Μια από τις πιο… απολαυστικές νίκες της ΑΕΚ σε βάρος του Παναθηναϊκού, ήταν αυτή της 18ης Νοεμβρίου 1995. Ήταν ένα Σάββατο σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια, με την Αθήνα να εισπνέει ακόμα τα αποκαϊδια που είχαν αφήσει πίσω τους μια μέρα πριν οι «γνωστοί-άγνωστοι» που από τότε βεβήλωναν τη μνήμη του Πολυτεχνείου.
Στη Νέα Φιλαδέλφεια, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου η ελληνική σημαία καιγόταν –σε ζωντανή μετάδοση!- εικοσιτέσσερις ώρες νωρίτερα, η ΑΕΚ περίμενε τον Παναθηναϊκό με στόχο να τον νικήσει και να τον προσπεράσει στη βαθμολογία. Κυρίως, όμως, με στόχο να διακόψει ένα ντροπιαστικό σερί έξι ηττών από τον αντίπαλό της μέσα σε ένα χρόνο!
Μετά το 2-0 που ουσιαστικά είχε εξασφαλίσει τον τίτλο στην ΑΕΚ τον Ιανουάριο του 1994, είχαν ακολουθήσει: η ήττα στον Τελικό Κυπέλλου Ελλάδας 1994 στο ΟΑΚΑ στα πέναλτι, η ήττα με 3-0 στο καλοκαιρινό Σούπερ Καπ του ΟΑΚΑ, δύο ήττες με 1-0 και 3-0 σε Νέα Φιλαδέλφεια και ΟΑΚΑ αντίστοιχα για το πρωτάθλημα, η ήττα στον τελικό Κυπέλλου του 1995 με το ανύπαρκτο πέναλτι του Μπάκα στην παράταση και η άνευ βαθμολογικής –αλλά πάντα ηθικής- σημασίας ήττα με 3-1 σε αγώνα ομίλου του Κυπέλλου Ελλάδας 1995-96, δέκα μέρες νωρίτερα.
Εκείνες τις μέρες ο νεόκοπος μεγαλομέτοχος Μιχάλης Τροχανάς είχε καλέσει τον Δημήτρη Μελισσανίδη να πλαισιώσει τη διοίκηση της ΠΑΕ. Έξι μήνες μετά την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου από το δίδυμο Καρρά-Μελισσανίδη (και ενώ αρχικά ο πρώτος είχε μείνει ως πρόεδρος της ΠΑΕ, τη στιγμή που μεταξύ Τροχανά και Μελισσανίδη είχε αναπτυχθεί μεγάλη κόντρα!) οι δύο άντρες τα ξαναβρήκαν και αποφάσισαν να πορευθούν μαζί. Η συνεργασία δεν θα κρατούσε για πολύ καιρό, αλλά η παρουσία Μελισσανίδη βοήθησε ψυχολογικά την ομάδα που είχε ένα προφανές έλειμμα ηγεσίας μετά τις αλλαγές του καλοκαιριού.
Η ΑΕΚ δεν άντεχε άλλη ήττα. Ούτως ή άλλως ήταν καλύτερη ομάδα (κατά τον ίδιο τον Μπάγεβιτς, η καλύτερη που είχε στα χέρια του στην οκταετία 1988-96) έστω και αν ο Παναθηναϊκός διέγραφε ήδη μια καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ –θα πήγαινε μέχρι τα ημιτελικά.
Όλο το 90λεπτο στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ένας μονόλογος της ΑΕΚ. Το γκολ που πέτυχε στο 12’ με πλασέ του Χρήστου Κωστή μετά από τακουνάκι-πάσα του Βασίλη Μπορμπόκη, ήταν πολύ μικρή συγκομιδή σε σχέση με την πίεση και τις ευκαιρίες. Ο Γιόζεφ Βάντσικ αναγκάστηκε να κάνει μεγάλο παιχνίδι για να κρατήσει το σκορ στο όριο του 1-0, ενώ στην εξέδρα οι απεσταλμένοι της Σεβίλης που επί ένα χρόνο παρακολουθούσαν τον Βασίλη Τσιάρτα, πείθονταν πια ότι ο 23χρονος αρτίστας ήταν αυτό που χρειάζονταν.
