Αυτός εκεί που βλέπετε στην κάμερα, τώρα που ο Νικοπολίδης έχει την μπάλα στα πόδια, ονομάζεται Μάρκους Μερκ. Είναι Γερμανός διαιτητής και ο αγώνας που σφυρίζει είναι ο τελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004, που διεξάγεται στην Πορτογαλία. Τώρα είναι έτοιμος να βάλει τη σφυρίχτρα στο στόμα. Και τώρα είναι έτοιμος να σφυρίξει. Τρεις φορές. Στο ποδόσφαιρο οι τρεις φορές σημαίνει ότι το παιχνίδι έφθασε στη λήξη του. Σφύριξε. Σε αυτό το παιχνίδι που μόλις παρακολουθήσατε, η Εθνική Ελλάδος νίκησε με 1-0 την Εθνική Πορτογαλίας. Το γκολ σημείωσε ο Άγγελος Χαριστέας, στο 56ο λεπτό, μετά από εκτέλεση κόρνερ του Άγγελου Μπασινά. Η Εθνική Ελλάδος είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004. Κατέκτησε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο τρόπαιο.
Αν παρακολουθούσαμε σε ντοκιμαντέρ το τι έγινε στις 4 Ιουλίου του 2004, κάπως έτσι θα ήταν. Ή ας πούμε σλάιτς, όπως αυτά που μας έβαζαν οι δασκάλοι- με τον τόνο στην παραλήγουσα, ένα επιτηδευμένο χωριάτικο και καθ' όλα επιτηδευμένο λάθος- στο δημοτικό και το γυμνάσιο. Αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. Δηλαδή, μία χώρα κυνηγούσε τη γη, έτσι δεν είναι; Και την κυνηγούσε με τόσο πάθος, μέσα σε αυτήν την κυκλική ροή της, που φάνηκε σαν να την κυνηγάει. Πέρα από το μελιστάλακτο των λόγων και των συναισθημάτων, το εντυπωσιακότερο είναι ότι η καθ' όλα προσωπική υπόθεση και υπόσταση του βιώματος της εμπειρίας, μπορεί να έβγαινε έξω από τη συνολική έκσταση, αλλά επανεμφανιζόταν, διότι η μοιρασιά γινόταν πάνω από την ίδια ρίζα, αν και η κάθε ανθρώπινη αβρότητα ήταν διαφορετική.
Το... ελληνικό φλέγμα, όπως εμφανίστηκε στην Πορτογαλία, ήταν αξέχαστο. Εν τούτοις η χώρα δεν γλίτωσε εκείνες τις ημέρες από τις πατριωτικές γαρνιτούρες και τα πολεμικά εμβατήρια. Για κάποιον περίεργο λόγο, οι κωδικοί του πολέμου είναι πολύ πιο εύκολο και εφικτό να αποδίδονται από τους κωδικούς της αγάπης. Και ο πατριωτισμός είναι η πιο εύκολη μορφή μαγκιάς, που, μάλιστα, αποδίδεται το ίδιο ανακουφιστικά, τόσο σε καιρούς ευτυχίας, όσο και δυστυχίας.
Ήταν, λοιπόν, οι «αιώνιες» διακοπές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τότε που η γαλανόλευκη εμφάνιση ήταν τρέντι για να πας για καφέ και ποτό και δεν «έτρωγες πόρτα» στα κλαμπ. Τα καπνογόνα άναβαν μέσα στα μπαρ, σχεδόν σε κάθε εκτέλεση φάουλ ή κόρνερ, ο καιρός είχε υπογράψει σύμβαση με τον ιδρώτα, αλλά κανένας δεν μπορεί να θυμάται τον εαυτό του να στάζει. Διότι θυμάται το μετρό που οδηγούσε στο αεροδρόμιο και έχουν μείνει οι φωτογραφίες με σημειώσεις : «Έξω από το Ντραγκάο». «Έξω από το Αλβαλάδε». «Στον αδριάντα του Εουσέμπιο». «Βόλτα στη Λισσαβόνα». «Φιλί στο Ντα Λουζ».
ΥΓ. Και μετά μπορείς να μετρήσεις. Πορτογαλία, Ισπανία, Ρωσία, Γαλλία, Τσεχία, Πορτογαλία. Καραγκούνης, Μπασινάς, Χαριστέας, Βρύζας, Χαριστέας, Δέλλας, Χαριστέας. Άντε μετά να μην πειστούν οι άπιστοι ότι όντως έβγαλες φτερά και πως το φωτοστέφανο είχε το πορτοκαλί χρώμα του ηλιοβασιλέματος και με την πρώτη σταγόνα της βροχής θα δημιουργούσε διάφανα βεγγαλικά, που θα απλωνόντουσαν στον ελληνικό ουρανό. Πέντε χρόνια μετά, κανείς δεν έχει ξεχάσει. Μέσα σε ένα συρταράκι στο εγκεφαλικό πλέγμα βρίσκονται κρυμμένα βαθιά γαλάζια μυστικά.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
