Ταχτσίδης: Όλοι στην Ρώμη μου λένε για τον Δέλλα

Συνέντευξη στον ΟΠΑΠ TV παραχώρησε ο Παναγιώτης Ταχτσίδης, ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ που πλέον αγωνίζεται στην Ρόμα, στην οποία μάλιστα έχει καθιερωθεί και στην βασική ενδεκάδα. Ο 21χρονος χαφ είπε πως όλοι στην Ρώμη του μιλούν για τον Τραϊανό Δέλλα, που είχε κάνει μεγάλη καριέρα στην ομάδα της Αιώνιας πόλης και αναφέρονται στο πέρασμά του εκεί.

Διαβάστε αναλυτικά τα όσα είπε ο Ταχτσίδης:

Για την παρουσία του στην ενδεκάδα της Ρόμα επί Ζέμαν: «Ήταν ένας προπονητής που επέλεγε τον ποδοσφαιριστή που πίστευε ότι ήταν ο καλύτερος. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Τώρα έχει έρθει ένας άλλος προπονητής που πιστεύει ότι ο Ντε Ρόσι κάνει καλύτερα τη δουλειά.

Εγώ, όμως, είμαι εδώ και δε σταματάω ούτε να δουλεύω ούτε να πιστεύω στον εαυτό μου. Από εκεί και πέρα, αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Εγώ συνεχίζω και κάνω τη δουλειά μου και είμαι χαρούμενος. Διαχειρίζομαι όσο καλύτερα μπορώ κάθε πρόκληση και τώρα και στο μέλλον, είτε είμαι εδώ είτε οπουδήποτε αλλού».

Για την αντιμετώπισή του από τους οπαδούς της Ρόμα: «Εδώ δεν είναι εύκολο πράγμα γιατί είχα εφέτος να παλέψω με ένα μεγάλο θηρίο που είναι ο Ντε Ρόσι. Επίσης, ξέρω ότι ο Ντε Ρόσι είναι αρχηγός στη Ρόμα, οι οπαδοί της ομάδας δεν μπορούν να δουν ένα νεαρό ποδοσφαιριστή, γιατί εγώ όταν ήρθα ήμουν 21 ετών, να παίρνει τη θέση του αρχηγού. Εγώ, όμως, είμαι καλά με τον εαυτό μου, είμαι καλά με τους οπαδούς. Υπάρχουν πάντα οι καλοί και οι κακοί. Δεν μπορεί να σε συμπαθούν πάντα όλοι, αλλά εντάξει αισθάνομαι πάρα πολύ καλά».

Για το αν μπορεί να πάρει πράγματα από τον Ντε Ρόσι και τον συναγωνισμό τους: «Παίρνω καθημερινά πάρα πολλά πράγματα. Τα περισσότερα πράγματα, μάλιστα, δεν τα παίρνω από τον Ντε Ρόσι. Όλη την χρονιά, τα περισσότερα πράγματα τα πήρα από τον Τότι. Έμαθα απίστευτα πράγματα από αυτόν τον άνθρωπο. Αλλά και από τον Ντε Ρόσι βλέπω ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης και προσπαθώ να παίρνω πράγματα και από αυτόν».

Για την σχέση του με τον Φραντσέσκο Τότι: «Για τον Τότι το στόμα μου δεν στάζει μόνο μέλι. Μπορεί να στάξει ό,τι πιο γλυκό υπάρχει γι' αυτόν τον άνθρωπο. Είναι ένας άνθρωπος πολύ χρήσιμος, όχι μόνο για την ομάδα, αλλά για όλους τους ανθρώπους που τον στηρίζουν. Ό,τι και να πω είναι πολύ λίγο. Εμένα μόνο που μου λέει μία "καλημέρα" μου αρκεί. Από εκεί και πέρα δε χρειάζεται να κάνει κάτι. Τα καταλαβαίνεις όλα. Δε χρειάζεται να πει κάτι άλλο. Μόνο το χαμόγελο του και η "καλημέρα" του σε ωθεί να κάνεις πάρα πολλά πράγματα».

