Τέλη του Οκτώβρη. Η γιορτή του Αγίου Δημητρίου, η Εθνική Εορτή με την Παρέλαση και η ετήσια κυκλοφορία του Pro(τα τελευταία χρόνια) συνθέτουν τα κύρια γεγονότα της εποχής κυρίως για εμάς τους φανατικούς της σειράς.
Φέτος πιο γρήγορα είναι η αλήθεια έφτασε στα χέρια μας η πολυαναμενόμενη συνέχεια του τίτλου. Αρχικά θετικό στοιχείο ήταν η τιμή της οποίας πρώτο ψηφίο ήταν το 4,(ξεκαθαρίζουμε πως σε όλο το κείμενο μιλάμε για την έκδοση στο Πλεϊστέισιον 3). Η σύντομη απόσταση από το κατάστημα μέχρι το σπίτι φαίνεται μεγαλύτερη απ'ότι συνήθως αλλά τελικά καλύπτεται και φτάνει η ώρα που επιτέλους πατάμε το «πάουερ». Από εκεί και πέρα μένει η δοκιμή με τον υπολογιστή αλλά και η «κόντρα» με τον αιώνιο αντίπαλο-κολλητό όποτε έρθει.
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πρώτη και μεγάλη έκπληξη είναι πως ο παίκτης που καλείται να διαλέξει τη γλώσσα του παιχνιδιού έχει τη δυνατότητα επιλογής της ελληνικής γλώσσας για πρώτη φορά στα χρονικά. Αν και αυτό φαντάζει θετικό αρχικά στην πορεία διαπιστώνει κανείς πως η συνήθεια είναι κακό πράγμα. Η γνωστή επιλογή «edit» παραδείγματος χάριν έχει μετονομαστεί σε «επεξεργασία» ενώ σχετικό μπλέξιμο μπορεί να υπάρξει και στις θέσεις των παικτών στο γήπεδο αφού για παράδειγμα το «δεκάρι» που ονομαζόταν «AMF»(attacking midfielder) μεταφράζεται σε «EME»(επιθετικός μέσος).
ΓΡΑΦΙΚΑ-ΗΧΟΣ
Στα γραφικά δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές, πάντως παρατηρείται μια μικρή βελτίωση. Το ευχάριστο είναι πως κάποιες «animated» σκηνές( την ώρα που βγάζει κάρτα ο διαιτητής ή στο οφσάιντ) μπορούν να διαρκέσουν λιγότερο καθώς αν ο παίκτης πατήσει το «start» η δράση ξεκινά αισθητά πιο γρήγορα.
Ούτε ο σχολιασμός έχει αλλάξει πολύ πάντως παρατηρήσαμε πως δεν υπάρχει από αγώνα σε αγώνα η βαρετή επανάληψη της ίδιας ατάκας.
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ-GAMEPLAY
Και πάμε στο κυρίως μενού. Ναι εδώ υπάρχουν σημαντικές αλλαγές. Με μια πρώτη ματιά λέει κανείς πως το παιχνίδι έχει δυσκολέψει πολύ. Η μπάλα μένει στα πόδια του ποδοσφαιριστή με πολύ κόπο καθώς οι αντίπαλοι πέφτουν πάνω του αμέσως. Το ίδιο ισχύει και με τις πάσες αφού κόβονται πολύ εύκολα. Βέβαια το ίδιο ισχύει και όταν ο παίκτης αμύνεται(σταματάει τους επιτιθέμενους πιο εύκολα) οπότε επέρχεται μια ισορροπία.
Με άλλα λόγια το Pro2010 πλησιάζει τις συνθήκες του πραγματικού ποδοσφαίρου. Βγαίνουν πολύ λιγότερες επιθέσεις σε κάθε αγώνα και χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία για να τις εκμεταλλευτεί κανείς. Ανάλογο καθεστώς και στην άμυνα αφού το λάθος γίνεται πολύ εύκολα. Θέλει πολύ προσοχή ο τρόπος που «καθαρίζει» κανείς μια φάση καθώς οι επιθετικοί καραδοκούν, και το λάθος που μπορεί να κοστίσει είναι στην ημερήσια διάταξη. Βέβαια αυτό δεν είναι κατ'ανάγκην κακό καθώς στο άλλο άκρο η πίεση «ψηλά» μπορεί να αποφέρει στο παίκτη φάσεις από το πουθενά.
