Argentina... οε οε οε

Στο 86’ του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, ο Σέρχιο Αραούχο περνάει εκτός αγωνιστικού χώρου. Είναι η στιγμή που όλο το γήπεδο σηκώνεται στο πόδι και με ένα δυνατό χειροκρότημα  και με μία φωνή, αποθεώνει τον Αργεντινό. «Αραούχο οε οε οε». Πέρασαν 6 περίπου χρόνια που ένα ανάλογο standing ovation είχε λάβει χώρα στο ΟΑΚΑ και σε άλλα γήπεδα της Ελλάδας, για κάποιον ξένο ποδοσφαιριστή. Για την ακρίβεια, για δύο ξένους ποδοσφαιριστές. Ποια η ομοιότητα; Ήταν και αυτοί συμπατριώτες του «Τσίνο». «Νάτσο Σκόκο οε οε οε», «Ισμαελ Μπλάνκο οε οε οε». Τρεις Αργεντινοί. Τρεις ποδοσφαιριστές, που ανεξάρτητα με το πόσα προσέφεραν συνολικά στην θητεία τους με την κιτρινόμαυρη φανέλα, δεν χρειάστηκαν περισσότερο από έναν μήνα, για να αναγνωριστεί η αξία τους, από το πλέον απαιτητικό κοινό, όπως είναι ο κόσμος της ΑΕΚ. Ο «Ζορό» και ο «υδραυλικός» λατρεύτηκαν (και λατρεύονται) όσοι λίγοι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τον δικέφαλο στο στήθος. Όσο ελάχιστοι ξένοι που αγωνίστηκαν με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Προσέφεραν όμως και πολλά. Ο Σέρχιο Αραούχο ακόμα δεν έχει προλάβει να δώσει όσα μπορεί. Ευχή όλων να παραμείνει εδώ όσα χρόνια έμειναν και οι συμπατριώτες του και να μπει και αυτός στο πάνθεον της ιστορίας. Βεβαίως, οι τρεις παραπάνω είναι οι παίκτες που έκαναν το μεγαλύτερο γκελ στον κόσμο, αλλά δεν είναι και οι μοναδική από την χώρα του τάνγκο που προσέφεραν πάρα πολλά στην ΑΕΚ. Η συγκεκριμένη αγορά από τη Λατινική Αμερική, ήταν ανέκαθεν ένας από τους «αγαπημένους» προορισμούς αναζήτησης ποδοσφαιριστών για την Ένωση. Συγκεκριμένα. Ο «Τσίνο» έγινε ο 22^ος που ντύθηκε στα κιτρινόμαυρα. Και οι περισσότεροι εξ αυτών, άφησαν μόνο θετικές αναμνήσεις.

Άφησαν τη… στάμπα τους

Πριν τους Αραούχο, Σκόκο και Μπλάνκο, ένας ακόμα Αργεντινός είχε λατρευτεί από τον κόσμο της ΑΕΚ. Ένα… αλάνι, με μακρύ μαλλί, που όπως αποδείχθηκε, η μπάλα ήταν το χόμπι του. Και ως χόμπι, γούσταρε να το κάνει καλά. Ο Φερνάντο Νάβας ήταν ο πρώτος Αργεντινός που αποθεώθηκε από τους Ενωσίτες οπαδούς και ο μοναδικός που γνώρισε αυτή την αποθέωση στο «Νίκος Γκούμας». Μετά από δύο χρόνια έφυγε από την ΑΕΚ, αλλά η… στάμπα του παραμένει ακόμα. Τόσο για τις εμφανίσεις του απέναντι στην «μεγάλη» Λεβερκούζεν, όσο και για την… επική χειρονομία του, δείχνοντας το… σκορ του ημιχρόνου με τον Ολυμπιακό. Το ίδιο καλοκαίρι ήρθε μαζί του και ο Εμάνουελ Ρουίς. Δεν είχε τη λάμψη του συμπατριώτη του, ούτε αγαπήθηκε το ίδιο. Στη μία χρονιά που αγωνίστηκε στην ΑΕΚ, με 39 συμμετοχές και 7 γκολ, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι προσέφερε τα μέγιστα.

