Λέσκοτ: Το ατύχημα με έκανε πιο αποφασισμένο, ο αδελφός μου με ενέπνευσε

Στην ηλικία των πέντε ετών ο μικρός Τζόλεον επιχείρησε να περάσει τον δρόμο έξω από το σχολείο του. Αυτοκίνητο τον χτύπησε και τον παρέσυρε για δεκάδες μέτρα. Το περιστατικό έγινε μπροστά στα μάτια της μητέρας του που σοκαρισμένη παρακολουθούσε το μικρό της αγόρι να σέρνεται στην άσφαλτο. Με σοβαρότατα τραύματα το κεφάλι ο Τζόλεον έδωσε μάχη για τη ζωή του. Χρειάστηκαν πολλά χειρουργεία, μάχη και μεγάλη υπομονή για να βγει νικητής.

Μιλώντας για το ατύχημα ο Λέσκοτ τονίζει πως τον έκανε πιο αποφασισμένο. "Ήμουν τυχερός. Αρκετός κόσμος έχει ξεπεράσει πράγματα χειρότερα από το δικό μου. Είδα ένα άλλο αγόρι στο νοσοκομείο που ήρθε χωρίς γρατζουνιά αλλά είχε εγκεφαλική αιμορραγία γιατί τον είχε χτυπήσει ο καθρέφτης ενός αυτοκινήτου. Έχω ένα σημάδι αλλά δεν με ανησυχεί τίποτα άλλο. Μου έγινε μια πολύωρη επέμβαση άμεσα και πολλές ακόμα τους επόμενους μήνες αλλά ήμουν μικρός και δεν ήξερα τι ακριβώς συνέβαινε. Ξέρω ότι για κάποια περίοδο οι γονείς μου δεν πίστευαν ότι τα πράγματα θα πήγαιναν τόσο καλά. Ευτυχώς οι γιατροί έκαναν τα μαγικά τους" θυμάται ο Λέσκοτ και συνεχίζει:

"Ήταν πιο δύσκολα για την οικογένεια απ' ότι ήταν για εμένα για να είμαι ειλικρινής γιατί ήμουν μόλις πέντε χρονών και δεν ήξερα τι γινόταν. Ήμουν στο νοσοκομείο αρκετούς μήνες και ήταν δύσκολα για τους γονείς μου και όλη την οικογένεια αλλά νομίζω ότι αυτό ματς βοήθησε να είμαστε τόσο δεμένοι όσοι είμαστε σήμερα. Σίγουρα το ατύχημα μας έκανε να εκτιμήσουμε περισσότερο ο ένας τον άλλο, να εκτιμήσουμε περισσότερο τη ζωή και τους ανθρώπους με προβλήματα. Συνειδητοποίησα ότι είμαι από τους τυχερούς".

Ο Λέσκοτ αποκαλύπτει επίσης ότι ήταν ο αδελφός του που τον ενέπνευσε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο Άαρον έπαιξε επαγγελματικά ως κεντρικός αμυντικός και αποτέλεσε το είδωλο του Τζόλεον. "Το ατύχημα με ένα πιο αποφασισμένο να δώσω ό,τι έχω για να πετύχω όμως ήταν ο αδελφός μου που υπήρξε η μεγαλύτερη μου έμπνευση. Το να τον βλέπω να παίζει με έκανε να θέλω να γίνω επαγγελματίας. Όλοι θαυμάζουμε τα μεγάλα μας αδέλφια και από τη στιγμή που έκανε κάτι που αγαπούσα ήθελα να τον ακολουθήσω. Όταν ήμουν 13 πάντως σταμάτησα για έναν χρόνο το ποδόσφαιρο γιατί έβρισκα τις προπονήσεις και τις απαιτήσεις του επαγγελματισμού πολύ δύσκολες. Ήθελε να χαλαρώσω και να βγαίνω με τους φίλους μου. Αυτό με βοήθησε γιατί με έκανε να καταλάβω πόσο μου λείπει".

Ο Λέσκοτ ξεκίνησε ως μέσος και αποκαλύπτει ότι δεν του άρεσε να παίζει εκεί. "Στην αρχή έπαιζε στο κέντρο και όταν πήγε στη Γουλβς με έβαζαν στο κέντρο κάτι που δεν μου άρεσε. Σε εκείνη την ηλικία ένιωθα ότι το πιο σημαντικό είναι να χαίρεσαι το ποδόσφαιρο και τελικά έπαιζα σε τοπικά ματς το Σαββατοκύριακο. Κάποιες φορές δύο παιχνίδι την ημέρα.  Όταν τέλειωσα το σχολείο συνειδητοποίησα τη πραγματικά θέλω να κάνω στη ζωή μου και αυτή ήταν να παίζω ποδόσφαιρο. Ευτυχώς οι γονείς μου είχαν κρατήσει επαφή με τους προπονητές μου στη Γουλβς και τους είπαν ότι θα χαίρονταν να με πάρουν πίσω αν το ήθελα. Επέστρεψα και τώρα είναι περήφανοι για εμένα και τον αδελφό μου. Μας βλέπουν με τη σειρά κάθε εβδομάδα. Τη μια αυτόν, την άλλη εμένα. Δεν υπάρχει εβδομάδα που να μην μας δουν, είμαστε πολύ κοντά".

Ο Άαρον Λέσκοτ αποκαλύπτει μάλιστα ότι δεν γνώριζε ότι ήταν το είδωλο του μικρού αδελφού του. "Τοδιάβασασεέναάρθρο. Είναιμεγάλητιμή. Είμαι περήφανος για αυτό. Δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να παίξουμε αντίπαλοι" τονίζει.