Για τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστό τον Τότι: «Δεν μπορώ να καταλάβω τι τον κάνει τόσο ξεχωριστό. Κάθε μέρα προσπαθώ κι εγώ να καταλάβω. Χαίρομαι που κάθε μέρα την έζησα όλο και πιο απλά, πιο ευχάριστα. Είναι πολύ δύσκολο πράγμα να έχεις καταφέρει όλα αυτά τα πράγματα, να βρίσκεσαι σε τόσο ψηλά σκαλοπάτια, να έχεις κατακτήσει τα πάντα και να είσαι τόσο απλός. Πιστεύω ότι είναι μεγάλο χάρισμα και είναι αυτό που τον κάνει ακόμη πιο μεγάλο άνθρωπο. Τόσο ως προσωπικότητα όσο και ως ποδοσφαιριστή».

Για την αντιμετώπιση του από τον Τύπο στην Ελλάδα και στην Ιταλία:«Στην Ελλάδα αυτό που πουλάει είναι αυτά που συμβαίνουν εκτός γηπέδου. Πουλάει ότι ο Παναγιώτης είναι υποτίθεται «κακό» παιδί, ότι ο Παναγιώτης βγαίνει κάθε μέρα έξω, ότι ο Παναγιώτης ξενυχτάει. Εδώ δεν τους νοιάζουν αυτά. Δεν τα κοιτούν αυτά.

Κοιτούν να δουν μόνο το τι κάνεις στον αγωνιστικό χώρο. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Το αν φοράς σκουλαρίκια, το αν έχεις τατουάζ, αν έχεις κοπέλα, δεν έχει σημασία... Σου λένε "εσύ είσαι καλός στο γήπεδο; Αυτό μας νοιάζει". Γι' αυτό υπάρχει αυτή η μεγάλη διαφορά που βλέπουμε ανάμεσα στην Ελλάδα και τα πρωταθλήματα στις χώρες του εξωτερικού».

Για τις διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Είναι όλα διαφορετικά σε σχέση με αυτά που υπάρχουν στην Ελλάδα. Είναι πολλές οι διαφορές. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με την Ελλάδα. Στο εξωτερικό υπάρχουν υποδομές και βγάζουν ποδοσφαιριστές καθημερινά. Αυτό μπορούν να το συνεχίσουν για χρόνια. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα. Έπρεπε να έλθει η κρίση για να αρχίσουν λίγο να εμπιστεύονται νέα παιδιά».

Για το γεγονός ότι στην Ιταλία καθιερώνεται ενώ στην Ελλάδα αντιμετωπιζόταν ως ταλέντο: «Για εμένα δεν είναι περίεργο γιατί ήξερα πώς είμαι ως άνθρωπος, ήξερα τι θέλει ο Παναγιώτης, ήξερα τι θέλει να καταφέρει ο Παναγιώτης.

Ήθελα να το διεκδικήσω όλο αυτό στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς δεν μου το έδωσαν. Έτσι επέλεξα έναν άλλο δρόμο και να παίξω στο εξωτερικό. Ήρθα στην Ιταλία. Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Πέρασα πολλές δυσκολίες, αλλά μέσα από τις δυσκολίες και την επιμονή και την υπομονή που έδειξα, κατάφερα να φθάσω εδώ που είμαι».

Για το αν αναδεικνύεται πιο εύκολα ένα ταλέντο στην Ιταλία από ό,τι στην Ελλάδα: «Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι. Στην Ιταλία έχουν δυσκολέψει λίγο τα πράγματα ενώ στην Ελλάδα, λόγω της κρίσης, εμπιστεύονται πιο εύκολα τους νέους παίκτες. Πλέον στο ελληνικό πρωτάθλημα παίζουν πολλοί νέοι και αποδεικνύεται ότι είναι και πολύ καλοί παίκτες».

Για την πορεία του στην Ιταλία όλα αυτά τα χρόνια: «Πραγματικά τον πρώτο χρόνο ούτε εγώ κατάλαβα πώς άντεξα σε όλη αυτή την στεναχώρια, σε όλη αυτή την πίεση. Σε όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετώπισα.

