με πίστη την ίδια την ομάδα και το περιβάλλον της. Κάτι που ίσως αποτελεί και την σημαντικότερη επιτυχία της μέσα σε αυτόν τον ενάμιση μήνα.

Στο διάστημα που μεσολάβησε, δηλαδή, από τα δύο παιχνίδια με την ΤΣΣΚΑ μέχρι τη χθεσινή νίκη. Μια περίοδο στην οποία η ΑΕΚ πέρασε μια πολύ δύσκολη δοκιμασία, καθώς κινδύνευσε να γκρεμιστούν όλα... από το πουθενά. Μετά από δύο επίσημα ματς ο πολύ καλός και έγκαιρος προγραμματισμός της «μηδενίστηκε», ο προπονητής της βρέθηκε υπό αμφισβήτηση και στα πλαίσια της γενικότερης υπερβολής υπήρξαν απόψεις του στιλ ότι «δεν πας πουθενά με τους κομμένους του... Λεβαδειακού της Ισπανίας».

Το κορυφαίο, που μου έχει μείνει, είναι ένα μήνυμα που διάβασα από οπαδό της ΑΕΚ εκείνη την περίοδο ότι: «Ο Παναθηναϊκός παίρνει τον Πούκι και εμείς έχουμε μείνει με τον Λιβάγια»! Δεν το αναφέρω με αρνητική χροιά για τον Πούκι, ούτε φυσικά ως μομφή για τον Παναθηναϊκό (που έτσι κι αλλιώς βρίσκεται σε μια περίοδο που απαιτεί τον σεβασμό όλων), αλλά για να καταδειχθεί η υπερβολή. Πριν καν έρθει ένας παίκτης σε μια αντίπαλη ομάδα, ο φίλος είχε... κάψει έναν παίκτη της δικής του σε δύο ματς και είχε αναδείξει τον άλλο σε σκάλες ανώτερο. Σαν να λέει «πήραν οι άλλοι τον Σουάρες και εμείς μένουμε με... Κρισάντους».

Διαβάστε εδώ την συνέχεια