Κι αυτά τα λεφτά στον βρόντο θα πήγαιναν

Θα ήταν ευχής έργο πραγματικά, παράλληλα με την διαδικασία της πραγματικής οικονομικής εξυγίανσης της ΑΕΚ, να υπήρχαν θετικές εξελίξεις και στην υπόθεση Ψωμιάδη. Ο Οικονομόπουλος έχει δίκιο ότι είναι σημαντικό να μπορέσει η ΑΕΚ ανεξάρτητα από την εκκαθάριση να εξοφλήσει τις πιο βασικές οφειλές από το Δημόσιο και φυσικά και το Άρθρο 44, που είναι ίσως και το πιο σημαντικό.
Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το τι θα γίνει με τα χρήματα, ανεξάρτητα από την έκβαση της δίκης της 30ης Μαΐου. Άλλωστε δεν περιμένουμε αυτή τη δίκη για να πάρουμε χρήματα. Τα χρήματα είναι νομικά κατοχυρωμένα εδώ και καιρό, αλλά δεν ...βρίσκονται. Όμως με μια θετική έκβαση της δίκης στο τέλος του μήνα, αποκτάς ένα ακόμη πολύ σοβαρό μέσο πίεσης προς την πλευρά Ψωμιάδη.
Θα χρειαστεί όμως σίγουρα πολύς χρόνος ακόμη. Χρόνος που δυστυχώς η ΑΕΚ δεν τον έχει. Δεν της το επέτρεψαν να τον έχει, όσοι την έφτασαν εκεί που βρέθηκε με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα της 30ης αγωνιστικής στο Περιστέρι. Το ποιοι είναι αυτοί το ξέρουμε όλοι. Εγώ προτιμώ τις περισσότερες φορές να τους χαρακτηρίζω "κατάσταση του 2004".
Επίσης δεν μου αρέσει να αφήνεται έστω και πλαγίως η εντύπωση πως "να, τα λεφτά είναι μπροστά μας, αλλά τα χάνουμε λόγω της εκκαθάρισης". Πρώτον, γιατί τα λεφτά δεν είναι ακόμη μπροστά μας και δεν ξέρουμε καν αν θα βρεθούν και δεύτερον, γιατί σύμφωνα με πολύ πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις του Χάρη Οικονόμοπουλου, δεν τα χάνουμε.
Κρίμα πάντως, που δεν στάθηκε δυνατό επτά χρόνια και βάλε τώρα, να βρεθεί η πλευρά Ψωμιάδη στην δύσκολη θέση που φαίνεται να βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Αν για παράδειγμα είχε καταφέρει η πλευρά της ΑΕΚ κάπου στην μέση έστω αυτού του χρονικού διαστήματος να πετύχει κάτι ανάλογο, τα πράγματα σήμερα ίσως να ήταν πολύ διαφορετικά.
Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν τελικά θα ήταν καλό για την ΑΕΚ, να δινόταν η ευκαιρία σε κάποιους από τους βασικούς υπεύθυνους για την ζημιά που έπαθαν η ΠΑΕ και η ομάδα, να διαχειριστούν σημαντικά έσοδα από την υπόθεση Ψωμιάδη. Η ιστορία μας έδειξε ότι από το 2004 και μετά διοίκησαν άνθρωποι ανίκανοι να εκμεταλλευθούν και να διαχειριστούν σωστά προς όφελος της ομάδας, οποιοδήποτε έσοδο.
Πολύ φοβάμαι πως όπως κατάφεραν να πετάξουν στον...κάλαθο των αχρήστων τόσες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που διαχειρίστηκαν σαν έσοδα, το ίδιο εύκολα θα κατάφερναν να το κάνουν και με τα όποια χρήματα από την υπόθεση Ψωμιάδη, που θα τους έδιναν ίσως μια προσωρινή ανάσα.
Επαναλαμβάνω πάντως για να μην ξεφεύγει το μυαλό μας, πως συνεχίζω να μιλάω για μια εντελώς θεωρητική και υποθετική περίπτωση, που θα κατάφερνε κάποιος να βρει τρόπο να πάρει χρήματα.
Τουλάχιστον τώρα, αν σταθεί δυνατό να εξασφαλιστεί κάποιο ποσό, θα ξέρεις πως θα πάει για πολύ συγκεκριμένους σκοπούς και κανείς δεν θα έχει την δυνατότητα να το...διαχειριστεί λάθος. Γιατί δυστυχώς από το 2004 και μετά, δόθηκε η ευκαιρία σε διάφορους να διαχειριστούν λάθος, πρωτοφανή έσοδα.
Η ΑΕΚ βρίσκεται στην αφετηρία μιας δύσκολης διαδικασίας, που στηρίζεται όμως όχι σε πήλινα πόδια πλέον, αλλά σε...ατσάλινα. Αυτό είναι που φανερά πλέον απασχολεί περισσότερο τον κόσμο της ομάδας.
Δεν είναι εύκολο για κανέναν να επιχειρήσει να ταίσει ξανά κουτόχορτο, τον κόσμο. Να τον πείσει να μπει στην διαδικασία της αναμονής, είτε για μια "σωτήρια λύση" από τα χρήματα του Ψωμιάδη, είτε για κάποιο επενδυτικό ενδιαφέρον που θα εμφανιστεί κ.λ.π.
Πέρασε αυτό το στάδιο ο κόσμος της ΑΕΚ και τα διδάγματα είναι πολλά και χαρακτηριστικά. Τέτοια, που οδηγούν σε αυτό το πρωτόγνωρο που εκφράζεται με κάθε τρόπο αυτό το διάστημα.
Δηλαδή η προοπτική του "restart" υπό την αιγίδα του Μελισσανίδη να εμφανίζει "σταλινικά" ποσοστά αποδοχής, είτε μέσω ενεργής στήριξης, είτε απλής θετικής αντιμετώπισης, είτε ανοχής.