Όμως, καταλαβαίνω τώρα γιατί έγινα πιο δυνατός και ξεπέρασα όλα αυτά τα προβλήματα. Διότι ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο. Ήθελα να κάνω αυτό που αγαπάω. Δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω, δεν σταμάτησα ποτέ να πιστεύω στον εαυτό μου και έτσι κατάφερα να φθάσω να βρίσκομαι στη Ρόμα».

Για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το γεγονός ότι βρέθηκε βασικός στη Ρόμα: «Ως Παναγιώτης ποτέ δεν θα μπορούσα να παρασυρθώ και να πετάξω στα σύννεφα. Είναι τέτοιος ο χαρακτήρας μου. Έχω περάσει πάρα πολλά στη ζωή μου, με πολλές δυσκολίες.

Έτσι έχω φθάσει σ' ένα σημείο να έχω καταλάβει πολλά πράγματα για τη ζωή και το ποδόσφαιρο. Μπορεί να είμαι μικρός σε ηλικία, αλλά κάποιοι τραυματισμοί, κάποιες συγκυρίες, κάποια πράγματα που έχω βιώσει και έχω δει, από την ημέρα που έχω έρθει στην Ιταλία, με έχουν οδηγήσει να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου.

Από εκεί και πέρα, το ότι βρέθηκα στη Ρόμα και αγωνίστηκα ήταν ένα από τα καλύτερα δώρα που θα μπορούσαν να μου κάνουν γι' αυτή την χρονιά. Δεν μπορώ, όμως, να ξεφύγω γιατί κάθε μέρα πρέπει να δίνεις απαντήσεις στο γήπεδο και πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος για να παίζεις κάθε Κυριακή».

Για την μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησε: «Ήταν μία δύσκολη στιγμή που πέρασα και εκεί κατάλαβα πώς είναι ο αθλητισμός. Πώς είναι ο κόσμος, γενικά προς τα έξω. Έχω πάθει ρήξη χιαστών σε μικρή ηλικία και έτσι κατάλαβα πάρα πολλά.

Είδα ότι πολλοί άνθρωποι, πριν τον τραυματισμό μου, έβλεπαν ότι ένας ποδοσφαιριστής με το όνομα "Ταχτσίδης" πάει να βγει και, μόλις έπαθα τον χιαστό, εξαφανίστηκαν όλοι. Κανείς δεν περίμενε ότι θα επανέλθω. Εκεί εγώ έβαλα πιο πολύ πείσμα και μπόρεσα να κάνω αυτά που έκανα».

Για τους ανθρώπους που στην Ελλάδα θέλουν να απομυζήσουν τους ποδοσφαιριστές: «Δεν ξέρω πώς το σκέπτονται αυτοί οι άνθρωποι. Το θέμα είναι το τι δείχνουν. Εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα το τι θέλει κάποιος να πάρει γιατί είμαι απλός άνθρωπος. Δεν μπορώ να σκεφτώ το πονηρό. Πλέον, προς το παρόν ζω στο εξωτερικό, έχω αφήσει την Ελλάδα και κοιτάω το τώρα. Κοιτάω πώς μπορώ να γίνω καλύτερος και πώς θα κάνω αυτό που κάνω καλύτερα».

Για τα όνειρα που κάνει ένας ποδοσφαιριστής που αναζητά την καθιέρωση στο εξωτερικό: «Τα όνειρα ποτέ δεν σταματούν. Αν δεν έχεις όνειρα, δεν θα έχεις στόχους. Αν δεν έχεις στόχους, δεν μπορείς να παίζεις ποδόσφαιρο γιατί κάθε μέρα πρέπει πάντα να στοχεύεις κάπου. Τα όνειρά μου πάνε πολύ ψηλά. Πιστεύω ότι η Ρόμα είναι ένα σκαλοπάτι και εγώ από τη μεριά μου συνεχίζω να δουλεύω για να πάω ακόμα πιο ψηλά».

