Quantcast
NEWS
0 ΣΧΟΛΙΑ
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Τα χρόνια που φύγαν, ο νεφεληγερέτης και ένα τσιγάρο


Νέα Στοιχηματική
Μοναδικές Προσφορές* Γνωριμίας ELA όπως είσαι
*Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Σαν να του μιλούσε, να του παρείχε προστασία και να τον έβγαζε από τα ρουτινιασμένα αδιέξοδα της πραγματικότητας. Η μπάλα μοιάζει με το τραγούδι την ώρα του μπάνιου.

Έχει τόση δύναμη τη στιγμή της ειδικής δράσης, αλλά όταν βγαίνεις από το γήπεδο και, αντιστοίχως, από την μπανιέρα, οι νότες δεν μοιάζουν ίδιες. Ξαφνικά, έχεις να διαπραγματευθείς με την πραγματικότητα.
Ήταν ένας από εκείνους τους τύπους που η ομορφιά δεν ήταν σκοπός του, αλλά πιστώνεται ως μέθοδός του. Ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν γύρευε την τέχνη, απλώς ήταν αδύνατο να κάνει στο γήπεδο οτιδήποτε μη όμορφο.

Ακόμα και τα βίαια τάκλιν, ακόμα και εκείνη η κουτουλιά, όσο κι αν βρωμούσαν αδρεναλίνη και αναδείκνυαν την τάση για επιβολή και εξουσία, στην πραγματικότητα έμοιαζαν με την επανάληψη στίχων, στους οποίους υπήρχε αδιόρατη διαφορά.

Ενίοτε είναι άδικος ο κόπος ανάλυσης όμορφων καταστάσεων. Επί παραδείγματι, το σεξ είναι ο πιο εύκολος προορισμός συζήτησης, ανάμεσα, ακόμα και στα δύο φύλα και έστω και σε φιλολογικό μοτίβο (ζούμε στην εποχή της χειραφέτησης καλή μου), αλλά εφ' όσον ο βιολόγος αποφασίσει να σου εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει, ενδέχεται να πάθεις πολιτισμικό σοκ.

Για κάθε εκθαμβωτικό εφέ, ακόμα και ιδίως εκείνων που συμβαίνουν ρεαλιστικά, υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ. Και τα δύο απεικονίζουν το ίδιο πράγμα, το εφέ το ανυψώνει και το ντοκιμαντέρ το κάνει τόσο βαρετό. Το παιχνίδι του Ζινεντίν Ζιντάν έχει υπάρξει σε ντοκιμαντέρ, μία τρόπον τινά ταινία που αποτυπώνει το εν κινήσει πορτρέτο ενός άντρα του 21ου αιώνα, με τον κινηματογραφικό φακό να είναι συνεχώς πάνω του.

Ήταν ένα παιχνίδι Ρεάλ Μαδρίτης- Βιγιαρεάλ, που ο «Ζιζού» αποβλήθηκε, αλλά η αλήθεια είναι πως η ταινία δεν βλέπεται, όσο κυματιστή κι αν είναι η κίνηση του καλλιτέχνη. Τα σύννεφα δεν είναι όμορφα ως συστατικό, αλλά ως μέρος μίας συνολικής απέραντης εικόνας. Και το ίδιο ισχύει με τα αστέρια.

Προφανώς δεν ισχύει απολύτως, επειδή ο κόσμος που θα απομονωθούν ανά στιβάδες χωρίς κάποιο φόντο να τα συνοδεύει και χωρίς κάποιον δέκτη να μπορεί να αντανακλά τη λάμψη τους, είναι ένα μέρος που εμείς δεν θα τον δούμε.

Ως εκ τούτου, ο Ζιντάν ξεχώριζε στο ποδοσφαιρικό νεφέλωμα ως μέρος της εικόνας. Οι κινήσεις του ήταν τόσο μοναδικές, επειδή κατευθείαν ορίζονταν από τη σύγκριση της μηχανικής των άλλων παρατρεχάμενων στο τερέν, συμπαικτών τε και αντίπαλων, που έπεφταν θύματα της γοητευτικής ιδιοφυίας του.

Τρία χρόνια μετά τη μυθική, πια, κουτουλιά στον Ματεράτσι, μπορείς να πεις με σιγουριά πια ότι δεν ήταν μόνο η σκηνική παρουσία του που σε μάγευε, τουλάχιστον μόνο τη σκηνή που γινόταν. Στις αθλητικές στιγμές του 21ου αιώνα, το πικρόχολο αντίο του, μία χαρακιά με στιλέτο στο πανάκριβο αυτοκίνητο του πολιτισμού, παίρνει μακράν την πρώτη θέση και τροφοδοτεί με συγκλονιστικές και υποσυνείδητες αναμνήσεις τους θεατές και τους ρέκτες του.

Ήταν η αλυσιδωτή σειρά των γεγονότων που καθιστούν τη στιγμή σχεδόν καθορισμένη από οιωνούς που έμοιαζε να γνωρίζουν μόνον οι αιρετικοί. Η απουσία του από το τελευταίο παιχνίδι των ομίλων του Μουντιάλ του 2006, η τεθλασμένη ανάστασή του με το γκολ κόντρα στην Ισπανία, στην τελευταία παρτίδα του πόκερ που έπαιξε κόντρα στον Κασίγιας και μπορεί να το έκανε εκ του ασφαλούς, αλλά σίγουρα δεν ήταν από τα κερδισμένα, ο τρόπος που γύρισε το κορμί και που κόλλησε το δεξί πόδι πάνω στο αριστερό για να κάνει αλησμόνητη προσποίηση και να πραγματοποιήσει το ευθύβολο σουτ, οι ασφυκτικής πίεσης ώρες και το τσιγάρο στο μπαλκόνι, πριν το ματς με τη Βραζιλία, τα σπουδαία 75 λεπτά μαγευτικής ευκρίνειας, σπιρτάδας και τσαγανού κόντρα στους φυσικούς αμφισβητίες του, το πέναλτι στον Ρικάρντο και η λόμπα που λίγο έλειψε να μετατραπεί σε φάρσα απέναντι στον Μπουφόν. Μετά ο τραυματισμός στον ώμο και η κεφαλιά, όταν ο Μότσαρτ άνοιξε την πόρτα στον μασκοφόρο Σαλιέρι, που του παρήγγειλε ένα πένθιμο εμβατήριο.

Η κουτουλιά. Αλίμονο, το κλείσαμε το κουκλοθέατρο. Όλα αυτά τα χρόνια το μαγνητικό πεδίο του έπαιζε το παιχνίδι της απορρόφησης, με το πόδι να καταστρατηγεί την μπάλα και να σχεδιάζουν ένα παιδικό περικύκλωμα, που προϋποθέτει άγνοια κινδύνου, απέναντι στον αντίπαλο που ποιος νοιάζεται για το ποιος ήταν.

Κυρίως, όμως, ήταν η κορυφαία αθλητική στιγμή επειδή μόλις η κόκκινη κάρτα υψώθηκε στον ουρανό του Βερολίνου σαν Τζόκερ που χαλάει κοσμική δεξίωση στο Γκόθαμ Σίτι, σου δίνεται η αίσθηση ότι η γη σταμάτησε να κινείται για λίγο.

 




Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:


ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΟΣΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