Χιώτης για όλους και για όλα

Στην Ώρα των Σπορ και τον συνάδελφο Κώστα Πλιάτσικα μίλησε ο Διονύσης Χιώτης. Στα 39 του πλέον αγωνίζεται στα Τρίκαλα και μιλάει για την ΑΕΚ, τον Γιάννη Ανέστη, την πίκρα του, και τις αναμνήσεις από την Ένωση

Η άποψη σου για τη φετινή πορεία της ΑΕΚ. Την περίμενες καλύτερη ή χειρότερη απ΄όσα είχες στο μυαλό σου και φανταζόσουν στο ξεκίνημα της σεζόν;

«Η ΑΕΚ ξεκίνησε επί της ουσίας πρόπερσι. Από το μηδέν. Και κρίνοντας απ΄αυτό, μπορούμε να πούμε πως τα έχει πάει καλά μέχρι τώρα.

Ωστόσο οι προσδοκίες που έδωσε το καλοκαίρι πως θα έρθει στη Super League και θα χτυπήσει πρωτάθλημα, δεν επιβεβαιώθηκαν .

Εγώ όμως είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον. Θεωρώ πως σε ένα δύο χρόνια θα είναι σε θέση να χτυπήσει το πρωτάθλημα».

- Τελικά έκανε καλό στην ΑΕΚ η ολική επανεκκίνηση ή την έφερε πίσω;

«Μόνο καλό έκανε. Φαντάσου πως είναι σαν να σαν να ρίχνεις ένα σπίτι μισογκρεμισμένο και να φτιάχνεις ένα καινούργιο πολυτελέστατο. Η ΑΕΚ δεν είχε μέλλον, με τόσα χρέη, με τόσα οικονομικά προβλήματα. Αν δεν γινόταν αυτό που έγινε, θα ήταν μια ομάδα που θα πάλευε να σωθεί.

Θα ήταν ένας Πανιώνιος, χωρίς να θέλω με αυτό που λέω να μειώσω τον Πανιώνιο. Δεν είναι η ΑΕΚ για επίπεδο να παλεύει να σωθεί. Καλύτερα που έγινε αυτό. Ξεκίνησε από το μηδέν κι έχει πλέον όλες τις βλέψεις να χτυπήσει πρωτάθλημα σε ένα – δύο χρόνια».

- Πόσο μεγάλη σημασία έχει η παρουσία του Δημήτρη Μελισσανίδη, σε μια εποχή που μειώνονται δραματικά οι ισχυροί επενδυτές στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Η ΑΕΚ χρειαζόταν έναν άνθρωπο να βάλει τα λεφτά, την προσωπικότητά του και να χτίσει την ομάδα από την αρχή».

- Ποια είναι η άποψή του έμπειρου Διονύση Χιώτη για τον Γιάννη Ανέστη; Μπορεί να καθιερωθεί στην ΑΕΚ και γιατί όχι μελλοντικά και στην Εθνική ομάδα;

«Η περίπτωση του Ανέστη μου θυμίζει πάρα πολύ τη δική μου. Τη μια αγωνιστική ήρωας, την άλλη ανίκανος. Θυμάμαι πως όταν ξεκίνησα εγώ και πήγαινα καλά, όλοι έκαναν σχόλια του τύπου… “βρήκαμε τερματοφύλακα για τα επόμενα δέκα χρόνια”… “θα κλείσει την καριέρα του εδώ” και πολλά άλλα.

Μόλις ήρθαν κάποια στραβά και κακές στιγμές “που πάμε με τον Χιώτη;”…  “δεν υπάρχει Χιώτης”… “κακός τερματοφύλακας ο Χιώτης “…  “θέλουμε τερματοφύλακα”.

E στην προκειμένη περίπτωση, αλλάξτε τον Χιώτη και βάλτε τον Ανέστη. Είναι ακριβώς το ίδιο. Κάνει το παιδί ένα λάθος, που το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών, πόσω μάλλον όταν ο Ανέστης είχε πολύ καιρό να παίξει και όλοι πέφτουν πάνω του.

Την επόμενη αγωνιστική αποκρούει το πέναλτι και κάνει εντυπωσιακές επεμβάσεις… “ήρωας ο Ανέστης”. Στο επόμενο λάθος πάλι κακός τερματοφύλακας και πάει λέγοντας…

- Τι συμβουλή θα του έδινες με βάση την πολύχρονη θητεία σου στην ΑΕΚ και τη μεγάλη εμπειρία σου;

«Να μην ακούει κανέναν. Κανέναν. Να κοιτάει να δουλεύει, να βελτιώνεται από τα λάθη του και πιστεύω πως από κει και πέρα έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα».

- Υπάρχουν άλλοι τερματοφύλακες από την Super League που σου κάνουν «κλικ»;

«Ο Βελλίδης είναι ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Εντάξει, ο Ρομπέρτο είναι εξαιρετικός. Γενικότερα υπάρχουν καλοί γκολκίπερ κι είναι υψηλό το επίπεδο στη Super League».