«Ο Σούπερμαν δεν μένει πια εδώ»
Το άλλο που είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο πως πλέον κάποιοι ποδοσφαιριστές που είχαν χαρακτηριστικά υπεράνθρωπου(Ρονάλντο,Ετό, Μέσι, Ρούνεϊ κλπ), ειδικά αν ήταν στο «κόκκινο», και δεν κοβόντουσαν ούτε με αίτηση δεν μπορούν να κάνουν τόσα «μαγικά» πια. Οι καλοί και τεχνίτες αθλητές μπορούν να κάνουν τη διαφορά αλλά χρειάζεται αυτός που τους χειρίζεται να ξέρει κιόλας.
Εν ολίγοις όπως προείπαμε ο ρεαλισμός στη συγκεκριμένη έκδοση είναι μεγαλύτερος από ποτέ. Για να βγει μια σωστή επίθεση χρειάζεται σκέψη και ποδοσφαιρική λογική εκτός από γρηγοράδα στα δάχτυλα. Μια εντυπωσιακή ντρίπλα, ένα όμορφο «ένα-δύο» και μια θεαματική εκτέλεση φάουλ «βγαίνουν» πιο δύσκολα αλλά όταν «βγουν» είναι σοβαρός λόγος αυτός που τα πέτυχε να χαίρεται.
ΤΑΚΤΙΚΗ
Και στην τακτική υπάρχουν αλλαγές. Εκτός από τη διάταξη της ομάδας που ορίζει κανείς, τα «βελάκια» που χρησιμοποιούνταν για να δοθούν εντολές στο πως θα κινείται στο γήπεδο κάθε παίκτης έχουν αντικατασταθεί από τις εξής επιλογές. Αμυντικογενής(δεν παρατάει την άμυνα ποτέ), ισορροπημένος(κρατάει τη θέση του και μόνο) και επιθετικογενής( όταν έχει κατοχή η ομάδα του ανεβαίνει μπροστά).
Επιπλέον για την όλη συμπεριφορά της ομάδας μπορεί κάποιος να ρυθμίσει το στυλ της ομάδας(από τα πλάγια ή από τον άξονα) την υποστήριξη στο χειριστή(αν οι συμπαίκτες αυτού που έχει τη μπάλα κινούνται παράλληλα με αυτόν ή παίρνουν θέση στη περιοχή) αλλά και το εύρος της υποστήριξης(πόση απόσταση θα κρατάνε από αυτόν που έχει τη μπάλα). Ίσως ακούγονται ανούσια όλα αυτά αλλά όντως έχουν εφαρμογή στο πως παίζει η ομάδα.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Τα αυτοματοποιημένα τάκλιν(που γίνονταν από μόνα τους και κόστιζαν κάρτες) φαίνεται πως ανήκουν στο παρελθόν. Επίσης το πρόβλημα που υπήρχε με τον εκτελεστή του φάουλ που «κόλλαγε» αν η μπάλα έβρισκε στο τείχος έχει κι αυτό ξεπεραστεί. Στα πλάγια άουτ κοντά στην περιοχή ο παραλήπτης της πάσας ήταν δεδομένο πως θα μπορούσε να βγάλει σέντρα ενώ τώρα δεν ισχύει αυτό κάτι που αυξάνει το ρεαλισμό.
Το πραγματικά δυσάρεστο είναι πως στα τελευταία 7-8 χρόνια από το Πλεϊστέισιον 1 τουλάχιστον, όταν έσωζες το σύστημα μιας ομάδας σωζόταν και οι παίκτες που είχες τοποθετήσει στις συγκεκριμένες θέσεις ενώ τώρα σώζεται απλά η διάταξη και μόλις το φορτώσεις μπαίνουν παίκτες «αλλαλούμ».
ΟΜΑΔΕΣ-ΡΟΣΤΕΡ
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλές ομάδες πλέον στο παιχνίδι. Από τις εθνικές είναι πολύ δύσκολο να θέλει κανείς να επιλέξει μία και να μην τη βρει. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως παρουσία έχουν μέχρι και το Μπαχρέιν, η Ταϊλάνδη και το Κατάρ.
Και στους συλλόγους όμως βλέπουμε ενδιαφέρουσες προσθήκες. Από ελληνικές εκτός από ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό φέτος βρίσκουμε και ΠΑΟΚ ενώ «καινούριες» είναι οι Μπράγκα, Ουνιρέα, Μέταλιστ, Αμπερντίν και Σίβασπορ.