Για μία σεζόν έμειναν στην ΑΕΚ και οι Αρουαμπαρένα και Πελετιέρι. Αμφότεροι έφυγαν έναν χρόνο αργότερα, έχοντας προσφέρει τα μέγιστα. Μπορεί να ακούστηκαν διάφορα για τα συμβόλαια τους, αλλά η προσφορά τους και η αξία τους, ήταν αδιαμφισβήτητη. Για 3 χρόνια έμεινε στην ΑΕΚ ο Σεμπάστιαν Σάχα. Αποχώρησε και αυτός στο μεγάλο… κύμα φυγής των Αργεντινών, το καλοκαίρι του 2011 και έχοντας κατακτήσει ένα κύπελλο. Αναμφίβολα από τους καλύτερους γκολκίπερ που κάθισαν κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, παρ’ ότι η απόδοσή του είχε αρκετές μεταπτώσεις που πολλές φορές κόστισαν στην ομάδα. Τέλος, στη λίστα με τους ποδοσφαιριστές που δυστυχώς (λόγω οικονομικών θεμάτων) μας άφησαν νωρίς, ήταν ένας άλλος Αραούχο. Ο Κάρλος. Με τον κόσμο της ΑΕΚ να αναπολεί τον Βασίλη Μπορμπόκη, μέχρι και το 2009, ο Αργεντινός ντύθηκε στα κιτρινόμαυρα και αμέσως έδειξε ότι ήταν από τα πληρέστερα δεξιά μπακ που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα.

Κράτησαν θετικό πρόσημο

Τέσσερις ακόμα ποδοσφαιριστές από την Αργεντινή φόρεσαν όλα αυτά τα χρόνια την κιτρινόμαυρη φανέλα. Όλοι για μία ή μισή σεζόν. Για όλους, οι προσδοκίες ήταν πολύ μεγαλύτερες και κανείς εξ αυτών δεν έπιασε τα στάνταρ που θα μπορούσε. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ωστόσο, το πρόσημο που έμεινε στο τέλος, ήταν θετικό. Ο λόγος για τους Μάρτιν Παουτάσο, Κριστιάν Νασούτι, Ντιέγκο Μπουονανότε και Μπρούνο Ζουκουλίνι, με τον τελευταίο να έρχεται δανεικός για 6 μήνες από την Μάντσεστερ Σίτι και ένας σοβαρός τραυματισμός τον άφησε εκτός για μεγάλο διάστημα, μη μπορώντας να προσφέρει πολλά. Πρόλαβε όμως να δείξει την αξία του.

Η «black list» των Αργεντινών

Την περίοδο 1972/73 ήταν η πρώτη «φουρνιά» Αργεντινών που φόρεσε ποτέ την κιτρινόμαυρη φανέλα. Οι Βισέντε Ροντόλφο και Ούγκο Οράσιο, έκαναν την αρχή, όμως η συνέχεια έγινε αρκετά χρόνια αργότερα, αφού ο επόμενος Αργεντινός ήρθε στην Ελλάδα για την ΑΕΚ, το καλοκαίρι του 1999. Με μόλις μία συμμετοχή στο ενεργητικό του, κρίθηκε από τις πλέον αποτυχημένες μεταγραφές στην ιστορία της Ένωσης. Την επόμενη σεζόν δύο ακόμα Αργεντινοί ήρθαν και δεν… ακούμπησαν. Ερνάν Μεντίνα και Λουίς Κάλβο δεν είχαν την ίδια τύχη με τους άλλους δύο που ήρθαν την ίδια σεζόν (Νάβας και Ρουίς). Ο πρώτος κατέγραψε 2 συμμετοχές, ο δεύτερος 9, παρ’ ότι κατάφερε να πετύχει και 4 γκολ σε αυτό το διάστημα. Το 2002 ήρθε στην ΑΕΚ και ο Πριέτο, ο οποίος με μόλις 5 συμμετοχές, δεν άφησε τίποτα πίσω του. Τελευταίοι στην «blacklist» των Αργεντινών, οι Φεντερίκο Ασκάρατε και Νίκολας Άρτσε, ο οποίος όμως έκανε μία αξιοπρεπή καριέρα στη συνέχεια.