Για τις διαφορές ανάμεσα στο ελληνικό και στο ιταλικό πρωτάθλημα:«Είναι πάρα πολλές οι διαφορές. Δεν μπορείς να τις μετρήσεις ούτε να κάνεις συγκρίσεις. Από εκεί και πέρα, κάθε πρωτάθλημα έχει διαφορετικό στυλ, διαφορετικές απαιτήσεις. Αυτά ισχύουν για κάθε πρωτάθλημα που υπάρχει είτε μιλάμε για το ελληνικό είτε για το ιταλικό ή ακόμα και για το ισπανικό και το γερμανικό».

Για τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα και τις ομοιότητες των δύο λαών:«Ποδοσφαιρικά είναι πολλές οι διαφορές. Για τον τρόπο ζωής, μπορώ να πω ότι μοιάζουμε λίγο. Υπάρχουν πολλά πράγματα, στα οποία μοιάζουμε και υπάρχουν πολλά πράγματα, στα οποία διαφέρουμε. Είναι ένας ωραίος τρόπος ζωής στην Ιταλία και πολύ ευχάριστος».

Για το αν αισθάνεται εκπρόσωπος του Έλληνα που μπορεί να πετύχει σε ό,τι βάλει στο μυαλό του: «Πάνω απ' όλα νιώθω ικανοποίηση που είμαι Έλληνας. Διότι όλα αυτά τα χρόνια αποδεικνύεται ότι ο Έλληνας ποδοσφαιριστής μπορεί να πετύχει πάρα πολλά.

Υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο εξωτερικό εδώ και χρόνια και είναι και εξαιρετικά καλοί ποδοσφαιριστές. Είναι μεγάλη χαρά για εμένα που ανοίγω πόρτες για να ακολουθήσουν κι άλλοι. Κάτι που είδαμε κι εφέτος ότι συνέβη μιας και ακολούθησαν πολλοί, ειδικά στο ιταλικό πρωτάθλημα».

Για τους λόγους που οι Έλληνες προτιμούν το ιταλικό πρωτάθλημα: «Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό κι αν οι Έλληνες προτιμούν την Ιταλία ή οι Ιταλοί προτιμούν τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Από πριν πολλοί έπαιζαν στην Ιταλία και αυτοί που έπαιζαν είχαν αφήσει πάρα πολύ καλό όνομα ανοίγοντας τις πόρτες. Έτσι όταν ήρθα κι εγώ στη Ρόμα, μου μίλαγαν όλοι για τον Δέλλα.

Μάλιστα, εγώ μιλάω με τον Δέλλα και μου δίνει πάρα πολύ καλές συμβουλές. Τον ευχαριστώ γι' αυτό. Όλοι, λοιπόν, μου έλεγαν πόσο καλός ήταν στη δουλειά μου και το πόσο δούλευε. Πόσο καλός ήταν, επίσης, κι ως παίκτης. Από εκεί και πέρα, καταλαβαίνεις ότι πάντα όταν αφήσεις ένα καλό όνομα θα κοιτάξουν και θα ασχοληθούν για να πάρουν έναν ακόμη καλύτερο παίκτη από την ίδια χώρα».

Για το κεφάλαιο Εθνική Ομάδα: «Σίγουρα η παρουσία μου στην Εθνική ομάδα ήρθε σε ένα πολύ καλό χρονικό σημείο για εμένα. Ήταν κάτι πολύ ευχάριστο να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο στο στήθος. Είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Πιστεύω να υπάρχει διάρκεια σε αυτό και να είμαι συνέχεια με την Εθνική ομάδα».

Για τους στόχους του με την Εθνική Ομάδα: «Δεν είναι μόνο προσωπικός στόχος, αλλά και όλων μας νομίζω να πάει η Εθνική Ελλάδας στη Βραζιλία. Ο Παναγιώτης, ως στόχο με την Εθνική Ομάδα, έχει να καθιερωθεί και να βρίσκεται συνέχεια σε αυτή».