Μετά τον αγώνα, η χαρά και ο ενθουσιασμός θύμιζαν… κατάκτηση Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είπε στον σκόρερ Κωστή (δικό του «παιδί», από τις μεταγραφές του 1994) τη χαρακτηριστικά ατάκα «αγόρι μου, πώς τους το βίδωσες έτσι, υδραυλικός είσαι;», ενώ ο Βασίλης Μπορμπόκης εξηγούσε ότι είχε δει την κίνηση του Κωστή «με το… βλέφαρο», πριν του κάνει την πάσα.
Ήταν μια νίκη που πυροδότησε ένα καλό σερί εμφανίσεων και νικών. Οι δύο ομάδες κονταροκτυπήθηκαν ως το τέλος και ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύθηκε την παρασκηνιακή του δύναμη αλλά και τη εσωτερική του ηρεμία, κάτι που δεν διέκρινε εκείνη την ΑΕΚ του Τροχανά. Η ΑΕΚ μάλιστα θα απέκλειε και στο Κύπελλο τον Παναθηναϊκό, αλλά ο βασικός στόχος δεν θα επιτυγχανόταν.
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματσίδης, Μπορμπόκης, Κωστένογλου, Μανωλάς, Σαμπανάτζοβιτς, Μαλαδένης, Κωστής (65’ Κετσπάγια) Σαβέβσκι, Μπατίστα (89’ Σαραβάκος) Τσιάρτας (54’ Βλάχος) Κασάπης
Στις 18 Νοεμβρίου
18/11/28 Παναθηναϊκός-ΑΕΚ 4-2 (Πρωτάθλημα Αθήνας –συναρπαστικός αγώνας για την ΑΕΚ που έχασε στο 12’ πέναλτι με τον Κ. Νεγρεπόντη, ανάμεσα στο 1-0 και στο 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού)
18/11/45 ΑΕΚ-Παγκράτι 8-1 (Πρωτάθλημα Αθήνας –τελευταίος αγώνας στη διοργάνωση που διεκόπη, αφού στο μεταξύ κάποια σωματεία με επικεφαλής τον Παναθηναϊκό τα «ξαναβρήκαν» με την ΕΠΣΑ και συμμετείχαν κανονικά σε νέο τουρνουά)
18/11/56 ΑΕΚ-Αθηναϊκός 2-0 (Πρωτάθλημα Αθήνας –με δύο γκολ του Γιάννη Κανάκη)
18/11/62 Απόλλων Αθηνών-ΑΕΚ 0-0 (Α’ Εθνική –στο γήπεδο του Απόλλωνα που γέμισε σε κάθε σπιθαμή του, ο διαιτητής ακύρωσε γκολ του Σύρου φορ της ΑΕΚ Ιμπραήμ για χέρι αλλά και αγνόησε πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ σε χέρι του Δερμάτη, τη στιγμή που ο Νεστορίδης έμενε εκτός αγώνα λόγω μιας κόντρας με τον προπονητή Τσάκναντι!)