- Τι δυναμική δύναται να δώσει στην ΑΕΚ η μελλοντική επιστροφή στο νέο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια;

«Θεωρώ ότι μόνο στη Φιλαδέλφεια η ΑΕΚ θα χτυπήσει με πολλές αξιώσεις το πρωτάθλημα. Οσο δεν θα΄ναι στο σπίτι της, θα είναι δύσκολο να πάρει τα πρωτεία. Σαν να την κυνηγάει, πώς να το πω μια κατάρα. Ότι πρέπει να έρθεις εδώ, στη Νέα Φιλαδέλφεια, για να πάρεις πρωτάθλημα».

- Πώς σου φαίνονται τα πρώτα προπονητικά δείγματα γραφής του Γκουστάβο Πογιέτ;

«Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Γενικά εμείς εδώ στην Ελλάδα, είμαστε προπονητοφάγοι. Δεν έχουμε υπομονή. Με την πρώτη στραβή, να φύγει ο προπονητής. Είναι αμυντικογενής, είναι επιθετικογενής κι όλα τα σχετικά που έχουμε εμείς οι Ελληνες.

Θέλει υπομονή και να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του. Βελτιώθηκε αρκετά η ομάδα επί των ημερών του η ομάδα, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως η ΑΕΚ δεν είχε έναν καλό προπονητή πριν τον Πογιέτ. Ο Δέλλας είναι ένας από τους καλύτερους και πιο εξελίξιμους προπονητές, αλλά δεν υπήρχε υπομονή».

- Τι θυμάσαι πιο έντονα από τα χρόνια της θητείας στην ΑΕΚ; Ποια ήταν η πιο ευχάριστη και πιο δυσάρεστη στιγμή;

«Ευχάριστες στιγμές είχα πάρα πολλές. Ο τελικός με τον Ολυμπιακό και η κατάκτηση του Κυπέλλου. Τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ κι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Σε ότι αφορά τις κακές στιγμές, προσωπικά με έχει σημαδέψει η ήττα (4-3) από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ που χάσαμε το πρωτάθλημα».

- Αλήθεια τι είχε συμβεί τότε στην περιβόητη φάση με τον Φερούζεμ;

«Ξεκίνησα να βγαίνω, φώναξα, δεν με άκουσε και φάγαμε γκολ. Είναι και θέμα εμπειρίας κι αυτό που λένε, πως από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Τώρα, τέτοιο γκολ δεν θα έτρωγα, γιατί από την στιγμή που θα έβλεπα τον παίκτη δεν θα πήγαινα, θα σταμάταγα».

- Με το χέρι στην καρδιά σε… στοίχειωνε η συγκεκριμένη φάση για μεγάλο διάστημα;

«Δεν είναι ότι με στοίχειωνε. Είναι η στεναχώρια πως χάθηκε ένα πρωτάθλημα για την ΑΕΚ και η ευκαιρία να πάρουμε μετά από χρόνια τον τίτλο».

- Σου έχει μείνει πικρία για το διαζύγιο με την ΑΕΚ;

«Η μοναδική πικρία που μου άφησε είναι πως έτσι όπως έγινε, δεν μπόρεσα να χαιρετήσω τον κόσμο. Μετά από 13 χρόνια στους Θρακομακεδόνες, ήταν στενάχωρο.

Η ΑΕΚ δεν έβγαλε ούτε μια αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση για μένα, κάτι που αντίθετα συνέβαινε για παίκτες που πέρναγαν για έξι μήνες και ένα χρόνο από την ομάδα».

- Υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού η ιδέα της μελλοντικής επιστροφής στην ΑΕΚ από κάποιο άλλο πόστο;

«Και στο πίσω και στο μπροστά υπάρχει. Είναι πολύ όμορφο να επιστρέφεις έστω κι από άλλο πόστο στην ομάδα που αγαπάς στην Ελλάδα, γιατί υπάρχει και ο ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο».

- Υπάρχει τελικά θέμα ηλικίας στο ποδόσφαιρο;

«Οσο με έχει καλά ο Θεός και όσο νιώθω δυνατός θα παίζω. Δεν ξέρω μέχρι πότε. Πλέον το ποδόσφαιρο έχει γίνει επιστήμη. Όταν έχεις δίπλα σου καλούς ανθρώπους και σωστούς επαγγελματίες, μπορείς να παίξεις πολύ περισσότερο απ΄όσο νομίζεις.

Όταν έχω δίπλα μου τον Λευτέρη τον Παυλίδη, τον οποίο εγώ θεωρώ νούμερο ένα φυσιοθεραπευτή στην Ελλάδα αυτή την στιγμή, δεν έχω να φοβηθώ τίποτα σε αυτόν τον τομέα στο θέμα φυσικής κατάστασης. Κι είναι ευκαιρία να τον ευχαριστήσω για όσα έχει κάνει για μένα».

- Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά το κλείσιμο της καριέρας σου;

«Ο άλλοτε προπονητής μου στον ΑΠΟΕΛ Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μου είχε πει κάποτε πως όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο να μην μυρίζεις το χορτάρι. Ο μάνατζερ και ο τεχνικός διευθυντής δεν πατάνε πολύ χόρτο και συνεπώς βλέπω πιο θετικά το πόστο του προπονητή».