Για το αν έχει να ζηλέψει κάτι ο νεαρός Έλληνας ποδοσφαιριστής από τον αντίστοιχο Ιταλό: «Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αυτό που πάντα λέω και πάντα το έλεγα είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει άφθονο ταλέντο. Δυστυχώς δεν ασχολούμαστε με αυτό το ταλέντο και πάρα πολλά ταλέντα χάνονται.

Πολλές φορές φταίνε και τα ίδια τα ταλέντα, αλλά τις περισσότερες φορές φταίνε οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται και χάνονται τα ταλέντα. Μπορεί και στη δικιά μου περίπτωση να είχα χαθεί γιατί δεν ασχολήθηκε κανένας. Απλά εγώ είχα την τύχη να έρθει μία πρόταση από το εξωτερικό και να έρθω εδώ».

Για το αν ήταν συγκυρία το άλμα του στο εξωτερικό: «Από μικρός που είχα αρχίσει να παίζω μπάλα, είχα βάλει κάποιους στόχους. Από μικρός έλεγα ότι θέλω να παίξω στο εξωτερικό. Με το που ήρθε η ευκαιρία και η πρόταση δεν σκέφτηκα κάτι άλλο. Κι έτσι έφυγα και τα παράτησα όλα. Μην ξεχνάτε ότι ήμουν και πάρα πολύ μικρός σε ηλικία. Τα κατάφερα, όμως, και έφθασα ως εδώ».

Για τους ανθρώπους που ήταν δίπλα του στην Ιταλία: «Δυστυχώς, εδώ δεν είχα πάρα πολλούς ανθρώπους να με στηρίξουν όπως γινόταν στην Ελλάδα όταν έπαιζα στην ΑΕΚ. Είναι αυτό που λέγαμε ότι στην Ελλάδα οι άνθρωποι γύρω μου ήθελαν να πάρουν και όχι να δώσουν. Όταν πρωτοήρθα στην Ιταλία είχα μόνο την οικογένεια μου δίπλα μου και 1-2 φιλαράκια.

Τότε ήμουν ελεύθερος, δεν είχα κάποια σχέση. Όταν βρήκα μία κοπέλα, κι αυτό μπορώ να το πω γιατί είμαι πολύ χαρούμενος, τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα. Η σύντροφός μου έχει ένα μεγάλο μερίδιο στα όσα έχω κάνει. Με στήριξε πάρα πολύ σε όλα».

Για το αν θα επέστρεφε σε ελληνική ομάδα: «Δεν πιστεύω ότι θα γυρίσω στην Ελλάδα. Δε θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα. Αυτό που βλέπεις και ζεις στο εξωτερικό είναι πραγματικό όνειρο. Όχι μόνο θέλεις να το "ρουφήξεις" όλο, αλλά θέλεις να φθάσεις μέχρι το τέλος. Όσο αντέξω και όσο θέλω.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα σε λίγα χρόνια κανείς δεν ξέρει πού θα βρίσκεται. Δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει ελληνικό πρωτάθλημα. Προς το παρόν είμαστε στο τώρα. Αυτό κοιτάμε και ελπίζουμε για κάτι καλύτερο μετά».

Για τα όσα γράφτηκαν περί ενδιαφέροντος του Ολυμπιακού: «Δεν ισχύει κάτι και ποτέ δε θα σκεφτόμουν στην ηλικία που βρίσκομαι να γυρίσω στην Ελλάδα. Είμαι 22 ετών και αγωνίζομαι μέχρι νεοτέρας στην Ρόμα».

Για τις επιτυχίες που θα τον έκαναν χαρούμενο μετά από μερικά χρόνια:«Θα ήθελα να έχω κατακτήσει κάποιους τίτλους. Να συνεχίσω να είμαι ο Παναγιώτης που είμαι και θέλω πολύ να κάνω μία οικογένεια και να χαρεί αυτό που πραγματικά κάνω και ζω. Έτσι θα μάθουν πόσο ωραίο πράγμα είναι να καταφέρνεις κάτι στη ζωή σου από μόνος σου».