18/11/79 Κόρινθος-ΑΕΚ 0-1 (Α’ Εθνική –νίκη μετά από πέντε αγωνιστικές με γκολ του Μπάγεβιτς)
18/11/84 AEK-Πανιώνιος 1-1 (Α’ Εθνική –η πρώτη από τις τέσσερις σερί ισοπαλίες με 1-1 που πήρε ο Πανιιώνιος με γηπεδούχο την ΑΕΚ σε Φιλαδέλφεια, ΟΑΚΑ και Βόλο την τετραετία 1984-88)
18/11/01 ΟΦΗ-ΑΕΚ 0-1 (Α’ Εθνική –τεράστια νίκη με γκολ του Μαλαδένη και με ήρωα τον Σάκη Χιώτη)
18/11/06 ΑΕΚ-Κέρκυρα 4-1 (Α’ Εθνική –η Κέρκυρα προηγήθηκε με φάουλ του Γουστάβο, αλλά η ΑΕΚ ήταν καταιγιστική και απολαυστική)
18/11/12 Βέροια-ΑΕΚ 0-4 (Α’ Εθνική –η πιο ευρεία νίκη της ΑΕΚ στην καταραμένη σεζόν 2012-13)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Ειμαι 35 ημουν στη σκεπαστη δεν θα το ξεχασω ποτε. Ευχαριστω ΑΕΚ μου
Το πως εχασε το νταμπλ 1995/96 εκεινη η ΑΕΚ,παραμενει ακομα μυστηριο,20 χρονια μετα.Μακραν η ποιοτικοτερη και θεαματικοτερη ΑΕΚ στην μεχρι τωρα ιστορια μας,μετα φυσικα την διαστημικη ΑΕΚ 1976 εως 1979 (The Lukas Barlos Era).
μια από τις κορυφαίες οπαδικές μου στιγμές στην σκεπαστή! στα 17 μου, μεγάλη αντιπαλότητα με βάζελους στο σχολείο (γάβροι υπήρχαν άραγε τότε στα Πατήσια???) και η ομάδα να μου χαρίζει ένα υπέροχο σαββατόβραδο!! όντως εκείνη την ημέρα το κοντέρ έπρεπε να γράψει 4 και πάνω!για να ξεφτιλίσει και την παράγκα του βαρδινογιάννη! όμως τώρα στα 37 συνειδητοποιώ ότι εκτός από τον καπετάνιο υπήρχαν και άλλοι λόγοι που η ομάδα αυτή δεν πήρε πρωτάθλημα. καλύτερα όμως να μην... ΣΥΝΕΧΕΙΑ επεκταθούμε και ξύνουμε αγιάτρευτες πληγές!ΑΕΚ ΜΟΝΟ
η μεγαλυτερη λαλακια ηταν τοτε που ειχαμε ομαδαρα και δεν τους φορτωναμε με πενταρες και εξαρες να τις θυμουνται γαυροι και βαζελοι.σταματαγαμε στα 2-3 γκολ.κριμα
καλημερα αδερφια,ειμαι το 1985 γεννηθεις,ημουν 9 ετων αυτο το παιχνιδι το θυμαμαι τη ομαδαρα ειχαμε ρε παιδια!!!
Νομίζω, μετά το 4-0 επί των γαύρων, η καλύτερη εμφάνιση που έχουμε κάνει σε ντέρμπι από το 1980 και μετά. Απίστευτοι συνδιασμοί, μπαλάρα, δεν πήραν ανάσα οι βάζελοι και μια όμορφη ευφορία στην κερκίδα για την καλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ.
Αυτό ήταν το πρώτο πρωτάθλημα της παράγκας, η οποία απλά μετά άλλαξε αφεντικό...
Πολύ σωστή παρατήρηση φίλε ΑΕΚΟΠΟΥΛΟ! Η ΑΕΚ εκείνης της σαιζόν ήταν διαστημική, μακράν ότι καλύτερο ποδοσφαιρικά τουλάχιστον για την εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έως και σήμερα. Κι εκείνο το παιχνίδι είχαμε κάνει τον (καλό σαν ομάδα) βάζελο να μοιάζει με ομάδα Γ' κατηγορίας. Μακάρι να ξαναδούμε τέτοια μπάλα από την ΑΕΚάρα!
Κρίμα που όπως όλα δείχνουν τελικά, ορισμένοι από εμάς δε θα ζήσουμε ποτέ τέτοιες στιγμές ούτε τέτοια ομάδα.. πολύ κρίμα και για την Α.Ε.Κ και για εμάς που ακολουθάμε πιστά τόσα χρόνια...