«Συγγνώμη Κύριε ποιός είστε»
Βέβαια δυστυχώς στον κόσμο που ζούμε δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα. Τα γνωστά προβλήματα με τα δικαιώματα των ονομάτων είναι και πάλι εδώ για να τεστάρουν την υπομονή μας. Στις εθνικές οι χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας είναι όλες με τα ονόματα των παικτών παραλλαγμένα. Το χειρότερο είναι πως για παράδειγμα το Μεξικό και οι ΗΠΑ που στο Pro9 είχαν σωστά ονόματα τώρα η κακιά μάγισσα τα χάλασε. Κι αν ο γρήγορος κοντός επιθετικός του Μεξικού με το όνομα «Carmillo» μπορεί να καταλάβει κανείς ποιος είναι στους συλλόγους θέλει κανείς προσόντα μάντη. Στο ισπανικό και το αγγλικό πρωτάθλημα που οι πιο πολλές ομάδες έχουν λάθος ονόματα αλλά κανονικά τους παίκτες μπορεί κάποιος να τις μετονομάσει εύκολα. Όμως στους συλλόγους για παράδειγμα υπάρχει μια ομάδα με όνομα «Αρχιμήδης» η οποία «φέρνει» στον Εργοτέλη, έχει σήμα που μοιάζει του Λεβαδειακού και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο ΑΠΟΕΛ. Επιπροσθέτως όποιος καταλάβει ποια ομάδα είναι για παράδειγμα η «Ριαζίλογκραντ» που έχει για επιθετικούς τους «Sibryaschikha» και τον «Tyorkhachug» πραγματικά μπράβο του. Λογικά με κάποια «πατς» όλα αυτά θα διορθωθούν αλλά οφείλουμε να τα αναφέρουμε αφού μιλάμε για την αρχική έκδοση.
ΑΕΚ
Γενικώς ικανοποιητική μπορεί να χαρακτηριστεί η εικόνα και το ρόστερ της ομάδας μας. Από τους καινούριους παίκτες υπάρχουν οι Μάκος, Μανωλάς, Λούκατς, Ιορντάκε, Καράμπελας και Γιαχάγια. Μπορούν να προστεθούν από άλλες ομάδες οι Χέρσι, Νέμεθ, Γκερέιρο και Γιάχιτς{λογικά πρέπει να είναι ο σέντερ μπακ της Βοσνίας Jorhic).
Επομένως λείπουν μόνο οι Λεονάρντο,Άρτσε και Αραούχο(α ρε Φούλη κι εδώ εσύ θα παίζεις δεξιά). Παραπανίσιοι είναι μόνο οι Ντιούφ, Χετεμάι και κατά μια έννοια ο Μπερνς.
Το βάθος στο ρόστερ πάντως είναι σε γενικές γραμμές εντάξει (Ταχτσίδης και Γκέντσογλου ξεχωρίζουν από τους μικρούς) αναλογικά με προηγούμενες εκδόσεις.
Και οι θέσεις που παίζουν πάντως είναι ακριβείς (μοναδική παραφωνία ο Λαγός που παρουσιάζεται ως δεύτερος επιθετικός).
Στην απεικόνισή τους οι περισσότεροι παίκτες μοιάζουν με τη πραγματικότητα ενώ για τους Χουανφράν και Μαϊστόροβιτς η μηχανή γραφικών χρησιμοποιεί τα δικά τους χαρακτηριστικά.
Τώρα όσον αφορά τις ικανότητες τους αισθητή η βελτίωση στο Μπλάνκο που είναι πραγματικά από τους πολύ καλούς επιθετικούς του παιχνιδιού. Χουανφράν και Καφές έχουν συμπαθητικούς αριθμούς ενώ ο Σκόκο θα μπορούσε να είναι και καλύτερος. Ο Γκερέιρο είναι αργός αλλά πραγματικά οι μπαλιές που βγάζει είναι «ξυραφένιες».
Σε γενικές γραμμές πάντως ο «Δικέφαλος Αετός» είναι μια καλή ομάδα και οι δυνατότητες της είναι κοντά στη πραγματικότητα. Από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες πάντως ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται κάπως υπερεκτιμημένος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Κατά τη γνώμη μας η τελευταία δημιουργία της Konami είναι αυτό που υποσχέθηκε. Ο καλύτερος εξομοιωτής ποδοσφαίρου. Το Fifa10 δεν το έχουμε δει δεν έχουμε γνώμη αλλά δεν πιστεύουμε πως μπορεί να φτάσει στα επίπεδα του ρεαλισμού του Pro.
Ίσως το PES 2010(όπως είναι το επίσημο όνομά του) να μην είναι η καλύτερη επιλογή για τον αρχάριο και τον άπειρο παίκτη που θα «ματώσει» μέχρι να καταφέρει τα βασικά. Οι φανατικοί φίλοι της σειράς όμως αλλά και όσοι αγαπούν το πραγματικό ποδόσφαιρο και όχι τους αγώνες επίδειξης θεωρούμε πως πιθανώς θα το λατρέψουν.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
